''Χακί'' κάλαντα αγάπης στα παιδιά του Ξενώνα της ΦΛΟΓΑΣ...

<h3 class="post-title" style="color: #cc0000; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; font: italic normal bold 158%/normal Arial, sans-serif; line-height: 1.1em; margin-bottom: 0.9px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 43px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: left; text-decoration: none;"><br /> </h3><div class="post-header-line-1" style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"></div><div class="post-body" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div style="display: block; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; height: 22px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; overflow-x: visible; overflow-y: visible; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Από το <a href="http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/" style="color: #cc0000; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none;">http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/</a></div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7eLRx2-fMmEgYP3n4rmvBFSzuvQFrgQuGHBM4miptjtCwLJkryIxBmxjW_yIRhUpo6HCKiE4so2XdcSAOq7rnZs1FdfPC8foYoLsnAciyQHn6lMPQuU0Y4wuPiYQdJ1OHxpulWq7Ih48/s320/1.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; color: #1c4991; float: left; height: 253px; margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 1em; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; width: 336px;"><img border="0" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7eLRx2-fMmEgYP3n4rmvBFSzuvQFrgQuGHBM4miptjtCwLJkryIxBmxjW_yIRhUpo6HCKiE4so2XdcSAOq7rnZs1FdfPC8foYoLsnAciyQHn6lMPQuU0Y4wuPiYQdJ1OHxpulWq7Ih48/s320/1.JPG" style="border-bottom-color: rgb(255, 255, 255); border-bottom-width: 0px; border-left-color: rgb(255, 255, 255); border-left-width: 0px; border-right-color: rgb(255, 255, 255); border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-color: rgb(255, 255, 255); border-top-width: 0px; margin-bottom: 5px; margin-left: 5px; margin-right: 5px; margin-top: 5px; padding-bottom: 3px; padding-left: 3px; padding-right: 3px; padding-top: 3px;" /></a></div><strong style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Τη χαρά</strong><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: 22px;"> και την αισιοδοξία μετέφερε μελωδικά η χορωδία του ΓΕΕΘΑ - αποτελούμενη από στελέχη και οπλίτες των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων - στο «Σπίτι των Παιδιών της Φλόγας», στο Γουδή. Η χορωδία, που πραγματοποίησε επίσκεψη την περασμένη Τετάρτη, έψαλε τα κάλαντα και τραγούδησε χριστουγεννιάτικα τραγούδια μαζί με τα παιδιά που φιλοξενούνται στη ΦΛΟΓΑ, οσο διαρκει η θεραπεια τους στις Ογκολογικες κλινικες των Νοσοκομείων Παίδων της Αθήνας. </span></span><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><strong style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Σκοπός</strong><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: 22px;"> της επίσκεψης της χορωδίας ήταν η συμβολή της στη δημιουργία εορταστικής ατμόσφαιρας, μέσα στην οποία τα παιδιά με καρκινο που φιλοξενουνται στον Ξενωνα του ''Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια '' να αισθανθούν τη χαρά και την αισιοδοξία των εορταστικών ημερών.</span></span><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><strong style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Παράλληλα</strong><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: 22px;"> οι άνθρωποι του...</span></span><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: 22px;"><a href="" name="more" style="color: #1c4991; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none;"></a> ΓΕΕΘΑ φρόντισαν να βοηθήσουν και με άλλο τρόπο την προσπάθεια της Φλόγας.</span></span><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><strong style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Στις</strong><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: 22px;"> 28 Δεκεμβρίου ανάλογη επίσκεψη θα κάνει στον Ξενώνα της Φλόγας και η Χορωδία της Πολεμικής Αεροπορίας.</span></span><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><strong style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Σημείωση:</strong><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: 22px;"> Υπενθυμίζουμε οτι για τις γιορτές η Φλόγα διαθέτει ακόμα ευχετήριες κάρτες που αποτελούν σημαντικό έσοδο για τους στόχους της. Κάρτες διατίθενται στα γραφεία του Συλλόγου (Αιγίου 6-8, Γουδή, Τ.Κ. 115 27, Αθήνα) ή μπορεί να παραγγελθούν στο τηλ. <b>210-7485.000, στο fax 210-7799.879</b>, στο email:</span></span><a href="mailto:floga@floga.org.gr" style="color: #1c4991; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none;">floga@floga.org.gr</a><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: 22px;">.</span></span><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><strong style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 17px; line-height: 22px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Επισης</strong><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: 22px;"> στα τηλ. αυτά μπορείτε να απευθύνεστε για όποια  εθελοντική προσφορά στο Σύλλογο.</span></span></div>

''Χακί'' κάλαντα αγάπης στα παιδιά του Ξενώνα της ΦΛΟΓΑΣ...

Από το  http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/ Τη χαρά  και την αισιοδοξία μετέφερε μελωδικά η χορωδία του ΓΕΕΘΑ - αποτελούμενη από στελέχ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Το Ελληνικό Ηφαίστειο

<h3 class="post-title entry-title" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: #dda975; background-image: initial; background-origin: initial; font: normal normal bold 20px/normal Verdana, Geneva, sans-serif; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 2px; padding-left: 2px; padding-right: 0px; padding-top: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 14px;">ένα άρθρο του Κώστα Δουζίνα</span></h3><div class="post-header-line-1" style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 14px; font-weight: bold;"></div><div class="post-body entry-content" style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 14px; font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-left: 5px; margin-right: 6px; margin-top: 0px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDthooHYdCBwDA8HOhkfC14JMFoqcA0svMo06WicNBuocodFhRW-oa6bpGcQ4qyjhyphenhyphend4NWqgFWR2-C5lFTxH4WLxQD3qFZJijdkG1uXH1l6bSodUP1xGJ-YBD8UZ_sWiv883vnxWmoQzY/s1600/tungurahua-volcano.jpg" style="color: #de7008; text-decoration: none;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5555305912805652498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDthooHYdCBwDA8HOhkfC14JMFoqcA0svMo06WicNBuocodFhRW-oa6bpGcQ4qyjhyphenhyphend4NWqgFWR2-C5lFTxH4WLxQD3qFZJijdkG1uXH1l6bSodUP1xGJ-YBD8UZ_sWiv883vnxWmoQzY/s200/tungurahua-volcano.