Οι διακοπές στη Σαντορίνη είναι για τους περισσότερους – αν όχι για όλους – ειδυλλιακές. Το μαγικό ηλιοβασίλεμα, οι παραλίες της με τα διαφορετικά χρώματα άμμου και ο τρόπος που είναι χτισμένα τα λευκά κυκλαδίτικα σπίτια της την καθιστούν έναν από τους κορυφαίους προορισμούς ...για διακοπές παγκοσμίως και αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών ετησίως. Ωστόσο ο ονειρεμένος αυτός τόπος, που για πολλούς συνεπάγεται ανάπαυση, για... «άλλους» είναι μαρτύριο, καθώς μια βάρβαρη δραστηριότητα εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες στο νησί.
Με αιτιολογία την Ιστορία και την παράδοση, οι αγωγιάτες αναγκάζουν γαϊδουράκια να κουβαλάνε στις πλάτες τους τουρίστες και να ανεβαίνουν 600 σκαλιά περίπου από το λιμάνι του νησιού μέχρι τη χώρα.
Παλαιότερα, όταν δεν υπήρχε το λιμάνι του Αθηνιού στη Σαντορίνη, οι μόνες προσβάσεις ήταν ο Γιαλός των Φηρών και τα λιμανάκια της Οίας. Έτσι ο μοναδικός τρόπος μεταφοράς επιβατών και εμπορευμάτων ήταν τα ζώα. Παρ’ ότι όμως πλέον υπάρχει το λιμάνι, η «παράδοση» συνεχίζεται, αλλά πια με στόχο μόνο το κέρδος μέσω της εκμετάλλευσης των άτυχων ζώων, η οποία καταλήγει στον βασανισμό τους.
Οι αγωγιάτες θεωρούνται μεροκαματιάρηδες, αλλά η σκληρή πραγματικότητα λέει το προφανές, ότι δηλαδή το μεροκάματο το κάνουν τα ζώα και όχι οι ίδιοι, όπως αναφέρει εκτενές άρθρο του φιλοζωικού ιστολογίου siniparksi.blogspot.com
Αθλιότητα χωρίς τέλος
Το κράτος έχει θεσπίσει νόμους για τον αριθμό των ζώων που μπορούν να εκμεταλλεύονται (μέχρι έξι ζώα στον σταθμό εργασίας και μέχρι τρία ζώα σε κάθε διαδρομή μεταφοράς επιβατών), όπως και για την απαγόρευση της κακοποίησης ζώων.
Πιθανότατα, λοιπόν, οι νομοθέτες να πίστεψαν ότι τα γαϊδουράκια δεν κακοποιούνται, παρά το γεγονός ότι από τις 7.00 το πρωί και μέχρι να δύσει ο ήλιος εκείνα ανεβοκατεβαίνουν εκατοντάδες απότομα σκαλιά, έχοντας ως βάρος στις πλάτες τους τουρίστες.
Έχουν στα πόδια τους πληγές και καταρρέουν από την κόπωση και τις κακουχίες. Δεν υπάρχουν υπόστεγα ούτε κάνουν διαλείμματα, δουλεύοντας ασταμάτητα κάτω από τον καυτό ήλιο. Σύμφωνα με τους κανόνες κυκλοφορίας, κάθε ζώο πρέπει να διαθέτει σκιερό μέρος αναμονής και πρόσβαση σε νερό καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας, κάτι που δεν συμβαίνει ποτέ. Σαν να μην αρκεί αυτό, οι αγωγιάτες τα χτυπάνε συνεχώς με ένα ξύλο για να πηγαίνουν γρηγορότερα.
Αυτά τα ζώα ξεκουράζονται μόνο τη νύχτα, δεμένα σε κάποιο χωράφι, πίνοντας βρομόνερα από κάποιο κουβά. Έτσι συνηθίζεται να τους συμπεριφέρονται στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με το άρθρο του siniparksi.blogspot.com, η υπεύθυνη της Ένωσης Ζωόφιλων Θήρας Χριστίνα Καλούδη δήλωσε ότι στη Σαντορίνη βρίσκονται περίπου 2.000 γαϊδουράκια, από τα οποία τουλάχιστον 360 εργάζονται ως «τουριστικά ταξί».
