Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
Σχετικά (13 Απρίλη 2016):
► Γιορτή Δημοκρατίας στη Συρία... νέα ήττα της δύσης κι αυτοκτονία της "δημοσιογραφίας"!
► Σήμερα οι εθνικές εκλογές στη Συρία, τα ΜΜΕ κι η Δύση, που τις απαιτούσε, σιωπούν!
Σήμερα... για ακόμη μία φορά διαπιστώνουμε την ήττα της "πολιτισμένης" δύσης και της αργυρώνητης δημοσιογραφικής πορνείας, που για 10 ολόκληρα χρόνια στήριξαν την πιο χυδαία ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον μια κυρίαρχης κι ανεξάρτητης χώρας χωρίς ενδοιασμούς και ντροπές. Ας θυμηθούμε την εγχώρια, "αριστερή" και δεξιά "δημοσιογραφία [Βλέπε, 12 Νοέμβρη 2015, σε: Η ελληνική δημοσιογραφική πορνεία έχει ονοματεπώνυμο!].
Το Μάρτη του 2011 ξεκίνησε η μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας, με την επωνυμία: "Αραβική Άνοιξη".
Η Συρία δεν είναι απλώς μια χώρα πλούσια σε ιστορία. Είναι πλούσια σε πρώτες ύλες (κυρίως πετρέλαιο, φυσικό αέριο), σε στρατηγική θέση από γεωπολιτική άποψη και με μια κοσμική, λαϊκή και μη χειραγωγημένη κυβερνητική διοίκηση, με πολυκομματισμό, ανεξιθρησκεία, η οποία κάνει αυτό το έθνος μοναδικό στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι που ώθησαν τη Δύση με επικεφαλής τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη συνεργασία της Τουρκίας, του σιωνιστικού-ναζιστικού καθεστώς στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και τα φίλο-σιωνιστικά δικτατορικά καθεστώτα, τις μοναρχίες του Κόλπου να υποστηρίξουν τη λεγόμενη «επανάσταση της Αραβικής Άνοιξης».
Εάν, το 2011, η επίθεση δεν ήταν εναντίον της Συρία, αλλά εναντίον άλλης χώρας κι αν οι πολλές σκληρές οικονομικές κυρώσεις, τα φονικά εμπάργκο μέχρι σήμερα που επιβλήθηκαν στη Συρία, θα είχε επιβιώσει αυτή η χώρα;
Τι επέτρεψε στη Συρία να παραμείνει Αδούλωτη κι Αδέσποτη αυτά τελευταία 10 χρόνια;
Η άρρηκτη ενότητα λαού και στρατού, το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό σύστημα και το Λιοντάρι της Συρίας, ο Πρόεδρος Μπασάρ Αλ Άσαντ [Βλέπε σε: "Είναι ο γιος του πατέρα του"! Τα λέει όλα, δίνει όλες τις απαντήσεις!].
Στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο μια λαϊκή κυβέρνηση με τη συμμετοχή σοσιαλιστών, κομμουνιστών και πατριωτικών δυνάμεων και μια δεξιά κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, που ποτέ δεν αμφισβήτησε την ενότητα και κυριαρχία της χώρας.
Πως να ξεχάσουμε την Παλμύρα...
Ο κομαντάντε του 3ου Τάγματος Εθελοντών, εξήγησε και διηγήθηκε την ιστορία της κόκκινης σημαίας στην Παλμύρα:
«Αυτή η σημαία, στη διάρκεια της επιχείρησης απελευθέρωσης της Παλμύρας, την μετέφερε ένας κληρωτός Σύρος στρατιώτης, που έπεσε κι έγινε μάρτυρας της απελευθέρωσης. Αυτή η ιστορία κρύβεται πίσω από αυτή τη σημαία. Εμείς θελήσαμε να τιμήσουμε αυτό το γεγονός, για να μείνει στην ιστορία και για να εκφράσουμε την ενότητα των ελεύθερων ανθρώπων στον αγώνα και τη σύγκρουση εναντίον της τρομοκρατίας, που σήμερα αντιπροσωπεύει τη συνέχεια του φασισμού και του ναζισμού, αλλά κι όλων των μη ανθρωπιστικών κινημάτων που στη διάρκεια της ιστορίας δοκίμασαν να καταστρέψουν τον πολιτισμό και να εξαφανίσουν την ανθρωπότητα. Έτσι, αυτή η σημαία είναι ένα σύμβολο της προσπάθειας και του αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας, είναι ένα σύμβολο της ενότητας του Συριακού αίματος.»