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; cursor: pointer; float: left; height: 134px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 10px; margin-top: 0px; width: 200px;" /></a>Το άρθρο που ακολουθεί, στην παρούσα εκδοχή του, δημοσιεύεται πρώτη φορά. Μου το έστειλε με e-mail ο καθηγητής Κώστας Δουζίνας και (με την άδειά του) το παρουσιάζουμε.<br /> <br /> Αυτή τη φορά δεν έκανα καμία προσθήκη τονισμού ή χρώματος στο κείμενο.Μια παλαιότερη εκδοχή του άρθρου είχε κάποτε εμφανιστεί στο “Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης“.<a href="" name="more" style="color: #de7008; text-decoration: none;"></a><br /> <br /> English Summary: “The Greek Volcano” by professor Costas Douzinas.<br /> <br /> NOTE: A new book entitled “The Idea of Communism“, edited by Slavoj Zizek and Costas Douzinas, including contributions from Badiou, Hardt, Negri, Ranciere, Nancy, Bucks-Morss and Eagleton (amongst others) has just been published by Verso.<br /> Το ελληνικό ηφαίστειο<br /> <br /> του Κώστα Δουζίνα (Αντιπρύτανη του Birkbeck College, Πανεπιστήμιο Λονδίνου, Διευθυντή του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών)<br /> <br /> Το καλοκαίρι του 1918, ο ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης συνάντησε το μεγάλο Άγγλο συγγραφέα Ε. Μ. Φόρστερ στην Αλεξάνδρεια και έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη φιλία. “Εσείς οι Άγγλοι δεν μπορείτε να καταλάβετε τους Έλληνες”, του λέει ο Καβάφης. “Εμείς χρεοκοπήσαμε εδώ και καιρό. Να προσεύχεστε εσείς οι Άγγλοι, με την τάση σας για περιπέτειες, να μην χάσετε το κεφάλαιό σας γιατί τότε θα γίνετε σαν κι εμάς, ανήσυχοι, ανήμποροι και ψεύτες”. Σχολιάζοντας αυτό το μυστηριώδες κείμενο, ο Giorgio Agamben γράφει το 1993 “το μόνο σίγουρο είναι ότι από τότε όλοι οι λαοί της Ευρώπης και πιθανόν όλου του κόσμου έχουν πτωχεύσει”. Εμείς οι Έλληνες και πιθανόν όλοι οι Ευρωπαίοι έχουμε χρεοκοπήσει: πολιτικά, πολιτισμικά και ψυχικά. Πολιτικά πρώτα.<br /> <br /> H Ελλάδα προσφέρει σήμερα την καλύτερη εικόνα του ευρωπαϊκού μέλλοντος. Ότι η Ελλάδα επιλέχθηκε ως πειραματόζωο για το νέο τρόπο οικονομικής διακυβέρνησης, θεωρείται γενικά γνωστό. Αυτό που έχει αναλυθεί λιγότερο, είναι το είδος πολιτικής που εισάγεται χωρίς καμία συζήτηση. Οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, οι δημοσκοπήσεις και οι κομματικές αντιδικίες δίνουν την εντύπωση ότι η πολιτική ζωή συνεχίζεται όπως πάντα. Τα μέτρα όμως που παίρνονται εισάγουν την πλέον επιθετική παραλλαγή της γεωπολιτικής (που ορίζεται ως άσκηση εξουσίας στο ατομικό και κοινωνικό σώμα, εξουσίας που στοχοποιεί τη ζωή) στην Ευρώπη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πρόσφατη ηφαιστειακή έκρηξη στην Ισλανδία, μια χώρα που έχει υποφέρει τα πάνδεινα από την παράλογη απληστία και ανηθικότητα των τραπεζιτών, είναι η πιο αρμόζουσα αλληγορία για την εξελισσόμενη ελληνική τραγωδία. Αλλά η κρίση έχει συζητηθεί κυρίως με υλικούς και οικονομικούς όρους και δευτερευόντως μόνο σε σχέση με τον πολιτικό χαρακτήρα και τις επιπτώσεις της. Η κυβέρνηση, τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης και οι αυτάρεσκοι «ειδικοί» παρουσιάζουν τα γεγονότα και το μνημόνιο σαν θεϊκή πράξη, μια φυσική καταστροφή που δεν μπορούσε να προβλεφθεί ή να αποφευχθεί. Αν η Ελλάδα είναι σαν τον Τιτανικό, οι «αγορές» είναι το ανελέητο παγόβουνο και οι απαιτήσεις της Ευρωπαïκής Ένωσης και του ΔΝΤ μια ξαφνική ηφαιστειακή έκρηξη. Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε αυτή την «ηθοποίηση» (naturalization) της οικονομίας, «φετιχισμό των καταστροφών», κάτι σαν τον φετιχισμό του εμπορεύματος κατά Μαρξ. Πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται στις Βρυξέλλες και τη Νέα Υόρκη και εφαρμόζονται πιστά στην Αθήνα, στρατηγικές επιλογές των χρηματιστών, πρωτόγνωρες επιβολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ παρουσιάζονται ως αναπόφευκτες, αναπόδραστες, σχεδόν μη ανθρώπινες παρεμβάσεις. Η μόνη απάντηση των πολιτικών και οικονομικών ελίτ μπροστά σε τέτοια «ανωτέρα βία» είναι να εφαρμόσουν διαδικασίες πολιτικής άμυνας έτσι ώστε να περιορίσουν τις απώλειες και τις ζημιές.<br /> <br /> Αν η οικονομική κρίση είναι μια φυσική καταστροφή, τότε η πολιτική δεν πρέπει να ανακατεύεται στην αντιμετώπιση της, με τον ίδιο τρόπο που δεν πρέπει να αναμειγνύεται στην ανθρωπιστική βοήθεια σε περιπτώσεις σεισμού. Ένας υπουργός μας είπε ότι «χρειαζόμαστε στρατιωτική πειθαρχία» στην αποδοχή των μέτρων. Τα τηλεοπτικά νέα, με επικεφαλής έναν από τους γνωστότερους τηλεοπτικούς σταθμούς, επαναλαμβάνουν ανιαρά: «Η οικονομία φταίει, βρε βλάκα»! Σχεδιαγράμματα με την άνοδο των «σπρέντς» κυριαρχούσαν στις οθόνες με τον ίδιο τρόπο που θα παρουσιαζόταν η εξάπλωση της ηφαιστειακής στάχτης η την αύξηση της θερμοκρασίας σε περίοδο ξηρασίας. «Ποια είναι η εναλλακτική πρόταση;» ρωτούν ρητορικά οι παντογνώστες δημοσιογράφοι και οι υπόλογοι πολιτικοί, θέτοντας έτσι τέλος στην πολιτική συζήτηση και παρέμβαση για να επιστρέψoυν στην «επιστημονική» ανατομή της φυσικής οικονομικής καταστροφής. Ας δούμε όμως την πολιτική πλευρά της κρίσης.<br /> <br /> Μια μικρή παρένθεση πολιτικής φιλοσοφίας<br /> <br /> Η πολιτική λειτουργεί πάνω σε δύο άξονες και μορφές εξουσίας: από τη μία πλευρά η autoritas, η νομιμοποιημένη εξουσία, εκφράζει το “κοινό συμφέρον” ή τη βούληση του λαού να συμβιώνει· από την άλλη πλευρά η potestas είναι η δύναμη που διατηρεί τη συνοχή της κοινωνίας μέσω της κυριαρχίας των λίγων πάνω στους πολλούς. Η λειτουργία της πολιτικής εκφράζει, συμπυκνώνει και διαμεσολαβεί πρόσκαιρα στην κοινωνική και οικονομική σύγκρουση και οικοδομεί νομιμοποιημένη εξουσία πάνω σ’ ένα μόνιμο υπόβαθρο αναπόδραστου ανταγωνισμού. Αυτή η βασική πολιτική πραγματικότητα συσκοτίστηκε από τη νεοφιλελεύθερη σύγκλιση των δεξιών και των σοσιαλδημοκρατών. Ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι απλώς ένα ολέθριο οικονομικό μοντέλο. Είναι μια παγκόσμια ιδεολογία και κοσμοθεώρηση που ωθεί τους ανθρώπους να κατανοούν τη ζωή τους και να σχετίζονται με τους άλλους αποκλειστικά ως άπληστοι σφετεριστές και χωρίς όριο καταναλωτές και μηχανές επιθυμίας. Ως αποτέλεσμα, η πολιτική μετατρέπεται αποκλειστικά σε διαχείριση της οικονομίας, απαρνούμενη τον βασική της λειτουργία, την προσωρινή ειρήνευση των κοινωνικών συγκρούσεων (προσωρινή, γιατί η κοινωνική σύγκρουση είναι μόνιμο συστατικό του κοινωνικού δεσμού και η potestas είναι η συνεχής του έκφραση) και την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης, που είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την autoritas και τη νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος.<br /> <br /> Η πολιτική που επιβάλλει ο νεοφιλελευθερισμός λαμβάνει οικονομικές και ηθικίστικες μορφές. Μιμούμενη τα νεοκλασικά οικονομικά, η πολιτική μετατρέπεται σε μια δραστηριότητα που μοιάζει με την αγορά. Άτομα, συμφέροντα και τάξεις αποδέχονται τη συνολική κοινωνικο-οικονομική ισορροπία και χρησιμοποιούν την πολιτική για να επιδιώξουν οριακές βελτιώσεις συμφέροντος και κέρδους. Από την άλλη πλευρά, η πολιτική παρουσιάζεται ως διαδικασία ηθικής επιχειρηματολογίας, με την οποία μπορεί να επιτευχθεί ορθολογική συναίνεση σχετικά με τα δημόσια αγαθά.