ΚΟΙΝΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟ ΔΝΤ
Μια τεράστια συμπαιγνία είχε στηθεί γύρω από την ελληνική κρίση, πολύ καιρό πριν ξεκινήσει η κινδυνολογία και γίνει η προσφυγή σε ΔΝΤ – ΕΕ, όπως αποκαλύπτεται κάθε μέρα που περνάει. Την αρχή στην εβδομάδα που πέρασε έκανε ο πρώην... υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Πέερ Στάινμπρουκ, ο οποίος δήλωσε πως από τον Ιανουάριο του 2009 ήταν ενήμερος ο Γιωργάκης για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Γνώριζε επομένως και συνειδητά εξαπατούσε τους ψηφοφόρους ότι θα εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική την ίδια ώρα που για να δηλώνει ότι ήξερε στο Βερολίνο, προφανώς θα δήλωνε και τη συνέχεια του… ποιήματος: ότι θα λάβει και μέτρα. Το χειρότερο όμως δεν είναι ότι απέναντί μας έχουμε έναν επικίνδυνο και αδίστακτο πολιτικό απατεώνα, έναν τυχοδιώκτη που ήρθε να εκτελέσει το συμβόλαιο και να φύγει κι ο οποίος άλλα λέει στη Γερμανία και στο εξωτερικό και άλλα δηλώνει στην Ελλάδα.
Το χειρότερο είναι ότι ενώ γνώριζε άφηνε τα πράγματα να πάρουν τη χειρότερη δυνατή τροπή. Γιατί εφ’ όσον γνώριζε τη δεινή θέση της ελληνικής οικονομίας τότε το ερώτημα γιατί δεν φρόντισε να καλύψει τις δανειακές ανάγκες του δημοσίου αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία, όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν, γίνεται πολύ πιο πιεστικό. Και η εύκολη απάντηση που αντέτειναν οι υπουργοί του όποτε τους έθεταν το ερώτημα – που να ξέραμε τι θα ακολουθούσε; – αποδεικνύεται κι αυτή ένα νέο ψέμα. Άρα η απάντηση πλέον είναι ότι ήξεραν και συνέργησαν στο ξεδίπλωμα του δράματος. Το τεκμήριο της αφέλειας που προσκόμιζαν είναι και αυτό πλαστό. Δεν είναι αφελείς, όπως δήλωναν, είναι συνεργοί και συμμέτοχοι στο εξελισσόμενο έγκλημα!
Προς επιβεβαίωση και η προχθεσινή δήλωση του επικεφαλής του Γιούρογκρουπ (των υπουργών Οικονομικών των χωρών της ευρωζώνης), Ζ. Κ. Γιούνκερ, από την Ουάσινγκτον, ότι και αυτός… ήξερε! «Ήξερα ότι το πρόβλημα αυτό θα έφθανε, διότι συζητούσαμε, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, ο πρόεδρος Ζαν Κλοντ Τρισέ στην ΕΚΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εγώ ο ίδιος, σχετικά με τις προοπτικές αυτού που δεν ήταν τότε γνωστό, την αποκαλούμενη ελληνική κρίση», ήταν τα λόγια του.
«Ήξερα ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα, αλλά δεν θα μπορούσα να πω δημόσια αυτό που γνώριζα» τόνισε σε άλλο σημείο, φέρνοντας στην επιφάνεια όχι μόνο την κοροϊδία αλλά και το γεγονός επίσης ότι η ελληνική κρίση δεν είχε μόνο ζημιωμένους, αλλά και κερδισμένους: τους Γερμανούς και τους Γάλλους. Αυτούς που σήμερα εμφανίζονται ως κατήγοροι, μόνο και μόνο για να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες, το γεγονός ότι δεν είναι θύματα όπως εμφανίζονται, αλλά θύτες, υπαίτιοι της ελληνικής κρίσης, με πολλούς τρόπους: Μέσω των εμπορικών εξαγωγών τους, της κερδοσκοπίας τους στα ελληνικά ομόλογα κ.α.
