ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Χάνουμε τις δουλειές μας! - ΑΠΟΓΝΩΣΗ!

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNbU8NkTgewbcHJNvCpKF2RdauKSAuvBKPBlQs_3uziq-cczXf29dJyC6pN43rHGtAW4bzVOulc4adBRKe0fNB7T_Vx8bq4-a64xx7pymHnqDTfEijmqEQ1y-F44c0BlmqWkzvzDJJEK4/s320/%25CE%25A3%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%2595%25CE%25A3.jpg" width="320" /></div> <u><b>Επιστολή στο Planet-Greece</b></u><br /> <br /> Εργολάβοι και υπεργολάβοι της Β.Α. Χαλκιδικής που στήριξαν τη δραστηριότητά τους στη μεταλλευτική δραστηριότητα όλα αυτα τα χρόνια, οδηγούνται στον ξαφνικό θάνατο...<br /> <br /> <a name='more' id="more"></a><br /> <br /> <br /> <br /> <u><b>Αναλυτικά η επιστολή τους στο Planet-Greece:</b></u><br /> <br /> <span style="font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Σαν σωματείο των εργολάβων και υπεργολάβων της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός της περιοχής του Δήμου Αριστοτέλη, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι μετά την αναστολή των εργασιών στο εργοτάξιο των Σκουριών, σαν συνέπεια της «εχθρικής» αντιμετώπισης της εταιρείας και της επένδυσης γενικότερα από πλευράς της Ελληνικής Κυβέρνησης, τα μέλη του σωματείου μας καθώς και οι εργαζόμενοι αυτών βρίσκονται αντιμέτωποι ξανά με την ανεργία.</span><br /> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span>   </span> Μέχρι σήμερα τα έσοδα για κάθε μήνα εργασίας μας άγγιζαν το 1,5 εκ. € που από αυτά, εκτός από την κάλυψη των μισθών των εργαζομένων, καλύπταμε με συνέπεια τις υποχρεώσεις μας απέναντι στο κράτος (εφορία, ασφαλιστικές εισφορές, ΦΠΑ). Ενδεικτικά παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα:</span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><br /></div> <div align="center"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="border-collapse: collapse; width: 371px;"> <tbody> <tr style="height: 15pt;"> <td colspan="3" nowrap="nowrap" style="border: 1pt solid windowtext; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 278pt;" width="371"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">ΕΣΟΔΑ ΥΠΕΡΓΟΛΑΒΩΝ ΑΝΑ ΜΗΝΑ</span></b></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">Α/Α</span></b></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ</span></b></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">ΠΟΣΟ</span></b></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">1</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">50.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">2</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">100.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">3</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">120.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">4</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">20.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">5</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">15.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">6</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">10.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">7</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">70.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">8</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">400.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">9</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">15.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">10</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">10.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">11</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">2.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">12</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">100.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">13</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">2.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">14</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">80.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">15</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">1.500,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">16</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">200.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">17</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">150.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">18</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">20.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">19</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">3.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">20</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">1.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">21</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">1.500,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">22</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">4.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">23</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">20.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">24</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">3.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">25</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">30.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">26</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">5.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 30.8pt;" width="41"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">27</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 151.35pt;" width="202"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">XXXXXXXXXXX</span></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">50.000,00</span></div> </td> </tr> <tr style="height: 15pt;"> <td colspan="2" nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: none solid solid; border-width: medium 1pt 1pt; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 182.15pt;" width="243"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">ΣΥΝΟΛΟ</span></b></div> </td> <td nowrap="nowrap" style="border-color: -moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color; border-style: none solid solid none; border-width: medium 1pt 1pt medium; height: 15pt; padding: 0cm 5.4pt; width: 95.85pt;" width="128"> <div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: black; font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt;">1.483.000,00</span></b></div> </td> </tr> </tbody> </table> </div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma",sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Ο αριθμός των εργαζομένων που έχουν απολυθεί ανέρχεται στους 354 μόνο από μέλη του σωματείου μας, οι οποίοι είναι στο σύνολό τους <b>μόνιμοι κάτοικοι του Δήμου Αριστοτέλη</b>. Όπως γίνεται αντιληπτό, πέρα από την προσωπική ζημία κάθε εργαζομένου και της οικογένειάς του, θα υπάρχει και έντονα αρνητικός αντίκτυπος και στην οικονομία της ευρύτερης περιοχής.</span></div> </div> <img alt="" height="1" src="http://feeds.feedburner.com/~r/blogspot/xuRAz/~4/Lg_wryxsEi0" width="1" />

ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Χάνουμε τις δουλειές μας! - ΑΠΟΓΝΩΣΗ!

Επιστολή στο Planet-Greece Εργολάβοι και υπεργολάβοι της Β.Α. Χαλκιδικής που στήριξαν τη δραστηριότητά τους στη μεταλλευτική δραστηριότη...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - ΜΥΗΣΗ ΣΤΗΝ ΜΙΝΩΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

<a href="http://www.esoterica.gr/articles/mystery/minoan/minoan_bull.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="http://www.esoterica.gr/articles/mystery/minoan/minoan_bull.jpg" border="0" height="230" src="http://www.esoterica.gr/articles/mystery/minoan/minoan_bull.jpg" width="400" /></a><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Θέμα δύσκολο και ακανθώδες είναι η θρησκεία των Κρητών κατά την Μινωική εποχή. Είναι φανερό πως οι Κρητικοί, όπως και άλλοι αρχαίοι λαοί, πριν φτάσουν στην καθεαυτό θρησκεία, πέρασαν από τα προστάδια της : ανιμισμός, προγονολατρεία, τοτεμισ</span></span></b><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">μός. Ο Έβανς δέχεται επιδράσεις αιγυπτιακές στη θρησκεία των Κρητών.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Φαίνεται πως ο ταύρος στα πολύ παλιά χρόνια στην περιοχή της Κνωσού λογιόταν σαν το πιο μεγάλο τοτέμ. Οι εθνολόγοι λένε πως ο ταύρος στην αντίληψη των πρωτόγονων ήταν η προσωποποίηση της δύναμης και της γονιμότητας.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Αντίθετα με άλλους σύγχρονους πολιτισμούς (Αιγύπτου, Μεσοποταμίας), που άφησαν μνημειώδη θρησκευτικά έργα, ναούς και γλυπτά, στη μινωική Κρήτη παρουσιάζεται μια δυσεξήγητη θρησκευτική σιγή. Μόνον ο Μινωικός πολιτισμός παρουσιάζεται χωρίς ναούς, χωρίς αγάλματα, χωρίς ανάγλυφα ή μνημειώδεις απεικονίσεις της θεότητας. Αυτό βεβαίως δε σημαίνει ότι δεν υπήρχε θρησκεία και θρησκευτική ζωή στη μινωική Κρήτη. Απλώς είχε</span></span> <span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">χαρακτήρα διαφορετικό.