<br /> <br /> Η πολιτική που ασκείται ψευδεπίγραφα, είτε ως τέλεια αγορά, είτε ως σωκρατικός διάλογος, προδιαγράφει τη σύγκρουση ως τελειωμένη, παρωχημένη, αδύνατη και ταυτόχρονα προσπαθεί να αποκηρύξει και να αποκλείσει την εμφάνισή της. Η αντικατάσταση της σύγκρουσης από μια συνεργασία οικονομολόγων “που λένε την αλήθεια”, από εκσυγχρονιστές γραφειοκράτες και πατριωτικά ΜΜΕ, μετατρέπει το κράτος σε «προστάτη» της αγοράς εσωτερικά (παράδειγμα η αγριότητα της αστυνομικης καταστολής) και σε δηθεν φιλελευθερο φορέα του ανθρωπισμού εξωτερικά (κάτι που φάνησε στους “ανθρωπιστικούς” πολέμους της περασμένης δεκαετίας). Η σύγκρουση όμως δεν εξαφανίζεται: οι νεοφιλελεύθερες συνταγές αυξάνουν την ανισότητα, τροφοδοτούν τον ανταγωνισμό και στρέφουν την οργή εναντίον των μεταναστών, των φτωχών και όσων ανθίστανται στην εξαθλίωση.<br /> <br /> Αυτή ακριβώς τη στάση έναντι της πολιτικής εισήγαγαν τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα. Κανένα από τα πρωτοφανή μέτρα που πάρθηκαν δεν συζητήθηκε, ούτε εγκρίθηκε, έξω από τον κύκλο ελάχιστων μυημένων κυβερνητικών στελεχών. Η επιβολή τους παρουσιάστηκε ως αναπόδραστο αποτέλεσμα των άπληστων αγορών και της δόλιας ευρωπαϊκής αδράνειας που υποτίθεται ότι βρίσκεται πίσω από την απληστία των αγορών, κάτι σαν ανθρωπιστική εκστρατεία για να σωθούν τα θύματα μιας φυσικής καταστροφής. Οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι, οι ειδικοί και τα κυρίαρχα ΜΜΕ αρχικά ανήγγειλαν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και στη συνέχεια εξαπέλυσαν μια συστηματική εκστρατεία για να πείσουν το κοινό.<br /> <br /> Η αυστηρή οικονομία και η εντιμότητα, οι περικοπές μισθών και η ηθική αρετή αποτελούν την καθολική νεοφιλελεύθερη συνταγή. Όλα αυτά στην Ελλάδα παίρνουν μια πιο σκληρή μορφή απ’ ό,τι στην Ιρλανδία ή την Ισλανδία, διότι η (οικονομική) τιμωρία πρέπει να είναι πιο σκληρή, αντίστοιχη με την υπερβολική μας ηθική χαλαρότητα. Η ποινή αντιστοιχεί με την αμαρτία – μόνο που εδώ θα την πληρώσουν οι αναμάρτητοι. Πρόκειται για ένα δηλητηριώδη τύπο μεταμοντέρνου κυνισμού.<br /> <br /> Για την αληθινή πολιτική, από την άλλη, η ιδέα ότι “δεν υπάρχει εναλλακτική λύση” δεν υφίσταται. Η δημοκρατία, που είναι συνώνυμη με την πολιτική, είναι ακριβώς η έκφραση της διαφωνίας και της σύγκρουσης, είναι ένας τρόπος ζωής μέσω του οποίου τα πιο αστάθμητα προβλήματα μπορούν να τεθούν προς συζήτηση και δοκιμασία, μπορούν να βρεθούν λύσεις και να αναληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που, με το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα, σχολιαστές και ειδικοί έσπευσαν να προκαταλάβουν την κοινή γνώμη αναγγέλλοντας ότι το πιο αμφιλεγόμενο ζήτημα των καιρών μας, δηλαδή το μνημονιο, δεν υπάγεται στην πολιτική κρίση και στην κανονιστική αξιολόγηση, αλλά στις αληθοφανείς συνομιλίες των ορθοφρονούντων ειδικών.<br /> <br /> Οι εναλλακτικες προτάσεις για πολιτική κινητοποίηση κατά των μέτρων, οι ιδέες για παύση πληρωμών ή για ριζική αναδιάρθρωση του χρέους, η πρόταση για δημοψήφισμα, όλα αυτά απορρίπτονται γιατί δεν ‘κατανοουν’ τον επείγοντα και μονόδρομο χαρακτήρα της οικονομικής λύσης. Αν η «φυσικοποιημένη» οικονομία κινείται με τρόπους θεόσταλτους και απρόβλεπτους, η πολιτική γίνεται μια υποκατηγορία της οικονομίας που πρέπει να μένει σιωπηλή και περιθωριοποιημένη. Μ’αυτό τον τρόπο, βαθύτατα πολιτικές αποφάσεις εμφανίζονται ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα αδήριτων νόμων και ταξικά συμφέροντα περιβάλλονται την αίγλη της επιστημονικής αλήθειας.<br /> <br /> Ο πολιτικός χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης<br /> <br /> Και όμως, η πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο. Κάθε βήμα, κάθε απόφαση, κάθε πράξη από αυτές που οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο, ήταν βαθιά πολιτικές επιλογές. Η οικονομική κατάρρευση του 2008 που επιδείνωσε την οικονομική κρίση, αποκάλυψε τη θεμελιώδη υποκρισία και ανηθικότητα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Ενώ οι απλοί άνθρωποι υποβάλλονται καθημερινά στην «πειθαρχία» της αγοράς χάνοντας σπίτια, δουλειές και ελπίδες, το κράτος αναλαμβάνει να καλύψει τις τεράστιες απώλειες των τραπεζών. Αυτή το ειδος πολιτικής ονομαστηκε «σοσιαλισμος του λεμονιού»: σοσιαλισμός για τους πλούσιους – καπιταλισμός για τους υπόλοιπους. Η, για να παραφράσουμε τον Μπέρτολτ Μπρέχτ, πας φυλακή για μικρά οικονομικά παραπτώματα, ενώ αν οδηγήσεις μια τράπεζα στην πτώχευση παίρνεις τεράστια μπόνους.<br /> <br /> Το ίδιο ισχύει και για το χρέος. To χρέος συσσωρεύτηκε τα τελευταία 30 χρόνια με αποφάσεις των εναλλασσόμενων πολιτικών ελίτ που χρησιμοποιούσαν τα δάνεια για να υλοποιήσουν πελατειακές πολιτικές και να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Ως προς αυτό, δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο Σημίτη, τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου και τους διάφορους υπουργούς και πρώην υπουργούς που παρελαύνουν στις τηλεοπτικές οθόνες ζητώντας «στρατιωτική πειθαρχία». Όπως πρόσφατα είπε ο κ. Πάγκαλος, ‘τα φάγαμε όλοι μαζί’ – αλλά δεν προσέθεσε ότι οι ‘όλοι’ δεν περιλαμβάνουν την πλειοψηφία του χαμηλόμισθου λαού, που τώρα καλείται να πληρώσει αυτά που άλλοι ‘έφαγαν’. Όλες οι πρόσφατες εκλογικές εκστρατείες έγιναν με το κόμμα της εκάστοτε αντιπολίτευσης να υπόσχεται «ηθική στην πολιτική», «εκλογίκευση των δημοσιονομικών», «επαναθεμελίωση του κράτους», εγκατάλειψη της «αλαζονείας της εξουσίας». Μόλις τελειώνουν οι εκλογές, η νέα κυβέρνηση επιστρέφει στις παλιές μεθόδους, αυξάνοντας το χρέος με δάνεια, δωροδοκώντας και μοιράζοντας προνόμια στους ημέτερους.<br /> <br /> Σήμερα, τo ένα κυβερνητικό κόμμα επιτίθεται στο άλλο για το ποιος φταίει για το χρέος, ωσάν να υπάρχει κάποιος που ανήκει στην πολιτική ελίτ των τελευταίων 30 χρόνων και δεν φταίει. Με αυτή την έννοια, τα πρόσφατα γεγονότα δείχνουν ότι η οικονομική και η ηθική έκπτωση είναι στην πραγματικότητα συνοδοιπόροι. Στην Βρετανία, στη διάρκεια των τηλεοπτικών αναμετρήσεων της πρόσφατης προεκλογικής εκστρατείας, και οι τρεις ηγέτες απολογήθηκαν στο κοινό για τα «σκάνδαλα των εξόδων» (οι βουλευτές χρέωναν στο δημόσιο κονδύλια που δεν δικαιούνταν) που στοίχισαν στο δημόσιο λιγότερο από δύο εκατομμύρια λίρες και ασφαλώς ωχριούν σε σύγκριση με τα ποσά που σπαταλήθηκαν από τις δικές μας ελίτ. Περιμένουμε ακόμα την πολιτική ελίτ να απολογηθεί στον ελληνικό λαό, αν και μια μεταμέλεια ιαπωνικού τύπου και ακόμα περισσότερο ένα δημόσιο χαρακίρι, θα ταίριαζαν περισσότερο στην κατάσταση αν αναλογιστούμε το μέγεθος της ευθύνης. Η πολιτική κάστα όμως δεν διαθέτει το βασικό ηθικό ανάστημα: η αξίωση να αλλάξουν οι πολίτες στάση, να υπακούν στο νόμο και να δρουν υπεύθυνα προς την κοινωνία θα ήταν πολύ πιο αξιόπιστη αν οι στυλοβάτες της ηθικής έδειχναν ένα ίχνος ταπεινοφροσύνης και κατανόησης των ευθυνών τους.