Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,


Το πάντα ζητούμενο στην πολιτική είναι οι λόγοι να γίνονται πράξεις από την Κυβέρνηση, τη διοίκηση, το κόμμα.


Εκ πρώτης οφείλω να αναφερθώ στο κλίμα που εισπράττω  στην εκλογική μου περιφέρεια, τη Β’ Πειραιά, όπου λόγω της κοινωνικής της σύνθεσης, οι επιπτώσεις της οξείας οικονομικής κρίσης είναι μεγάλες.


Το εισόδημα των πολιτών μειώθηκε, τα καταστήματα κλείνουν, οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί έχουν ανατραπεί, η αδυναμία ανταπόκρισης στις στοιχειώδεις ανάγκες και απαιτήσεις της καθημερινότητας γίνεται πλέον εμφανής. Η ποιότητα ζωής υποβαθμίζεται. Και το κυριότερο απ’ όλα το φάντασμα της ανεργίας, πλανάται πάνω από κάθε οικογένεια.


Η ανάπτυξη –μια σταθερή προσδοκία-  αναμένεται ακόμα.
Και πάντως είναι εκτός Β’ Πειραιά.
Ο φόβος, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα βαίνουν αυξανόμενες.


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,


Ζούμε την εποχή του μνημονίου. Οφείλουμε όμως να πούμε πως το μνημόνιο είναι το σωσίβιο για να μην βουλιάξουμε ως χώρα και ως κοινωνία. Και βεβαίως για το μνημόνιο δεν είναι υπόλογοι οι ξένοι, οι Ευρωπαίοι, το διεθνές κεφάλαιο, όπως ακούγεται από μερικούς, αλλά εμείς οι ίδιοι. 


Υπόλογη είναι η πολιτική τάξη της χώρας και ιδιαίτερα η τελευταία 5ετία της Ν.Δ.. Υπόλογη είναι η κρατικοδίαιτη επιχειρηματική ελίτ. Υπόλογες είναι οι συντεχνιακές λογικές που λειτουργούσαν αποτρεπτικά στις αναγκαίες αλλαγές,  όπως στην οικονομία και στο ασφαλιστικό.
Όλα αυτά πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν.


Κυρίες και κύριοι,


Η κυβέρνηση πήρε δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις. Όλοι τις στηρίξαμε. Το ζήτημα σήμερα έχει μεταφερθεί στη σφαίρα της πολιτικής. Η διαχείριση της οικονομίας απαιτεί πολιτικές αποφάσεις. Οι πολίτες περιμένουν από εμάς καθαρές κουβέντες και δραστικές αποφάσεις. Θέλουν από εμάς να προχωρήσουμε στην κάθαρση του δημόσιου βίου χωρίς υστεροβουλίες, σκοπιμότητες, συμψηφισμούς.


Αποτελεί κοινό τόπο ότι η πολιτική αμφισβητείται. Αλλά ποια πολιτική; Αυτή που είναι συνώνυμη με την ιδιοτέλεια, τη συναλλαγή και τη διαφθορά. Την πολιτική χωρίς αρχές. Γι’ αυτό πρέπει να μοχθήσουμε με λόγους και κυρίως πράξεις ώστε η πολιτική ν’ αποτελέσει πάλι την έκφραση συλλογικών μορφών δράσης, να γίνει μοχλός για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.  Οι εξεταστικές επιτροπές παρά τις εξαντλητικές προτάσεις των μελών τους, δυστυχώς απεδείχθησαν ατελέσφορες στο να προωθήσουν την κάθαρση. Πρέπει λοιπόν, κάτι να κάνουμε επ’ αυτού, επειγόντως. Γι’ αυτό επαναφέρω την πρόταση, που πολλοί συνάδελφοι έκαναν σε παρελθούσα συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, για πραγματικό «πόθεν έσχες» όλων όσων έχουν ασκήσει εξουσία και διοίκηση από το παρελθόν μέχρι τις μέρες μας. Τον τρόπο θα τον βρούμε. Ας ληφθεί η απόφαση. Το λέω αυτό για να πάψουν  οι σειρήνες του λαϊκισμού, το λέω αυτό γιατί έτσι θα σταματήσει το ανάθεμα επί δικαίων και αδίκων που δεν είναι τίποτε άλλο παρά κανιβαλισμός που μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς. Ας δούμε ποιοι πλούτισαν από την άσκηση πολιτικής. Διαφάνεια λοιπόν παντού και στα εσωτερικά των κομμάτων. Δημοκρατική οργάνωση  και σταθεροί κανόνες παντού κυρίως στο κόμμα γιατί από εκεί εκπορεύονται όλα.
Όσο για τις κατόπιν εορτής προτάσεις της ΝΔ- είναι γνωστή η παροιμία, εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι.


Κυρίες και κύριοι


Ως προοδευτικός πολιτικός χώρος και ως Κυβέρνηση που έμελλε να λάβει τα ηνία της χώρας σ’ αυτή τη δύσκολη καμπή της, πρέπει ως κόρη οφθαλμού να προστατεύσουμε την κοινωνική συνοχή. Γι’ αυτό κανένα επιμέρους μέτρο δεν πρέπει να προκαλεί ανώφελες ρήξεις με κοινωνικές ομάδες. Τα μέτρα οφείλουν να είναι αποτέλεσμα εξαντλητικού διαλόγου, να βαρύνουν περισσότερο τους ισχυρούς και λιγότερο τους αδυνάτους. Πολλώ δε μάλλον να μην προκαλούν ανακατανομή περιουσιακών στοιχείων υπέρ των ισχυρών, ούτε να προκαλούν αναστάτωση στην Περιφέρεια.


Κύριε πρόεδρε,


Η αναμόρφωση της χώρας προϋποθέτει συγκεκριμένο σχέδιο παραγωγικών δραστηριοτήτων. Προϋποθέτει την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων μας. Το εγχείρημα της παραγωγικής και ανταγωνιστικής Ελλάδας μπορεί να είναι ο νέος εθνικός μετρήσιμος στόχος. Αν παλέψουμε γι’ αυτά και αν εμπνεύσουμε την κοινωνία σ’ αυτή την κατεύθυνση τότε σίγουρα η έξοδος απ’ την κρίση δεν είναι μακρυά. 

 
Top