Είμαστε νέοι.
Όχι για τα λίγα μας χρόνια, αλλά για τις καινούριες ιδέες που γεννάει το κεφάλι μας. Αυτές που κάνουν τους ‘’μεγάλους’’ να αποδοκιμάζουν ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε.
Γιατί απλώς είναι ενοχλητικά μονοδιάστατοι ή ακόμα χειρότερα δειλοί, για να παραδεχτούν πως θα πέθαιναν να είναι σαν εμάς.
Πως είναι μεγάλοι όχι γιατί μεγάλωσαν, αλλά γιατί επέτρεψαν να γίνουν θύματα του αναχρονισμού που προτείνεται για την ηλικία τους.
Είμαστε νέοι γιατί κάνουμε το επόμενο βήμα στο απάτητο χώμα. Η έλλειψη φόβου δεν είναι χαρακτηριστικό της αδιάφορης γενιάς μας, αλλά το θάρρος να πάρουμε ένα ρίσκο που θα μας οδηγήσει στο καλύτερο.
Είμαστε νέοι γιατί ιδρώνουμε με τα πρέπει σας για να κερδίσουμε τα θέλω μας, σε μια παρανοϊκή καθημερινότητα που μας βγάζει λίγους απέναντι στις προσδοκίες σας.
Είμαστε νέοι γιατί το σώμα και η ψυχή μας είναι καμβάς για τα δικά μας όνειρα∙ όχι για τις φιλοδοξίες σας που προβάλλονται πάνω μας.
Στο γούστο μας βλέπετε κόκκινο πανί, μια ανεξερεύνητη χώρα της οποίας τα σύνορα αρνείστε να περάσετε.
Είμαστε νέοι γιατί κάθε κίνησή μας γράφει πάθος. Πάθος για τα όνειρα, πάθος για τον έρωτα, πάθος γι’αυτό το άδικο πράγμα που από μικροί ακούμε πως λέγεται ζωή.
Πάθος για να κάνουμε μια αλλαγή στον κόσμο, για να ακούσουμε έτσι ώστε κάποια μέρα να μας ακούσουν. Πάθος που μας κάνει να ζούμε τα πάντα στα όρια∙ από την κωμωδία στο δράμα, να τρώμε τα μούτρα μας και μέχρι το επόμενο πρωί οι πληγές μας να έχουν πάλι κλείσει.
Είμαστε νέοι γιατί πολεμάμε για το ανέφικτο. Πιστεύουμε στην ομορφιά, στην τέχνη, στη δικαιοσύνη, στο διπλανό μας. Τα φτερά μας δεν τσακίστηκαν ακόμα.
Μπορεί να μας αποκαλείτε αφελείς κι επαναστάτες χωρίς αιτία. Όσο όμως χαμένοι νομίζετε πως είμαστε χωρίς εσάς, τόσο μάταιοι είστε χωρίς εμάς.
Της Ματίνας Ιατροπούλου
αναπνοές