<br /> <br /> Η πολιτική φύση της κρίσης διαφαίνεται και στην ευρωπαϊκή πλευρά. Το όριο του 3% στο έλλειμμα (που το έχουν ξεπεράσει όλα τα κράτη της ευρωζώνης), το σύμφωνο σταθερότητας, η κερδοσκοπία των «αγορών», όλα υπακούουν σε πολιτικά κίνητρα και σχέδια. Ο στενός δεσμός μεταξύ των μέτρων της Ευρωπαïκής Ένωσης και του ΔΝΤ με τη γερμανική πολιτική είναι πασίγνωστος. Όλοι σχεδόν αποδέχονται πλέον ότι η γερμανική πολιτική περιορισμού μισθών και ισχυρού ευρω έχει βοηθήσει τη γερμανική οικονομία αλλά έχει δημιουργήσει προβλήματα στο Νότο της Ευρώπης.<br /> <br /> Αυτό που έχει σχολιαστεί λιγότερο είναι η φύση της κερδοσκοπίας των αγορών. Αυτή δεν βασίζεται στις επιδόσεις της πραγματικής οικονομίας (η Ελλάδα είναι ακόμη γύρω στην 25η θέση του ΟΟΣΑ, αλλά τα μέτρα και η ύφεση που δημιουργούν την οδηγούν συνεχώς προς τα κάτω), αλλά στα αισθήματα «εμπιστοσύνης» και «ρίσκου» που διακατέχουν τους χρηματιστές. Οι χρηματαγορές δεν λειτουργούν σε πραγματικό επίπεδο, αλλά σε εικονικό. Οι φήμες για την αξιοπιστία ενός κράτους ή για τον κίνδυνο να μην πληρώσει προσδιορίζονται από φανταστικούς σχεδιασμούς και ιδεολογικές κατασκευές, αποτελούν μια αυτοεκπληρουμενη προφητεία που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, στην οποία όμως έχουν την δύναμη να παρεμβαίνουν καταστροφικά.<br /> <br /> Οι επιθέσεις των «αγορών» κατά της Ελλάδας είναι η εκδίκηση του νεοφιλελευθερισμού για την μεγάλη ήττα του 2008. Η εκδίκηση αυτή όμως αποτελεί και αναπόσπαστο κομμάτι των ευρύτερων ρυθμίσεων της μεταβιομηχανικής και μεταφορδιστικης παγκοσμιοποιημενης κοινωνίας των υπηρεσιών. Η συσσώρευση κεφαλαίου δεν βασίζεται πλέον στην δημιουργία υπεραξίας στον πρωτογενή τομέα, αλλά στην άντληση προσόδων, με κύρια μορφή τον τόκο και το μίσθωμα; για πνευματική ιδιοκτησία. Αυτό ισχύει τόσο σε ατομικό επίπεδο (ο νεοφιλελευθερισμός μας μεταχειρίζεται όχι σαν φυσικά πρόσωπα ή πολίτες, αλλά σαν καταναλωτές που πρέπει να δανείζονται για να ξοδεύουν) όσο και σε κρατικό. Η συσσώρευση κεφαλαίου μέσω προσόδων όμως πρέπει να αστυνομεύεται αυστηρά, αφού το δανειστικό συμβόλαιο δεν δημιουργεί αυτόματα τις συνθήκες της αναπαραγωγής του όπως συμβαίνει με το συμβόλαιο εργασίας. Η άντληση προσόδου και τόκου απαιτεί εκφοβισμό καθώς δεν υπάρχει κάποιο “φυσικό” επίπεδο μίσθωματος;. Η πίεση των αγορών είναι ένας τρόπος να ασκηθεί πίεση στους οφειλέτες, ώστε είτε να αποδεχτούν την πιο ακραία καταστροφή των δημοσίων δαπανών είτε να χρεοκοπήσουν. Οφειλέτες προσέχετε, λένε στα κράτη, ή καταστρέφετε το κράτος πρόνοιας, ή γίνεστε η επόμενη Ελλάδα. Τακτική που δεν διαφέρει και πολύ από την μαφιόζικη “προστασία”: αν ο οφειλέτης αμφισβητήσει τους όρους η την αμοιβή, τον δέρνουν οι μπράβοι! Και οι απειλές έπιασαν: στην Μεγάλη Βρετανία, η νέα κυβέρνηση χρησιμοποίησε συστηματικά το ελληνικό παράδειγμα για να επιβάλλει πρωτοφανείς στα μεταπολεμικά χρονικά περικοπές δαπανών· το ίδιο γίνεται στην Ισπανία, Προτογαλία, Αγγλια και Ιρλανδία. Όπως ξέρουμε, η Ελλάδα, της οποίας το ΑΕΠ είναι μόλις 3% του ευρωπαϊκού, δεν έχει μεγάλη οικονομική σημασία για την Ερωπαϊκή Ένωση, αλλά η συμβολική σημασία της επίθεσης που της έγινε ήταν κυριολεκτικά καταλυτική.<br /> <br /> Η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού από τον Ρέιγκαν και την Θάτσερ συνοδεύτηκε από επιθέσεις σ’όλους τους ενδιάμεσους κοινωνικους θεσμούς, οπως τα κόμματα, τα συνδικάτα, την αυτοδιοίκηση, ακόμα και την εκκλησία. Οι θεσμοί αυτοί όμως είναι απαραίτητοι για την διαμεσολάβηση μεταξύ εξουσίας και πολιτών. Η απουσία τους εξασθενεί την κοινωνική ευπρέπεια (civility), την αποδοχή και την ενσωμάτωση που είναι αναγκαίες στον καπιταλισμό για να κατευνάζει τον ανταγωνισμό και να περιορίζει την σύγκρουση. O άνθρωπος που αντιμετωπίστηκε από την εξουσία ως καταναλωτής σε περιόδους ευημερίας, σε εποχή ανέχειας γίνεται αντικείμενο αστυνόμευσης. Έτσι εξηγείται η μεγάλη αύξηση των μηχανισμών καταστολής που εμφανίστηκαν μεν ως συνέπεια του περίφημου πολέμου κατά της τρομοκρατίας, αλλά στην πραγματικότητα είχαν άλλο κύριο στόχο. Οι αλλαγές που παρατηρούνται είναι τρομακτικές: τείχη σηκώνονται στο Μεξικό και στην Παλαιστίνη, γκέτο φτωχών εμφανίζονται στο κέντρο των πόλεων, οχυρωμένες κοινότητες πλουσίων στα προάστια, αυξάνονται οι φυλακές και οι δυνάμεις καταστολής. Ο κόσμος που είχε αποπλανηθεί από την τεχνητή χρηματοπιστωτική ανάπτυξη εγκαταλείπει αναγκαστικά την κατανάλωση ως μέθοδο ικανοποίησης προσωπικών επιδιώξεων και επιθυμιών και βλέπει την ζωή του να ανατρέπεται. Δεν είναι πια μόνο το 1/3 της κοινωνίας που μένει απέξω, όπως γινόταν κατά τη δεκαετία του ’80. Αυτή τη στιγμή, μεγάλα σύνολα πληθυσμού μετατρέπονται από «βολεμένα» σε αποκλεισμένα.<br /> <br /> Εδώ φαίνεται η πραγματική διάσταση του τέλους της πολιτικής και η ριζική επαναδιαπραγμάτευση του κοινωνικού δεσμού. Ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι απλώς ένα ολέθριο οικονομικό μοντέλο. Είναι μια παγκόσμια ιδεολογία και κοσμοθεώρηση, που ωθεί τους ανθρώπους να κατανοούν τη ζωή τους και να σχετίζονται με τους άλλους ως καταναλωτές χωρίς όρια, ως μηχανές επιθυμίας. Αλλά καθώς καταρρέει το οικονομικό μοντέλο που τον στήριξε, μπαίνουμε σε μία εποχή νέας κοινωνικής οντολογίας. Ο εκτεθειμένος σε δάνεια και χρέη άνθρωπος υφίσταται τεράστια ψυχολογική κρίση, κρίση ταυτότητας. Για να επαναπροσδιοριστεί συνολικά η ζωή του υποκειμένου και η σχέση του με τους άλλους και με τον κοινωνικό δεσμό, χρειάζεται μια άγρια και απότομη βιοπολιτική στρατηγική. Τα μέτρα αποτελούν την πιο προωθημένη βιοπολιτική επέμβαση, ένα νέο τρόπο συνολικής αναδιοργάνωσης της ζωής μας από την εξουσία. Ο κοινωνικός έλεγχος και η πειθάρχηση, η ριζική αλλαγή συμπεριφορών και σχέσεων που επιβάλλεται αυτή τη στιγμή, δεν έχει προηγούμενο πουθενά στην Ευρώπη. Η Ελλάδα γίνεται το μεγάλο εργαστήρι όπου φτιάχνεται ο άνθρωπος του μέλλοντος.<br /> <br /> Η βιοεξουσία (biopower) αποτελει άσκηση εξουσίας επι της ζωης, πειθάρχηση του κοινωνικού σώματος μέσω του ελέγχου των διαδικασιών της ζωής. Εκτείνεται από τα βάθη της συνείδησης στα σώματα του πληθυσμού και στην στοχοποιηση κοινωνικών ομάδων βάσει χαρακτηριστικών όπως το φύλο, η φυλή ή η εθνότητα. Τεχνολογιες της εξουσίας που εφαρμοζονται στο κοινωνικο συνολο συμπληρώνονται με τεχνολογίες ‘επιμελείας εαυτού’. Οι άνθρωποι καλούνται να ‘αλλάξουν’ εαυτούς μέσω πρακτικών προσωπικής ‘βελτίωσης’ στο όνομα της ατομικής η συλλογικής υγείας. Στην περίπτωση της Ελλάδας, τα μέτρα του μνημονίου διαχωρίζουν τον πληθυσμό με οικονομικά κριτήρια και απαιτούν από τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους να αλλάξουν συνολικά τις συμπεριφορές τους στο όνομα της εθνικής ‘σωτηρίας’. Απο την καταναλωση των απολυτως αναγκαιων μεχρι την εκπαιδευση, εργασια και ψυχαγωγια, οι Ελληνες καλλουνται να τροποποιησουν ριζικα την συμπεριφορα τους και να υποβληθουν σε εκτεταμενοθς ελεγχους που αποσκοπουν να αποκαταστησουν την κοινωνικη υγεια και την ατομικη ευτυχια.