*Οι πληρωμές για τόκους και το δημόσιο χρέος είναι τα μοναδικά μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού, πέρα από τους έμεμσους φόρους, που θα συνεχίσουν να αυξάνονται το 2011, δείχνοντας έτσι ποιος είναι ο ωφελημένος της κάθετης μείωσης στα κονδύλια των μισθών, των συντάξεων και των επιχορηγήσεων στο ασφαλιστικό σύστημα.
*Πρωτοφανής ύφεση για τα μεταπολεμικά δεδομένα με μείωση του ΑΕΠ το 2011 κατά 2,6%, φέτος 4% και το 2009 κατά 2%
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως μέχρι τις περιφερειακές εκλογές οι εξελίξεις από την μεριά της κυβέρνησης τρέχουν σε «αργή κίνηση». Τα εξόχως αντιλαϊκά μέτρα, όπως αυτά που ανακοινώνονταν κάθε εβδομάδα μέχρι και όλο τον Ιούλιο παραπέμπονται για μετά τα μέσα Νοέμβρη, έτσι ώστε οι εκλεκτοί του ΠΑΣΟΚ στους δήμους και τις περιφέρειες να μην υποστούν την εκλογική συντριβή που τους αξίζει. Εξαίρεση, πέραν του ΟΣΕ, αποτέλεσε η δημοσιοποίηση του πρώτου σχεδίου του κρατικού προϋπολογισμού την προηγούμενη Δευτέρα, το οποίο όμως ήδη είναι στον αέρα.
Η αιτία βρίσκεται στις ανακοινώσεις που έγιναν από τις Βρυξέλλες ότι επίκειται νέα αναθεώρηση των δημοσιονομικών μεγεθών. Συγκεκριμένα αναμένεται με βάση νέες εκτιμήσεις το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος για το 2009 να αυξηθούν φθάνοντας πιθανότατα από το 13,8% στο 15,1% και από το 115,4% στο 127%. Η αναθεώρηση όμως προφανώς δεν έρχεται μόνη της, ούτε υπαγορεύτηκε από μαθηματικές ασκήσεις επί χάρτου. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από κοινού με την τρόικα θα αξιοποιήσουν την δυσμενή αναθεώρηση για να ανακοινώσουν νέα αντιλαϊκά μέτρα και έτσι να δικαιολογήσουν όχι μόνο την ταξική τους πολιτική αλλά επίσης την αποτυχία τους.
Γιατί ένα νέο μνημόνιο, το νούμερο 3 ή φθινοπωρινό μετά το καλοκαιρινό το επονομαζόμενο και επικαιροποιημένο, πέρα από μια νέα αντεργατική επίθεση θα σημαίνει και την αδυναμία τους να υλοποιήσουν τους ονομαστικούς στόχους που εμφανίζουν. Άλλωστε μπορεί ο Γιωργάκης να διέψευσε το ενδεχόμενο εφαρμογής νέων αντιλαϊκών μέτρων, ο προϊστάμενός του όμως, ο Ντομινίκ Στρος Καν, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο. Και ξέρουμε τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, ποιανού δηλαδή περνάει…
Υπό τον παραπάνω αυστηρό περιορισμό, μιας νέας αναθεώρησης, εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο το προσχέδιο του προϋπολογισμού. Σε αδρές γραμμές χαράζει μια οικονομική πολιτική πολύ χειρότερη από αυτήν που εφαρμόστηκε φέτος. Καταφέρνει δηλαδή το αδύνατο. Ένα μέγεθος αρκεί: είναι η εκτίναξη της ανεργίας στο 15% που πλέον θα πλήττει σχεδόν 1 εκ. εργαζόμενους και τείνει να εξελιχθεί στην μεγαλύτερη κοινωνική πληγή.
Δεν είναι ωστόσο μόνο η έκρηξη της ανεργίας, που όπως σε όλο τον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο ήρθε για να μείνει. Είναι η πορεία και η σύνθεση των εσόδων και των δαπανών.
