Δόγηδες και τοκογλύφοι...
Τι εννοεί ο Παπανδρέου όταν μιλάει για πατριωτισμό; Οτι πουλάει το 100%, ναι το 100%, του δημόσιου πλούτου της χώρας στους ξένους (και ντόπιους) τοκογλύφους;
Τι εννοεί μιλώντας για «πατριωτισμό» η κυβέρνηση των ανδρεικέλων; Τον αφοπλισμό της χώρας από κάθε εργαλείο ανάπτυξης;
Την αποξένωσή της απ' τη γη, τον αέρα και τα ύδατά της;
Πρώτη φορά απ' όταν με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου αναγνωρίστηκε στην... Ελλάδα το δικαίωμα του κρατικού αυτεξούσιου στο πλαίσιο μιας κουτσής έστω εθνικής κυριαρχίας -για πρώτη φορά από τότε τίθεται εν καιρώ ειρήνης η χώρα σε Κατάσταση Εντολής, φόρου υποτελής, και, για να είμαστε τελείως ειλικρινείς, υπό καθεστώς Κατοχής.
Πρόκειται για μια δεύτερη Φραγκοκρατία.
Μπορεί στα νεώτερα χρόνια οι Δυτικοί να μην έφυγαν ποτέ, να ήταν πάντα εδώ, όχι όμως επίσημα και με «τον νόμο». Η μετατροπή του εσμού των τοκογλύφων σε θεσμούς του (υπόδουλου πλέον) κράτους είναι κατόρθωμα αποκλειστικά του Παπανδρέου.
Η πρώτη Φραγκοκρατία διήρκησε 60 χρόνια στην καρδιά τού τότε κράτους και αρκετούς αιώνες σε πολλές από τις πρώην επικράτειές του. Μπορεί να υπήρξε «πανούκλα» και «μάστιξ του θεού» για πολλούς απ' τους λαούς της Ανατολής, αλλά άθελά της έκανε κι ένα καλό: γκρέμισε το ρωμαϊκό αυτονόητο απ' την πολιτική ταυτότητα (και συνείδηση) των Ελλήνων -των πιο πολλών- εκείνης της εποχής.
Με έναν τρόπο δηλαδή, αδόκητον κατ' αρχήν, συνέβαλε η ξένη κατοχή στην αυτογνωσία (αν) όχι των Δυνατών, πάντως των απλών, των φτωχών και των σκεπτόμενων -διανοούμενων και (πρώιμων) ουμανιστών εκείνης της εποχής.
Η σημερινή νέα Φραγκοκρατία
(που, για να προλάβω ορισμένους κουφιοκεφαλάκηδες, ληστεύει το ίδιο Ελληνες και Ισπανούς, Ιρλανδούς και Γερμανούς) δεν μπορεί να ξέρει κανείς αν θα μας οδηγήσει σε μια νέα αυτογνωσία, αλλά -για την ώρα τουλάχιστον- οδηγεί την κυβέρνηση των ανδρεικέλων στα τελευταία της.
Με ένα παραλήρημα που όλο και δυναμώνει!
Για «αποσοβιετοποίηση του κράτους», μας λέει ο δυστυχής κ. Χρυσοχοΐδης, την ώρα που η κυβέρνησή του ετοιμάζεται να βάλει φόρο και στη μάνα του γιατί τον γέννησε.
Οσημέραι, όλο και πιο πολλά ψέματα λένε ο ένας στον άλλον ακόμα και μέσα στο ίδιο τους το Υπουργικό Συμβούλιο, όλο και πιο πολλά λεφτά πρέπει να μαζεύουν απ' τον κόσμο για τους δόγηδες -δεν γίνεται!
...
Δύο στους πέντε νέους άνεργοι, ρεεεε...
Τις ρίζες του (υπό το φως της δημοσιότητας) αναζητάει ο Πρόεδρος Ομπάμα σε ένα Ιρλανδικό χωριό και στο πρόσωπο ενός μακαρίτη Ιρλανδού που μετανάστευσε στις ΗΠΑ τον δέκατον ένατον αιώνα...
Και κατά τούτο μοιάζει ο Μπαράκ Ομπάμα με εκείνους τους Ρωμαίους που όταν μεγαλοπιάστηκαν, νεόπλουτοι και συνεπώς μωροφιλόδοξοι πλέον, άρχισαν να αποξέουν απ' τις δέλτους και τα κιτάπια την ταπεινή τους, όπως πια θεωρούσαν, καταγωγή και να την αντικαθιστούν από κάποιαν άλλη ευγενέστερη, των Τρώων φυσικά...
...
Οντως οι Αμερικανοί φέρθηκαν στον Στρος-Καν με μια επιδεικτική (προς γενικότερον τάχα συνετισμόν) αγριότητα, δηλωτική ταυτοχρόνως του ότι ο νόμος στις ΗΠΑ τουλάχιστον είναι ίδιος για όλους (ουδέν ψευδέστερον, αν κρίνουμε απ' το γεγονός ότι στο δικανικό σύστημα των ΗΠΑ κυριαρχεί η νομιμοφάνεια μάλλον κι όχι η νομιμότης) -πάντως επιμένουν όλο θαυμασμό οι ρέκτες του επιφανειακού ότι εκεί δεν γίνονται διακρίσεις και οι σερίφηδες φέρθηκαν στον Στρος-Καν όπως θα φέρονταν και σε έναν αλήτη, ένα πρεζόνι -αλλά γιατί είναι νομιμοποιημένο κι αποδεκτό να φέρονται έτσι στους αλήτες ή τα πρεζόνια;
Ποιος νόμος στις ΗΠΑ προβλέπει (εκτός απ' τη νομιμοποιημένη πρακτική των κρατικών οργάνων) να λιντσάρεται όποιος συλλαμβάνεται; Και γιατί, αν πρόκειται για παρακατιανούς, η σκαιά συμπεριφορά να θεωρείται κάτι το φυσιολογικό;
Ακόμα και πέρα απ' το τεκμήριο της αθωότητας, γιατί για τους ενόχους μέρος της ποινής τους θα πρέπει να 'ναι η διαπόμπευση και η καταρράκωση;
...
Ο tempora! ο mores! - πάντα τα ίδια...