<br /> <br /> Η βιοπολιτική στοχοποιεί κυρίως συμπεριφορές, όχι ιδέες· τροποποιεί συνήθειες και πρακτικές, όχι ιδεολογίες. Η επιβολή των αλλαγών ακλουθεί τη στρατηγική του ‘δόγματος του σοκ’ (shock doctrine) υπολογίζοντας ότι η βίαιη και ταχεία εισαγωγή τους θα εξουδετερώσει την αντίσταση στην άδικη και καταστροφική τους φύση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η βιοπολιτική στρατηγική δεν κινητοποιεί μόνο τον φόβο για το μέλλον και την δήθεν επιστημονική αλήθεια, αλλά φροντίζει να καλλιεργήσει και ένα όσο γίνεται βαθύτερο αίσθημα ενοχής. Μια χαμηλόφωνη υπόδειξη λέει στον πολίτη «για δεκαπέντε χρόνια είχες βελτίωση του βιοτικού σου επιπέδου μέσα από μη παραγωγικές δραστηριότητες και τώρα πρέπει να πληρώσεις». Ένας μέσος άνθρωπος που είχε αποδεχτεί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο μπορεί να πιστέψει ότι δικαιολογούνται οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, γιατί είχε αυξανόμενες απολαβές κατά την προηγούμενη περίοδο.<br /> <br /> Χωρίς να αρνιόμαστε ότι υπήρξε φοροδιαφυγή και διαφθορά, πρέπει να εξετάσουμε τη δημιουργία ενοχικού συνδρόμου ως τακτική βιοπολιτικής πειθάρχησης. Εδώ μπορεί να βοηθήσει η ψυχανάλυση: το υπερεγώ μας εγκαλεί τις παράνομες απολύσεις που το πρόστυχο μέρος του μας είχε επιβάλλει. Το ηθικιστικό υπερεγώ παίρνει τώρα το πάνω χέρι λέγοντας ότι όποιος αμάρτησε πρέπει να υποφέρει. Οι Γερμανοί και οι Άγγλοι βλέπουν τους Έλληνες ως τεμπέληδες, άχρηστους καλοπερασάκηδες. Η ζωή τους, δήθεν γεμάτη απολαύσεις και αργίες, κλέβει από τους βόρειους αυτό το κάτι που θα τους έκανε ολοκληρωμένους, ευτυχείς. Αλλά το ίδιο κάνουν και οι ελληνικές ελίτ. Αποδέξου την τιμωρία, λένε στον κόσμο, γιατί αμάρτησες και το αξίζεις. Η ηθικολογια είναι απαραίτητος συνοδοιπόρος της βιοπολιτικής.<br /> <br /> Δεν υπάρχει επομένως μεγαλύτερο ψέμα από τον ισχυρισμό ότι η κρίση είναι κυρίως οικονομική. Την κρίση που χρησιμοποιείται σήμερα με κυνικό τρόπο για να καταστραφεί το κοινωνικό συμβόλαιο της μεταπολίτευσης, την δημιούργησαν η πολιτική λογική και οι ανάγκες του ύστερου καπιταλισμού. Μόλις συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της πολιτικής κρίσης, που οδηγεί στην ολική διάλυση και επανασύσταση του κοινωνικού δεσμού, ίσως εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια καθολικής αντίδρασης.<br /> <br /> Που βρίσκεται ο ελληνικός πολιτισμός;<br /> <br /> Ποια είναι η απάντηση της κοινωνίας αυτή την ριζική αλλαγή; Έχουμε δυο ειδών αντιδρασεις. Μια πρωτη είναι το acting out. Η απόγνωση δεν μπορει να απορροφηθεί από τους εξασθενημενους ενδιάμεσους θεσμους. Ετσι ο παντα εύθραυστος ψυχικος δεσμος με την κοινωνια ραγιζει και οδηγει σε εκδηλώσεις προσωπικής αρνησης, που μπορεί να παίρνουν μορφή βιας, αυτοδικίας, εγκληματικότητας κοκ. Αυτο οδηγει τον κυριαρχο ελληνικο πολιτισμο σε τεραστιο αδιεξοδο.<br /> <br /> Αυτά που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα ως Έλληνες του εξωτερικου ηταν πρωτοφανη. Ο ανθελληνικος και αντιμεσογειακος ρατσισμος και οριενταλισμος που πρεπει να υπηρχε υφερπων, εγινε εκκωφαντικος. Οι λαικες εφημεριδες επιχαιρουν με την ελληνικη τραγωδια γιατι οι διακοπες στην Κρητη και την Ζακυνθο θα ειναι πιο φτηνες. Διανοουμενοι απο την αλλη πλευρα δεν μπορουν να πιστεψουν πως οι νεοέλληνες, που ‘δηθεν καταγονται απο τους δημιουργους της φιλοσοφιας, της δημπκρατιας και της επιστημης, εγιναν τετοιοι ψευτες, κλεφτες και τεμπεληδες’. Αντιστροφα, το μεγαλο μερος των Ελληνων βλεπει την Αγγλια ως μερος για ψωνια στο Harrods και σπουδες σε υποβαθμισμενα Πανεπιστημια, πολλα τμηματα των οποιων διατηρουνται απο τους Έλληνες φοιτητες. Αν δημοκρατια ειναι η εξουσια (κρατος) του δημου, δυστυχως η Ευρωπη εχει αποκτησει κρατος αλλα δεν εχει (ουτε φαινεται να δημιουργει) δήμο.<br /> <br /> Η ψυχανάλυση διακρίνει μεταξύ του ideal ego (ιδεωδους εγω) και του ego ideal (του ιδεατου εγω). Το πρωτο οργανωνει φαντασιακα το εγω μεσα απο την προβολη μιας ιδεατης ταυτοτητας: βλεπω τον εαυτο μου πετυχημενο, εξυπνο, ωραιο. Αλλά το ego ideal ειναι πιο σημαντικο για την ψυχικη ισοροπια: για να γινω αντικειμενο επιθυμιας, βλεπω τον εαυτο μου απο την σκοπια του αλλου και προσπαθω να γινω η να πραξω αυτο που νομιζω οτι ο αλλος περιμενει απο μενα. Αυτο ηταν μεχρι προσφατα το μοντέλο των ελληνικων ελιτ: θα εκσυγχρονιστουμε, θα γινουμε οπως νομιζουμε οτι μας θελουν οι Ευρωπαιοι. Και τώρα καταλαβαίνουμε ότι οι ευρωπαικές ελίτ μας βλέπουν σαν τις δικές μας, όπως έλεγε ο Καβάφης το 1918: ανήσυχους, ανήμπορους, ψεύτες.<br /> <br /> Αυτό αποτελεί χρεοκοπία του εκσυγχρονιστικού μοντέλου πολιτιστικής ταυτότητας. Στο ψυχικό επίπεδο αποτελεί πρόβλημα αυτων που βιωνουν την σχεση αναμεσα στον φαντασιακο τους ευρωπαϊσμό και τον υποτιμητικο τροπο που τους αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαιοι. Και θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι ο Παπανδρέου προσπαθεί να προβάλει την τραγική φιγούρα κάποιου που κάνει αυτό που πρέπει, ακυρώνοντας ταυτόχρονα την ταυτότητά του. Σαν τραγωδία ή σαν φάρσα, πάντως, η αναδιάρθρωση του κοινωνικού δεσμού περνάει μέσα από την επανεξέταση της κυρίαρχης, πολιτισμικής ταυτότητας.<br /> <br /> Μερικές ιδέες για την επάνοδο της πολιτικής<br /> <br /> Είναι πιθανόν ότι χρειαζόμαστε μια νέα θεωρητική σύλληψη για τον πολιτισμό και την πολιτική. Ο δημόσιος τομέας αντιπροσωπεύει και προάγει τα επιτεύγματα του κράτους πρόνοιας. Έχοντας όμως μετατραπεί σε υποχείριο των πολιτικών μηχανισμών και σε πεδίο πελατειακών σχέσεων, έχει χάσει μεγάλο μέρος του κύρους του και της εμπιστοσύνης των πολιτών. Η κατάσταση αυτή βολεύει το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που χρησιμοποιεί την ιδιωτικοποίηση και την απορρύθμιση προκειμένου να μεταφέρει κεφάλαιο και εξουσία από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα. Συνειδητοποιώντας την αντίφαση ανάμεσα στην επιφαση δημόσιας αρετής που χρησιμοποιείται για ιδιωτική εξαχρείωση, οφείλουμε να αποτρέψουμε την διαίρεση της κοινωνίας σε δύο αντιμαχόμενους χώρους, δημόσιο και ιδιωτικό. Οι αλληλοκατηγορίες για τεμπέληδες και διεφθαρμένους δημόσιους υπάλληλους ή για φοροφυγάδες και διεφθαρμένους ελεύθερους επαγγελματίες υπηρετεί μόνο τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική του διαίρει και βασίλευε.<br /> <br /> Πέρα από τη διάκριση δημόσιου και ιδιωτικού, υπάρχει ένας τρίτος όρος: το κοινό καλό, res publica. Το κοινό καλό αντιπροσωπεύει την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη του μεταπολιτευτικού κοινωνικού συμβολαίου, την ενέργεια που εμψυχώνει την κοινωνία και δημιουργεί την αίσθηση της αλληλεγγύης. Ο δημόσιος τομέας εκπροσωπούσε παραδοσιακά αυτό το κοινό καλό, που όμως σήμερα δεν εκφράζεται πια αποκλειστικά από το κράτος. Αυτό το κοινό συμφέρον, ή κοινοπολιτεία (commonwealth), οριοθετειται αναμφισβήτητα από τον βαθύ ανταγωνισμό και την συγκρουση ανάμεσα στο λαό και τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ. Ωστόσο, σε αυτό τον καιρό της επικείμενης καταστροφής, οι προοδευτικές δυνάμεις οφείλουν να απευθυνθούν στην δεξαμενή του κοινού αισθήματος για να σώσουν το ανθρώπινο πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας.<br /> <br /> Η κοινωνική αποστροφή για τις πολιτικές ελίτ πρέπει να μετατραπεί από απαθή αποστασιοποίηση σε ενεργή δύναμη. Διάφορες ιδέες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σ΄ αυτή την κατεύθυνση. Θα μπορούσε ίσως να δημιουργηθεί μια εξεταστική επιτροπή, πέρα από τα δύο μεγάλα κόμματα, από Έλληνες και ξένους οικονομολόγους και κοινωνικούς επιστήμονες για να εξετάσει γιατί εκτινάχτηκε το χρέος και πως ξοδεύτηκαν τα κονδύλια. Οι Έλληνες πρέπει να προετοιμαστούν πολιτικά και οικονομικά για μεγάλη μείωση του χρέους η και έξοδο από το ευρω. Αυτές οι λύσεις θεωρούνταν ακραίες μέχρι πρόσφατα, τώρα όμως προτείνονται τόσο από συστημικούς αναλυτές όσο και από τις αγορές. Το αν η αναδιάρθρωση του χρέους (haircut) ή η στάση πληρωμών θα γίνει προς όφελος του λαού η των χρηματιστών, θα εξαρτηθεί από την πολιτική κινητοποίηση της επόμενης περιόδου.<br /> <br /> Οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ πρέπει να λογοδοτήσουν για την καταστροφή της χώρας. Θα μπορούσε να συγκροτηθεί ένα δικαστήριο τύπου Bertrand Russell για να διερευνήσει την ηθική και νομική ευθύνη τους. Η κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή νομιμοποίηση για τα μέτρα και η συμπεριφορά των ελεγκτών του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης θυμίζει αποικιοκράτες σε περιοχές υπό διεθνή κηδεμονία. Επομένως η συνταγματικότητα των μέτρων πρέπει να ελεγχθεί δικαστικά, κάτι που ήδη γίνεται από σημαντικούς φορείς της κοινωνίας, όπως ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας.<br /> <br /> Γενικότερα, η Ελλάδα χρειάζεται ένα μεγάλο, πατριωτικό μέτωπο αντίστασης, πέρα από κομματικές εντάξεις. Μια ηγεμονική πολιτική αναγνωρίζει την πολυδιάσπαση των κοινωνικών δυνάμεων και προσπαθεί να αναγάγει μια βασική αντίφαση που συμπυκνώνει τις αντιθέσεις σε γραμμή αντιπαράθεσης των λαϊκών δυνάμεων. Το κοινό καλό και η δημοκρατία είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι για ηγεμονική πολιτική. Ένα τέτοιο μέτωπο δημιουργεί την απαραίτητη δυναμική για να μετατρέψει την άμυνα σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο.<br /> <br /> Οι ευρωπαϊκές ελίτ φοβήθηκαν ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας θα δημιουργήσει προβλήματα για το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Τώρα που ξέρουμε ότι η θεραπεία είναι χειρότερη από την ασθένεια, ίσως να καταλάβει η Ευρώπη ότι διάλεξε το λάθος πειραματόζωο. Ο όρος “κρίση νομιμοποίησης” περιγράφει τη μαζική απώλεια εμπιστοσύνης στο εξ ορισμού εύθραυστο κοινωνικό συμβόλαιο, το οποίο δεν μπορεί πλέον να συγκεντρώνει τη λαϊκή συγκατάθεση σε μια ισορροπία ισχύος τόσο κατάφωρα και άδικα οργανωμένη κατά των συμφερόντων της πλειοψηφίας. Τέτοιες κρίσεις εμφανίζονται όταν το κενό που πάντα υπάρχει ανάμεσα στους κυβερνώντες και τους κυβερνωμένους, γίνεται αγεφύρωτο χάσμα και ο ισχυρισμός των ελίτ ότι εκφράζουν το κοινό συμφέρον δεν πείθει πια κανέναν.<br /> <br /> Το τέλος ή ο σκοπός της πολιτικής είναι η προσωρινή ειρήνευση της κοινωνικής σύγκρουσης και η προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Όταν η πολιτική χάνει αυτό το σκοπό, έρχεται το δικό της τέλος. Σ’ αυτό το σημείο βρισκόμαστε σήμερα: οι Έλληνες πρέπει να παλέψουν για την επιβίωση της πολιτικής. Αν από πειραματόζωα γίνουν η πρωτοπορία της αντεπίθεσης των Ευρωπαίων κατά του καταστροφικού νεοφιλελευθερισμού, θα προσφέρουν στον κόσμο μια υπηρεσία ισάξια με την επινόηση της δημοκρατίας.<br /> <br /> *Ο Κώστας Δουζίνας, καθηγητής νομικής, είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών του Birkbeck College (Πανεπιστήμιο του Λονδίνου). Τα βιβλία του Το Τέλος των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Νόμος και Αισθητική κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Παπαζήση, ενώ Ο Λογος του Νομου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Τα τελευταία του βιβλία, στην αγγλική γλώσσα, είναι τα Adieu Derrida, Critical Jurisprudence και Human Rights and Empire.<br /> <br /> Πηγή:<a href="http://omadeon.wordpress.com/" style="color: #de7008; text-decoration: none;">anti IMF</a></div>

Το Ελληνικό Ηφαίστειο

ένα άρθρο του Κώστα Δουζίνα Το άρθρο που ακολουθεί, στην παρούσα εκδοχή του, δημοσιεύεται πρώτη φορά. Μου το έστειλε με e-mail ο καθηγητής Κ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Εορταστικές ημέρες με «μπόλικη» απαισιοδοξία…

<h3 class="post-title entry-title" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: #dda975; background-image: initial; background-origin: initial; color: black; font-weight: bold; font: normal normal bold 20px/normal Verdana, Geneva, sans-serif; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 2px; padding-left: 2px; padding-right: 0px; padding-top: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: large;">του Δημήτρη Συρμάτση</span></h3><div class="post-header-line-1" style="font-weight: bold;"></div><div class="post-body entry-content" style="font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-left: 5px; margin-right: 6px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg2GvwGHwOzn5tpdZGe-tyhQ8hOSOe_ekz-WG3nyqn5PGKX-Ktz2YBcQjqxysUmq8giYZtRI7n7Wib-oSsba4_1ZTykuenrWgGFt1yckH8gwY5dWhTK1ywOKWEEO2mgPKQR0A5BAnnf14/s1600/neos-apegnosmenos.jpg" style="color: #de7008; text-decoration: none;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5555314196731276114" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg2GvwGHwOzn5tpdZGe-tyhQ8hOSOe_ekz-WG3nyqn5PGKX-Ktz2YBcQjqxysUmq8giYZtRI7n7Wib-oSsba4_1ZTykuenrWgGFt1yckH8gwY5dWhTK1ywOKWEEO2mgPKQR0A5BAnnf14/s200/neos-apegnosmenos.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 10px; margin-top: 0px; width: 198px;" /></a><br /> <br /> Τις ημέρες των Χριστουγέννων, είθισται να σμίγουν οι παρέες, οι μετανάστες – εσωτερικοί και εξωτερικοί- να επιστρέφουν στα πάτρια εδάφη για λίγες μέρες και όσοι έχουν χαθεί εξαιτίας της σκληρής καθημερινότητας να ξεκλέβουν ώρες για τον εαυτό τους και τους πραγματικούς τους φίλους.<br /> <br /> Δεν θα μπορούσε και η περίπτωση του γράφοντα να αποτελέσει εξαίρεση. Ξεκινώντας, αυτή την προσπάθεια στην Spnews, ο προσωπικός χρόνος έχει εξανεμιστεί. Ατελείωτη δουλειά από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα, μέχρι να «καεί» ο σκληρός δίσκος που...<a href="" name="more" style="color: #de7008; text-decoration: none;"></a> έχουμε στον εγκέφαλο. «C’ est la vie» ή «this is business».<br /> <br /> Μετά από τις καθιερωμένες συνοπτικές περιγραφές των σημαντικότερων γεγονότων του καθενός, μετά από το φαγητό, τον χορό, έρχεται η ώρα των συζητήσεων. Αυτών των ατελείωτων «μπουρδολογιών» που πάντα σε οδηγούν σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Αυτό που οι Έλληνες, από αρχαιοτάτων χρόνων, καλούμε «καθημερινή σοφία».