Η βασικότερη πηγή αύξησης των κρατικών εσόδων κατά 8,2% είναι οι εξ ορισμού αντιλαϊκοί έμμεσοι φόροι που θα αυξηθούν σε σχέση με φέτος κατά 9,4% φθάνοντας τα 35 δισ. ευρώ, όταν το 2010 ανέρχονταν σε 32 δισ. και το 2009 σε 28 δισ. Τα επιπλέον αυτά χρήματα θα προκύψουν από τις ακόλουθες πηγές: Κατ’ αρχήν από το ΦΠΑ, μέσω της ανακατάταξης των συντελεστών, από την μετακίνηση δηλαδή στον υψηλό συντελεστή του 23% προϊόντων που μέχρι τώρα φορολογούνταν με τον χαμηλότερο.
Από αυτή την πηγή περιμένουν να εισπράξουν 1 δισ. Από τυχερά παιχνίδια 700 εκ. ευρώ, από το χαράτσι των ημιυπαίθριων 600 εκ., από πρόστιμα στα αυθαίρετα 500 εκ. και από την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών που θα προσαρμοστούν στις εμπορικές (υποκινώντας ένα νέο γύρο αυξήσεων ή τουλάχιστον φρενάροντας την παρατηρούμενη πτώση) περιμένουν να εισπράξουν 270 εκ. ευρώ. Όλα τα επιπλέον λεφτά δηλαδή περιμένουν να τα εισπράξουν από χαράτσια που θα επιβαρύνουν τους εργαζόμενους. Με αυτήν την λαίλαπα περιμένουν να καλύψουν και μέρος της τρύπας που αφήνει πίσω της η μείωση των άμεσων φόρων κατά 1,4%.
Ο ληστρικός χαρακτήρας του κρατικού προϋπολογισμού φαίνεται επίσης από την αναδιανομή που επιτελεί εις βάρος των εργαζομένων. Γιατί, ενώ γδύνει τους μισθωτούς, όπως φαίνεται από τα παραπάνω στοιχεία που αφορούν τα έσοδα, ταυτόχρονα κάθε είδους κοινωνικές δαπάνες ακολουθούν ελεύθερη πτώση. Γενικώς οι δαπάνες αυξάνονται κατά 1,5% αλλά αυτό συμβαίνει αποκλειστικά και μόνο λόγω της μεγάλης αύξησης των δαπανών για τόκους κατά 20%. Επί αυτού όμως παρακάτω.
Αξίζει λοιπόν να δούμε τι προβλέπεται για κοινωνικές παροχές και μισθοδοσίες ώστε να φανεί γιατί η οικονομική πολιτική του 2011 είναι χειρότερη από τη φετινή. Για αποδοχές και συντάξεις θα διατεθούν 21,7 δισ. όταν φέτος δόθηκαν 22 δισ. και πέρυσι 24,5, που σημαίνει ότι στη διετία θα επέλθει μείωση κατά 12%. Ουσιαστικά δηλαδή με την ψήφιση του προϋπολογισμού η κυβέρνηση επιχειρεί να κατοχυρώσει το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, μετατρέποντας τη διαβούλευση που ανήγγειλε σε μια διαδικασία βιτρίνας.
Άλλωστε ο ίδιος ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι το νέο μισθολόγιο θα ισχύσει για τους νεοεισερχόμενους. Η μείωση των μισθών μάλιστα θα συντελεστεί σε ένα περιβάλλον συνεχόμενων ανατιμήσεων, όπως δείχνει ο πληθωρισμός που ανακοινώθηκε για τον Σεπτέμβρη και έφθασε σε ετήσια βάση το 5,7%. Για ασφάλεια, περίθαλψη και κοινωνική προστασία, για επιχορηγήσεις δηλαδή σε ασφαλιστικούς οργανισμούς θα δοθούν 14,8 δισ., όταν φέτος δόθηκαν 15,1 και το 2009 δόθηκαν 16,9 δισ. Η μείωση των επιχορηγήσεων κι εδώ κατά 12% θα σημάνει ότι πολλά ασφαλιστικά ταμεία θα βρεθούν στο μεταίχμιο, ανήμπορα να προσφέρουν συντάξεις και άλλες παροχές στους δικαιούχους τους.
