Όλα καλά κι ωραία στην χθεσινή μαραθώνια συνεδρίαση της... επιτροπής εργασίας του ΠΑΣΟΚ (αναρωτιέμαι ποιο μυαλό έβγαλε αυτές τις θεσμικές ονομασίες), αλλά δεν ψάρωσα! Και νομίζω πολύς κόσμος θα κατάλαβε ότι όλη αυτή η ιστορία με τις αντιδράσεις, τις φωνές, τις απειλές κτλ, ήταν για το...ονόρε!
Δεν λέω ότι μέσα σε όλους εκείνους που "όρθωσαν" το ανάστημά τους απέναντι στον "τσάρο" δεν υπάρχουν και μερικοί που πράγματι πίστευαν όσα έλεγαν και υπερασπίζονταν τις θέσεις τους με πάθος.
Θα το πιστέψω όμως 100%, όταν τους δω να μην ψηφίζουν το μνημόνιο και να παραιτούνται.
Η πολιτική είναι επάγγελμα που σπουδάζεται κιόλας. Και καταλαβαίνω ότι η καρέκλα είναι μια σιγουριά, στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε.
Για σκέψου όμως κύριε βουλευτά, αν καταψηφίσεις το μνημόνιο πόσο θα ανέβεις στην εκτίμηση του απλού κόσμου; Εκείνου δηλαδή που θα σε ξαναστείλει ή όχι με την στάση σου πάλι στην Βουλή.
Γιατί είναι σα να το βλέπω τώρα να συμβαίνει μπροστά μου, όταν θα έρθει το μεσοπρόθεσμο στην Βουλή για ψήφισμα και ψηφιστεί τελικά κι από τους διαφωνούντες να τους ρωτάνε οι δημοσιογράφοι απ’ έξω: μα καλά εσείς δεν λέγατε εκείνο, το άλλο;;; Και να απαντάνε αυτοί: Βρισκόμαστε σ’ ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι, η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο και είναι εθνική ανάγκη να είμαστε ενωμένοι για το καλό της πατρίδας!!!
Δηλαδή, άρες μάρες κουκουνάρες. Καρμπόν οι δηλώσεις, από τα ΣΟΣ των πολιτικών όταν τα διδάσκονται και τα ξεστομίζουν στην δύσκολη.
Θα μου πεις και καλά, όλες αυτές οι... βαριές κουβέντες κατά του Παπακωνσταντίνου πού ακούστηκαν;
Φαντάζομαι ότι δεν το πιστεύεις πως τα εννοούν. Ότι επειδή είπαμε η καρέκλα είναι πολύτιμη, έκαναν μια χαρά προεκλογική εκστρατεία και έτσι θα πάνε με ψηλά το κεφάλι οι "αντάρτες" στις εκλογικές τους περιφέρειες για να πουν εγώ τα είπα, αλλά με απείλησαν με διαγραφή και μετά πώς θα διεκδικώ τα δικαιώματά σας, φίλοι μου, συμπολίτες και συναγωνιστές μου;
Αχχχ, βρεγμένη σανίδα που χρειάζεται σ’ αυτόν τον τόπο!
Κύριε Βουλευτά, χωρίς να θέλω να σας κάνω μαθήματα ηθικής, τα κότσια σ’ αυτόν τον τόπο, είναι μεγάλο προσόν για κάποιον και δη για έναν πολιτικό άνδρα.
Η αλήθεια, η ντομπροσύνη και η τσίπα θα τον κρατήσουν αιώνια σ’ αυτήν την καρέκλα.
Αντίθετα οι φωτοβολίδες και οι στρακαστρούκες, θα τον οδηγήσουν στην αφάνεια.
Από ανθρώπους με "καρύδια" (για να χρησιμοποιήσω αυτό που είπε κι ο Απόστολος Κακλαμάνης χθες) έχει ανάγκη ο τόπος.
Κι όταν διαφωνείς, ιδιαίτερα σε θέματα ηθικής, όπως αυτό που πάει κόντρα στα σοσιαλιστικά σου πιστεύω, πρέπει απλά να παραιτείσαι. Δεν μιλάς καθόλου. Εκτός κι αν είναι τακτική και δεν μιλάς μέχρι να έρθει το μνημόνιο για ψήφιση, φοβούμενος ότι θα σε αντικαταστήσει μέχρι τότε αν φωνάζεις, οπότε σου βγάζω το καπέλο.
Αλλά, αν είσαι ιδεολογικά αντίθετος, κάντο.
Αλλιώς θα μπεις και εσύ στη λίστα όλων εκείνων των αγανακτισμένων που θα σε φωνάζουν κι εσένα ψεύτη!
