Σε περίπτωση εισβολής από ζωντανούς νεκρούς, το καλύτερο καταφύγιο είναι τα απομονωμένα βουνά, συνιστούν επιδημιολόγοι που προσομοίωσαν μια υποθετική επιδημία ζόμπι στις ηπειρωτικές ΗΠΑ.
Η μοντελοποίηση μιας επιδημίας ζόμπι σε εξοικειώνει με πολλές από τις τεχνικές που εφαρμόζονται για τη μοντελοποίηση πραγματικών ασθενειών» εξηγεί ο Άλεξ Άλεμι, μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ στη Νέα Υόρκη. Επιπλέον, όμως, η επιδημιολογική μελέτη των ζόμπι «έχει πλάκα».
Η έρευνα της ομάδας του Άλεμι, πιθανότατα η πρώτη του είδους της, αξιοποιεί τα στατιστικά εργαλεία της σύγχρονης επιδημιολογίας. Ο πληθυσμός των ΗΠΑ μοντελοποιείται με διαφορικές εξισώσεις, ενώ οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων και των νεκροζώντανων εισβολέων αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο που μοντελοποιούνται οι χημικές αντιδράσεις μεταξύ διαφορετικών στοιχείων.
Όπως κάθεστοιχείο μπορεί να βρίσκεται σε διαφορετική κατάσταση ανάλογα με το πώς αντιδρά, η μελέτη αναγνωρίζει τέσσερις διαφορετικές καταστάσεις στις οποίες μπορεί κανείς να βρίσκεται στη διάρκεια της επιδημίας: άνθρωπος, μολυσμένος άνθρωπος, ζόμπι και νεκρό ζόμπι.
Οι προσομοιώσεις της επιδημίας έχουν στοχαστική φύση, αναγνωρίζουν δηλαδή το στοιχείο της τυχαιότητας, όπως συμβαίνει και με τα ραδιενεργά στοιχεία που διασπώνται αυθόρμητα και απρόβλεπτα.
«Κάθε πιθανή αλληλεπίδραση -ζόμπι δαγκώνει άνθρωπο, άνθρωπος σκοτώνει ζόμπι κλπ- αντιμετωπίζεται ως ραδιενεργή διάσπαση, με χρόνο ημιζωής που εξαρτάται από διαφόρους παράγοντες» αναφέρει ο ερευνητής.
Τα ευρήματα της μελέτης, η οποία πρόκειται να παρουσιαστεί την Πέμπτη στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής στο Τέξας, περιέργως δεν βρίσκεται σε συμφωνία με τις περισσότερες ταινίες με ζόμπι.
Στο σινεμά και τη λογοτεχνία, η επιδημία ζόμπι «πλήττει ταυτόχρονα όλες τις περιοχές. Μερικούς μήνες μετά το ξέσπασμα της επιδημίας, μένουν μόνο μερικοί θύλακες επιζώντων» λέει ο Άλαμι.
«Στην προσπάθειά μας όμως να μοντελοποιήσουμε τα ζόμπι κάπως πιο ρεαλιστικά, δεν φαίνεται ότι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η κατάσταση».
Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι οι απέθαντοι θα κατακτούσαν γρήγορα τις πόλεις, ωστόσο οι λιγότερο πυκνοκατοικημένες περιοχές θα έμειναν ανεπηρέαστες για εβδομάδες και τα απομονωμένα Βραχώδη Όρη για ολόκληρους μήνες.
«Δεδομένης της δυναμικής της επιδημίας, από τη στιγμή που τα ζόμπι εισβάλουν σε πιο αραιοκατοικημένες περιοχές, ολόκληρη η επιδημία επιβραδύνεται -υπάρχουν λιγότεροι άνθρωποι να δαγκωθούν, οπότε τα ζόμπι δημιουργούνται με μικρότερο ρυθμό» εξηγεί ο Άλεμι.
Σε περίπτωση επιδημίας, προτείνει, τρέξτε μακριά από τις πόλεις, και αν μπορείτε πάρτε τα βουνά.
Ποιος ξέρει; Η συμβουλή ίσως σας σώσει μια μέρα τη ζωή.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
Πηγή: news.in.gr
