Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μετά τον άθλο του στους καταδυτικούς αγώνες που έγιναν στην παραλία της Λίμνης Ευβοίας, στο πλαίσιο της διοργάνωσης «ΣΚΥΛΛΙΑΣ 2017», είπε πως το σκοινί ήταν στα 110 μέτρα, αλλά τα ισχυρά ρεύματα που επικρατούσαν δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει. Έτσι το βυθόμετρο έδειξε πολύ κοντά στα 107 μέτρα, δηλαδή στο μέχρι σήμερα παγκόσμιο ρεκόρ, το οποίο και ισοφάρισε.
Την Πέμπτη άλλωστε, είχε κάνει και πανελλήνιο ρεκόρ με βουτιά μιας ανάσας στα 94 μέτρα. Το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε ο ίδιος, με την περσινή βουτιά του να είναι στα 80,7 μέτρα σε χρόνο 2 λεπτών και 28 δευτερολέπτων.
Σε
ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ αν υπήρξε κάποια στιγμή που φοβήθηκε τόνισε: «Δεν
φοβήθηκα τίποτα. Φοβήθηκε μόνο την πρώτη μέρα, στην προπόνηση, επειδή τα
νερά ήταν παγωμένα. Ανακτούμε τις δυνάμεις μας και προχωράμε άμεσα για
να κατακτήσουμε ρεκόρ».
«Η
κατάδυση με σκανταλόπετρα είναι μία διαδικασία που ακολουθούσαν οι
σφουγγαράδες και έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα», είπε ο κ. Χλίτσιος
και πρόσθεσε: «τα μόνα που απαιτούνται από εξοπλισμό είναι ένα μαγιό
μία λαξεμένη πέτρα και ένα μανταλάκι στη μύτη και φυσικά πολλή
εξάσκηση». Η διαδικασία, όπως είπε, είναι απλή ο αθλητής βουτάει
κρατώντας την σκανταλόπετρα η οποία είναι δεμένη με σκηνή μόλις κατέβει
στο επιθυμητό βάθος πατάει πάω στην πέτρα και οι κολαουζιέρηδες τους
τραβάνε προς τα επάνω.
Από
την πλευρά της η Janne Apokotos, η οποία με «βουτιά» στα 78 μέτρα
κατέρριψε το προηγούμενο δικό της παγκόσμιο ρεκόρ, είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
«Η μεγάλη δυσκολία ήταν στα 30 μέτρα, καθώς μειώθηκε απότομα η
θερμοκρασία. Και φυσικά το δριμύ ψύχος στα 78 μέτρα, το θερμόμετρο
έδειχνε13 βαθμούς».
Και καταλήγοντας τόνισαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και οι δύο: «Είμαστε ομάδα και θα συνεχίζουμε τις προσπάθειες να καταρρίπτουμε ρεκόρ».
Η σκανταλόπετρα είναι ένα κομμάτι πέτρας, συνήθως μάρμαρο η γρανίτης, με στρογγυλεμένες γωνίες και υδροδυναμικό σχήμα, βάρους από 8-14 κιλά, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες από την αρχαιότητα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, σαν βοηθητικό εργαλείο στις καταδύσεις τους.
Στην μια της άκρη υπάρχει μια τρύπα στην οποία είναι δεμένο ένα μακρύ σχοινί που ξετυλίγεται από την βάρκα κατά την κατάδυση και ξαναμαζεύεται κατά την ανάδυση. Σ' αυτήν είναι περασμένο και ένα μικρό σχοινί με μια θηλιά, την οποία περνά στον καρπό του ο σφουγγαράς ή ο δύτης, για να μπορεί να ελευθερώνει τα χέρια του χωρίς να χαθεί η Σκανταλόπετρα και η σύνδεσή του με την βάρκα.
Πηγή: ΑΜΠΕ