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Οι πρώτες θρησκευτικές εκδηλώσεις του ανθρώπου, ήδη από την αρχή της νεολιθικής περιόδου, συνδέονται άμεσα με τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει στη σκληρή του προσπάθεια να επιζήσει. Ο άνθρωπος στα μακρινά εκείνα χρόνια είναι στενά δεμένος με τη γη. Οι καιρικές συνθήκες, οι εποχές του χρόνου, τα φυσικά φαινόμενα, ο κίνδυνος των άγριων ζώων, τον τρομάζουν και συγχρόνως του δημιουργούν ένα είδος μυστηριακής συγκίνησης και η μόνη διέξοδος που βρίσκει είναι η λατρεία της άγνωστης αυτής δύναμης που την ταυτίζει με τη Μητέρα - Γη. Οι παραστάσεις της, σε μικρά ειδώλια, τη δείχνουν «ευτραφή»» και αυτό είναι γενικό χαρακτηριστικό σε όλες τις περιοχές όπου άνθησε ο νεολιθικός πολιτισμός.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έτσι βάση της μινωικής θρησκείας, είναι «ο κύκλος της βλάστησης».  Η εναλλαγή των αισθημάτων του πρωτόγονου ανθρώπου μπροστά στο μυστήριο του διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου της φύσης ήταν φυσικό να οδηγήσει στη θεοποίηση των φυσικών δυνάμεων και στη λατρεία τους. Η μεγάλη θεότητα στη μινωική Κρήτη είναι η ίδια η φύση, η Μεγάλη Μητέρα. Η απεικόνισή της είναι πολύμορφη : Άλλοτε εικονίζεται σε κορυφή βουνού ανάμεσα σε λιοντάρια, ως «Ορεία Μήτηρ» και «Πότνια θηρών», άλλοτε ως «Θεά των Όφεων» ή του ιερού δέντρου, των πουλιών ή των λουλουδιών. Άλλοτε πάλι παρουσιάζεται ως πολεμική θεότητα με ασπίδα και ξίφος και άλλοτε ως θαλάσσια θεότητα που ταξιδεύει μέσα σε ιερό πλοίο. Σε όλες αυτές τις απεικονίσεις έχουμε έναν προφανή συμφυρμό θρησκευτικών και μαγικών αντιλήψεων. Η προσωποποίηση της βλάστησης εκφράζεται με τη μορφή νεαρού βρέφους ή νεαρού θεού που γεννιέται και πεθαίνει κάθε χρόνο και τον θέλησαν να νυμφεύεται τη θεά. Ο «ιερός γάμος» των δυο αυτών θεϊκών μορφών συναντιέται και στις θρησκείες των ανατολικών λαών (Συρία, Βαβυλωνία, Σουμέριοι, Μικρά Ασία) και των Αιγυπτίων. Η σχέση των δυο αυτών προσώπων δεν είναι πολύ σαφής. Άλλοτε φαίνεται σαν σχέση ερωτική, που όμως δεν ολοκληρώνεται γιατί ο νεαρός θεός πεθαίνει λίγο πριν ή λίγο μετά το γάμο του με τη θεά, άλλοτε σαν σχέση μητρική ή αδερφική, άλλοτε σαν μια ακαθόριστη συντροφιά και συνοδεία. Η γέννηση και ο θάνατος του Δία ήταν αναμφίβολα σύμβολο της εξαφάνισης και αναγέννησης του φυτικού βίου στους κόλπους της φύσης.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></span></b><br /> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">ΘΕΟΤΗΤΕΣ</span></u></span></span></b></div> <div align="center"><br /></div> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Οι θεοί του πρωτομινωικού πάνθεου ήταν :</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>- <u>Βελχανός ή Υάκινθος</u> :</i> θεός γιος και σύζυγος της Μεγάλης Μητέρας. Είναι θεός δισυπόστατος, πότε ισχυρός δαμαστής των θηρίων, των γρυπών και των φτερωτών αγριμιών και πότε αδύναμος σαν παιδί και σαν λουλούδι.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>- <u>Η Μεγάλη Μητέρα</u> :</i> Η δημιουργία της ξεπήδησε από την ανάγκη της γέννησης του πρώτου θεού. Τη Μεγάλη Μητέρα τη λένε «Ορεία Μήτηρ» και «Πότνια Θηρών», ονομασίες που δίνονται όταν την θεωρούν σαν ανάσα των βουνών και των δασών. Η Ορεία Μήτηρ εικονίζεται ανάμεσα σε λιοντάρια. Και ακόμη είναι και θεά του ιερού δέντρου και θεά των φιδιών.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>- <u>Η Δίκτυννα</u> :</i> όπως και από την ετυμολογία προκύπτει συνδέεται με το βουνό Δίκτη της Κρήτης. Πιθανολογείται πως θα είχε κάποιες αρμοδιότητες σχετικές με τις ιδιότητες του βουνού : τη θύελλα, τους ανέμους και τον κεραυνό.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>- <u>Η Βριτόμαρτις</u> :</i> είναι νεαρή θεά μάλλον. Και πιθανώς έχει αρμοδιότητες σχετικές με κοπέλες «παρθένους», εξαιτίας της ετυμολογίας του ονόματός της (Βριτόμαρτις = Γλυκιά παρθένος).</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>- <u>Η Αριάδνη</u> :</i> Η πριγκίπισσα της Κνωσού, κόρη του Μίνωα, είναι μαζί θεά του φεγγαριού και των δέντρων και μια θεά που πεθαίνει κάθε χρόνο.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">- Λένε ακόμη πως οι κάτοικοι της Κνωσού λάτρευαν την <u><i>Ανθεία</i></u><i>,</i> η οποία ταυτίζεται με την Αφροδίτη και την Καλλίχορη που σχετίζεται με την επίδοση που είχαν οι κάτοικοι στους χορούς.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Χαρακτηριστικό της μινωικής θρησκείας αποτελεί η αριθμητική και δυναμική υπεροχή των Θεαινών. Πολύ αργότερα στη μινωική εποχή έρχονται και άλλες θεότητες του νεότερου ελληνισμού και υφίστανται κάποια τοπική προσαρμογή.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>- <u>Ο Ζευς</u></i> γίνεται <u>Ζευς - Βελχανός</u> και <u>Κούρος</u> (αγόρι) και γεννιέται και πεθαίνει κάθε χρόνο. Τότε παρουσιάζεται και η <u>Ήρα</u>, η <u>Αθηνά Ποτνία</u> και ο <u>Ποσειδώνας</u>.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Πολλές φορές στις λατρευτικές σκηνές παρουσιάζεται και πλήθος από φανταστικά πλάσματα που περιβάλλουν τους θεούς. Πολλά έχουν σώματα ζώων και ανθρώπινα κεφάλια, όπως οι Κένταυροι κ.λ.π. Επίσης πίθηκοι και πουλιά ήταν δαίμονες συνδεδεμένοι με την ανθηφορία, το χλόισμα, την καρποφορία και άλλες δημιουργικές διαδικασίες της φύσης.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ίσως οι μορφές αυτές προέρχονται από μαγικές τελετές στις οποίες μετείχαν οι ιερείς με ζωόμορφες μάσκες. Η μεταμφίεση είχε σκοπό να φοβίσει και να αποδιώξει τα κακά πνεύματα ή να εξαναγκάσει τους δαίμονες να βοηθήσουν στην καρποφορία. Όχι μόνο ο Δίας και η Αθηνά γεννήθηκαν στην Κρήτη, αλλά και άλλοι θεοί κατάγονταν από την Κρήτη.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i>- <u>Η Άρτεμη</u></i> ταυτίστηκε με τις κρητικές θεότητες Δίκτυννα και Βριτόμαρτη. Η Άρτεμη είναι θεά της άγριας φύσης, περιδιαβαίνει τα βουνά και τα δάση, τα άλση και τα λιβάδια. Στη λατρεία της ανήκουν οργιαστικοί χοροί και το ιερό κλωνάρι. Κανένας από τους μεγάλους θεούς δεν έχει τόση σχέση με τη δεντρολατρεία. Η ομοιότητα με τη μινωική δεντρολατρεία και την οργιαστική όρχηση είναι καταφανής.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i>- <u>Η Ειλείθυια</u></i> είναι γνωστή στην ελληνική μυθολογία σαν η θεά που παραστέκεται στις γυναίκες στις ωδίνες του τοκετού. Έχει σχέση με την Άρτεμη που παρουσιάζεται κι αυτή να κάνει το ίδιο λειτούργημα με τη Ειλείθυια. Έτσι η Ειλείθυια ήταν η μινωική θεά της φύσης που  προστάτευε στη γέννα ανθρώπους και ζώα.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">- Μα και ο <u>Δίας - παιδί</u> και οι γιοι του Δία δείχνουν να έχουν σχέση με τη μινωική θρησκεία, αλλά από διαφορετικές πλευρές. Ο Δίας - παιδί λατρευόταν σε σπηλιές.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ο Κρητικός για να εξευμενίσει αυτές τις θεότητες, χρησιμοποιεί άφθονες προσευχές και θυσίες, σύμβολα και τελετές που συνήθως εκτελούν ιέρειες και ενίοτε κρατικοί λειτουργοί. Για να απομακρύνει τους δαίμονες, σαλπίζει την κόγχη, παίζει αυλό ή λύρα και ψάλλει ομαδικά ύμνους λατρείας. Για να βλαστήσουν οι κήποι και οι αγροί, ποτίζει τα δέντρα και τα φυτά σε επίσημες τελετές ή οι ιέρειες του, γυμνές σείουν με μανία τα δέντρα με τους ώριμους καρπούς ή οι γυναίκες σε γιορταστική πομπή προσφέρουν καρπούς ή άνθη στη θεότητα  η οποία μεταφέρεται σε φορείο.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Οι πιο δημοφιλείς λατρείες ήταν εκείνες που τις ασκούσαν στις κορυφές των ιερών βουνών, σε τριάντα πάνω - κάτω ιερά σπήλαια, γύρω από ορισμένα ιερά σε πεδιάδες, κοντά σε πηγές, στη ρίζα πολλών δέντρων, μπροστά σε μερικούς βράχους. Οι μυστηριώδεις δυνάμεις των οποίων επικαλούνται τη συνδρομή και την προστασία σ’ αυτά τα διάφορα μέρη, δεν ήταν ίδιες. Μνημόνευαν στους υψηλούς τόπους το θάνατο, την ανάσταση, το γάμο των μεγάλων ουράνιων αστεριών : του ήλιου, της σελήνης, των πιο ορατών πλανητών γιατί από αυτά εξαρτιόταν το ημερολόγιο, ο κύκλος της βλαστήσεως, ο ρυθμός της ζωής των κοπαδιών, η ναυσιπλοΐα, η βροχή και η ξηρασία, η υγεία των ζώων και των ανθρώπων. Στη θεότητα πρόσφεραν κυρίως τις απαρχές  των καρπών της γης, θαλάσσια κογχύλια, ομοιώματα ζώων και ανθρώπων, θυσίες οικόσιτων ζώων ή θηραμάτων.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></span></b><br /> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">ΙΕΡΑ ΣΥΜΒΟΛΑ</span></u></span></span></b></div> <div align="center"><br /></div> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Η μινωική θρησκεία προτιμούσε τη συμβολική δήλωση του θείου από την παραστατική απεικόνιση. Τα σπουδαιότερα σύμβολα ήταν :</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>α) <u>Τα ιερά κέρατα</u> :</i> τα κέρατα καθώς και η ελιά, αποτελούν αντικείμενα και με αυτά στολίζουν τους βωμούς. Και η ιερότητα των κεράτων δε μπορεί παρά να έχει τοτεμική καταγωγή. Βέβαιο είναι ότι τα κέρατα είναι η θέση της καθοσιώσεως, γιατί τα ιερά αντικείμενα τα τοποθετούσαν ανάμεσά τους.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>β) <u>Ο Κόμβος</u> :</i> είχε ποικίλες μαγικές, θεραπευτικές και προφυλακτικές ιδιότητες. Το δέσιμό του, εξασφαλίζει την κατοχή του αγαπημένου προσώπου και το λύσιμό του, κάνει πιο εύκολο τον τοκετό. Κυρίως όμως ο κόμβος δεσμεύει και υποτάσσει το δαιμονικό στοιχείο.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>γ) <u>Η ασπίδα</u> :</i> μαγική και προφυλακτική σημασία πήραν από την ίδια τη φύση τους και ορισμένα αμυντικά όπλα, όπως η μεγάλη οκτώσχημη ασπίδα που κατασκευάζεται από δέρμα ταύρου, και το κράνος. Ίσως τα όπλα αυτά σχετίζονται και με την πολεμική υπόσταση της θεάς.