Πιστεύει άραγε κανείς ότι από αυτά τα κομματικά συνδικάτα των εργατοπατέρων που έχουμε, θα δει καλό ο εργαζόμενος; ότι θα δει καλό η χώρα; Διάφορες κομματικές συνδικαλιστικές ομάδες και κομματικές νεολαίες, αφού συγκεντρώθηκαν σε διαφορετικά σημεία, ωσάν να ανήκουν σε διαφορετικούς λαούς, ωσάν να εκπροσωπούν διαφορετικά συμφέροντα, ωσάν να είναι εχθροί μεταξύ τους, έκαναν διάφορες βόλτες πάνω κάτω στο κέντρο της Αθήνας, προκαλώντας μάλλον προβλήματα, παρά....
προσφέροντας κάτι ουσιαστικό.Στο τέλος φυσικά επακολούθησαν, όπως πάντα, τα αναμενόμενα επεισόδια με χημικά, μολότοφ και δακρυγόνα, για να προειδοποιηθεί όποιος αφελής, δεν έχει καταλάβει τι παίζεται και πιστέψει ότι ξεσηκώθηκαν οι εργαζόμενοι, ότι θα πρέπει να φοβηθεί και να καθίσει στο σπίτι του.
Οι εργατοπατέρες λοιπόν, ακόμα και αυτή την ύστατη ώρα συνεχίζουν να απαξιώνονται, υπακούοντας τις εντολές των πάνω από αυτούς κομματικών εθνοπατέρων και αντί να ενωθούν κάτω από το κοινό αίτημα για πτώση της κυβέρνησης και «εκλογές ώστε να αποφασίσει ο λαός», για κατάργηση των προνομίων των δικών τους και των εθνοπατέρων που κοστίζουν στις περιουσίες μας, αντίθετα φώναζαν διάφορα τετριμμένα και βαρετά συνθήματα της προηγούμενης τριακονταετίας.
Κομματικά συνδικάτα και καθεστωτικά ΜΜΕ, πέτυχαν και σήμερα την εκτόνωση της λαϊκής οργής και την καταστολή της κοινωνίας, αλλά να δούμε για πόσο ακόμα!!!
