Ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος θεωρεί ότι οι πολίτες έχουν μνήμη κουνουπιού. Παρουσιάζει λοιπόν τον περιορισμό των δαπανών της Βουλής ως είδηση. Εξέδωσε ανακοίνωση όπου λέει πανηγυρικά ότι επιστρέφει στο Λογιστήριο του Κράτους 21,5 εκατ. ευρώ. Εξηγεί ότι τα χρήματα προέρχονται από τις περικοπές των βουλευτικών αποζημιώσεων, από το τη μείωση των δαπανών μισθοδοσίας των υπαλλήλων της Βουλής. Είπε ακόμη ότι περιόρισε τις λειτουργικές δαπάνες. Ο προκάτοχός του υπήρξε πολύ πιο γλαφυρός. Έλεγε ότι θα αλλάξει τους λαμπτήρες, θα περιορίσει τις φωτοτυπίες και άλλα τέτοια που εξοικονομούσαν πολλά λεφτά. Ο κ. Πετσάλνικος υποκλίνεται στη δύναμη των αριθμών. Πετάει στα μούτρα του κόσμου τα...
«21,5 εκατομμύρια» έχοντας τη βεβαιότητα ότι ένα νούμερο από μόνο του είναι ικανό να καλμάρει όλους αυτούς που αίφνης απέκτησαν μεγάλο σεβασμό στα κέρματα.
Αυτό που παρουσιάζεται ως «περιορισμός δαπανών» είναι το σφίξιμο που υπέστησαν όλοι οι εργαζόμενοι του Δημοσίου. Δεν βγήκε κανένας άλλος να κάνει ανάλογη δήλωση, να καμαρώσει για την εφαρμογή μιας απόφασης. Κάθε υπουργός έχει κι ένα τέτοιο επιμνημόνιο νούμερο να επιδείξει. Ο κ. Πετσάλνικος λοιπόν κινείται εκ του πονηρού. Θέλει να θολώσει τις εντυπώσεις από την πληροφορία που έγινε γνωστή σχετικά με τα μπόνους των υπαλλήλων της Βουλής που θα υποκαταστήσουν τους περίφημους παραπανίσιους μισθούς (το 15ο και τον 16ο ). Στο προϋπολογισμό της Βουλής για το 2012 το σχετικό κονδύλι εμφανίζεται με τον κωδικό 519 «λοιπές πρόσθετες παροχές και αποζημιώσεις». Πρόκειται για πέντε εκατ. ευρώ τα οποία, όπως μαθεύτηκε, θα τα μοίραζε ο κ. Πετσάλνικος κατά το δοκούν. Δηλαδή ο ίδιος θα έδινε όσα ήθελε, σε όποιον ήθελε, στο τέλος της σεζόν, δηλαδή τον Ιούνιο.
Το πρόβλημα δεν τα λεφτά. Πέντε πάνω, πέντε κάτω δεν σώζεται η ελληνική οικονομία. Το πρόβλημα είναι η νοοτροπία των πολιτικών παλαιάς κοπής. Ο κ. Πετσάλνικος νομίζει σήμερα ότι ξεχάσαμε αυτά που μαθεύτηκαν προχθές, νομίζει ότι αδυνατούμε να τοποθετήσουμε την πληροφορία σε ένα γενικό πλαίσιο, νομίζει ότι δυσκολευόμαστε να συγκρίνουμε τον αριθμό που δημοσιοποιεί με το όλον: ο προϋπολογισμός της Βουλής για το έτος 2012 περιλαμβάνει πιστώσεις 170,9 εκατ. ευρώ. Σε αυτά δεν αγγίζονται τα 35 εκατ. ευρώ για τα επιδόματα των βουλευτών. Έτσι ο πρόεδρος της Βουλής επιδιώκει μια επικοινωνιακή νίκη λέγοντας ότι έβαλε σε κουμπαρά όσα ουσιαστικά εξοικονομήθηκαν από την υλοποίηση του Μνημονίου. Να σημειώσουμε επίσης ότι ο προϋπολογισμός της Βουλής είναι γραμμένος από ποιητές του συμβολισμού. Καθένας το ερμηνεύει με τα εργαλεία που διαθέτει, κατόπιν αναθεωρεί και προωθεί μια άλλη οπτική. Τι θέλουμε να πούμε. Ότι τα χρήματα από έναν κωδικό μπορούν να πάνε σε άλλον κωδικό και γενικώς να πάνε αλλού. Για το λόγο τούτο τα κόμματα της αριστεράς αρνούνται να υπογράψουν τον απολογισμό προηγούμενων ετών, χωρίς -όπως διευκρινίζουν, να υπονοούν κάτι για τη χρηστή διαχείριση. Το νόημα είναι «δεν λέμε ότι τα κλέψατε αλλά δεν ξέρουμε πού πήγαν».
Δυστυχώς για τον κ. Πετσάλνικο και όσους μοιράζονται την ίδια νοοτροπία, ο κόσμος ξύπνησε. Βρίσκεται απέναντι_ όχι μόνον χωροταξικά…
