Θέλεις ν αγιάσεις και δεν μπορείς. Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο. Δεν ξέρεις από που να φυλαχτείς.
Βγαίνει ο Βενιζέλος και μιλάει για επιλεκτική χρεοκοπία, αλλά στα αγγλικά. Να την "φας" πιο ευγενικά ρε παιδί μου.
Μετά βγαίνει ο πρωθυπουργός και λέει ότι μπορεί να πάμε σε αδυναμία πληρωμών.
Σε λίγο θα βγουν και θα πουν ότι θα χάσουμε τις καταθέσεις στις τράπεζες.
Καλά, βρε ...μην αρχίσω πρωί πρωί, τι μας λέγατε όταν ψηφίζατε το μεσοπρόθεσμο;
Δεν μας λέγατε ότι έπρεπε να το κάνουμε για να σώσετε την Ελλάδα;
Κι ότι θα πηγαίναμε σε στάση πληρωμών αν δεν ψήφιζαν οι βουλευτές; Δεν θα είχαμε λεφτά να...
πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις;
πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις;
Ορίστε το ψηφίσαν οι βουλευτές σας. Και βγαίνεις και μας λες τώρα ότι μπορεί και να πάμε σε στάση πληρωμών;
Και ρωτάω εγώ ο αφελής. Γιατί να εξακολουθήσει να σε πιστεύει ο κόσμος;
Όχι ότι δεν έχει χάσει την εμπιστοσύνη του. Αλλά να, λες μέχρι τώρα ότι κάποιος είναι υπεραισιόδοξος και ...υπερπασόκος και σε πιστεύει ακόμη. Τώρα κι αυτός ...λακίζει!
Και βέβαια οι εκπλήξεις δεν πρόκειται να σταματήσουν. Όσο τουλάχιστον υπάρχουν ευρωπαίοι ηγέτες...παιδάκια. Έτσι τους χαρακτήρισαν κορυφαίες ευρωπαικές εφημερίδες και δυστυχώς έτσι είναι.
Δεν θέλω να αφήσω καμία αιχμή για τους ευρωπαίους συναδέλφους, αλλά το έγραψα πριν από αυτούς προχθές. Όταν αναρωτιόμουν ποιος κυβερνά αυτό τον κόσμο και πόσο άχρηστοι και λίγοι αποδεικνύονται ο Τρισέ και η παρέα του.
Πάντως για να "ησυχάσω" λίγο εκείνους που διαβάζουν τη στήλη, θα καταθέσω την δική μου και μόνο άποψη.
Κι αυτή είναι, χωρίς να ψάχνω από πίσω σκοτεινές δυνάμεις και άλλες αηδίες, ότι όλα, μα όλα είναι προσυννενοημένα και προσυμφωνημένα, εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Απλά έφτασε η ώρα της υλοποίησης τους.
Και ο καλύτερος τρόπος για να περάσεις σκληρά μέτρα ή αποφάσεις, είναι ο εκφοβισμός της μάζας.
Η πρόφαση και η προοπτική της χρεοκοπίας, της κατάρρευσης της χώρας και της εξαθλίωσης των πολιτών, βοηθούν στο κούρεμα των μισθών και συντάξεων για να σωθείς, αλλά και στο γρήγορο ξεπούλημα της γης και την εκμετάλλευσή της από τον ξένο μεγαλοεπενδυτή.
Θα μου πεις, και καλά μόνο εσύ έχεις πρόβλημα; Οι άλλες χώρες που κι εκεί εισέβαλλε το ΔΝΤ; Η Ιρλανδία, η Πορτογαλία;
Να μοιραστώ τη σκέψη μου, ότι στην Πορτογαλία πρωθυπουργός ήταν ο κύριος Μπαρόζο.
Ο Μπαρόζο έγινε πρόεδρος της ΕΕ. Και ρωτάω με το απλό μου το μυαλό. Δεν είχε τρόπο ως ισχυρός ευρωπαίος να σώσει την χώρα του;
Εδώ στα μπουζούκια κάθεσαι στο διπλανό τραπέζι με τον τραπεζίτη και πάνω στο τσιφτετέλι και το ουίσκι, κανονίζεις να σβήσεις το χρέος σου. Αυτός που είναι μέσα στα πράγματα και μιλά όλη μέρα κι όλη νύχτα με Μέρκελ, Σαρκοζί και μεγαλοτραπεζίτες, δεν μπορούσε να βρει μια ευνοική ρύθμιση για την πατρίδα του;
Δηλαδή αν ο Γιώργος ήταν εκείνος ο πρόεδρος της ευρωπαικής ένωσης, δεν θα έπραττε το....πατριωτικό του καθήκον;
Θα δούμε πάντως πολλά. Όχι μόνο εδώ στη χώρα μας, όπου το ενδεχόμενο της κάλπης είναι πιο ορατό από ποτέ. (και σίγουρη οικουμενική κυβέρνηση με Καρατζαφέρη στο υπουργείο δημόσιας τάξης το φαντάζεστε;)
Αλλά σε όλη την Ευρώπη, αφού φαίνεται ότι η πίεση που ασκείται στους ηγέτες είναι μεγάλη. Όχι μόνο από τους γνωστούς άγνωστους κερδοσκόπους που όλο ακούμε αλλά ποτέ δεν βλέπουμε, αλλά και από τους λαούς τους που ξυπνούν απότομα και πάντα η αντίδραση στο απότομο ξύπνημα, είναι παράξενη!
