Τα όσα θλιβερά ζήσαμε χθες στη Βουλή με την ψηφοφορία για την άρση ασυλίας του Άδωνη Γεωργιάδη, και το… πανηγύρι που ακολούθησε, με κεντρική πρωταγωνίστρια την Πρόεδρο της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου, ήρθαν να θυμίσουν ότι το πολιτικό σύστημα… δεν έβαλε μυαλό.
Δεν έχει τόση σημασία ότι η υπόθεση για την οποία είχε ζητηθεί η άρση της ασυλίας του… θορυβώδους βουλευτή Β’ Αθηνών και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας.
Αλλά ότι, για άλλη μια φορά, το σύνολο σχεδόν των βουλευτών λειτούργησαν ως συντεχνία, για να προστατεύσουν έναν “δικό” τους. Ανεξαρτήτως του κόμματος στο οποίο ανήκει.
Εξάλλου, για να διατηρούμε τη σοβαρότητά μας, κανείς δεν πιστεύει ότι η Βουλή θα ψήφιζε διαφορετικά, ακόμη κι αν το θέμα ήταν περισσότερο σημαντική, ή η καταγγελία περισσότερο ουσιαστική. Αυτή είναι η Βουλή μας και… δεν αρέσει.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η εικόνα πανηγυριού με τις φωνές και τις ρητορικές συγκρούσεις, επιβεβαίωσε ότι και αυτή η Βουλή δεν έχει πλήρη, ή μάλλον… καμία επίγνωση της εθνικής κρισιμότητας των στιγμών τις οποίες ζούμε.
Το… κομμάτι τους κάνουν οι άνθρωποι. Δυστυχώς όμως οι Έλληνες δεν έχουν καμία όρεξη για… χιούμορ.
πηγη
