Σήμερα το πρωί, Τετάρτη 7 Μαρτίου, πέθανε η Σμαρούλα Γιούλη, εκατό ημέρες μετά τον θάνατο του αγαπημένου της συζύγου Βαγγέλη Λειβαδά, ο οποίος είχε υποστεί θανατηφόρα εγκαύματα από φωτιά που είχε ξεσπάσει μέσα στο σπίτι τους.
Αρνούμενη να το αποδεχθεί και να συμβιβασθεί με το γεγονός ότι...
έχασε τον επί δεκαετίες σύντροφό της, η Σμαρούλα Γιούλη, όλον αυτόν τον καιρό είχε καταπέσει. Εφυγε τελικά από τη ζωή με βαριάς μορφής άνοια, σε ηλικία 78 ετών.
Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε κοντά στον Δημήτρη Ροντήρη και πρωτοεμφανίστηκε στο σανίδι το 1948 στην επιθεώρηση των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου «Ανθρωποι, άνθρωποι». Γρήγορα ξεχώρισε και ξεκίνησε τη θεατρική της καριέρα στους θιάσους, μεταξύ άλλων, του Μίμη Φωτόπουλο, της κυρίας Κατερίνας.
Το 1958 συγκρότησε δικό της θίασο και άρχισε να περιοδεύει, ενώ στη συνέχεια συνεργάστηκε με πολλούς από τους κινηματογραφικούς τους παρτενέρ, όπως τον Μίμη Φωτόπουλο, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, σε ξένες αλλά κυρίως σε ελληνικές κωμωδίες, πολλές από τις οποίες μεταφέρθηκαν με επιτυχία και στη μεγάλη οθόνη.
Τη δεκαετία του ΄80 η Σμαρούλα Γιούλη, σε συνεργασία πάντα με τον σύζυγό της, τον θεατρικό επιχειρηματία Βαγγέλη Λειβαδά, παρουσίασε και πρωταγωνίστησε σε πολλά μιούζικαλ, όπως το «Σικάγο», «Η γυναίκα της χρονιάς», «Μάγκες και Κούκλες», «Hello Ντόλυ» και αργότερα στο «Sweet Charity».
Πρωτότυπες για την εποχή, πλούσιες και πολυδάπανες οι μουσικοθεατρικές αυτές παραγωγές, για τις οποίες μετακαλούσε ξένους σκηνοθέτες του είδους, άφησαν να ξεδιπλωθεί το ταλέντο της στο τραγούδι και τον χορό. Από τη δεκαετία του ΄90 και μετά έπαιζε όλο και λιγότερο στο θέατρο _από τις τελευταίες της παραστάσεις το «Αταίριαστο ζευγάρι» του Νιλ Σάιμον με τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου και η «Φιλουμένα Μαρτουράνο» του Εντουάρντο ντε Φιλίπο. Η ίδια είχε και σκηνοθετήσει μουσικά και θεατρικά θεάματα, όπως το «Καφενείον η Ελλάς» του Γιάννη Μαρκόπουλου ή το αφιέρωμα «Είκοσι χρόνια Θεοδωράκη».
Στον κινηματογράφο η Σμαρούλα Γιούλη έκανε την πρώτη της εμφάνιση πλάι στον Αιμίλιο Βεάκη, ως παιδί θαύμα, το 1943 στη «Φωνή της καρδιάς». Ακολούθησαν οι ταινίες «Χαμένοι άγγελοι», «Τελευταία αποστολή», «Το σωφεράκι», «Το οργανάκι» και δεκάδες ακόμα.
Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή, στις 15.30 από το νεκροταφείο Ζωγράφου.
Αρνούμενη να το αποδεχθεί και να συμβιβασθεί με το γεγονός ότι...
έχασε τον επί δεκαετίες σύντροφό της, η Σμαρούλα Γιούλη, όλον αυτόν τον καιρό είχε καταπέσει. Εφυγε τελικά από τη ζωή με βαριάς μορφής άνοια, σε ηλικία 78 ετών.
Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε κοντά στον Δημήτρη Ροντήρη και πρωτοεμφανίστηκε στο σανίδι το 1948 στην επιθεώρηση των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου «Ανθρωποι, άνθρωποι». Γρήγορα ξεχώρισε και ξεκίνησε τη θεατρική της καριέρα στους θιάσους, μεταξύ άλλων, του Μίμη Φωτόπουλο, της κυρίας Κατερίνας.
Το 1958 συγκρότησε δικό της θίασο και άρχισε να περιοδεύει, ενώ στη συνέχεια συνεργάστηκε με πολλούς από τους κινηματογραφικούς τους παρτενέρ, όπως τον Μίμη Φωτόπουλο, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, σε ξένες αλλά κυρίως σε ελληνικές κωμωδίες, πολλές από τις οποίες μεταφέρθηκαν με επιτυχία και στη μεγάλη οθόνη.
Τη δεκαετία του ΄80 η Σμαρούλα Γιούλη, σε συνεργασία πάντα με τον σύζυγό της, τον θεατρικό επιχειρηματία Βαγγέλη Λειβαδά, παρουσίασε και πρωταγωνίστησε σε πολλά μιούζικαλ, όπως το «Σικάγο», «Η γυναίκα της χρονιάς», «Μάγκες και Κούκλες», «Hello Ντόλυ» και αργότερα στο «Sweet Charity».
Πρωτότυπες για την εποχή, πλούσιες και πολυδάπανες οι μουσικοθεατρικές αυτές παραγωγές, για τις οποίες μετακαλούσε ξένους σκηνοθέτες του είδους, άφησαν να ξεδιπλωθεί το ταλέντο της στο τραγούδι και τον χορό. Από τη δεκαετία του ΄90 και μετά έπαιζε όλο και λιγότερο στο θέατρο _από τις τελευταίες της παραστάσεις το «Αταίριαστο ζευγάρι» του Νιλ Σάιμον με τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου και η «Φιλουμένα Μαρτουράνο» του Εντουάρντο ντε Φιλίπο. Η ίδια είχε και σκηνοθετήσει μουσικά και θεατρικά θεάματα, όπως το «Καφενείον η Ελλάς» του Γιάννη Μαρκόπουλου ή το αφιέρωμα «Είκοσι χρόνια Θεοδωράκη».
Στον κινηματογράφο η Σμαρούλα Γιούλη έκανε την πρώτη της εμφάνιση πλάι στον Αιμίλιο Βεάκη, ως παιδί θαύμα, το 1943 στη «Φωνή της καρδιάς». Ακολούθησαν οι ταινίες «Χαμένοι άγγελοι», «Τελευταία αποστολή», «Το σωφεράκι», «Το οργανάκι» και δεκάδες ακόμα.
Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή, στις 15.30 από το νεκροταφείο Ζωγράφου.