Όταν τα γαϊδουράκια κατέρρεαν, οι αγωγιάτες τα παρατούσαν έξω από το καταφύγιο ζώων που λειτουργούσε στον δήμο Καρτεράδου, το οποίο συνδιαχειρίζονταν ο δήμος και η Ένωση Ζωοφίλων. Στο καταφύγιο προσπαθούσαν να καταφέρουν το ακατόρθωτο. Περιέθαλπαν όσο καλύτερα γινόταν τα γαϊδουράκια, ωστόσο αρκετά δεν άντεχαν και πέθαιναν, μια μέρα μετά την είσοδό τους στο καταφύγιο.
Εθελοντές του καταφυγίου έχουν αναφέρει ότι ορισμένα ζώα είναι τόσο τρομοκρατημένα, ώστε διστάζουν να πλησιάσουν άνθρωπο ακόμη και μετά από έξι χρόνια παραμονής στο καταφύγιο. Όμως, πλέον, ακόμη και το καταφύγιο απειλείται.
Κίνδυνος για το καταφύγιο
Τα προβλήματα με το καταφύγιο άρχισαν να προκύπτουν ύστερα από διαμαρτυρίες κατοίκων, οι οποίοι εξέφρασαν παράπονα για τη μυρωδιά και τις φωνές των ζώων, με αποτέλεσμα να κάνουν μήνυση στον δήμο προκειμένου να απομακρυνθούν τα ζώα από εκεί. «Συχνά μας έκλειναν τον μοναδικό χωματόδρομο που οδηγεί στο καταφύγιο καθιστώντας αδύνατη την πρόσβαση της υδροφόρας, την απομάκρυνση των νεκρών ζώων και τη μετάβαση των εθελοντών» επισημαίνει η Χριστίνα Καλούδη και προσθέτει:
«Εδρεύουμε σε περιοχή εκτός σχεδίου πόλεως που ανήκει στον δήμο Θήρας και δεν ενοχλούμε. Τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια που βρίσκονται στη δύση της ζωής τους και που δούλεψαν ακούραστα για να αναπτύξουν αυτό το νησί, θα βρεθούν στον δρόμο. Τα αδέσποτα σκυλιά θα σχηματίσουν αγέλες, ενώ τα μισά είναι κουτάβια και δεν θα επιβιώσουν. Μια εικόνα που δεν κολακεύει τη χώρα μας στα μάτια των δύο και πλέον εκατομμυρίων τουριστών που επισκέπτονται το νησί».
Σε δίκη που έγινε τον Νοέμβριο του 2015, ο φιλοζωικός σύλλογος αθωώθηκε και επιβλήθηκε πρόστιμο 59 ευρώ σε υπάλληλο του δήμου, που ήταν επίσης κατηγορούμενος, σύμφωνα πάντα με το siniparksi. blogspot.com. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, παρά τα βασανιστήρια που βιώνουν αυτά τα ζώα, μεγάλο μέρος των κατοίκων του νησιού δεν θέλει να τα έχει δίπλα του.
Το πρόβλημα είναι ότι το μόνο που ενδιαφέρει κάποιους, είναι να βρουν τρόπους να «ξεφορτωθούν» τα εξαντλημένα ζώα μετά τα μαρτύρια που έχουν περάσει και μαζί την ευθύνη για το πώς πρέπει να σιτίζονται, πού πρέπει να στεγάζονται και πόσα γαϊδουράκια έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί κάθε αγωγιάτης, αφήνοντας στην άκρη το ζήτημα της κακοποίησης και ξεχνώντας τον σεβασμό σε έναν άλλο ζωντανό οργανισμό.
Η νομοθεσία που αφορά την κακοποίηση ζώων θα πρέπει να έχει εφαρμογή για όλα τα ζώα, ανεξαιρέτως. Σε κάθε περίπτωση, αν βρεθείτε ποτέ στη Σαντορίνη, να θυμάστε ότι υπάρχει και τελεφερίκ, αλλιώς μπορείτε να ανεβείτε και μόνοι σας τα σκαλιά. Τουλάχιστον, πέρα από την κούραση, είναι βέβαιο ότι κανείς δεν θα σας βασανίσει...
