Από το Μαρικάκι
Την ώρα που γίνεται της συναίνεσης το κάγκελο ο καημένος ο Ραγκούσης έχει πέσει με τα μούτρα στα σκατά επιφορτισμένος με το εξής βαρύ έργο (που σηκώνει βαρέα και ανθυγιεινά θα λέγαμε): να ξεχωρίσει τους κοπρίτες από τους «άξιους» στη ενδοχώρα του Δημοσίου. Ο Ραγκούσης σε συνέντευξή του στο Βήμα της Κυριακής, για μία ακόμη φορά, συνέδεσε τη μονιμότητα με την αξιολόγηση, προαναγγέλοντας αναθεώρηση της σχετικής συνταγματικής πρόβλεψης μετά το 2014.
Για μια ακόμη φορά, τη στιγμή που στα υψηλά δώματα της ΕΕ οργανώνεται το μεγάλο πλιάτσικο με στόχο τη δημόσια περιουσία και τις...
ιδιωτικοποιήσεις υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας και των πολιτών της στους πιστωτές (για όσο αυτοί θεωρούν ότι επιδεχόμαστε στίψιμο), οι κυβενητικοί επαναφέρουν έμμεσα την περί κοπριτών φιλολογία. Αυτή τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα εκβιάζει συναίνεση, μεταθέτουν την ευθύνη για το μέλλον της χώρας στους δημόσιους υπαλλήλους του οποίους καλούν να αποδεχτούν την «κοπριτοσύνη «τους και να μας αδειάσουν τη γωνιά. Για ένα πιο ευάερο, ευήλιο κι ...ευπώλητο στους ιδιώτες Δημόσιο.
Ο δε Ραγκούσης μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το νεο ΠΑΣΟΚ, αυτό που αψηφά νόμους και Συντάγματα, διαπαιδαγωγεί μια νέα γενιά δημοσίων υπαλλήλων που δεν έχει σχέση με την πελατοκρατία και δεν χρωστάει σε κανέναν, ενώ όλοι οι προηγούμενοι είναι «ύποπτοι» πελατοκρατίας μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Δηλαδή, το αξιόπιστο ΑΣΕΠ το οποίο προβάλλει ο Ραγκούσης ως εχέγγυο αξιοκρατίας στην επιλογή του προσωπικού εφεξής, δε λειτουργούσε τόσα χρόνια με τα ίδια αξιοκρατικά κριτήρια; Από την άλλη δεν είναι δυνατόν να μιλούν για αξιοκρατία αυτοί που αποδείχτηκαν πολλάκις «εκβιαστές» και χειραγωγοί της κοινής γνώμης – ακόμα και του ίδιου του κοινωνικού κι εκλογικού ποιμνίου τους - έχοντας σήμερα φτάσει στο μέγιστο εκβιασμό της πολιτικής συναίνεσης με το στανιό, κάτι που μυρίζει Δημοκρατία... άρρωστη βαριά.
Και κάτι ακόμα. Όσο κι αν προσπαθεί ο Ραγκούσης ή ο κάθε Ραγκούσης να μασήσει τα περί της μονιμότητας – που απ’ τα λεγόμενά του στο εξής θα έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά, εργαλείο κατεξοχήν πελατειακό, με την διασταλτικής ερμηνείας έννοια της αξιοσύνης να κάνει όλη τη δουλειά – ότι δηλαδή θα προηγηθεί συνταγματική αναθεώρηση, ότι η τρόικα δε ζητάει απολύσεις και άλλα τέτοια, και μόνο η επίταση με την οποία μπαίνει το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων (αφού απειληθήκαμε με μη καταβολή της πέμπτης δόσης) προαναγγέλει ξαλάφρωμα του Δημοσίου. Τώρα μας λένε, ότι απλώς δεν θα γίνουν προσλήψεις και θα μειωθούν οι συμβασιούχοι, αλλά ήδη οι αλληλοδιαψεύσεις μεταξύ υπουργών περί των απολύσεων και μόνιμων, πάνε κι έρχονται...
Υποθέτω ότι ανάλογο "αξιόμετρο" θα προβλεφθεί και για βουλευτές αλλά και για κυβερνώντες νεοΠασόκους. Ανυπερθέτως...