[Βλέπε σε: Γιατί πενθεί η Ελλάδα κι η δύση, με την απελευθέρωση της Παλμύρας;]
Η επίσημη Ελλάδα στάθηκε στην πρώτη γραμμή της επίθεσης εναντίον του λαού της Συρίας, στο πλευρό των ιμπεριαλιστών, της Τουρκίας και του σιωνιστικού καθεστώτος απαρτχάιντ.
Όλες οι κυβερνήσεις, όλα τα πολιτικά κόμματα (εξαιρουμένου μόνον του ΚΚΕ) και κυρίως η λεγόμενη "εξωκοινοβουλευτική αριστερά", κατ' επίφαση "επαναστατική" στήριξε με κάθε είδους κινητοποιήσεις την "αραβική άνοιξη made in USA" κι υπήρξε το άλλοθι των εγκλημάτων που διέπραξε η επίσημη Ελλάδα εναντίον του Συριακού λαού.
Σχετικά:
* Τι έχασε η Ελλάδα από τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία
* Νίκο Κοτζιά... περίμενες τέτοια ταπείνωση;
* Η Τουρκία είναι ΝΑΤΟ, είμαστε όλοι ΝΑΤΟ! Κι η Ε.Ε. κυρώσεις στη Συρία με υπογραφή Δένδια!
Πως θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις που εγκαθίδρυσε το 4ο Ράιχ κι όλους του υπουργούς των Εξωτερικών που πήραν ενεργά μέρος στην ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον του λαού της Συρίας;
Η υποστήριξη της επίσημης Ελλάδας στον Ερντογάν, στο τουρκικό φασιστικό καθεστώτος και το μίσος εναντίον του λαού της Συρίας των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας... Είναι δείγμα της υποδούλωσης όλων των πολιτικών κομμάτων στην Ε.Ε. των τραπεζιτών.
Αυτή η δουλική "συμπεριφορά" όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων ξεπέρασε τις κατοχικές κυβερνήσεις Ράλλη-Τσολάκογλου...
«Θα απελευθερωθεί κι η τελευταία ίντσα γης της Συρίας»
► Γιορτή Δημοκρατίας στη Συρία... νέα ήττα της δύσης κι αυτοκτονία της "δημοσιογραφίας"!
► Σήμερα οι εθνικές εκλογές στη Συρία, τα ΜΜΕ κι η Δύση, που τις απαιτούσε, σιωπούν!
Συρία, σήμερα 19 Ιούλη 2020... κάλπες και στο μικρότερο χωριό για ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές!
Σήμερα... στη Συρία των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο λαός επιλέγει κι εκλέγει τους 250 βουλευτές του στη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση (Βουλή) με πλήρη τήρηση του Συντάγματος, ακριβώς τέσσερα χρόνια από τον Απρίλη του 2016 (υπήρξε μια αναβολή λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού.Σήμερα... για ακόμη μία φορά διαπιστώνουμε την ήττα της "πολιτισμένης" δύσης και της αργυρώνητης δημοσιογραφικής πορνείας, που για 10 ολόκληρα χρόνια στήριξαν την πιο χυδαία ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον μια κυρίαρχης κι ανεξάρτητης χώρας χωρίς ενδοιασμούς και ντροπές. Ας θυμηθούμε την εγχώρια, "αριστερή" και δεξιά "δημοσιογραφία [Βλέπε, 12 Νοέμβρη 2015, σε: Η ελληνική δημοσιογραφική πορνεία έχει ονοματεπώνυμο!].
Η Συρία δεν είναι απλώς μια χώρα πλούσια σε ιστορία. Είναι πλούσια σε πρώτες ύλες (κυρίως πετρέλαιο, φυσικό αέριο), σε στρατηγική θέση από γεωπολιτική άποψη και με μια κοσμική, λαϊκή και μη χειραγωγημένη κυβερνητική διοίκηση, με πολυκομματισμό, ανεξιθρησκεία, η οποία κάνει αυτό το έθνος μοναδικό στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι που ώθησαν τη Δύση με επικεφαλής τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη συνεργασία της Τουρκίας, του σιωνιστικού-ναζιστικού καθεστώς στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και τα φίλο-σιωνιστικά δικτατορικά καθεστώτα, τις μοναρχίες του Κόλπου να υποστηρίξουν τη λεγόμενη «επανάσταση της Αραβικής Άνοιξης».
Εάν, το 2011, η επίθεση δεν ήταν εναντίον της Συρία, αλλά εναντίον άλλης χώρας κι αν οι πολλές σκληρές οικονομικές κυρώσεις, τα φονικά εμπάργκο μέχρι σήμερα που επιβλήθηκαν στη Συρία, θα είχε επιβιώσει αυτή η χώρα;
Τι επέτρεψε στη Συρία να παραμείνει Αδούλωτη κι Αδέσποτη αυτά τελευταία 10 χρόνια;
Η άρρηκτη ενότητα λαού και στρατού, το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό σύστημα και το Λιοντάρι της Συρίας, ο Πρόεδρος Μπασάρ Αλ Άσαντ [Βλέπε σε: "Είναι ο γιος του πατέρα του"! Τα λέει όλα, δίνει όλες τις απαντήσεις!].
«Είμαι Σύρος,
γεννήθηκα στη Συρία,
έζησα στη Συρία
και θα πεθάνω στη Συρία»
Μπασάρ Αλ Ασαντ
Ο Πρόεδρος Μπασάρ Αλ Άσαντ, γιατρός που αποδείχθηκε όχι μόνον πολιτικός, αλλά και μεγάλος στρατηγός. Από την αρχή της προεδρίας του, εργάστηκε για την ενίσχυση των σχέσεων με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, οι οποίοι μπορούν να θεωρηθούν βασικοί σύμμαχοι για Συρία,Στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο μια λαϊκή κυβέρνηση με τη συμμετοχή σοσιαλιστών, κομμουνιστών και πατριωτικών δυνάμεων και μια δεξιά κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, που ποτέ δεν αμφισβήτησε την ενότητα και κυριαρχία της χώρας.
Ο κομαντάντε του 3ου Τάγματος Εθελοντών, εξήγησε και διηγήθηκε την ιστορία της κόκκινης σημαίας στην Παλμύρα:
«Αυτή η σημαία, στη διάρκεια της επιχείρησης απελευθέρωσης της Παλμύρας, την μετέφερε ένας κληρωτός Σύρος στρατιώτης, που έπεσε κι έγινε μάρτυρας της απελευθέρωσης. Αυτή η ιστορία κρύβεται πίσω από αυτή τη σημαία. Εμείς θελήσαμε να τιμήσουμε αυτό το γεγονός, για να μείνει στην ιστορία και για να εκφράσουμε την ενότητα των ελεύθερων ανθρώπων στον αγώνα και τη σύγκρουση εναντίον της τρομοκρατίας, που σήμερα αντιπροσωπεύει τη συνέχεια του φασισμού και του ναζισμού, αλλά κι όλων των μη ανθρωπιστικών κινημάτων που στη διάρκεια της ιστορίας δοκίμασαν να καταστρέψουν τον πολιτισμό και να εξαφανίσουν την ανθρωπότητα. Έτσι, αυτή η σημαία είναι ένα σύμβολο της προσπάθειας και του αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας, είναι ένα σύμβολο της ενότητας του Συριακού αίματος.»
[Βλέπε σε: Γιατί πενθεί η Ελλάδα κι η δύση, με την απελευθέρωση της Παλμύρας;]
Όλες οι κυβερνήσεις, όλα τα πολιτικά κόμματα (εξαιρουμένου μόνον του ΚΚΕ) και κυρίως η λεγόμενη "εξωκοινοβουλευτική αριστερά", κατ' επίφαση "επαναστατική" στήριξε με κάθε είδους κινητοποιήσεις την "αραβική άνοιξη made in USA" κι υπήρξε το άλλοθι των εγκλημάτων που διέπραξε η επίσημη Ελλάδα εναντίον του Συριακού λαού.
Σχετικά:
* Τι έχασε η Ελλάδα από τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία
* Νίκο Κοτζιά... περίμενες τέτοια ταπείνωση;
* Η Τουρκία είναι ΝΑΤΟ, είμαστε όλοι ΝΑΤΟ! Κι η Ε.Ε. κυρώσεις στη Συρία με υπογραφή Δένδια!
Πως θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις που εγκαθίδρυσε το 4ο Ράιχ κι όλους του υπουργούς των Εξωτερικών που πήραν ενεργά μέρος στην ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον του λαού της Συρίας;
Η υποστήριξη της επίσημης Ελλάδας στον Ερντογάν, στο τουρκικό φασιστικό καθεστώτος και το μίσος εναντίον του λαού της Συρίας των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας... Είναι δείγμα της υποδούλωσης όλων των πολιτικών κομμάτων στην Ε.Ε. των τραπεζιτών.
Αυτή η δουλική "συμπεριφορά" όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων ξεπέρασε τις κατοχικές κυβερνήσεις Ράλλη-Τσολάκογλου...
► 21 Φλεβάρη 2020: Η Τουρκία είναι ΝΑΤΟ, είμαστε όλοι ΝΑΤΟ! Κι η Ε.Ε. κυρώσεις στη Συρία με υπογραφή Δένδια!
► 28 Ιούλη 2014: Σχετικά με τις οικονομικές κυρώσεις και το εμπάργκο, που επέκτειναν οι ΗΠΑ και οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ… εναντίον της Συρίας
Ο ελληνικός λαός δεν θα ξεχάσει ποτέ... δεν ξεχνάμε:
«Ο Θεός να σε προστατεύει… ω Συρία * Allāh yahmiki yā Sūriya * الله يحميكي يا سوريا»
Η εκλογική δύναμη των κομμάτων της Συρίας και η σύνθεση του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού:
Συνασπισμός National Progressive Front 168 έδρες (κυβερνητικός συνασπισμός κομμάτων)
- Arab Socialist Ba'ath Party 134 έδρες
- Socialist Unionists 18 έδρες
- Communist Party of Syria (Wissal Farha Bakdash faction -το αδελφό κομμουνιστικό κόμμα του ΚΚΕ) 8 έδρες
- Communist Party of Syria (Yusuf Faisal faction -Κομμουνιστικό κόμμα από διάσπαση) 3 έδρες
- National Vow Movement 3 έδρες
- Arab Socialist Union 2 έδρες
Συνασπισμός Popular Front for Change and Liberation 5 έδρες (δεξιά αντιπολίτευση)
- Syrian Social Nationalist Party 4 έδρες
- People's Will Party 1 έδρα
Ανεξάρτητοι βουλευτές 77 (Αρμένιοι, Κούρδοι, μειονότητες θρησκευτικές κ.α.)
- Arab Socialist Ba'ath Party 134 έδρες
- Socialist Unionists 18 έδρες
- Communist Party of Syria (Wissal Farha Bakdash faction -το αδελφό κομμουνιστικό κόμμα του ΚΚΕ) 8 έδρες
- Communist Party of Syria (Yusuf Faisal faction -Κομμουνιστικό κόμμα από διάσπαση) 3 έδρες
- National Vow Movement 3 έδρες
- Arab Socialist Union 2 έδρες
Συνασπισμός Popular Front for Change and Liberation 5 έδρες (δεξιά αντιπολίτευση)
- Syrian Social Nationalist Party 4 έδρες
- People's Will Party 1 έδρα
Ανεξάρτητοι βουλευτές 77 (Αρμένιοι, Κούρδοι, μειονότητες θρησκευτικές κ.α.)
Σύνολο εδρών Λαϊκής Συνέλευσης (Βουλής) της Συρίας: 250
Περισσότερα για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας (περισσότερα από 370 άρθρα στη διάρκεια των δέκα χρόνων), στο φιλόξενο "PRESS-GR": ΕΔΩ