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>δ) <u>Ο σταυρός</u> :</i> ο σταυρός, θρησκευτικό σύμβολο της μινωικής θρησκείας, αποτελεί απομίμηση του αστρικού σταυρικού σχήματος και δεν έχει καμία σχέση με το χριστιανικό σταυρό.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>ε) <u>Ο διπλός πέλεκυς</u> :</i> από βασικό εργαλείο καθημερινής χρήσης και όπλο, ο διπλός πέλεκυς έγινε σύμβολο υπερφυσικής δύναμης όχι μόνο στην Κρήτη, αλλά και στη Μικρά Ασία και σε άλλες περιοχές. Ίσως σχετίστηκε με τον κεραυνό που χτυπάει και ρίχνει τα ψηλά δέντρα στις θύελλες ή με τον ιερό ταύρο που τον θυσίαζαν με ένα τέτοιο όπλο. Ο διπλός πέλεκυς είναι σύμβολο τόσο χαρακτηριστικό και πανταχού παρών. Το χρησιμοποιούσαν για να βάζουν το οικοδόμημα ή το αντικείμενο κάτω από μια υψηλή προστασία ή να το προφυλάξουν από βεβήλωση, ακριβώς όπως συμβαίνει με το σταυρό. Είναι σύμβολο της καθαγίασης και της μύησης και συμβολίζει επομένως την ψυχή που οδεύει για τη θέωση και την ολοκλήρωση.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><i>στ) <u>Δεντρολατρεία</u> :</i> πολλά ιερά αντικείμενα συμβολίζουν τη θεότητα στη μινωική εποχή. Εκτός από άλλα, σημαντική θέση είχαν τα ιερά δέντρα και ιδιαίτερα η ελιά.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η δεντρολατρεία φαίνεται θα αποτελούσε θρησκευτική τάση τοτεμικής εποχής - το τοτέμ θα μπορούσε να είναι ζώο ή φυτό. Από τα πολλά δέντρα η ελιά συγκέντρωσε ίσως τα πιο πολλά προσόντα για να θεωρείται τόσο στη μινωική Κρήτη, όσο και στην Ηπειρωτική Ελλάδα, δέντρο ιερό.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Πρώτα - πρώτα ο πολύτιμος καρπός της ελιάς, ήταν συνηθισμένη τροφή των αρχαίων. Μετά το λάδι, οπτικά χαρούμενο και τροφικά απαραίτητο. Το μεταχειρίζονταν σε πολλές περιπτώσεις και το μεταχειρίζονται και σαν γιατρικό. Με αυτό γίνονταν επαλείψεις και εντριβές.</span></span></span></b><br /> <br /> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">ΜΥΣΤΗΡΙΑ</span></u></span></span></b></div> <div align="center"><br /></div> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Πέντε και περισσότερο χιλιάδες χρόνια, λοιπόν, πριν την σημερινή εποχή υπήρχε στην Κρήτη μια μορφή θρησκείας, μια λατρεία θεοτήτων της Φύσεως, πνευματικού επιπέδου ανώτερη φυσιολατρία. Οι κάτοικοι της Κρήτης ήταν από τους πρώτους που  απέδωσαν στο θείο, σεβασμό και στα Μυστήρια. Μυστήρια, στα οποία γινόταν χρήση σημείων και συμβόλων και σε αυτά γίνονταν δεκτοί άνδρες και γυναίκες, που τελούσαν, στους μικρούς τότε σε μέγεθος ναούς τους, τις ιερουργίες και τις μυήσεις τους.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Αλλά στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει η διάκριση των κυρίως λεγόμενων Μυστηρίων, δηλαδή των τελετών που κανείς δεν μπορούσε να μετέχει αν δεν ήταν μεμυημένος κατά τους απαιτούμενους τύπους, από τις ξεχωριστές εκείνες τελετές, μερικών εορτών, που η επιτέλεσή τους αν και περιοριζόταν σε ιδιαίτερη τάξη ανθρώπων ή γένους - άνδρες δηλαδή ή γυναίκες - δεν ήταν όμως απαραίτητο, οι λαμβάνοντες σ’ αυτές μέρος να είναι μεμυημένοι.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Παράδειγμα είναι οι τελετές μερικών εορτών, που ήταν μέρος της εξωτερικής λατρείας ορισμένων Μυστηρίων, όπως γινόταν στα της Μητέρας Ρέας, στα Κορυβαντικά της Κρήτης κ.λ.π. Αλλά οι γιορτές αυτές είχαν χαρακτήρα προπαρασκευαστικό ορισμένων ατόμων, ανδρών ή γυναικών, νέων ή νεανίδων για μελλοντικές μυήσεις τους στα επίσημα Μυστήρια, όπως γίνεται με τους λεγόμενους δοκίμους στις περισσότερες θρησκείες αρχαίες και σύγχρονες. Οι μειούμενοι στα Κρητικά Μυστήρια διδάσκονταν την Ιατρική, την καθαρτική,  την ορχηστρική και τη μουσική τέχνη.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στην Κρήτη το κύριο μέρος της λατρείας ήταν αρχικά συγκεντρωμένο στο θηλυκό πρόσωπο της θεότητας, στη <i>Μεγάλη Μητέρα, τη Ρέα - Γη ή Μα,</i> γιατί αυτή συμβόλιζε την παραγωγική ανανεωτική φροντίδα της Μητέρας Φύσης. Οι θρησκευτικές τελετές ήταν απόδοση σεβασμού σ’ αυτήν και εκδήλωση της παρακλήσεως για τη βοήθειά της. Και σ’ αυτές πρωτεύουσα θέση είχαν οι Ιέρειές της σαν ομόφυλες της Μεγάλης θεάς.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Πολύ αργότερα πήραν μέρος πρωτεύοντες στις τελετές οι άνδρες, όταν ο βασιλιάς ήταν πλέον και Αρχιερέας και η λατρεία της «γονιμοποιητικής» δυνάμεως της Φύσεως στη μορφή του νεαρού γιου της Μεγάλης Μητέρας, του Κρηταγενή Δία και του Ποσειδώνα στη λατρεία του Ταύρου, κυριάρχησαν στην κρητική θρησκεία.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η Ρέα, η Μεγάλη πανάρχαια Θεά, η θυγατέρα του Ουρανού και της Γης, η σύζυγός του Κρόνου και η μητέρα του Κρηταγενή Δία, λατρευόταν κάτω από το ιερό Δέντρο της στις υψηλές κορυφές των βουνών και των λόφων, καθώς και στα Ιερά Σπήλαια. Το Ιερό Δέντρο και το Ιερό Σπήλαιο ήταν σύμβολα της μητρότητας και της ζωής.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Γενικά οι Κρήτες για την τέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων προτιμούσαν χώρους απλούς, μακριά από κάθε επίδειξη. Η Μινωική Θρησκεία, βασισμένη σε βασικά μυστηριακές τελετές, έχει ανάγκη χώρων που υποβάλλουν το λατρευτή. Έτσι συνεχίζεται η χρήση των σπηλαίων, δημιουργούνται ειδικοί χώροι μέσα στα ανάκτορα, χρησιμοποιούνται οι κορυφές «ιερών» λόφων («ιερά κορυφής»), και στα τελευταία χρόνια υπάρχουν οικιακά ιερά.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στο Ιερό δέντρο μπροστά και κατά τις τελετές μερικών εορτών της εξωτερικής λατρείας, γινόταν κυριότερα η προσφορά καρπών και κρασιού, καθώς και άλλες προσφορές, όπως επίσης και χοροί Ιερειών, Ιερέων και πιστών.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η λατρεία γενικά προσφερόταν με πολλούς τρόπους. Ο πιστός παρουσιαζόταν στο Ιερό ή στην αόρατη θεότητα, όρθιος με το άκρο χέρι σφιγμένο και υψωμένο στο μέτωπο. Ακολουθούσε έπειτα η συμβολική λατρευτική πράξη, που εκδηλωνόταν κυρίως με την αναίμακτη προσφορά από καρπούς, νερό και μέλι ή κρασί και λάδι.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Κατά κανόνα οι τελετές άρχιζαν με την κάθαρση, που ήταν συνήθως πλύση των χεριών με αγιασμένο νερό, γιατί οι πιστοί έπρεπε να περάσουν καθαροί προς τον τόπο κατοικίας της θεότητας. Ακολουθούσαν οι προσφορές και οι αναίμακτες θυσίες, καθώς και χοροί με τους οποίους οι χορευτές και οι χορεύτριες έρχονταν σε έκσταση για διευκόλυνση της επικοινωνίας με τη θεότητα.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Από τις γιορτές αυτές σημαντικότερη ήταν Τα Ταυροκαθάψια : παιγνίδια και αγώνες με ταύρους που γίνονταν την εποχή που ξαναγεννιέται η φύση και ο άνθρωπος, την άνοιξη.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» 1970, τις ερμηνεύει ως εξής : «Το αγώνισμα βασίζεται στην ιερότητα του Ταύρου και στη σημασία του για τις λατρείες της γονιμότητας. Στην Κρήτη ο Ταύρος ταυτιζόταν με τον Ουρανό και τον Ήλιο, που γονιμοποιούν τη γη με τη ζέστη και τις βροχές, ενώ το θηλυκό στοιχείο η θεϊκή αγελάδα συσχετιζόταν με τη Σελήνη, που το σχήμα της θυμίζει κέρατα».</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Πιθανόν, λοιπόν γι’ αυτόν το λόγο στις Κρητομινωικές Ταυροπαιδίες συμμετείχαν γυναίκες, που πρόσθεταν με την παρουσία τους τη χροιά ερωτικών παιγνιδιών με τον ώριμο και σφριγηλό ταύρο και που μ’ αυτές δηλωνόταν η συμβολική έννοια των τελετουργιών της γονιμότητας.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ο ταύρος συλλαμβανόταν ζωντανός, χωρίς να πληγωθεί, με παγίδα από δίχτυ ή τον άρπαζε ξαφνικά ο ασκημένος θηρευτής από τα κέρατα και τον ακινητοποιούσε με το βάρος του, ως ότου τον δέσουν. Αργότερα αυτή η δραματική και επικίνδυνη σκηνή επαναλαμβανόταν μέσα στο θεατρικό χώρο της πολιτείας, για να χαρεί όλο το πλήθος το μοναδικό θέαμα. Το αγώνισμα πλουτιζόταν με νέα τολμηρά, ακροβατικά στοιχεία. Άντρες και γυναίκες πιάνονταν από τα κέρατα του ζώου και πηδούσαν με ποικίλες στάσεις επάνω στη ράχη του, ξαναπέφτοντας ύστερα στη γη.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ο ταύρος θυσιαζόταν αργότερα, αλλά δε σκοτωνόταν κατά την ταυρομαχία. Οι αθλητές ήταν άοπλοι και αγωνίζονταν  μόνο με το κορμί τους. Έτσι η κρητική ταυρομαχία μένει ένα ευγενικό και χαριτωμένο παιγνίδι, σύμφωνα με το χαρακτήρα ολόκληρου του μινωικού πολιτισμού.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Όση ώρα ο Ταυροκαθάπτης βρισκόταν πάνω στον ταύρο σειόταν και ένιωθε σαν να γίνεται γύρω του σεισμός. Το όλο αγώνισμα δηλαδή ήταν μια μίμηση του σεισμού, τον οποίον ο ταυροκαθάπτης προσπαθούσε να δαμάσει.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Οι τελετές αυτές ίσως αποσκοπούσαν στην αποτροπή του σεισμού με μαγικό τρόπο. Γι’ αυτό άλλωστε παρατηρούμε ότι τα ταυροκαθάψια τελούνταν σε περιοχές που μαστίζονταν από σεισμούς.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Στις μέρες των γιορτών γίνονταν σαν μέρος της εξωτερικής λατρείας κι άλλοι αγώνες, θεάματα και παιγνίδια κάτω από τα μεγάλα Ιερά Δέντρα.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Αυτά όμως είχαν σημασία για την εξωτερική λατρεία. Υπήρχαν όμως και τα Μυστήρια, με μυήσεις προορισμένα για τους λίγους πνευματικά περισσότερο ικανούς από τους πολλούς.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Τα Μυστήρια στην αρχαία Κρήτη ήταν διαχωρισμένα σε δυο μεγάλες λατρευτικές κατηγορίες : στα της Μεγάλης Μητέρας Ρέας - Γης και στα Μυστήρια του Κρηταγενή Ιδαίου Δία, αν και στις δυο αυτές κατηγορίες μυούνταν γυναίκες και άνδρες.