Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας την αντιπαράθεση κυβέρνησης-ΝΔ για την αναδιάρθρωση του χρέους, έκανε την παρακάτω δήλωση:
Γελάνε και οι πέτρες με την εκτός τόπου και χρόνου, στημένη και άνευ παραμικρής ουσίας,προεκλογική αντιπαράθεση κυβέρνησης-ΝΔ για την αναδιάρθρωση του χρέους.
Ο «κόσμος το ’χει τούμπανο» για την επικείμενη, συνεννοημένη και κατασκευασμένη στα μέτρα και τα όρια των τραπεζών και της τρόικας, αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και οισυνέταιροι του δικομματισμού το κρατάνε «κρυφό καμάρι»!
Σήμερα οι πάντες γνωρίζουν και ομολογούν ότι η κυβέρνηση έβαλε τη χώρα στην «πρέσα» της τρόικας και του μνημονίου όχι για να διασώσει την ελληνική οικονομία αλλά για να σώσει το χρηματιστικό κεφάλαιο, τους πιστωτές, το ευρώ και την ίδια την ευρωζώνη, σπρώχνοντας στην οικονομικοκοινωνική άβυσσο την Ελλάδα!
Όπως όλοι γράφουν και γνωρίζουν ότι είναι θέμα χρόνου μια ελεγχόμενη και κατευθυνόμενηαπό Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ περιορισμένη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, υπό τους όρους, την αέναη κηδεμονία, την αιγίδα και τα όρια των πιστωτών και της τρόικας. Αυτή η κηδεμονευόμενη πνιγηρή αναδιάρθρωση, αν καθυστερεί, οφείλεται μόνο στην αναμονή βελτίωσης της θέσης των άλλων περιφερειακών χωρών για να αποσοβηθεί «ντόμινο» ανάλογων εξελίξεων και ίσως κατάρρευση της ευρωζώνης.
Αυτή την ώρα, απέναντι σε αυτού του είδους τις καταστροφικές μεθοδεύσεις, χρειάζεται να αναπτυχθούν μεγάλοι ενωτικοί λαϊκοί αγώνες:
ü Για να απεμπλακεί άμεσα και οριστικά η χώρα από το μνημόνιο και την νεοαποικιακήκηδεμονία της τρόικας
ü Για μια ριζοσπαστική επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, χωρίς όρους και δεσμεύσεις, με πρώτιστο μέλημα τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους και με ρητή πρόθεση ότι αν αυτή η διαπραγμάτευση αποτύχει, τότε η χώρα θα υποχρεωθεί, για λόγους επιβίωσης του ελληνικού λαού, να σταματήσει την αποπληρωμή του χρέους
ü Για την προώθηση μιας ριζοσπαστικής ρύθμισης σχετικά με το ιδιωτικό χρέος, που θα αφορά τιςπιο ευάλωτες και αδύνατες οικονομικά κατηγορίες συμπολιτών μας
ü Για την εθνικοποίηση των τραπεζών, ως απαραίτητη προϋπόθεση για μια χρηματοπιστωτική πολιτική ανάπτυξης με κοινωνικό και οικολογικό περιεχόμενο.
ü Για μια ριζική, δίκαιη, αναδιανομή του εθνικού πλούτου
ü Για ένα νέο προοδευτικό πρόγραμμα παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας με σοσιαλιστική κατεύθυνση και προοπτική!
