Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη
οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας...
Σαν σήμερα πριν 32 χρόνια στις 27 Μαρτίου 1987 είχαμε την Ελληνοτουρκική κρίση με την έξοδο του ''Ωκεανογραφικού Σισμίκ'' στο Βόρειο Αιγαίο.. το πρώην ''Χόρα'' που βλέπετε εδώ σε Τουρκικό γραμματόσημο της εποχής.
Οι Τούρκοι επρόκειτο να κάνουν έρευνες για πετρέλαιο εντός των...Χωρικών μας Υδάτων όπως αναφερόταν τότε η ΑΟΖ.Οι προκλήσεις των Τούρκων είχαν αρχίσει νωρίτερα με δηλώσεις του Οζαλ και άλλων αξιωματούχων αλλά και με την ενέδρα που έστησαν λίγους μήνες νωρίτερα στις 13 Δεκεμβρίου 1986 στον Έβρο στον ηρωικό στρατιώτη Καραγώγο... Αν και δεν φαινόταν όλες οι Μονάδες του Στρατού σε Ανατολική Μακεδονία και Θράκη ήταν σε ετοιμότητα από το επεισόδιο αυτό και έπειτα...
Σήμερα φίλοι μου θα καταθέσω την δική μου εμπειρία και αναμνήσεις για την κρίση αυτή μιας και υπηρετούσα στο 495ΤΔΒ Καβάλας ως ένας από τους τρεις ασυρματιστές του Τάγματος αυτού.Τα γεγονότα είχαν αρχίσει περίπου 15 μέρες νωρίτερα όταν είχαν κοπή βασικά οι άδειες αλλά και οι έξοδοι τα λεγόμενα ''δύωρα'' τις τελευταίες ιδιαίτερα μέρες.Επι πλέον στις αναρτήσεις μας δεν είχαμε χαρτόνια αλλά σφαίρες στα αυτόματα τυφέκια G3 και G3A4 γιατί όπως είχε ενημερώσει το Α2 υπήρχαν πληροφορίες για κινήσεις Τούρκων πρακτόρων για συλλογή πληροφοριών αλλά και σαμποτάζ στα καύσιμα αλλά και αλλού στο Στρατόπεδο Κωτσάλου στο Περιγιάλι Καβάλας όπου υπηρετούσα.Προς ενίσχυση μας για την περαιτέρω φύλαξη του στρατοπέδου κατέβηκαν από την πόλη της Δράμας ιδιαίτερα τις τελευταίες νύχτες,άνδρες της θρυλικής 5ης Μοίρας Καταδρομών Δράμας.Την νύχτα εκείνη 26 Μαρτίου προς 27 είχα βάρδια στο ΚΕΠΙΚ της Μονάδας όπου ευρισκόντουσαν οι ασύρματοι,τηλέφωνα και πολυδιαυλικά... οι επικοινωνίες δηλαδή του Τάγματος. Στις 5κ30 το πρωί της 27ης Μαρτίου με κάλεσε στο τηλέφωνο η Λοχίας Γεωργία Απανωζίδου από την 11η Μεραρχία και μου είπε να ξυπνήσω να πάρω τηλέφωνο στο σπίτι τους όλους τους διοικητές των διαφόρων Ταγμάτων να ανέβουν αμέσως στην Μεραρχία.Όταν την ρώτησα τι συμβαίνει,μου απάντησε τίποτα..μια έκτακτη άσκηση έχουμε... Κάτι δεν μου άρεσε σε συνάρτηση με τις κομμένες εξόδους αλλά και τα προηγούμενα περιστατικά που ανέφερα..Σε λίγα έμαθα ότι είχαμε επιστράτευση..τότε θυμάμαι κατέβηκα τρέχοντας στα καταλύματα των οπλιτών και τους ξύπνησα λέγοντα ότι έχουμε επιστράτευση, πόλεμο... με Τουρκία.
Θα μπορούσα να πω επικράτησε ευφορία και διάφορες γνωστές ύβρεις εναντίων των Τούρκων..Μετά τις 8 το πρωί έφθασαν οι πρώτοι πυρήνες επιστράτευσης από όμορες περιοχές αλλά από Θεσσαλονίκη.Αυτό που έχω να καταθέσω είναι ότι έγινε μια πολύ καλά συγκροτημένη επιστράτευση και διανομή όπλων και ιματισμού.Ας πάω τώρα στο βράδυ εκείνο που η πόλη της Καβάλας δεν κοιμήθηκε!Μόλις νύχτωσε πλήθος κόσμου βρέθηκε στην πύλη του στρατοπέδου..είναι μια σκηνή που δεν θα ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου και θα θυμάμαι με συγκίνηση, όταν πολίτες κόσμος της πόλης αυτόν τον όμορφο λαό της Καβάλας μας έδινε ότι είχε φέρει μαζί του..δηλαδή τροφή όχι μόνο σε αυτούς που ήταν από την πόλη αυτή αλλά σε όλους τους στρατιώτες,οπλίτες υπαξιωματικούς που ήμασταν στην πύλη.Εγώ δεν είχα που να βάλω τα σουβλάκια,κοτόπουλα,πατάτε
Στην Αθήνα όταν επικοινώνησα με την μητέρα μου έμαθα ότι είχαν αδειάσει τα σούπερ μάρκετ από τον φόβο έλλειψης τροφίμων..υπήρχε έντονα στην μνήμη της γενιάς εκείνης η Κατοχή...και όχι άδικα.Από πλευράς αξιωματικών διοικητής Γ'ΣΣ ήταν ο υπέροχος στρατηγός Βορβολάκος που έτυχε να γνωρίσω προσωπικά όταν προερχόμενος από τον Εβρο με ελικόπτερο προσγειώθηκε στο στρατόπεδο μας και χαιρέτησε προσωπικά οπλίτες και αξιωματικούς με απλότητα... κατά τις αρχές Απριλίου όταν έληξε σε πρώτη φάση η κρίση γιατί η μερική επιφυλακή κράτησε μέχρι το Οκτώβριο. Νομίζω τέτοιοι αξιωματικοί λείπουν σήμερα από το στράτευμα που είναι πλέον προσκυνημένο στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ δυστυχώς... Αναλογίζομαι το τότε με το σήμερα και με πιάνει κατάθλιψη...Ας είναι όμως ο Θεός μαζί μας.