</span></span></span></b><br /> <br /> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ </span></u></span></span></b></div> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΕΑΣ ΡΕΑΣ - ΓΗΣ.</span></u></span></span></b></div> <br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στα μυστήρια αυτά έπαιρναν μέρος οι Κουρήτες, ιερείς που διακρίνονταν για τη σοφία τους. Τα μυστήρια αυτά είχαν κάποια ομοιότητα με τα Ελευσίνια μυστήρια. Τον μειούμενο τον οδηγούσαν μέσα σ’ ένα σπήλαιο όπου έμενε έγκλειστος για διάστημα 27 συνολικά μέρες. <u> </u></span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><img align="left" border="0" height="340" src="http://www.esoterica.gr/articles/mystery/minoan/earth_goddess.jpg" width="200" /><span lang="EL" xml:lang="EL">Αφιερωμένα στην παραγωγική δύναμη της φύσης, στην ανανεωτική δηλαδή φροντίδα της με την χαρακτηριστική ιδιότητά της τη ζωή, είχαν σ’ αυτά καθώς είναι επόμενο, οι γυναίκες αρχικά την προτεραιότητα στις μυήσεις και στις τελετές. Τα Μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας ήταν διαχωρισμένα σε Μεγάλα και Μικρά. Στα Μικρά έπρεπε να προπαρασκευαστούν οι νέες γυναίκες για να καταστούν καθαρές και αγνές σωματικά και ψυχικά και να προχωρήσουν κατόπιν στα Μεγάλα Μυστήρια.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u>Στα Μικρά Μυστήρια</u> <span lang="EL" xml:lang="EL">διδάσκονταν οι παραδόσεις γύρω από τους Θεούς και τους ήρωες και η ερμηνεία των συμβολισμών της κυριαρχίας της Μεγάλης Μητέρας, η σχετική πάντοτε με τις φυσικές δυνάμεις και ιδιότητές της, στη γη, στη θάλασσα, στον αέρα και στη φωτιά, που ήταν συμβολικά ο όφις, ο ιχθύς, η περιστερά και ο λέων. Και σ’ αυτά γινόταν και η μύηση της κατασκευής του συμβολικού μίτου της Αριάδνης, που σήμαινε το υφάδι της ζωής ή και την παρθενική ζώνη.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">Στα Μεγάλα Μυστήρια</span></u> <span lang="EL" xml:lang="EL">λειτουργούσαν βαθμοί μυστικών τελετουργιών προς τη θεά των όφεων, η οποία συμβόλιζε τη Μεγάλη Μητέρα Θεά.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Προκαταρτικοί της τελικής μυστηριακής ιερουργίας ήταν οι ιεροί χοροί. Αλλά εκτός από αυτούς γινόταν ακόμη συμβολικές λιτανείες ιερειών και ιερέων, μυστικές συνεστιάσεις, λατρευτικές προσφορές και θυσίες μέσα σε σπονδικές φιάλες και ρυτά, που προσφέρονταν στο Ιερό Δέντρο και στη Στήλη του Διπλού Πέλεκυ.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ο Διπλός Πέλεκυς βρισκόταν πάντοτε στημένος στο κέντρο του ιερού, είτε Ιερό Σπήλαιο ήταν αυτό ή Ναός, είτε Λαβύρινθος ή Αίθουσα του Θρόνου, ναού της λατρείας στα Μινωικά ανάκτορα, για να φανερώνει την ιερότητα και το «άβατο» του μέρους αυτού.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η μυστική ιερουργία των Μεγάλων Μυστηρίων της Μητέρας Θεάς, ήταν μια τεχνική επικοινωνίας και επαφής με τη Μεγάλη Θεά, για να δέχονται οι μεμυημένες στα Μυστήριά της, γυναίκες, τη Θεία Δωρεά της απ’ ευθείας από τη Μητέρα Ρέα.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στα Κρητικά Μυστήρια γενικά, η λειτουργική αυτή τέχνη λεγόταν «ιεροπραξία» για να ξεχωρίζει από τις άλλες ιερουργίες τους. Και το Ιερό Δέντρο το συνδεδεμένο με τη λατρεία της Θεάς Μητέρας, κάτω από το οποίο βρισκόταν ο ναός της, ήταν δρυς στις κορυφές των ορέων και η ελιά στα χαμηλότερα μέρη.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Το δέντρο ως σύμβολο συμβόλιζε τη μητέρα που προσφέρει τον καρπό της ζωής.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Το σημαντικότερο μέρος της ιεροπραξίας των Μεγάλων Μυστηρίων, με τις ενωμένες δυνάμεις της Θεάς Μητέρας και του Θείου συντρόφου της σε μια ιερή ένωση, ήταν η απόκτηση από τους μύστες του χρυσού Διπλού Πέλεκυ.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Σύμβολο της πνευματικής αθανασίας και της σοφίας του Ιερού αυτού ζεύγους και σύμβολο της ενωμένης δύναμής τους επάνω στη γη, βρισκόταν πάντοτε στημένος στο κέντρο των ιερών σπηλαίων, στο κέντρο επίσης των Λαβυρίνθων ή της Αίθουσας του θρόνου. Και στους εσωτερικούς βαθμούς όλων των τάξεων των κρητικών μυστηρίων, είχε την ίδια σημασία με τη Θεά των όφεων, δηλαδή τη σημασία της συμβολικής και ουσιαστικής συνισταμένης στην πνευματική δημιουργική ένωση των δυο δυνάμεων της Φύσεως, της παραγωγικής και της γονιμοποιού.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Και αυτά γιατί οι μύστες της Κρητομινωικής θρησκείας, γνώριζαν τους πνευματικούς νόμους, γνώριζαν ότι τίποτα δε μπορεί να κατορθωθεί για την πνευματική αναγέννηση και την πνευματική απελευθέρωση των ανθρώπων, χωρίς τη διπλή ιερή ένωση, με τις ενωμένες δυνάμεις της στον καρπό τους, στον θεό δηλαδή του πνευματικού φωτός, που προσφέρεται σαν Θεία Δωρεά για έναν τέτοιο σκοπό.</span></span></span></b><br /> <br /> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ </span></u></span></span></b></div> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">ΤΟΥ ΚΡΗΤΑΓΕΝΗ ΙΔΑΙΟΥ ΔΙΑ.</span></u></span></span></b></div> <div align="center"><br /></div> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Το Ιερό Δέντρο και το Ιερό Σπήλαιο το διαδέχεται στις ιερουργίες, η λατρεία του <i>Ιερού Λαβύρινθου</i> με τον μέσα σ’ αυτόν Μινώταυρο. Του Λαβύρινθου, συμβολισμού καθολοκληρίαν όμοιου με τα δύο πρώτα ιερά αυτά σύμβολα της μητρικής λατρείας, αλλά που τονίζει όμως περισσότερο τον γονιμοποιό αρσενικό τύπο, με την παρουσία του Μινώταυρου μέσα σ’ αυτόν. Δίνει έτσι την προτεραιότητα στις ιεροτελεστίες στη γονιμοποιό δύναμη της Φύσεως με τον αρσενικό τούτον τύπο, χωρίς να παραμερίζει, την απαραίτητη άλλωστε αναπαραγωγό δύναμή της, που συμβολίζει την Ιερή Μητέρα.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στου Κρηταγενή Ιδαίου Δία τα μυστήρια, λειτουργούσαν σε πρώτη τάξη <i>τα Μυστήρια των ιδαίων Δακτύλων ή τα Κορυβαντικά.</i> Τα Κορυβαντικά χαρακτήριζαν οι εξωτερικές τους τελετές στις οποίες έπαιρναν μέρος όλοι οι μεμυημένοι των πρώτων βαθμών, που παρασκευάζονταν για τις ανώτερες μυήσεις. Και αυτό γιατί λειτουργούσε και άλλη τάξη των ίδιων Μυστηρίων του Ιδαίου Δία, Τα Λαβυρινθικά ή του Ιερού Διπλού Πέλεκυ.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Στην τάξη αυτή, στις ιεροπραξίες της πρωτοστατούσαν οι άνδρες ιερείς του Θεού Δία, όπως στα Μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας Ρέας - Γης, πρωτοστατούσαν οι ιέρειές της, αν και  όπως προαναφέρθηκε και στις δυο περιπτώσεις έπαιρναν μέρος γυναίκες και άνδρες.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Κατά τις μινωικές παραδόσεις, οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, οι Κορύβαντες και οι Κουρήτες, ήταν οι συνοδοί της Ρέας στο νησί της Κρήτης και οι προστάτες του νεαρού κούρου της Δία, γιατί αυτοί τον ανέθρεψαν και τον προστάτεψαν από νεογέννητο ακόμη.</span></span></span></b><br /> <br /> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span>ΤΑ ΚΟΡΥΒΑΝΤΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ</span></u><u><i>.</i></u></span></span></b></div> <div align="center"><br /></div> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στα Κορυβαντικά Μυστήρια λειτουργούσαν καθώς συμπεραίνουν οι ερευνητές, βαθμοί μυήσεων προπαρασκευαστικοί για τις ανώτερες μυήσεις, που γίνονταν όταν ο μειούμενος ύστερα από τις τελετουργικές δοκιμασίες κρινόταν άξιος. Η προπαρασκευή άρχιζε με μια τελετή όμοια με υιοθεσία, συμβολικό καθαρμό με νερό και προκαταρτική διδασκαλία των νεοφώτιστων.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ακολουθούσαν τα αγωνίσματα δοκιμασίες της αξιότητάς του, όπως ήταν τα Ταυροκαθάψια και η μύηση σε κάποιο βαθμό με το λεγόμενο «Κορυβαντισμό», κάθαρση δηλαδή και αγιασμό με κορυβαντικές ιερουργίες και τελετές που κατά κάποιον τρόπο γιάτρευαν τους μειούμενους από του παλιού εαυτού τους τα πάθη.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Οι νικητές στα Ταυροκαθάψια, σχημάτιζαν τον λεγόμενο «Ταυρελάτη χορό ανδρών» και έψελναν τον νικητή παιάνα στον Κρητικό Απόλλωνα, τον προστάτη και αρχηγό τους, γιατί κατά τον μύθο, όσοι λάβαιναν μέρος ήταν παιδιά του.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στους νικητές των Ταυροπαιδιών νέους και νέες, γινόταν έπειτα η ανάλογη διδασκαλία για την κατανόηση της μεγάλης σημασίας που είχε η σωστή ερμηνεία των συμβόλων και της ψυχοπνευματικής βοήθειας που μελλοντικά θα προσφερόταν σ’ αυτούς τους μεμυημένους στους πρώτους βαθμούς. Άλλωστε αυτό ήταν και το κυριότερο στάδιο της προπαρασκευής, το οποίο αναλάβαιναν οι ιερείς του Διός Κορύβαντες και οι Κορυβαντίδες ιέρειες της Ρέας και που την τελούσαν μέσα στο ναό ή το Τέμενός τους, στο Κορυβάντιο.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Τελικά, μέρος της μυητικής τελετής μετά τις Ταυροπαιδίες, ήταν και η πυρρίχη, ο ένοπλος ενθουσιαστικός χορός, με τη θορυβώδικη μουσική και την ορμητική κίνηση, που έφερνε τους χορευτές σε ενθουσιαστική έκσταση, τους έκανε δηλαδή σαν «μαινόμενους». Κατά τον Πλίνιο, με την πυρρίχη, έπεφταν σε ύπνωση με ανοιχτά τα μάτια.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ο χορός ήταν και θα είναι πάντοτε βασικό μέρος κάθε τελετής ή γιορτής από την πρωτόγονη ανθρωπότητα μέχρι σήμερα, είτε εκδήλωση θρησκευτικού αισθήματος ήταν, είτε χορός χαράς, πανηγύρεων ή και χορός προκλήσεως των αόρατων δυνάμεων. Οι πυρρίχιοι των Κουρητών - Κορυβάντων στην Κρήτη, τελούμενοι προς τιμή του Δία, ήταν τόσο αρχαίοι, όσο και κάθε άλλος χορός που γινόταν προς τιμή του Απόλλωνα.