<br /> <br /> Πέρα από τις διασταυρούμενες απόψεις, πέρα από την οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική ταύτιση του καθενός, ένα ήταν το συμπέρασμα, θαρρείς και ήταν χαραγμένο σε κάθε πρόσωπο. Μπόλικη απαισιοδοξία…<br /> <br /> Άνθρωποι που καβατζάρουν τα 30 και να μην γνωρίζουν μπροστά τους τι μπορεί να συναντήσουν τους επόμενους μήνες. Με πτυχία, σπουδές, με όρεξη για δουλειά κι όμως το αύριο τους κόβει τα πόδια.<br /> <br /> Άλλοι ρίχνουν τα προβλήματα «κάτω από το χαλί» και αποφασίζουν να ζήσουν το τώρα, άλλοι νοιάζονται για τον συνάνθρωπο και προσπαθούν να βοηθήσουν όσο μπορούν, άλλοι ενδιαφέρονται να «εξάγουν» τις λιγοστές οικονομίες που έκαναν με πολύ κόπο, μήπως και πτωχεύσουμε και τα «κλαίνε». Το φοβερότερο από όλα είναι η «σιωπή» των τυχερών της εποχής που αισθανόμενοι την δυσάρεστη ατμόσφαιρα αποφεύγουν ακόμα και το παραμικρό σχόλιο. Σάμπως φταίνε αυτοί που έχουν καλή θέση ή καλό μισθό ;;; Το ότι «νοιώθουν» όμως είναι σημάδι αλληλεγγύης.<br /> <br /> Ακόμα και οι άνθρωποι της αγοράς, που τραβάνε το μεγαλύτερο λούκι, το έχουν πάρει απόφαση. Τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Και σκληρά. Και αναρωτιούνται τι μπορεί να αλλάξει;; Με την απάντηση ΤΙΠΟΤΑ να βγαίνει από τα χείλη σύσσωμης της παρέας χωρίς δεύτερη σκέψη.<br /> <br /> Δεν είναι ψέμα, ότι όλοι λίγο ή πολύ σκέφτονται τη μετανάστευση… Όπου φύγει φύγει που λένε… Αλλά που είναι καλύτερα ; Που θα είναι καλοδεχούμενοι ; Ερωτήματα, σχεδόν απελπισίας.<br /> <br /> Η γενιά μας έμελε να το ζήσει. Να ξαναχτίσει την Ελλάδα μετά τα ερείπια που θα αφήσει το ΔΝΤ και οι «φίλοι» του.<br /> <br /> Δύσκολο, επώδυνο, σκληρό, αλλά Ελληνικό. Στα δύσκολα έχει μάθει αυτός ο λαός να ανταπεξέρχεται… Το ίδιο θα κάνει και τώρα.<br /> <br /> Και θα τα καταφέρει….<br /> <br /> Υγ. Επιτέλους, αν κέρδισε ο Άκης ή ο Μιχάλης στο Master Chef ή αν ήταν καλή η Πετρούλα στην ταινία της δεν είναι ζήτημα που να αφορά εκατομμύρια Έλληνες… Ή μήπως είναι τελικά ;;;<br /> <br /> Πηγή:<a href="http://www.spnews.gr/index.php/monimes-stiles/sirmatsis/2701-analogismoi" style="color: #de7008; text-decoration: none;">Spnews</a></span></div>

Εορταστικές ημέρες με «μπόλικη» απαισιοδοξία…

του Δημήτρη Συρμάτση Τις ημέρες των Χριστουγέννων, είθισται να σμίγουν οι παρέες, οι μετανάστες – εσωτερικοί και εξωτερικοί- να επιστρέφου...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Μια νέα εποχή Σκοτεινών Χρόνων άρχισε

<h3 class="post-title entry-title" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: #dda975; background-image: initial; background-origin: initial; color: black; font-weight: bold; font: normal normal bold 20px/normal Verdana, Geneva, sans-serif; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 2px; padding-left: 2px; padding-right: 0px; padding-top: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: large;"><br /> Του Πετρου Παπακωνσταντινου</span></h3><div class="post-header-line-1" style="font-weight: bold;"></div><div class="post-body entry-content" style="font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-left: 5px; margin-right: 6px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLbqa1BpbfJEdEwpxQvmy9gDjGEw8O2pbFpwZdNSzB4vjv4X7hd58BI8Tp2hDsedCcSByaNJJO4sXqnJEvIwCd9VOADTc-IIeYi2HgKvxB5vXdEDGJRLMeoZx8CDF84pNEMCZ1gBD-jM8/s1600/ghostship.jpg" style="color: #de7008; text-decoration: none;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5555323519773058258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLbqa1BpbfJEdEwpxQvmy9gDjGEw8O2pbFpwZdNSzB4vjv4X7hd58BI8Tp2hDsedCcSByaNJJO4sXqnJEvIwCd9VOADTc-IIeYi2HgKvxB5vXdEDGJRLMeoZx8CDF84pNEMCZ1gBD-jM8/s200/ghostship.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; cursor: pointer; float: left; height: 150px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 10px; margin-top: 0px; width: 200px;" /></a>Οι αξίες του Διαφωτισμού υποχωρούν, καθώς η οικονομική κρίση ευνοεί την αναβίωση τάσεων εθνικισμού και φυλετικής ανωτερότητας<br /> <br /> <br /> Το 2010 ήταν η χρονιά της απομυθοποίησης για τον Μπαράκ Ομπάμα. Απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού μέχρι πρόσφατα, είδε το κόμμα του να κατατροπώνεται στις...<a href="" name="more" style="color: #de7008; text-decoration: none;"></a> ενδιάμεσες εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου. Ηδη σύρθηκε να παρατείνει επ' αόριστον τις προκλητικές φοροαπαλλαγές που είχε καθιερώσει ο Τζορτζ Μπους υπέρ των πλουσίων, γεγονός που μεταφράστηκε ως προδοσία της επαγγελίας για Αλλαγή. Στην εξωτερική πολιτική, με το Γκουαντάναμο να λειτουργεί ακόμη και τον πόλεμο στο Αφγανιστάν να συνεχίζεται, η συνέχεια με την προηγούμενη κατάσταση πραγμάτων είναι εξίσου εμφανής. Οι οπαδοί του 44ου προέδρου διερωτώνται αν μείνει στην ιστορία ως νέος Κάρτερ, ένας ασθενής ηγέτης καλών προθέσεων, που θα αποτύχει να επανεκλεγεί, ή ως νέος Κλίντον, που θα εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση μόνον έχοντας πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο.<br /> <br /> Ο κίνδυνος να αποδειχθεί το φαινόμενο Ομπάμα σύντομη παρένθεση σ' ένα σκηνικό οπισθοδρόμησης δεν περιορίζεται στα πεδία της οικονομικής πολιτικής και των διεθνών σχέσεων, αλλά επεκτείνεται στη σφαίρα του πολιτισμού και των αξιών. Η εκλογή του πρώτου μαύρου προέδρου στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών χαιρετίστηκε ως ήττα της συμμαχίας νεοσυντηρητικών και χριστιανικής Δεξιάς, που είχε οδηγήσει την υπερδύναμη σε μια μεσαιωνική ατμόσφαιρα - με την ισλαμοφοβία, τις κραυγές για «Σταυροφορία», την καχυποψία απέναντι στην επιστήμη, τις υστερικές εκστρατείες κατά των αμβλώσεων και της έρευνας με βλαστοκύτταρα.<br /> <br /> Απέναντί τους, ο Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα εμφανιζόταν ως ο θρίαμβος της φωτισμένης, πολυπολιτισμικής κοινωνίας, της ανεκτικότητας και του ορθού λόγου. Δύο χρόνια αργότερα, ο νεοσυντηρητικός σκοταδισμός αναβιώνει με τη μορφή του διαβόητου Tea Party και ο Μπαράκ Ομπάμα αναγκάζεται να διαβεβαιώσει δημοσίως τους ομοεθνείς του ότι προσεύχεται καθημερινά στο Ευαγγέλιο και ότι δεν είναι, όπως ψιθυρίζουν οι πολιτικοί του εχθροί… κρυπτομουσουλμάνος!<br /> <br /> Απλή διαπίστωση<br /> Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις 17 Οκτωβρίου, η Αγκελα Μέρκελ δήλωσε: «Αυτή η πολυπολιτισμική προσέγγιση, που λέει ότι ζούμε ευτυχισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, απέτυχε. Απέτυχε οικτρά». Εδώ δεν πρόκειται για εκτίμηση, αλλά για απλή διαπίστωση, κάτι σαν ληξιαρχική πράξη θανάτου. Από τον Αγιο Παντελεήμονα μέχρι το Σεν Ντενί, τα φαινόμενα των φυλετικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών συγκρούσεων πολλαπλασιάζονται με εκθετικούς ρυθμούς. Στη χώρα του Διαφωτισμού, ο Σαρκοζί κηρύσσει τον πόλεμο στους μετανάστες με πολεμική κραυγή «ή αγαπάτε τη Γαλλία ή φεύγετε»!