(από ΤΟ ΒΗΜΑ)
Σε διαπραγμάτευση-θρίλερ εξελίσσεται το πινγκ πονγκ κυβέρνησης και επιτηρητών για τις ρυθμίσεις που θα συμπεριληφθούν στο νέο ασφαλιστικό σύστημα. Η ελληνική κυβέρνηση θέτει πέντε σημεία στο τραπέζι των συζητήσεων με τους ελεγκτές της τρόικας με στόχο να βελτιώσει τις επώδυνες ρυθμίσεις που μας υποδεικνύουν. Η διαμόρφωση της σύνταξης στο...
48% του μέσου μισθού (συντάξιμες αποδοχές) προκαλεί τριγμούς στο κυβερνητικό στρατόπεδο, καθώς κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας σημείωνε χθες ότι αυτό το μέτρο δεν μπορεί να «περάσει» ούτε από τη Βουλή ούτε από την κοινωνία.
Η πολύωρη σύσκεψη αναλώθηκε στην ανάλυση των σημείων αιχμής του μνημονίου και των απαιτήσεων της τρόικας για την πλήρη ανατροπή του προσχεδίου νόμου και την υιοθέτηση εξαιρετικά επώδυνων μέτρων που οδηγούν σε δραματικές αυξήσεις των ορίων ηλικίας, αλλά και σε πλήρη απαξίωση των χορηγούμενων συντάξεων.
Το κλίμα ήταν εξαιρετικά βαρύ καθώς την επόμενη εβδομάδα αναμένονται εκ νέου στη χώρα μας οι ελεγκτές της τρόικας προκειμένου να οριστικοποιήσουν τις ρυθμίσεις που θα συμπεριληφθούν στο τελικό κείμενο του νομοσχεδίου. Στη σύσκεψη συμφωνήθηκαν πέντε κρίσιμα σημεία για τη μορφή που θα πάρει τελικά το ασφαλιστικό σύστημα και θα θέσει η ελληνική κυβέρνηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Το ποσοστό αναπλήρωσης 1,2% κατά μέσον όρο για όλα τα έτη ασφάλισης να αφορά αποκλειστικά την αναλογική σύμβαση και όχι τη βασική. Αυτό σημαίνει ότι το τελικό ποσοστό του 48% για την αναπλήρωση των συντάξεων με 40 έτη ασφάλισης δεν θα περιλαμβάνει τη βασική σύνταξη, με αποτέλεσμα, όταν προστεθεί και η βασική σύνταξη, το ποσοστό αυτό να φθάνει το 64%, κάτι που για την κυβέρνηση θεωρείται ανεκτό για τα σημερινά κοινωνικά δεδομένα.
Η κυβέρνηση επιμένει η βασική σύνταξη των 360 ευρώ (με τα σημερινά δεδομένα) να δίδεται ταυτοχρόνως με την αναλογική σύνταξη και όχι με τη συμπλήρωση 65 ετών, κάτι που αποτελεί απαίτηση των δανειστών της χώρας μας. Οι επιτηρητές της τρόικας επιμένουν η βασική σύνταξη, που χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τον προϋπολογισμό, να μη δίδεται πριν από το 65ο έτος της ηλικίας, γεγονός που σημαίνει ότι κάποιος που θα δικαιούται σύνταξη πριν από αυτό το όριο- παραδείγματος χά ριν στα 60 έτη- θα λαμβάνει μόνο το 48% της αναλογικής σύνταξης και θα περιμένει να γίνει 65 ετών προκειμένου να εισπράξει και τα υπόλοιπα 360 ευρώ της βασικής σύνταξης.
Κρίσιμο σημείο αποτελεί η θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων κατά τη χορήγηση ή μη της βασικής σύνταξης. Η θέσπισή τους θα στερήσει σε μεγάλες ομάδες του πληθυσμού τη χορήγησή της, με αποτέλεσμα το τελικό ποσοστό αναπλήρωσης να πέφτει και πάλι στο 48%.
Επίσης, οι επιτηρητές θέλουν να συνυπολογίσουν τις επικουρικές συντάξεις στο τελικό ποσοστό αναπλήρωσης. Αυτό σημαίνει ότι στο 48% ή στο 64% θα εμπεριέχονται και οι επικουρικές συντάξεις. Οι επιτηρητές διατυπώνουν την ένσταση ότι εφόσον οι επικουρικές είναι υποχρεωτικές, θα πρέπει να εμπεριέχονται στο γενικό ποσοστό αναπλήρωσης.
Σε μια τέτοια περίπτωση η τελική μείωση του σημερινού ποσού των συντάξεων θα ξεπερνά το 60%, καθώς ακόμη και οι μικρότερες επικουρικές συντάξεις αγγίζουν το 20% των συντάξιμων αποδοχών.
Το υπουργείο Εργασίας έχει θέσει στο τραπέζι να ισχύσει μεταβατική περίοδος έτσι ώστε να μη θιγούν άμεσα όσοι ασφαλισμένοι βρίσκονται προ της συνταξιοδότησης και να μεταβούμε από το παλαιό στο νέο σύστημα με ομαλό τρόπο. Ωστόσο το υπουργείο ζητεί οκταετή περίοδο προσαρμογής ενώ οι επιτηρητές συμφωνούν σε τριετή περίοδο.
Η καθιέρωση της 40ετίας για την πλήρη συνταξιοδότηση θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ωστόσο οι κυβερνητικές ενστάσεις εστιάζονται στον χρόνο που θα συνυπολογίζεται για τη συμπλήρωση αυτού του χρονικού διαστήματος. Συγκεκριμένα η κυβέρνηση ζητεί να συνυπολογίζονται ως πλασματικός χρόνος ασφάλισης η περίοδος της στράτευσης, η άδεια λοχείας για τις γυναίκες, αλλά και ο χρόνος διαδοχικής ασφάλισης. Επίσης ζητεί να συνυπολογίζεται ο χρόνος σπουδών (κάτι που ισχύει σήμερα στις τράπεζες και σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες). Το σημείο αυτό όμως συναντά την έντονη αντίδραση των ελεγκτών.
Οι πιέσεις των επιτηρητών είναι έντονες και σε ό,τι αφορά τον χρόνο συνταξιοδότησης των μητέρων ανηλίκων τέκνων. Συγκεκριμένα πιέζουν να μην έχουν διαφορετική μεταχείριση. Αν τελικά επικρατήσουν οι θέσεις τους, τότε οι μητέρες ανηλίκων οδηγούνται υποχρεωτικά στη συνταξιοδότηση στα 65 έτη, αλλά και οι εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα στα 60 έτη.