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η επιτυχία, τέλος της μυητικής κορυβαντικής ιερουργίας και τελετής των Κορυβαντικών Μυστηρίων σε σύνολο, ήταν να αξιωθούν οι μυηθέντες να γίνουν «Κουρήτες», δηλαδή οι νεοφώτιστοι να γίνουν φωτισμένοι μύστες του Ιδαίου Δία. Να γίνουν κατά συνέπεια άξιοι για την εισδοχή τους σε ανώτερο βαθμό, στο βαθμό των «Βάκχων - Ιερέων», που τους έδινε το δικαίωμα έπειτα της εισόδου στην τάξη των Λαβυρινθικών Μυστηρίων.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Τούτο όμως για να γίνει έπρεπε ύστερα από τον ιερό χορό και την αναγνώριση της αξιοσύνης τους μετά την ολοκλήρωση της μυητικής τελετής, να ακολουθήσει η θεία Μετάληψη «της σάρκας και του αίματος» του Διόνυσου Ζαγρέα.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Έπειτα από αυτά, γινόταν φανερό το πόσο αληθινά οι αρχαίοι Κουρήτες γνώριζαν τα μυστήρια της Φύσεως και τα πνευματικά μέσα της επικοινωνίας με τη θεότητα. Γιατί εκτός της εξαγνιστικής για την ψυχή τους ακρεωφαγίας, γνώριζαν ότι για να εξιγιασθούν  τελειωτικά αποκτώντας τον βαθμό των ιερέων, έπρεπε να περάσουν πρώτα από το επίσης εξαγνιστικό στάδιο του αγνού βίου, που το συμπληρώνει το στάδιο της μυήσεως με την μετάληψη του «αίματος και της σάρκας» του Ζαγρέα Διόνυσου.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Την ανακήρυξη των μεμυημένων στα Κορυβαντικά ως ιερέων - βάκχων, ακολουθούσε η τελετή της Θρονώσεως ή του Θρονισμού, που περιγράφεται στα «Ορφικά», στο κεφάλαιο Θρονισμοί Μητρώοι και Βακχικά : «Το ίδιο το οποίον οι στην τελετήν των Κορυβάντων κάμνουν γύρω από εκείνον για τον οποίον μέλλουν να τελέσουν την θρόνωση καθώς συνηθίζουν στον καλούμενον Θρονισμόν, που αφού καθίσουν τους μειούμενους οι κάμνοντες την τελετήν, σε κύκλο γύρω χορεύουν». Το μέρος τούτο της τελετής λεγόταν Θρόνωση ή Θρονισμός.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Τα Κορυβαντικά κατά συνέπεια σαν πρώτη τάξη των Μυστηρίων του Ιδαίου Δία, είχαν το σκοπό της προπαρασκευής των νεαρών μεμυημένων για την ανώτερη τάξη, με την επαφή τους με τις θεϊκές δυνάμεις και της προσφοράς σ’ αυτούς της θείας Δωρεάς με τη μετάληψη του πνευματικού φωτός και την καθιέρωσή τους στο βαθμό των ιερέων του θεού Δία.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Στην Κρητομινωική θρησκεία, πέρα από αυτές τις θεϊκές δυνάμεις, δέχονταν ότι δεν υπήρχαν αποθέματα άλλων πολύ μεγαλύτερων δυνάμεων  για τους μεμυημένους των Κορυβαντικών. Γιατί καθώς πίστευαν, αυτές τους οδηγούσαν στη μελλοντική πνευματική τους τελειοποίηση στους ανώτερους βαθμούς της άλλης τάξεως, δηλαδή της τάξεως των Λαβυρινθικών Μυστηρίων και στην μέσα σ΄ αυτά τέλεια ένωσή τους με το Θεό, στη λεγόμενη πνευματική ευδαιμονία.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></span></b><br /> <div align="center"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span lang="EL" xml:lang="EL">ΤΑ ΛΑΒΥΡΙΝΘΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ.</span></u></span></span></b></div> <div align="center"><br /></div> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Συναφή με την τάξη των Κορυβαντικών Μυστηρίων, ήταν τα Λαβυρινθικά, σαν δεύτερη τάξη των Κρητικών Μυστηρίων του Ιδαίου Δία.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Σ’ αυτά οι μυήσεις ήταν προορισμένες για τους λίγους δοκιμασμένους, εκείνους που είχαν περάσει από την τελευταία μύηση των Κορυβαντικών, εκείνους δηλαδή που είχαν γίνει βάκχοι - ιερείς και είχαν υποστεί τη λεγόμενη Θρόνωση ή Θρονισμό. Καθώς ήταν επόμενο, στις ιεροπραξίες τους λάβαιναν μέρος μόνο ιερείς του Θεού Δία και της Μεγάλης Μητέρας Ρέας - Γης.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Οι ιεροπραξίες που γίνονταν σ’ αυτά είχαν τον ίδιο σκοπό και την ίδια Τεχνική με τις ιεροπραξίες της εσωτερικής λατρείας της Μεγάλης Μητέρας. Αλλά η πρωτοστασία του αρσενικού τύπου στην τέλεσή τους, δηλαδή η πρωτοστασία των ιερέων του Δία ήταν φανερή γιατί πρωτοστατούσε το ηλιακό στοιχείο της γονιμότητας, που συμβολιζόταν με τον Ηλιακό  Ταύρο.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Βαθμοί μυήσεως στα Λαβυρινθικά που θεωρούνται και εσωτερικοί βαθμοί των Κρητικών Μυστηρίων του Ιδαίου Δία, ήταν : ο Λαβυρινθικός Χορός, ο του ιερού Γάμου ή του Ιερού Διπλού Πέλεκυ και ο Βαθμός των Ιεροφάντων μυσταγωγών.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ο Λαβύρινθος ήταν κυρίως μεγάλο πολύπλοκο υπόγειο σπήλαιο με πολλές και καμπυλωτές διόδους. Οι Λαβύρινθοι είναι οι τόποι χορού που συνδέονται με έναν χορό Λαβυρινθικού Τύπου. Στους χορευτικούς λαβύρινθους ξεχωρίζει πάντα μια γυναικεία μορφή, που πρέπει να κατακτήσει ο Κορυφαίος του χορού. Η κατάκτησή της επομένως είναι ένας ιερός Γάμος, μια ιερή ένωση του νικητή, του Ιερέα με τη Θεά του - βασίλισσα που στην προκειμένη περίπτωση του Κρητομινωικού Λαβύρινθου είναι η Αριάδνη.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Γιατί στην Αριάδνη, στη θυγατέρα του Μίνωα και της Πασιφάης, που ήταν πολύ στενά συνδεδεμένη με το Διόνυσο από την αρχή, για να γίνει σύζυγός του έπειτα, στη μεγάλη τούτη θεά, ανήκαν στα πανάρχαια χρόνια οι Λαβυρινθικοί χοροί της Κρήτης και των άλλων κέντρων της λατρείας της.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ο νικητής, κορυφαίος του ανδρικού χορού αναδεικνύεται σύντροφος της κορυφαίας του γυναικείου, της χρονιάς εκείνης.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ιερός Γάμος επομένως είναι ο βαθμός εκείνος της μυητικής ιερουργίας των Λαβυρινθικών που προσφέρει στους Μύστες της τη θεία Δωρεά, τις ενωμένες δηλαδή δυνάμεις του ζεύγους των Μεγάλων Θεών, στη μορφή του Διόνυσου Ελευθερέα, που είναι σε ανώτερη μυσταγωγική βαθμίδα η μεταμόρφωση του Ζαγρέα των Κορυβαντικών.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η θεία αυτή Χάρη, η κάθοδος της ενωμένης πνευματικής δύναμης του ζεύγους των Μεγάλων θεών, που προσφέρεται με τη νέα μορφή του Διόνυσου των Λαβυρινθικών, είναι το αίμα και η σάρκα του θυσιαζόμενου Ιερού Ταύρου, του Μινώταυρου, για να αναστηθεί με τη συμπαράσταση της Αριάδνης, στη νέα μορφή του αγωνιστή κορυφαίου. Για να αναστηθεί δηλαδή στον νέο Ιεροφάντη Μυσταγωγό, στο γήινο αντιπρόσωπο της θεότητας, στον Ιερέα - Βασιλιά, τον ιερό δηλαδή Κρητικό Ταύρο. Σύμβολό του τότε γίνεται ο Χρυσός Διπλός Πέλεκυς - Ιερή ποιμαντορική Ράβδος - λάφυρο της νίκης του, ιερό φυλακτό του, που κέρδισε στη λαβυρινθική δοκιμασία.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στα χρόνια της ακμής του Μινωικού πολιτισμού οι πιστοί παραδέχονταν ότι και άνθρωποι ικανοί και ανώτεροι μπορούσαν να ενσαρκώσουν παροδικά ή να δέχονται τη θεότητα. Κάτι παρόμοιο που κι εμείς σήμερα το λέμε Θεοφάνια, επικοινωνία πνευματική, έμπνευση και θεία χάρη δοσμένη από το Θεό.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» αναφέρει ότι η βασίλισσα καθισμένη στον σκαλιστό αλαβάστρινο θρόνο της στο ανάκτορο της Κνωσού, παρίστανε τη Θεά και μετείχε στην τελετουργία. Υπήρχαν όμως και οραματικά Θεοφάνια. Ιερείς και Ιέρειες, πέφτοντας σε έκσταση με ένα οργιαστικό χορό, έβλεπαν τη Θεά να κατεβαίνει για μια στιγμή κοντά στο μικρό ιερό ή στο βωμό της. Ο μινωικός πολιτισμός αισθανόταν τη θεότητα σαν κάτι μυστηριακό, φευγαλέο και άπιαστο, που μόνο στιγμιαία παρουσιαζόταν με ανθρώπινη μορφή ή με διάφορες μορφές ιερών ζώων.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Στην Κρήτη ο ταύρος ταυτίζεται με τον ουρανό και τον ήλιο, που γονιμοποιούν τη γη με τη ζέστη και τις βροχές, ενώ το θηλυκό στοιχείο, η θεϊκή αγελάδα, συσχετίζεται με τη Σελήνη, που το σχήμα της θυμίζει τα κέρατα. Έτσι ο γάμος του ταύρου με την αγελάδα είναι μαζί γάμος του ήλιου και του φεγγαριού. Αργότερα τα πρόσωπα του ιερού αυτού γάμου τα υποδύεται ο βασιλιάς και η βασίλισσα της Κνωσού, που το όνομα της Πασιφάης, δηλαδή ολόφωτη, δείχνει ακριβώς τη σχέση της βασίλισσας - Θεάς με τη Σελήνη. Ο γιος της ο Μινώταυρος, άνθρωπος με κεφάλι ταύρου, λέγεται και Αστερίων, γιατί και αυτός όπως και ο πατέρας του, ταυτίζεται με τον έναστρο ουρανό.  </span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Αυτός λοιπόν ο Μινώταυρος μυθεύεται ότι φονεύεται από το νικητή της Λαβυρινθικής ιερουργίας. Η θυσία ή ο φόνος του Ταύρου, συμβόλιζε τη σκοπιμότητα της ιεροπραξίας των Λαβυρινθικών για την αναγέννηση από το αίμα του, του νέου Ιεροφάντη μυσταγωγού. Η θυσία του ταύρου όμως και ξεχωριστά η θυσία του Μινώταυρου και το «ταυρείο αίμα» του, που προσφερόταν ως θεία δωρεά στους ιερείς και ιέρειες των Λαβυρινθικών, για να αναστηθεί από τον πιο άξιο ο νέος Ιεροφάντης, είναι κάτι συμβολικό που δύσκολα μπορούσε να ερμηνευθεί από τους αμύητους. Γιατί όπως και στα «Λιθικά» του Ορφέα, που καθώς φαίνεται είναι βαθμοί</span><img align="left" border="0" height="369" src="http://www.esoterica.gr/articles/mystery/minoan/theseus_minotaur.jpg" width="298" /> <span lang="EL" xml:lang="EL">μυστηριακών μυήσεων, η «αναίμακτη θυσία» ήταν καθιερωμένη από τους μεγάλους μυσταγωγούς, έτσι και στην Κρητομινωική πανάρχαια λατρεία η αναίμακτη προσφορά ήταν το ίδιο καθιερωμένη και κατά συνέπεια η αιματηρή θυσία ήταν συμβολική.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η προσφορά λοιπόν του Ζαγρέα Διόνυσου στα Κορυβαντικά και η θυσία του Μινώταυρου - Ιερού Ταύρου Διονύσου στα Λαβυρινθικά, ήταν η θεία Δωρεά - κάθοδος της πνευματικής δύναμης, του συμβολικού ταυρείου αίματος, που αφού πέρασε από διάφορα στάδια και στα άλλα ελληνικά Μυστήρια των ιστορικών χρόνων, όπως και στα Μιθραϊκά των Περσών κ.