Μπαράζ νέων δανείων, καταναλωτικών αλλά και στεγαστικών, με στόχο τη μείωση της μηνιαίας δόσης των πελατών τους έχουν ρίξει στην αγορά οι τράπεζες. Προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο τους- εξασφαλίζοντας παράλληλα τη μείωση των επισφαλειών- ενσωματώνουν στα νέα τους δάνεια πέντε χαρακτηριστικά, που επιτρέπουν το «ψαλίδισμα» των οφειλών ακόμα και στο μισό. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις...
πραγματοποιούν επιπλέον ειδικές ρυθμίσεις για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, όπως οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Η αναχρηματοδότηση με χαμηλότερα επιτόκια, η προσημείωση ακινήτου για επιπλέον μείωση στο κόστος χρήματος, η μεγαλύτερη διάρκεια αποπληρωμής, η άτοκη ή έντοκη περίοδος χάριτος και η δυνατότητα παράλειψης δόσεων, μαζί με μια σειρά από επιπλέον ευκολίες, είναι τα «όπλα» των δανειοληπτών:
1. Μεταφορά οφειλών Η κλασική, συμφέρουσα και ενδεδειγμένη κίνηση για να εξασφαλίσει τη μείωση της μηνιαίας δόσης δεν είναι άλλη από την αντίστοιχη μείωση του επιτοκίου. Σήμερα, στα προγράμματα μεταφοράς οφειλών από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες, το μέσο επιτόκιο κυμαίνεται ανάμεσα στο 7% και το 8%, σχεδόν το μισό δηλαδή από αυτό των «κλασικών» καταναλωτικών δανείων. Σε απόλυτους αριθμούς η μείωση μεταφράζεται ως εξής: ένα δάνειο 20.000 ευρώ για 5 χρόνια με επιτόκιο 13% επιβαρύνεται με μηνιαία δόση 455 ευρώ. Αν το επιτόκιο μειωθεί σε 7%, η μηνιαία δόση πέφτει στα 396 ευρώ, δηλαδή ο δανειολήπτης γλιτώνει σχεδόν 60 ευρώ τον μήνα ή 720 ευρώ κάθε χρόνο.
2. Προσημειωση Ακόμα μεγαλύτερο όφελος εξασφαλίζουν τα προγράμματα αναχρηματοδότησης, στα οποία πραγματοποιείται προσημείωση περιουσιακών στοιχείων. Σε αυτή την περίπτωση, ο δανειολήπτης απολαμβάνει μικρότερο επιτόκιο, χαμηλότερη δόση, αλλά και αυξημένους κινδύνους. Το επιτόκιο γι΄ αυτού του τύπου τα δάνεια μειώνεται ακόμα και στο 5%, γεγονός που σε απόλυτες τιμές, στο παραπάνω παράδειγμα, η μηνιαία δόση πέφτει στα 377 ευρώ, δηλαδή το κέρδος είναι σχεδόν 80 ευρώ τον μήνα ή 960 ευρώ τον χρόνο. Αν όμως ο δανειολήπτης καθυστερήσει την αποπληρωμή, κινδυνεύει να χάσει άμεσα το περιουσιακό στοιχείο που προσημείωσε.
3. Μεγαλύτερη διάρκεια Η μεγάλη μείωση στη μηνιαία δόση, που μπορεί να φτάσει ακόμα και το 50%, προκύπτει από την αύξηση της συνολικής διάρκειας του δανείου. Για τη στεγαστική πίστη, η μέγιστη διάρκεια μπορεί να φτάσει τα 40 χρόνια, αρκεί βέβαια ο δανειολήπτης να πληροί τα ηλικιακά όρια που θέτει η κάθε τράπεζα, ενώ για τα καταναλωτικά δάνεια φτάνει τα 10 (αν δεν υπάρχει εξασφάλιση με κάποιο περιουσιακό στοιχείο) και μπορεί να επεκταθεί μέχρι και τα 30, σε περίπτωση εξασφάλισης. Σε απόλυτους αριθμούς, στο δάνειο του παραδείγματος, αν η διάρκεια διπλασιαστεί στα 10 χρόνια, σε συνδυασμό με προσημείωση ακινήτου και μείωση του επιτοκίου στο 5%, η μηνιαία δόση πέφτει στα 212 ευρώ, δηλαδή κάτω από το μισό σε σχέση με την αρχική οφειλή.
4. Ευκολίες πληρωμής Κοινό χαρακτηριστικό στα περισσότερα νέου τύπου δάνεια είναι επίσης οι ευκολίες πληρωμής που κάνουν οι τράπεζες στους πελάτες τους, τόσο στα στεγαστικά όσο και στα καταναλωτικά δάνεια. Ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνονται η παράλειψη έως και δύο δόσεων κάθε χρόνο, η δυνατότητα μετάθεσης εξόφλησης κάποιου ποσοστού του χρέους στο τέλος του δανείου, ακόμα και οι πληρωμές ανά τρίμηνο αντί για κάθε μήνα.
5. Περίοδος χάριτος Τέλος, σημαντική ανάσα στους δανειολήπτες είναι η περίοδος χάριτος στην αποπληρωμή στεγαστικών ή και καταναλωτικών δανείων. Ανάλογα με την τράπεζα και τον τύπο του δανείου, αυτή μπορεί να φτάσει και τα δύο χρόνια. Οι τράπεζες δηλαδή παγώνουν τα χρέη των πελατών τους για μεγάλο χρονικό διάστημα- με ή χωρίς τόκο- δίνοντάς τους ανάσα για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η κρίση. Εντούτοις, τα χρήματα πρέπει να καταβληθούν κανονικά· ουσιαστικά επιμηκύνεται η διάρκεια του δανείου.
ΠΗΓΗ:ΝΕΑ