Μείωση της τάξης του 6% θα δεχτεί και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που μπορεί να στήριζε το κεφάλαιο με λεφτά των φορολογουμένων, εξασφάλιζε ωστόσο την αναπαραγωγή του, απέτρεπε δηλαδή το σβήσιμο της μηχανής, όπως γίνεται σήμερα. Κάτι που φαίνεται στη συρρίκνωση του ΑΕΠ. Προβλέπεται ειδικότερα η μείωσή του το 2011 κατά 2,6%, όταν φέτος αναμένεται να μειωθεί κατά 4%, ενώ το 2009 μειώθηκε κατά 2%. Πρόκειται για αποδιοργάνωση της παραγωγικής μηχανής η οποία θα έχει καταστρεπτικές επιδράσεις στο εργατικό και λαϊκό εισόδημα και επίσης στα δημόσια έσοδα, οδηγώντας σε αποτυχία τους στόχους της κυβέρνησης.
Η δίνη λιτότητας και μείωσης των φορολογικών εσόδων (που φέρνει στη συνέχεια νέα αντιλαϊκά μέτρα) φαίνεται πεντακάθαρα από την πορεία στις πωλήσεις αυτοκινήτων. Με βάση στοιχεία της προηγούμενης εβδομάδας το πρώτο εννιάμηνο του 2010 οι πωλήσεις ΙΧ υποχώρησαν σε σχέση με το προηγούμενο έτος κατά 32%, ενώ τον Σεπτέμβρη οι πωλήσεις σε σχέση με πέρυσι μειώθηκαν κατά 50%.
Ως αποτέλεσμα το Δημόσιο εκτιμάται πως θα εισπράξει από την αγορά αυτοκινήτων 350 εκ. λιγότερα από όσα είχε υπολογίσει. Κι αν κανείς δεν πρόκειται να κλάψει για την μείωση των αυτοκινήτων ή των φορολογικών εσόδων, ας κρατήσουμε ότι πλέον έχει ενεργοποιηθεί το σπιράλ θανάτου για το οποίο έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και μήνες σοβαροί αναλυτές ακόμη και κερδοσκόποι, όπως ο Σόρος, που έχουν όμως εμπειρία από την δράση των μεθόδων ΔΝΤ.
Η οργή για αυτή την οικονομική πολιτική πλημμυρίζει αν δούμε για ποιον λόγο θα υποστούμε όλες αυτές τις αιματηρές θυσίες. Ο μοναδικός λοιπόν ωφελημένος θα είναι οι πιστωτές, όπως δείχνει η γενναία αύξηση του κονδυλίου που κατευθύνεται σε τόκους και χρεολύσια. Ειδικότερα, για τόκους θα δοθούν 15,8 δισ. ευρώ ή το 6,8% του ΑΕΠ.
Μια απλή σύγκριση με τις δαπάνες του προϋπολογισμού αρκεί για να δούμε ότι για τόκους θα ξοδευτούν περισσότερα χρήματα απ’ όσα θα ξοδευτούν επί παραδείγματι για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος! Δέος επίσης προκαλεί η γιγάντωση στο πέρασμα του χρόνου των δαπανών για τόκους. Συγκεκριμένα το 2006 δόθηκαν 9,6 δισ. ευρώ (4,6% ΑΕΠ), το 2007: 9,8 δισ. (4,3% ΑΕΠ), 2008: 11,2 δισ. (4,7%), 2009: 12,3 δισ. (5,2%) και 2010: 13,2 δισ. (5,6%).