λ.π. πέρασε και στα Χριστιανικά στους μετέπειτα αιώνες. Έγινε δηλαδή το «Αίμα και η Σάρκα του Χριστού», θεία δωρεά επίσης για την ψυχοπνευματική ανάσταση των ανθρώπων της Χριστιανικής θρησκείας.</span></span></span></b><br /> <br /> <div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><u><span>ΜΥΗΣΗ</span></u></span></span></b></div> <div align="center"><br /></div> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Όταν ο Πυθαγόρας πήγε στην Κρήτη για να μυηθεί, λέει ο Πορφύριος, στα Μυστήρια, έκανε καθαρμούς στην παραλία της Κρήτης αφού νήστεψε εννιά μέρες και έπειτα πήγε στο Ιδαίο Άντρο όπου γινόταν η μύηση. Αν σταθούμε στη μύηση του Πυθαγόρα, οπωσδήποτε οι υποψήφιοι έπρεπε προηγουμένως να καθαρθούν στη θάλασσα και να νηστέψουν εννιά μέρες. Επίσης η μύηση γινόταν στο Ιδαίο Άντρο.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Για το πως γινόταν η μύηση εκείνα τα χρόνια δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα. Και όσα γράφονται αποτελούν εικασίες που στηρίζονται σε αυθαίρετες και ατελείς πληροφορίες των αρχαίων και μάλιστα Αττικών συγγραφέων τους οποίους ρητώς κατακρίνει ο Πλάτωνας για τις μεροληπτικές για τους Κρήτες γνώμες και κρίσεις τους.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Μερικοί πιστεύουν ότι το ανάκτορο της Κνωσού ήταν ναός και ότι εκεί τελούνταν τα Μυστήρια. Τη γνώμη τους τη στηρίζουν στο γεγονός ότι μέσα στο ανάκτορο της Κνωσού βρέθηκε ένας μικρός βωμός και πάνω του βρέθηκαν θρησκευτικά σύμβολα.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Κεντρικά στοιχεία των μυητικών τελετών είναι ο πλασματικός θάνατος και η πλασματική αναβίωση του μύστη, που πεθαίνει στην παλιά του κατάσταση και ανασταίνεται σε  μια υψηλότερη σφαίρα.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Επίσης το πολύ διαδεδομένο έθιμο στην Κρήτη, ως την ελληνιστική εποχή ήταν ότι τα αγόρια και τα κορίτσια από ελεύθερους γονείς, όποια κι αν ήταν η ειδικότητά τους, υποβάλλονταν στο σύστημα της ομαδικής μυήσεως, που αντικαθιστούσε την εκπαίδευση, τον εξαγνισμό, τη δοκιμασία και την τελειοποίηση. Εμπιστεύονταν τα παιδιά όταν πλησίαζαν να γίνουν έφηβοι, σε ηλικιωμένους παιδαγωγούς που τα συγκέντρωναν σε ομάδες ή αδερφάτα : γνωρίζουμε τα ονόματα των Μελισσών, των Άρκτων, των Δακτύλων, των Κουρητών, των Κυκλώπων. Αυτοί ήταν οι σύντροφοι και μύστες του υπέρτατου θεού της Ίδης.</span></span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τα διδασκαλεία όπου γινόταν η μύηση ήταν ανάλογα με τις περιοχές, για βοσκούς, σιδηρουργούς, χτίστες, αγγειοπλάστες, κυνηγούς, μάντεις. Σκοπός τους ήταν να μεταμορφώσουν το ατελές αυτό πλάσμα, το παιδί, σε τέλειο ον, αυτή την χωρίς προσωπικότητα, φύλο και πραγματικό όνομα κάμπια, σε ζωντανό μέλος του κοινωνικού συνόλου. Κι έτσι, το έπαιρναν μακριά από το χωριό, από τους γονείς και τα παιγνίδια του, το ανάγκαζαν να κοιμάται σε σκληρό κλινάρι, να μαθαίνει να μηχανεύεται και να κυνηγάει για να ζήσει, να μαθαίνει να κυριαρχεί το φόβο του, καθώς κατέβαινε  στις σπηλιές, όπου γινόταν η μύηση και καθώς αντίκριζε «τέρατα» ή προσωπεία, να μαθαίνει, τέλος,  τους κανόνες και τα κόλπα του επαγγέλματος. Αγόρια και κορίτσια άλλαζαν ρούχα, φορούσαν προσωπεία, φτιάχνονταν. Εξομοιώνονταν για μια στιγμή με νεκρούς. Μύηση σημαίνει καινούρια απαρχή. Πρέπει να πεθάνει κανείς για να ξαναγεννηθεί.</span></span></b><br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Έτσι ο νέος - α κατά τη διάρκεια των μυητικών αυτών ιεροτελεστιών πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του - της και να δείξει το θάρρος και την αντοχή του - της. Ο μυούμενος - η «πεθαίνει» για να «ξαναγεννηθεί», αποποιείται την άγνοια και ασκείται στη γνώση, στην ουσία «εκπαιδεύεται». Με τη μύηση οι νέοι καθαίρονται, διδάσκονται και εντάσσονται στη νέα τους κατάσταση. </span></span></span></b><br /> <br /> <b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><a href="http://www.esoterica.gr/articles/mystery/minoan/minoan.htm">esoterica.gr</a> </span></span></span></b>

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - ΜΥΗΣΗ ΣΤΗΝ ΜΙΝΩΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

Θέμα δύσκολο και ακανθώδες είναι η θρησκεία των Κρητών κατά την Μινωική εποχή. Είναι φανερό πως οι Κρητικοί, όπως και άλλοι αρχαίοι λαοί, πρ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Τα 8 θανάσιμα αμαρτήματα της ανθρωπότητας

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpsxH4ViqkRrL00xzp28oNlTPGCRrNomBu04kJqVOQLxD9-p-FXfVeoWUwKKy5gWNfqurDSvawY11FpLLuFSHTT_fDSJxtgSFC7GXGYldfO9V41nvzr4scb1myrNZf4EFMlJjpsWb84a0/s1600/Picrelated_e3de10e4fe0ae98281920fee2281dd15-768x432.jpg" imageanchor="1" style="border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: none; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpsxH4ViqkRrL00xzp28oNlTPGCRrNomBu04kJqVOQLxD9-p-FXfVeoWUwKKy5gWNfqurDSvawY11FpLLuFSHTT_fDSJxtgSFC7GXGYldfO9V41nvzr4scb1myrNZf4EFMlJjpsWb84a0/s1600/Picrelated_e3de10e4fe0ae98281920fee2281dd15-768x432.jpg" style="border: none; position: relative;" /></span></a></div> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">Ο Κόνραντ Λόρεντς ήταν διδάκτωρ της ιατρικής και της φιλοσοφίας, βιολόγος, ηθολόγος και ψυχολόγος, ιδρυτής του κλάδου της συγκριτικής συμπεριφοράς και στοχαστής. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Το 1973, τη χρονιά που πήρε το νόμπελ ιατρικής και φυσιολογίας, εξέδωσε ένα διαφορετικό βιβλίο με τίτλο: «Τα 8 θανάσιμα αμαρτήματα του πολιτισμού μας». Σε αυτό αναφέρει τις οκτώ αιτίες που, κατά τη γνώμη του, οδηγούν αναπόδραστα στο τέλος του ανθρώπου. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Δεν πρόκειται για κάποιο βιβλίο καταστροφολογίας, με αστεροειδείς, επιδημίες και νεκροζώντανους που τρέφονται με μυαλά. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Το ουσιαστικό πρόβλημα για τον Λόρεντς είναι ότι: «η ανθρώπινη γνώση για τον εξωτερικό κόσμο έχει καλπάσει πολύ πιο μπροστά από τη φυσική ικανότητα της συμπεριφοράς να προσαρμοστεί σε νέες καταστάσεις». </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Θα προσπαθήσω να μεταφέρω περιληπτικά αυτές τις «8 πληγές», γνωρίζοντας ότι διαπράττω ύβρη, αφού είναι ένα βιβλίο που ξεπερνάει τις δυνατότητες μου, ειδικά όταν πρέπει να το συμπτύξω σε λίγες σελίδες. Καλύτερα θα ήταν να διαβάσετε το ίδιο το βιβλίο (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Θυμάρι). </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">1) Ο υπερπληθυσμός</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">Ο Λόρεντς δεν εστιάζει στο πληθυσμιακό πρόβλημα κάποιων χωρών (Κίνα, Ινδία κλπ), αλλά το αντιμετωπίζει ως παγκόσμιο φαινόμενο το οποίο έχει διαστρεβλώσει την ανθρώπινη συμπεριφορά εν γένει. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Η πιο καταστροφική έκφανση αυτού του προβλήματος είναι η υπέρμετρη αστικοποίηση. </span><br /></span><a href="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/crowded_100309.jpg" style="border: none; clear: right; float: right; margin-bottom: 0em; margin-left: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img height="200" src="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/crowded_100309-300x176.jpg" style="border: none; position: relative;" width="280" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">Ο συνωστισμός στις πόλεις και η αστική ανωνυμία που τον συνοδεύει «όχι μόνο οδηγεί έμμεσα σε απάνθρωπες πράξεις, που προκαλούνται από την εξάντληση και την προοδευτική εξαφάνιση των επαφών, αλλά αποτελεί την άμεση αιτία μιας ολόκληρης επιθετικής συμπεριφοράς.» </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Καθημερινά στις πόλεις συναντάμε τόσους πολλούς ανθρώπους, βλέπουμε τόσα πολλά πρόσωπα, που καταλήγουμε να μη δίνουμε σημασία σε κανέναν. Τις περισσότερες φορές είναι μόνο ένα εμπόδιο που στέκεται μπροστά μας στην τράπεζα, στο σούπερ-μάρκετ, στο λεωφορείο. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Στο οικοδομικό τετράγωνο όπου είναι το σπίτι σας μπορεί να ζουν χίλιοι άνθρωποι. Σκεφτείτε πόσους γνωρίζετε από αυτούς και σε πόσους λέτε έστω μια καλημέρα. Αντίθετα σε ένα χωριό χιλίων κατοίκων όλοι γνωρίζονται –ακόμα και αν δεν συμπαθιούνται ιδιαίτερα. Και σίγουρα υπάρχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να σας βοηθήσει ο συγχωριανός σας παρά κάποιος που ζει στην παρακάτω πολυκατοικία. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Κι αν κάποιοι υποστηρίζουν ότι η ζωή στην πόλη είναι ό,τι καλύτερο, θα πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί όποιος «ανεβαίνει» στην κοινωνική κλίμακα μετακομίζει προς λιγότερο πυκνοκατοικημένες περιοχές. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Αν κλείσεις εκατό ποντίκια σε ένα κλουβί για δέκα αυτά θα αρχίσουν να αλληλοεξοντώνονται, ακόμα κι αν έχουν τροφή. </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">2) Η ερήμωση του περιβάλλοντος</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">Εδώ ο Λορεντς κάνει μια γρήγορη αναφορά στην οικολογία και στην εξάρτηση του ανθρώπου από τη γήινη σφαίρα. Όμως ασχολείται περισσότερο με την ερήμωση της ψυχής του ανθρώπου, απόρροια της απομάκρυνσης του από τη φύση. Παρομοιάζει τις πόλεις με κακοήθεις όγκους, οι οποίοι αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα. </span><br /></span><a href="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/Ugly-City-Burns-Beautifully-by-Tilemahos-Efthimiadis-via-Creative-Commons-copy-590x391.jpg" style="border: none; clear: left; float: left; margin-bottom: 0em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img height="200" src="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/Ugly-City-Burns-Beautifully-by-Tilemahos-Efthimiadis-via-Creative-Commons-copy-590x391-300x198.jpg" style="border: none; position: relative;" width="320" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">«Ο άνθρωπος», γράφει, «από τη φυλογένεση του δεν είναι κατασκευασμένος όπως ο τερμίτης ή το μυρμήγκι, ώστε να μπορεί να ανέχεται τη μετατροπή του σε στοιχείο ανώνυμο και απόλυτα εναλλάξιμο, ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα, απολύτως ομοιόμορφα, άτομα.» </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Ο άνθρωπος των πόλεων αλλοτριώνεται γιατί ζει σε ένα περιβάλλον στο οποίο είναι αποκομμένος από τη φύση. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">«Η ομορφιά της φύσης είναι αναγκαία για την πνευματική και ηθική υγεία του ανθρώπινου όντος.» </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Δεν είναι τυχαίο ότι με την πρώτη ευκαιρία «εκδράμουμε στας εξοχάς», όπου αναπνέουμε για λίγο με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μας, αγαλλιάζοντας στη θέαση του τοπίου, πριν επιστρέψουμε στη μιζέρια των σύγχρονων ανθρωποτροφείων, των διαμερισμάτων, και στην ασχήμια της ζωής μας, έτσι όπως την έχουμε αποδεχτεί. </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">3) Ο πυρετός του ανταγωνισμού</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">«Το πιο ηλίθιο προϊόν της ειδικής εσωτερικής επιλογής είναι ο ρυθμός της εργασίας του σύγχρονου ανθρώπου», ξεκινάει το κεφάλαιο αυτό ο Λόρεντς. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Η συντριπτική πλειονότητα των σύγχρονών μας δεν αποδίδει πια σημασία σε τίποτα παρά μόνο στη επιτυχία, και κάθε μέσο κατάλληλο γι’ αυτό φαίνεται, εσφαλμένα, σαν να αποτελεί μια αυθύπαρκτη αξία. </span><br /></span><a href="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/wd0609-Agony-3.jpg" style="border: none; clear: right; float: right; margin-bottom: 0em; margin-left: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img height="220" src="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/wd0609-Agony-3-300x177.jpg" style="border: none; position: relative;" width="320" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">Το άγχος μήπως μας ξεπεράσουν οι άλλοι, το άγχος μήπως δεν καταφέρουμε να αποκτήσουμε όλα όσα «μπορούμε» να αποκτήσουμε, το άγχος μήπως αποτύχουμε, συμβάλλει στην αποστέρηση του ανθρώπου από τις βαθύτερες ιδιότητες του. Μία από αυτές είναι η σκέψη (ο στοχασμός, θα έλεγα διορθώνοντας τον μεταφραστή του βιβλίου). </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Οι άνθρωποι υποφέρουν από νευρική και ψυχική υπερένταση, που τους επιβάλλει ο ανταγωνισμός με τους ομοίους του. Η καθημερινότητα είναι τόσο τρομακτική, τόσο ανταγωνιστική, που δεν υπάρχει χρόνος για περισυλλογή. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">«Ακόμα κι αν δεχτούμε», έγραφε προφητικά ο Λόρεντς το 1973, «με αδικαιολόγητη αισιοδοξία, ότι ο πληθυσμός της Γης δε θα συνεχίσει να αυξάνεται με τον ρυθμό που γνωρίζουμε σήμερα, θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι ο οικονομικός ανταγωνισμός της ανθρωπότητας με τον εαυτό της θα αρκέσει για να τον οδηγήσει στον αφανισμό.» </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">4) Αισθητηριακή εντροπία</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">Το καταναλωτικό μοντέλο ζωής, έτσι όπως έχει επικρατήσει να αποκαλούμε τη συμπεριφορά του homo consumer, προωθεί την άμεση ικανοποίηση όλων των αναγκών, με έμφαση στις πλασματικές ανάγκες. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Η ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία έχει μετουσιωθεί σε «ανάγκη» για το τελευταίο μοντέλο κινητού τηλεφώνου και την απαιτούμενη τηλεφωνική σύνδεση, με την οποία μπορείς να «μιλάς συνέχεια». </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Ο άνθρωπος πρέπει να έχει (έτσι τον έχουν πείσει) άμεσα ότι θέλει να έχει (ό,τι τον έχουν πείσει ότι θέλει να έχει). Αν του στερήσεις αυτό το «δικαίωμα» αισθάνεται μειονεκτικός. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">«Προκαλείται έτσι μια ανυπόμονη απαίτηση για άμεση ικανοποίηση κάθε επιθυμίας. Η λαχτάρα αυτή ευνοείται από μια κοινωνία, όπου οι παραγωγοί σπρώχνουν το κοινό προς την κατανάλωση. Και είναι εκπληκτική η διαπίστωση ότι οι καταναλωτές δεν αντιλαμβάνονται μέχρι ποιο βαθμό έγιναν σκλάβοι των ευκολιών πληρωμής του συστήματος της εξόφλησης με δόσεις.» </span><br /></span><a href="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/Capitalism.jpg" style="border: none; clear: left; float: left; margin-bottom: 0em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img height="400" src="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/Capitalism-229x300.jpg" style="border: none; position: relative;" width="280" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">Την ίδια στιγμή η υπερπληθώρα ερεθισμάτων και πιθανών στόχων τον οδηγεί στην αποχαύνωση. Ο καταιγισμός πληροφοριών από την τηλεόραση και το διαδίκτυο προσφέρει πολύ λιγότερα από την ανάγνωση ενός βιβλίου. Η δυνατότητα να αποθηκεύσεις στο σκληρό σου δίσκο όλη τη δισκογραφία του αγαπημένου σου καλλιτέχνη δεν σου εξασφαλίζει και το χρόνο για να την ακούσεις. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Ο ίδιος ο άνθρωπος δεν παράγει τίποτα με τα χέρια του (πολλές φορές ούτε το φαγητό του), παρά μόνο χρήματα για να αγοράσει όσα «χρειάζεται». Και με αυτά τα αντικείμενα το συναισθηματικό δέσιμο είναι μηδενικό, αφού με την πρώτη ευκαιρία θα τα πετάξει για να αγοράσει κάτι καινούριο. «Κατασκευάστε προϊόντα που να είναι ήδη παλιά», είναι το σύνθημα των εταιριών τεχνολογίας. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Μπορείτε να δείτε με πόσο περισσότερη ευχαρίστηση ένας άνθρωπος θα φορέσει το κασκόλ που έπλεξε μόνος του (και ας μην είναι τόσο ευπαρουσίαστο όσο το εργοστασιακό) ή θα φάει την ντομάτα που καλλιέργησε στον κήπο του. Ο κόπος που χρειάζεται για να παραχθεί ένα αντικείμενο είναι ευθέως ανάλογος της ευχαρίστησης που νιώθει ο παραγωγός. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Την ίδια στιγμή πασχίζουμε να εκμηδενίσουμε κάθε δυσάρεστο συναίσθημα, όχι καταπολεμώντας την αιτία του, αλλά φυγοπονώντας. Δεν είναι μόνο τα αντικαταθλιπτικά που πλέον είναι πιο συνήθη από τα αντιπυρετικά. Μια ολόκληρη βιομηχανία ευεξίας έχει στηθεί στη γρήγορη και χωρίς κόπο απώθηση κάθε δυσάρεστης σκέψης. </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">5) Ο γενετικός μαρασμός</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">Αυτό είναι από τα πιο δύσκολα κεφάλαια του βιβλίου, αλλά θα προσπαθήσω να αποδώσω το νόημα του όσο καλύτερα μπορώ –σε τόσο λίγες γραμμές. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Στα περισσότερα ζώα, και ειδικά στα πρωτεύοντα, υπάρχει ένας μηχανισμός προστασίας του είδους. Τα αρσενικά, για παράδειγμα, θα διεκδικήσουν το δικαίωμα τους στην αναπαραγωγή, αλλά δε θα σκοτώσουν τον αντίζηλο ούτε θα βιάσουν το θηλυκό. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Για να εξασφαλίσει μεγαλύτερο μερίδιο τροφής, ένας χιμπαντζής, συχνά καταφεύγει στην απάτη. Όμως ποτέ δε θα κρατήσει όλη την τροφή για τον εαυτό του, καταδικάζοντας έτσι τα αδύναμα μέλη της ομάδας σε θάνατο από ασιτία. </span><br /></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgXB6pe2sGra0GYIXvl_u63UfI3bTKkQieZoDE7qin-KE4PEJKk_hH9A1vR3GnfLXHKG82tPPwMh95yS8UjaQJcL1Vev2sBBKHhJEx6tzRBxv9jekKrpfcBscML2T5k-kBQx0ad8V64a0/s1600/cobb_progress.gif" imageanchor="1" style="border: none; clear: right; float: right; margin-bottom: 0em; margin-left: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgXB6pe2sGra0GYIXvl_u63UfI3bTKkQieZoDE7qin-KE4PEJKk_hH9A1vR3GnfLXHKG82tPPwMh95yS8UjaQJcL1Vev2sBBKHhJEx6tzRBxv9jekKrpfcBscML2T5k-kBQx0ad8V64a0/s320/cobb_progress.gif" style="border: none; position: relative;" width="300" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">Τα πρωτεύοντα γνωρίζουν ότι η επιβίωση τους βασίζεται στη συνοχή της ομάδας, έτσι δεν ξεπερνάνε τα όρια –σκοτώνοντας ένα άλλο μέλος της. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Στους ανθρώπους αυτός ο μηχανισμός επιβίωσης και αυτοσυντήρησης έχει ατροφήσει ή μάλλον έχει υπερκεραστεί εξαιτίας της εφευρετικότητας του. Η νοημοσύνη του τον κάνει να συμπεριφέρεται πιο ηλίθια από τους λιγότερο νοήμονες «συγγενείς» του. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Είναι πολύ πιο εύκολο να σκοτώσεις κάποιον εξ’ αποστάσεως παρά με τα χέρια σου. Οι δολοφονίες με στραγγαλισμό είναι εκατομμύρια φορές πιο σπάνιες από τις δολοφονίες με όπλο. Πόσο μάλλον όταν εξοντώνεις τον άλλον οικονομικά, όχι μόνο χωρίς να τον αγγίζεις, αλλά χωρίς να τον γνωρίζεις. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Κάποιοι θα πουν ότι πάντα ο άνθρωπος ήταν λύκος για το συνάνθρωπο του, όμως δεν είναι λύση να αποδεχόμαστε την εγκληματική συμπεριφορά ως ιστορική αναγκαιότητα. </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">6) Η ρήξη με την παράδοση</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">Εδώ κάποιοι, ιδιαίτερα οι νεότεροι, θα παραξενευτούν. Έχουμε ταυτίσει την παράδοση με τη συντηρητικότητα, και θεωρούμε ότι κάθετι καινοτόμο/επαναστατικό πρέπει να είναι απαλλαγμένο από τις «παλιές ιδέες». </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Αυτό είναι λάθος. Ο μόνος τρόπος για να «ξεκινήσουμε από την αρχή» είναι να επιστρέψουμε στα σπήλαια και να προσπαθούμε να ανάψουμε φωτιά τρίβοντας ξύλα. Δεν μπορούμε να δούμε παραπέρα αν δεν πατήσουμε στους ώμους γιγάντων. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Ο Λόρεντς, παρότι επιστήμονας, πιστεύει ότι τα μη ορθολογικά πολιτισμικά αποθέματα γνώσεων πρέπει να διατηρηθούν και να μελετηθούν. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">«Όποιος αρνείται συστηματικά κάθε αξία της σοφίας των παλαιότερων και κάθε έννοια της παράδοσης, υποπίπτει στο σοβαρό σφάλμα να πιστέψει ότι η επιστήμη είναι ικανή να δημιουργήσει από το μηδέν, και μόνο με τη λογική, έναν πλήρη πολιτισμό, με όλα όσα περιλαμβάνει.» </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Ως ζώα και ως άνθρωποι είμαστε προϊόντα της φυσικής εξέλιξης και της πολιτιστικής εξέλιξης. Μέρος της πολιτιστικής συνέχειας είναι η γλώσσα κάθε λαού και οι ιδιωματισμοί, τα ήθη και τα έθιμα, οι παραδόσεις, η θρησκεία (ακόμα κι αν είσαι άθρησκος), η ιστορία, οι μύθοι, η μαγειρική, η μουσική, οι δεισιδαιμονίες και οι ενδυμασίες. </span><br /></span><a href="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/images-1.jpg" style="border: none; clear: right; float: right; margin-bottom: 0em; margin-left: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img height="180" src="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/images-1.jpg" style="border: none; position: relative;" width="310" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">Διαγράφοντας το παρελθόν χάνουμε την ουσία του παρόντος, αφού ένας άνθρωπος χωρίς ρίζες δεν είναι τίποτα άλλο από έρμαιο των εκάστοτε εξωτερικών πιέσεων και καταστάσεων. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Η ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση, όπου όλοι οι άνθρωποι αναπαράγουν μοντέλα συμπεριφοράς νεόδμητα, τα οποία δεν έχουν καμία αναφορά και καμία σχέση με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε λαού, δεν δημιουργεί «πολίτες του κόσμου», αλλά ομοιόμορφα –και εύκολα στο χειρισμό- όντα. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Αυτή η ομοιομορφία, η έλλειψη ποικιλότητας και προσωπικότητας, ταιριάζει φυλογενετικά στα μυρμήγκια, αλλά όχι στους ανθρώπους. </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">7) Η υποταγή στο δόγμα</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">Ο άνθρωπος, δυστυχώς, έχει έμφυτη ροπή στο δογματισμό. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Πρώτον, γιατί είναι πιο εύκολο να αποδεχτείς άκριτα τις προκατασκευασμένες ιδέες παρά να τις αξιολογήσεις. Το να ζητωκραυγάζεις και να καταδικάζεις απαιτεί μικρότερη νοητική προσπάθεια από το να σκέφτεσαι. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Δεύτερον, γιατί οι άνθρωποι –όπως όλα τα ζώα- έχουμε ανάγκη να ανήκουμε σε ομάδες. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Ο άνθρωπος, μετά από χιλιάδες χρόνια θρησκευτικής κατήχησης, πιστεύει ότι κατέχει –μόνος αυτός ανάμεσα στα υπόλοιπα ζώα- δύο ειδικά, αποκλειστικά ανθρώπινα, χαρακτηριστικά: Ψυχή και ελευθερία επιλογής. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Το πρώτο, η ψυχή, είναι θέμα πίστης και δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε. Όσοι νομίζουν ότι μπορούν να αποδείξουν την ύπαρξη ή την έλλειψη θεού με τη λογική δεν έχουν καταλάβει τίποτα για τη φύση του ανθρώπου –πόσο μάλλον για τη φύση του θεού. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Το δεύτερο, η ελευθερία επιλογής, είναι ένα από τα δυσκολότερα φιλοσοφικά-θεολογικά-επιστημονικά ζητήματα: Οι αποφάσεις μας και οι πεποιθήσεις μας διαμορφώνουν τις καταστάσεις ή μήπως οι καταστάσεις μας διαμορφώνουν; </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Συνήθως η αποδοχή της «γραμμής» ενός δόγματος έρχεται μετά την είσοδο σε αυτό, αν και υπάρχουν κάποια στοιχεία που μας προδιαθέτουν να αποδεχτούμε ένα δόγμα και όχι το αντίθετο ή κάποιο παρόμοιο. </span><br /></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglTBhIujZzjvvlscepDLavdXxOOZdSM2cFwA0OgMhqZc1c04D4wi0aGeotZmVPFe9LAO5tdACXnBj6lAR1PPY9_TxE0_K2etNg4veE9NQca-uj7b_b0vxdG2GzJv0y0yq76nOhNbDWioA/s1600/images-2.jpg" imageanchor="1" style="border: none; clear: left; float: left; margin-bottom: 0em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglTBhIujZzjvvlscepDLavdXxOOZdSM2cFwA0OgMhqZc1c04D4wi0aGeotZmVPFe9LAO5tdACXnBj6lAR1PPY9_TxE0_K2etNg4veE9NQca-uj7b_b0vxdG2GzJv0y0yq76nOhNbDWioA/s320/images-2.jpg" style="border: none; position: relative;" width="320" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">Ένας έφηβος, για παράδειγμα, θα ενταχτεί σε μια ναζιστική οργάνωση για λόγους που δεν σχετίζονται με τη ναζιστική ιδεολογία, ίσως επειδή του αρέσουν τα μαύρα ρούχα και η παραφιλολογία της βίας ή επειδή θέλει να έρθει σε αντίθεση με τους γονείς του. Μέσα στην ομάδα θα ενστερνιστεί το δόγμα και θα αρχίσει να σκέφτεται, να μιλάει, να συμπεριφέρεται όπως οι αυθεντίες, τα πρότυπα της ομάδας. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Αυτό ισχύει για κάθε κομματική οργάνωση, θρησκευτική ομάδα ή επιστημονική κοινότητα. Ο κομμουνιστής θα χρησιμοποιεί τους όρους του διαλεκτικού υλισμού, ο Μάρτυρας του Ιεχωβά θα μοιράζει φυλλάδια και ο ψυχίατρος θα χλευάζει τους ψυχολόγους. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Όλοι πιστεύουν ότι πράττουν ελεύθερα, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η «ελευθερία» τους είναι δογματική. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Το υπέρτατο παγκόσμιο δόγμα όμως, έτσι όπως δεν έχει ξανασυμβεί στην ανθρωπότητα, είναι η πεποίθηση ότι ο μόνος ορθολογικός τρόπος συμπεριφοράς είναι αυτός που συνδέεται με το ανταγωνιστικό/καταναλωτικό πρότυπο, που αναφέραμε προηγουμένως. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Όποιος άνθρωπος θα αντιταχτεί ή θα προσπαθήσει να μην απορροφηθεί από το σύγχρονο τρόπο ζωής θεωρείται γραφικός ή άρρωστος ή επικίνδυνος. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Τι θα σκεφτόσασταν για έναν άνθρωπο ο οποίος καλλιεργεί την τροφή του, κατασκευάζει τα έπιπλα του σπιτιού του (το οποίο ίσως και να έχει κτίσει μόνος) και ζει χωρίς τηλεόραση, τηλέφωνο και ηλεκτρικό ρεύμα; </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Πιθανότατα ότι είναι ανισόρροπος. Τουλάχιστον απροσάρμοστος, αφού έρχεται σε αντίθεση με το δόγμα της σύγχρονης ζωής. </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">8) Τα πυρηνικά όπλα</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><a href="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/images-1.jpg" style="border: none; clear: right; float: right; margin-bottom: 0em; margin-left: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><img height="340" src="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/tumblr_m5b3ruDVhP1qzhoqfo1_1280-300x287.jpg" style="border: none; position: relative;" width="320" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">Σε αυτό το «αμάρτημα» ο Λόρεντς αφιερώνει μία μόλις σελίδα!</span><br /><br /><span style="background-color: white;">«Η απειλή αυτή», γράφει, «είναι ευκολότερο να αποτραπεί. Φτάνει να μην κατασκευάσουμε (τη βόμβα) ή να μην την ρίξουμε. Αν λάβουμε όμως υπόψη την απίστευτη συλλογική βλακεία της ανθρωπότητας, τότε καταλαβαίνουμε ότι ακόμα κι αυτό είναι αρκετά δύσκολο για να το πετύχουμε». </span><br /></span><br /> <h3 style="margin: 0px; position: relative;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small;">Εν κατακλείδι:</span></h3> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><span style="background-color: white;">Ο Λόρεντς δεν έχει κάποιον αισιόδοξο επίλογο στο βιβλίο του. Δεν γράφει κάτι σαν: «Όμως ο άνθρωπος πάντα βρίσκει τον τρόπο να ξεπερνάει τα εμπόδια.» </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Σε έναν μικρό πρόλογο που συμπεριέλαβε αργότερα λέει μόνο: «Κάθε κίνδυνος παύει να είναι τρομακτικός από τη στιγμή που γνωρίζουμε τα αίτια του.» </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Σαράντα χρόνια μετά οι άνθρωποι όχι μόνο δεν γνωρίζουν τα αίτια του, αλλά ούτε καν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο. </span><br /><br /><span style="background-color: white;">Καλά Χριστούγεννα, κύριε Λόρεντς. </span><br /></span><br /> <div style="text-align: center;"> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-43425" height="360" src="http://sanejoker.info/wp-content/uploads/2013/05/lo-1024x575.jpg" width="680" /></span></div> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><a href="http://sanejoker.info/2013/05/merry-christmas-mr-konrad.html" style="border: none; text-decoration: none;" target="_blank">Γελωτοποιός</a></span></div>

Τα 8 θανάσιμα αμαρτήματα της ανθρωπότητας

Ο Κόνραντ Λόρεντς ήταν διδάκτωρ της ιατρικής και της φιλοσοφίας, βιολόγος, ηθολόγος και ψυχολόγος, ιδρυτής του κλάδου της συγκριτικής συμ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...