Πόσο απρόβλεπτη είναι η ζωή, πόσο βολικό να ζούμε με αυταπάτες! Κρίνουμε ότι είμαστε κύριοι του εαυτού μας, παρ’ όλο που ελάχιστοι το πετυχαίνουν, απόλυτοι ελεγκτές της ζωής μας και ικανότατοι διαχειριστές των καταστάσεων. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα υπολογίσουμε όλα, καθώς κάνουμε σχέδια για το αύριο. Ζούμε στην ψευδαίσθηση της ασφάλειας, μια φυσιολογική άμυνα που μας προστατεύει από το να αντιληφθούμε πόσο εύθραυστα είναι όλα γύρω μας.
Εκεί που νομίζουμε ότι τα πάντα ρυθμίζονται, έρχεται η ίδια η ζωή να μας διαψεύσει. Αλήθεια, πόσες φορές η ζωή σου ανέτρεψε τα σχέδια; Πόσες φορές τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενες; Πόσα προγράμματα κατέληξαν στα σκουπίδια εξαιτίας απροόπτων; Ατυχήματα που σε άφησαν άφωνο κι αμέτρητα ερωτηματικά. Ανατροπές, εξελίξεις απρόσμενες, δυσάρεστες ίσως, που κάθεσαι και τις κοιτάς συνειδητοποιώντας πόσο έξω έπεσες, πόσο απροετοίμαστος ήσουν. Δεν μπορείς να αντιδράσεις.
Αυτή είναι η ζωή. Σου δείχνει το σκληρό της πρόσωπο. Σε ανεβάζει και σε ρίχνει απότομα πριν το καταλάβεις. Σε ξεβολεύει χωρίς να δίνει δεκάρα για τις προσδοκίες σου και τις συνέπειες των αλλαγών που επιφέρει.
Έχε κατά νου πως όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν. Όχι, δεν είσαι μαριονέτα άλλων στο παιχνίδι, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχεις τη δυνατότητα να τα καθορίσεις όλα εσύ. Είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα κάνεις τις επιλογές σου και προκαλείς καταστάσεις που κάτι θα αλλάξουν, κάτι νέο θα φέρουν, κάτι θα σου μάθουν. Το ξεβόλεμα που φέρνει η ζωή ίσως οφείλεται ακριβώς σ’ αυτό, στο ότι η καθημερινότητα σου δε σου ταίραζε αρκετά κι ήρθε η ώρα να αλλάξει. Τι κι αν εσύ δεν αποφάσισες πραγματικά μια τέτοια αλλαγή ή δεν την προσδοκούσες.
Το λάθος που κάνεις είναι ότι πέφτεις στην παγίδα! Αγωνιάς συνεχώς και προσπαθείς να τα ελέγξεις όλα, όσο η ζωή σου αποδεικνύει πόσο ευπαθές είναι το αύριο. Σταμάτα να προσπαθείς να την ακυρώσεις. Κατάλαβέ το, δεν μπορείς!
Η διαρκής εμμονή σου για το τι θα συμβεί, μήπως κάτι πάει στραβά, μήπως δεν τα υπολόγισες όλα, σε κάνει δυστυχισμένο, σου τρώει στιγμές, σε απορροφά από αυτά που αξίζουν. Δέξου την ανικανότητά σου στις προγνώσεις και μην ξεστομίζεις φράσεις όπως «γιατί σ’ εμένα;», κάθε φορά που οι ανατροπές σε απογοητεύουν. Κι αν συνέβαινε σε κάποιον άλλον, το ίδιο δε θα έλεγε κι εκείνος; Ναι, μάτια μου. Και σε ‘σένα, και σε ‘μένα, και σ’ όλους μας! Κανείς δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο.
Πάψε πια να εξετάζεις τα πάντα, να πιθανολογείς και να κλαίγεσαι κάθε φορά που τα γεγονότα δε συμβαίνουν όπως θα ήθελες! Πώς θα ξεκινήσει κάτι νέο αν δε γκρεμιστούν όλα; Πώς θα δεις τη δύναμή σου αν δεν τη χρειαστείς; Δεν προλαβαίνεις να ασχολείσαι με προβλέψεις και μεμψιμοιρίες. Σταμάτα το λοιπόν, μήπως και ζήσεις!
Εκτός αν προτιμάς να φυλακιστείς μες στην αγωνία και στις ανησυχίες σου, να βλέπεις τη ζωή σου να περνά απ’ το παράθυρο που -δεν- έχει το κελί σου. Το κελί μέσα στο οποίο ο ίδιος έβαλες τον εαυτό σου, «χαμένος» απ’ την αβεβαιότητα που σε διακρίνει για τα μελλούμενα. Επίλεξε να μη σε νοιάζει τι θα συμβεί κι αφέσου στη ροή της ζωής.
Να ελπίζεις στην ομαλή έκβαση των καταστάσεων που σ’ ενδιαφέρουν, σ’ ένα καλό αποτέλεσμα, σ’ ένα όμορφο αύριο, αλλά μην τρελαίνεσαι. Θυμήσου ότι δεν είναι όλα υπό το δικό σου έλεγχο και μη ρίχνεις τις ευθύνες σ’ εσένα για όσα συμβαίνουν. Ας σε πουν κι αναίσθητο, κι αδιάφορο. Όταν εσύ είσαι συνειδητοποιημένος, δε σε νοιάζει. Θα κρυφογελάς και θα ειρωνεύεσαι τους τύπους τους αγχωτικούς, που δεν καταλαβαίνουν πόσο «μικροί» στέκονται απέναντι στη ζωή.
Μόνο τον εαυτό σου μπορείς να ελέγξεις απόλυτα τελικά. Θα σου πάρει χρόνο, μα μόνο αν το καταφέρεις θα βρεις τη γαλήνη μέσα σου. Αυτή η γαλήνη στη συνέχεια θα χαρακτηρίζει τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίζεις και την ίδια σου τη ζωή.
Αν δεν εγκαταλείψεις αυτές σου τις αντιστάσεις, δε θα μπορέσεις να απολαύσεις τίποτα. Αν δεν αποδεχτείς τη ζωή όπως είναι, με τα καλά και με τ’ άσχημά της, με τα πάνω και τα κάτω της, με τη ρουτίνα μα και τις τρελές ανατροπές της, δε θα σου επιτρέψει να τη χαρείς. Δε θα μπορέσεις να γίνεις ευτυχισμένος. Όταν καταλάβεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να χάσεις τα πάντα, όταν πάψεις να αναλώνεσαι στην ιδέα του τι θα συμβεί, θα ζήσεις τη ζωή σου, θα προκαλέσεις εσύ την ευτυχία σου.
Χαλάρωσε λοιπόν κι απόλαυσε τη γοητεία της άγνοιας για το τι θα προκύψει. Επείγει να ζήσεις σήμερα!
Της Μαρίας Σουργιά
Πηγή
