Άστεγοι και περιθωριακοί έχουν μετατρέψει σε σπίτι τους την είσοδο που έμπαινε στο Ράλλειο, στο γιαπί του πύργου του Πειραιά, προς την μεριά που είναι η τράπεζα Ελλάδος.
Για κρεμάστρες χρησιμοποιούνται τα κάγκελα, για κρεβάτια διάφορα χαρτόκουτα. Χαρτόκουτα επίσης τοποθετούνται και για χωρίσματα «ιδιοκτησιών» ή προστασία από τον βοριά και το λιμανίσιο αγέρα.
Ένας κόσμος που συμβιώνει μαζί μας, δίπλα μας και υποφέρει από το κρύο, την πείνα, την απλυσιά κα την εγκατάλειψη.
Μας στεναχωρεί πολύ αυτό το πρόβλημα, γιατί ακούμε συνέχεια για πλήρη κοινωνική πολιτική αστέγων, για κρεβάτια καθαρά σε Ξενοδοχεία και για επαρκές φαγητό και ατομική υγιεινή, που έρχονται σε αντίθεση με ότι πραγματικά συμβαίνει, γιατί ο αριθμός των φτωχών και των αστέγων κάθε μέρα πολλαπλασιάζεται.
Χρειάζεται μια ειλικρινή και δυνατή Φωνή διαμαρτυρίας, για να ξυπνήσει για τα καλά, αυτό το ειδικό φαινόμενο που καλείται Έλληνας, που πέρασε μέσα από την δουλειά, την πρόοδο, την ανάπτυξη και την Αλληλεγγύη στην μαλθακότητα, τον ωχαδελφισμό, την οπισθοδρόμηση.
Δεν είναι καιροί, ούτε για επικοινωνιακή πολιτική ούτε για εθελοτυφλισμό μπροστά στα μεγάλα προβλήματα που βιώνουμε.
Η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη ακόμα και από αυτή που καθημερινά μας δίνουν να διαβάζουμε, για να συνηθίζουμε στην κατάντια, τη μιζέρια και την εξαθλίωση.
Είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε τον Κοινωνικό - Οικονομικό κατήφορο και να σηκώσουμε ένα αξιοπρεπές και λεβέντικο ανάστημα για να υπερασπιστούμε την τιμή και την αξιοπρέπειά μας.
Τρόποι υπάρχουν πολλοί!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΑΤΣΕΛΗΣ
