Η φράση Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη είναι αρκετά οικεία σε όλους μας, ωστόσο μάλλον δεν γνωρίζουμε ότι προέρχεται από τα αρχαία χρόνια και χρησιμοποιούνταν με την ίδια ακριβώς σημασία στην αρχαία Ελλάδα.
Ο Αριστοτέλης έλεγε: «Το γάρ έαρ ούτε μία χελιδών ποιεί ούτε μία ημέρα» (Την άνοιξη ούτε ένα χελιδόνι την κάνει ούτε μία μέρα).
Χρησιμοποιούμε τη φράση για να δείξουμε ότι μια μόνο ένδειξη δεν αρκεί για να βγάλουμε ασφαλές συμπέρασμα.
Η αρχική αναφορά αποδίδεται στον Αίσωπο σε έναν από τους μύθους του. Σύμφωνα με το μύθο του Αισώπου, ένας σπάταλος νέος ξόδεψε όλη του την περιουσία απερίσκεπτα και το μόνο που του είχε απομείνει ήταν ένα πανωφόρι.
Όταν μια μέρα παρατήρησε ένα χελιδόνι να πετάει στον ουρανό, πίστεψε πως είχε έρθει η άνοιξη και το πανωφόρι του ήταν πλέον άχρηστο, ώστε το πούλησε κι αυτό για να βγάλει λίγα ακόμη χρήματα.
Ο χειμώνας όμως δεν είχε τελειώσει, το κρύο επανήλθε και ο βιαστικός νέος δεν είχε πως να ζεσταθεί. Το χελιδόνι που είχε δει δεν ήταν αρκετό για να φέρει και την άνοιξη.
Η αρχική φράση διατηρήθηκε μέχρι σήμερα ενώ υπάρχει και η παραλλαγή της «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», η οποία μάλιστα έχει επικρατήσει στη λαϊκή παράδοση.