Εκεί όμως που αποκαλύπτεται η πιο κραυγαλέα αποτυχία της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι στο δημόσιο χρέος, το οποίο καλπάζει! Για το 2011 προβλέπεται να φθάσει τα 360 δισ. ευρώ (155% ΑΕΠ), όταν φέτος αναμένεται να κλείσει στα 341 δισ. (144% ΑΕΠ) και πέρυσι ήταν στα 299 δισ. ευρώ (126% ΑΕΠ).
Το αποτέλεσμα δηλαδή της εξοντωτικής οικονομικής πολιτικής που επιβάλει το μνημόνιο της ντροπής, το «δυναμικό μπίζνες πλαν» όπως το χαρακτήρισε ο πρόεδρος των βιομηχάνων Δ. Δασκαλόπουλος, θα είναι το δημόσιο χρέος να εκτροχιαστεί. Εξέλιξη που καθιστά βεβαιότητα την αναδιάρθρωσή του, εντός του 2011 μάλιστα, όπως πρόβλεψε σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Κεν Ρογκόφ, και υπέρμαχος της οικονομικής ορθοδοξίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Τώρα επομένως είναι η ώρα να τεθεί το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσής του με όρους λαϊκού κινήματος και στόχο την ριζική μείωσή του ακόμη και την διαγραφή του.
*Τσαϊνατάουν Πειραιάς και Ασπρόπυργος
*ΑΠΟΙΚΙΑΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΟΙ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ
Ξεχωριστή θέση στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης έχουν οι ιδιωτικοποιήσεις στον βαθμό που, πέραν των άμεσων οικονομικών, ασκούν αλυσιδωτές συνέπειες στην εξωτερική πολιτική και τη διεθνή θέση του ελληνικού καπιταλισμού. Τελευταίο παράδειγμα οι ανακοινώσεις του υπουργού Άμυνας, Ευ. Βενιζέλου, σχετικά με τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για την πώληση των πολεμικών βιομηχανιών (ΕΑΒ, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα – ΕΑΣ και ΕΛΒΟ) και οι φήμες ύπαρξης συμφωνίας (κάτω από το τραπέζι) για την πώλησή τους στο Ισραήλ. Εξέλιξη που αν επιβεβαιωθεί θα βαθύνει το φλερτ με το μισητό εβραϊκό κράτος των δολοφόνων.
Πολύ μεγαλύτερης ωστόσο σημασίας είναι οι 11 συμφωνίες που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την κινέζικη πολιτική ηγεσία το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, επ’ αφορμή την επίσκεψη του κινέζου πρωθυπουργού Ουέν Τζιαμπάο στην Αθήνα. Σύμφωνα με την κυβέρνηση η επιλογή του Πεκίνου να επενδύσει στην Ελλάδα θα αποβεί επωφελής επειδή θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και θα αναβαθμιστεί η θέση της Ελλάδας. Τίποτε απ’ αυτά δεν πρόκειται να γίνει.
Μέχρι στιγμής το κέντρο εμπορευματικών μεταφορών στο Θριάσιο, το οποίο εποφθαλμιούν οι Κινέζοι μας έχει στοιχίσει 550 εκ. ευρώ! Τυχόν αγορά του από τους Κινέζους, πολύ περισσότερο αν συνδυαστεί με την εξαγορά του ΟΣΕ θα έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια καθετοποιημένη μονάδα, κολοσσιαίων διαστάσεων, εισαγωγών – αποθήκευσης – διακίνησης που θα επανακαθορίσει εκ βάθρων τους όρους του λιανικού εμπορίου.
Άμεσα θα δώσει τη χαριστική βολή στην μικρή καπιταλιστική ελληνική παραγωγή, οδηγώντας στο κλείσιμο όσες βιοτεχνίες έχουν γλιτώσει μέχρι σήμερα. Παραπέρα, οι Κινέζοι αξιοποιώντας τις πιο σύγχρονες μεθόδους διοίκησης θα μετατρέψουν το Θριάσιο σε σημείο αφετηρίας για να αποστέλλουν τα προϊόντα τους σε όλα τα Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη.
