"Ενας συνάνθρωπος, ένας συνάδελφος θυσία στο βωμό της τρομοκρατίας!
Μια οικογένεια, πολλοί άνθρωποι, χαμένοι στον πόνο και στην θλίψη!
Ο Γ. Βασιλάκης, πήγε για την εργασία του, για το μεροκάματο του και...
συνάντησε την άσχημη και απαίσια μορφή της τρομοκρατίας κάποιων άλλων που κτυπούν αλύπητα τον οποιοδήποτε τύχει στο αιματοβαμμένο διάβα τους!
Ο Γ. Βασιλάκης, δεν θα ξαναδεί τα παιδιά του, την γυναίκα του , τους συγγενείς και φίλους του! Ούτε και αυτοί θα τον ξαναδούν! Θα συνεχιστεί η ζωή με τις όσες δυσκολίες και αυτοί που τόσο αδίστακτα μοίρασαν θάνατο, θα σκεφθούν ότι κάτι πέτυχαν, κάτι έκαναν.
Αφαίρεσαν μια ζωή! Βούτηξαν πολλές άλλες ζωές στην θλίψη, στον πόνο, στην αγωνία, στην αγανάκτηση, στον θυμό, στο γιατί, στο μεγάλο ΓΙΑΤΙ;;;;
Για την Δημοκρατία; Οχι βέβαια, αλλά για τον εγωισμό τους και την εγωιστική απόφαση τους, ότι παίρνουν την ζωή του οποιοδήποτε, οποτεδήποτε το αποφασίσουν.
Η θλίψη και ο πόνος μας μεγάλος, και η αγάπη μας στην οικογένεια του ακόμη μεγαλύτερη!
Μακάρι να είναι ο τελευταίος!
Μακάρι να μην υπάρξει ΠΟΤΕ άλλος!
Μακάρι...."
Αναγνώστης