Από αυτή την δουλειά το μόνο που θα έχει να κερδίσει η Ελλάδα είναι την μετατροπή του Θριάσιου σε Τσάινατάουν, πραγματικό άβατο ακόμη και για την αστυνομία – δε μιλάμε για τις φορολογικές αρχές… Οι περιγραφές που κάνει ο Ρομπέρτο Σαβιάνο για το λιμάνι της Νάπολης, υπό τη διοίκηση της Κόσκο, στο μπεστ – σέλερ Γόμορρα (εκδ. Πατάκης) πείθουν και τον πιο αφελή για το μέγεθος της υποβάθμισης που θα έλθει σε όλη την περιοχή καθώς οι Κινέζοι δεν φημίζονται για τον ερασιτεχνισμό τους ούτε τις «καθαρές» δουλειές τους.
Μόνο αφελείς δεν το βλέπουν. Κατά συνέπεια εφ όσον η μετατροπή του Πειραιά και της Ελευσίνας σε Τσάινατάουν θα σημάνει την υποβάθμισή τους πώς είναι δυνατόν η κινέζικη επένδυση να σημάνει την αναβάθμιση της Ελλάδας;
Σε ό,τι αφορά τις θέσεις εργασίας αρκεί να αναφέρουμε το οξύτατο ύφος της καταγγελίας που έκανε το διεθνές συνδικάτο των λιμενεργατών την προηγούμενη εβδομάδα από τον Πειραιά που αποκάλυψε τις συνθήκες κινέζικου κάτεργου που επικρατούν στον προβλήτα του ΟΛΠ όπου ήδη δραστηριοποιούνται οι Κινέζοι.
Ο άνισος χαρακτήρας της συνεργασίας φάνηκε επίσης και από την συμφωνία που υπογράφτηκε για την ελληνική ναυτιλία. Η χρηματοδότησή της από τους Κινέζους, με 5 δισ. ευρώ, έχει ως όρο τη συνέχιση της ναυπηγήσης πλοίων ελλήνων εφοπλιστών στα κινέζικα ναυπηγεία, όπου μέχρι το 2012 αναμένεται να κατασκευαστούν 320 πλοία ναυτιλιακών εταιρειών ελληνικών συμφερόντων! Προϋπόθεση δηλαδή είναι να ρημάξουν τα ελληνικά ναυπηγεία και οι εργάτες της Ζώνης να συνεχίσουν να είναι άνεργοι…
* ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
* Διεθνής διάσκεψη στην Πάντειο, 15-16/10
* Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Σε ότι δε αφορά τις υποσχέσεις της Κίνας ότι όχι μόνο θα διατηρήσει τις τοποθετήσεις της στα ελληνικά ομόλογα αλλά θα τις διευρύνει κιόλας, επ’ ουδενί δεν συνιστούν διευκόλυνση, στον βαθμό που οι αποδόσεις τους είναι ελκυστικότατες. Διευκόλυνση θα αποτελούσε μια συμφωνία – πακέτο τη χρονική στιγμή που πραγματικά το ελληνικό δημόσιο αντιμετώπιζε δυσκολία εύρεσης αγοραστών για τους τίτλους του με λογικούς όρους, τον Απρίλιο ή τον Μάιο για παράδειγμα.
Τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν αξιοποίησε αυτή τη δυνατότητα, όπως και πολλές άλλες που θεωρητικά διέθετε, για να μείνει ανοιχτός ο δρόμος προς τη συμφωνία – κρεματόριο με ΔΝΤ – ΕΕ.
Ο προϋπολογισμός συμπυκνώνει όλες τις αντιφάσεις της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής οι οποίες δεν περιορίζονται στο κοινωνικό ζήτημα, όσο κι αν ουδέποτε άλλοτε τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχει τεθεί με τέτοια οξύτητα. Εξ ίσου έντονα μπαίνει και η συνολική θέση του ελληνικού καπιταλισμού ως αποτέλεσμα της δογματικής επιμονής της αστικής τάξης να συνεχίζει να εξυπηρετεί ένα χρέος που είναι απλώς μη εξυπηρετήσιμο αποτελώντας ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του.
Όσο κι αν δεν το παραδέχονται και ο Γιωργάκης γυρνάει μες στην καλή χαρά από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα ρωτώντας «πώς θα σώσω τη χώρα μου αν κάθομαι σπίτι μου;» η έκρηξη αυτής της βόμβας είναι θέμα χρόνου. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή προοπτική δεν αρκεί ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης του χρέους που θα γυρίζει την οικονομική πολιτική εκεί που την άφησε ο Κ. Καραμανλής ή ο Κ. Σημίτης, θα επιφυλάσσει στο εργατικό κίνημα τη θέση του ουδέτερου παρατηρητή και δεν θα έχει το θάρρος να θέσει θέμα αυξήσεων σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας ή αύξησης των παροχών σε υγεία και παιδεία. Πολύ περισσότερο που η όξυνση των αντιθέσεων θα συντάσει και τμήματα της αστικής τάξης στον αγώνα ανατροπής του μνημονίου, ως όρο διάσωσης του ελληνικού καπιταλισμού.
Σε αυτή την περίπλοκη κατάσταση μεγεθύνονται οι προκλήσεις για την Αριστερά στο βαθμό που πρέπει με πειστικό τρόπο να απαντήσει όχι μόνο στα ούτως ή άλλως ακανθώδη ζητήματα που σχετίζονται με την παύση πληρωμών του δημοσίου χρέους και την έξοδο από την ευρώ στην πορεία της αντικαπιταλιστικής ρήξης με την ΕΕ αλλά οφείλει ταυτόχρονα να απαντήσει και σε ερωτήματα που σχετίζονται με την ίδια την τακτική της στο σήμερα και την πάλη για το σοσιαλισμό.
Μια προσπάθεια διερεύνησης αυτών των ιστορικών ερωτημάτων θα γίνει στη διήμερη διεθνή διάσκεψη που διοργανώνει την ερχόμενη Παρασκευή και Σάββατο 15 και 16 Οκτώβρη στην Πάντειο το Αριστερό βήμα διαλόγου και κοινής δράσης μαζί με την Πρωτοβουλία καλλιτεχνών και διανοουμένων ενάντια στο μνημόνιο. Η συμμετοχή στις εργασίες του διεθνών προσωπικοτήτων με τεράστια εμπειρία στο ζήτημα της πάλης κατά του χρέους και στις θεωρητικές αναζητήσεις για το σοσιαλισμό (Αλέν Κριβίν, Σαμίρ Αμίν, Ζακ Νικονόφ και Κλαούντιο Κατς) δίνουν στη διάσκεψη ξεχωριστό ενδιαφέρον καθώς η ελληνική εμπειρία θα συνδεθεί με την διεθνή.
Τα θέματα που θα συζητηθούν μετά το άνοιγμα (Παρασκευή 6.00) θα είναι η κρίση της ευρωζώνης και η στάση της Αριστεράς (Παρασκευή 7.15), το επαχθές χρέος ως μηχανισμός οικονομικής εκμετάλλευσης και εθνικής κηδεμονίας (Σάββατο 5.30) και η απάντηση της Αριστεράς στην καπιταλιστική κρίση (Σάββατο 7.30). Η πρωτότυπη δε πορεία στο κέντρο της Αθήνας που οργανώνουν την Πέμπτη στις 6.00 το απόγευμα, με αφετηρία το παλιό κτίριο του Χρηματιστηρίου στη Σοφοκλέους, καλλιτέχνες ενάντια στο μνημόνιο δίνει στο γεγονός το χαρακτήρα μιας πολυδιάστατης απάντησης στη χούντα που επιχειρούν να επιβάλουν.
Πρόκειται για εκδηλώσεις που δίνουν νέα ώθηση στην αναμέτρηση εξοπλίζοντας το κίνημα και τις ανατρεπτικές δυνάμεις στην Αριστερά.
Πηγή:http://leonidasvatikiotis.wordpress.com/