<br /> <br /> Στη Γερμανία, οι ιστορικές ενοχές δεν εμπόδισαν ένα σοσιαλδημοκράτη τραπεζίτη και πολιτικό, τον Τίλο Σαράτσιν, να υιοθετήσει θεωρίες πολιτιστικής ανωτερότητας έναντι των Εβραίων, των Αράβων και των Τούρκων. Αλλά και η ίδια η καγκελάριος Μέρκελ ήρθε να υιοθετήσει την εξαιρετικά επικίνδυνη θεωρία της κυρίαρχης κουλτούρας (Leitkultur), στην οποία οφείλουν να προσαρμόζονται οι μειονότητες. Για ειρωνεία της τύχης, ο όρος επινοήθηκε το 1998 από τον Γερμανό Αραβα Μπασάμ Τίμπι, με εντελώς διαφορετική έννοια (εκείνη του κοσμικού, ευρωπαϊκού πολιτισμού, υπεράνω των εθνικών διαφορών), για να τον σφετερισθεί στη συνέχεια, υπό εντελώς διαστρεβλωμένη μορφή, η εθνικιστική Δεξιά.<br /> <br /> Ο Ισραηλινός ιστορικός Ζέεβ Στέρνχελ γράφει στο τελευταίο τεύχος της γαλλικής επιθεώρησης Le Monde diplomatique ότι ένα ρεύμα Αντι-Διαφωτισμού» απλώνεται σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, αλλάζοντας τις κυρίαρχες αντιλήψεις για τη φύση του εθνικού κράτους. Στην περίφημη «Εγκυκλοπαίδεια», οι Ντιντερό και Ντ' Αλαμπέρ δίνουν τον τυπικό, για τον Αιώνα των Φώτων, ορισμό του έθνους: «Ενα υπολογίσιμο σύνολο ανθρώπων, που ζουν σε μια συγκεκριμένη χώρα, εντός συγκεκριμένων γεωγραφικών ορίων και υπακούουν σε μια συγκεκριμένη κυβέρνηση». Ενα έθνος-κράτος που οικοδομείται αποκλειστικά στη βάση ενός κοσμικού, κοινωνικού συμβολαίου, χωρίς την παραμικρή αναφορά στη γλώσσα, τη φυλή και τον πολιτισμό.<br /> <br /> Αντίθετα, σημειώνει ο Στέρνχελ, στην εποχή μας κερδίζει έδαφος το αντίπαλο ρεύμα, που θεμελιώθηκε ήδη πριν από την πτώση της Βαστίλλης από τον Γερμανό Γκότφριντ φον Χέρντερ. Ο διαπρύσιος εχθρός του Ρουσσώ και του Βολταίρου έβλεπε το έθνος «σαν φυσικό φαινόμενο, ένα ζωντανό οργανισμό, προικισμένο με διάνοια και ψυχή, που εκφράζονται μέσω της γλώσσας. Οπως τα φύλλα και τα κλαδιά δεν υπάρχουν παρά μόνο μέσω του δέντρου, έτσι και οι άνθρωποι δεν υπάρχουν παρά μόνο μέσω του έθνους. Αυτή η ομογενής, σχεδόν φυλετική ενότητα διαθέτει προσωπικότητα και χαρακτήρα και αντιπροσωπεύει τα πιο ευγενικά κατορθώματα της Ιστορίας».<br /> <br /> Το πνεύμα του Αντι-Διαφωτισμού ήταν ιδιαίτερα ισχυρό στην Αμερική του υιού Μπους, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε για τους αγαπημένους του φιλοσόφους, είχε αρκεσθεί να αναφέρει τον Ιησού Χριστό. Ο μέντορας των νεοσυντηρητικών Ντάνιελ Μπελ εντόπιζε τη ρίζα όλων των κοινωνικών κακών στην τυραννία του ορθού λόγου: «Το σύνθημα «ο Θεός είναι νεκρός» σημαίνει ότι η κοινωνία είναι νεκρή». Το μεγάλο αμάρτημα των κοσμικών, οικουμενικών αξιών είναι ότι «μετατοπίζουν το κέντρο της εξουσίας από το ιερό στο βέβηλο». Στο ίδιο μήκος κύματος, ο πιο πολιτικός θεωρητικός των νεοσυντηρητικών, Ιρβινγκ Κρίστολ, υπερασπιζόταν τη συμμαχία του ρεύματος με τη θρησκεία, μετατοπίζοντας όλα τα κοινωνικά προβλήματα της Αμερικής στη σφαίρα της ηθικής: Για την κατάρρευση της Γουόλ Στριτ φταίει η ανηθικότητα, η απληστία, ο εγωκεντρισμός ενός έθνους που παρασύρθηκε από τις Σειρήνες του λαϊκού, μη θρησκευτικού κράτους, μακριά από τις ρίζες του.<br /> <br /> Παρά τη συντριπτική ήττα των νεοσυντηρητικών από τον Ομπάμα, οι απόψεις τους επανέρχονται δριμύτερες στο φόντο μιας οικονομικής κρίσης που διαρρηγνύει βίαια τον κοινωνικό ιστό. Αν σε συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης ενισχύεται η λογική που θέλει το έθνος να ορίζεται από αυτά που μας ενώνουν (ένα ορισμένο κοινωνικό συμβόλαιο, που εξασφαλίζει δημοκρατικά δικαιώματα), στις συνθήκες της κρίσης και των βίαιων συγκρούσεων που τη συνοδεύουν, το έθνος μετατοπίζεται προς αυτά που μας χωρίζουν - τη γλώσσα, τη θρησκεία, τη φυλή. Μια τάση, ειρήσθω εν παρόδω, εντελώς αντίθετη με την παράδοση του πρώιμου χριστιανισμού, όταν ο Απόστολος Παύλος (προς Κορινθίους α΄, Κεφ. 12) ξεπερνούσε την ιουδαϊκή λογική του «περιούσιου λαού», για να κηρύξει την ισότητα και την ενότητα όλων των εθνών μέσα στην οικουμενικότητα του πνεύματος…<br /> <br /> Ιnfo<br /> -Ζέεβ Στέρνχελ, «Ο Αντι-Διαφωτισμός: Από τον 18ο αιώνα έως τον Ψυχρό Πόλεμο», Πόλις, 2009.<br /> <br /> -Scott M. Thomas, «A Globalized God», ForeigAffairs, November/December 2010.<br /> <br /> -Olivier Roy, «Holy Ignorance», Columbia University Press, 2010.<br /> <br /> -Zeev Sternhel, «Anti-Lumieres de tous les pays…», Le Monde diplomatique, Decembre 2010.<br /> <br /> Πηγή:<a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_26/12/2010_426798" style="color: #de7008; text-decoration: none;">Καθημερινή</a></span></div>

Μια νέα εποχή Σκοτεινών Χρόνων άρχισε

Του Πετρου Παπακωνσταντινου Οι αξίες του Διαφωτισμού υποχωρούν, καθώς η οικονομική κρίση ευνοεί την αναβίωση τάσεων εθνικισμού και φυλετική...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Στην κόψη του ξυραφιού η κυβέρνηση

<h3 class="post-title entry-title" style="color: #063e3f; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12px; font: normal normal bold 193%/normal Trebuchet, 'Trebuchet MS', Arial, sans-serif; letter-spacing: -1px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><br /> </h3><div class="post-header-line-1" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12px;"></div><div class="post-body entry-content" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXjg7MmaSTnhUFuiCXvJOqDkjWDL0OiDGmGDcfX4Q-FX8xyl4zH-2o8QPSe9HnSKBaoUSFCWgxHQw6PrVz9o7vAg0S2eHXCm5NG71u4inDg1oxg3AWZuGGBW-sGRF4pQpTT051q0jVLiMh/s1600/3-23-thumb-medium.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #376a6b; float: left; font-size: 12px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXjg7MmaSTnhUFuiCXvJOqDkjWDL0OiDGmGDcfX4Q-FX8xyl4zH-2o8QPSe9HnSKBaoUSFCWgxHQw6PrVz9o7vAg0S2eHXCm5NG71u4inDg1oxg3AWZuGGBW-sGRF4pQpTT051q0jVLiMh/s320/3-23-thumb-medium.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px;" width="320" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Του ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ </span></b><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα δύσκολα πέρασαν, τα δυσκολότερα έρχονται για την κυβέρνηση και αρχίζουν ευθύς με την ανατολή του νέου έτους, του πιο κρίσιμου για την πορεία της οικονομίας της χώρας. Ο πρωθυπουργός μπορεί να δηλώνει αποφασισμένος να προωθήσει πάση θυσία τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, όμως αυτές καλείται να τις υλοποιήσει σε πιο δυσμενές πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον που έχει διαμορφώσει η μέχρι τώρα πολιτική του Μνημονίου.</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το 2011 η κυβέρνησή του θα κινείται στην κόψη του ξυραφιού με το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών ανοιχτό στην περίπτωση που συνεχιστεί η διαρροή κυβερνητικών βουλευτών και μειωθεί κι άλλο η δύναμη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που αριθμεί πλέον 156 βουλευτές από 160 που είχαν εκλεγεί...</span><br /> <a href="" name="more" style="color: #376a6b;"></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τρίζουν τα δόντια στην κυβέρνηση με την παραμικρή αφορμή και η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη, γεγονός που προβληματίζει έντονα τον Γ. Παπανδρέου. Υπουργοί μάς έλεγαν τις τελευταίες ημέρες ότι εκλογές μπορεί να γίνουν μόνο αν τις επιβάλουν οι εξελίξεις στο εσωτερικό της Κ.Ο., αν δηλαδή μειωθεί δραστικά η κυβερνητική πλειοψηφία και προκύψει οριακή αυτοδυναμία. «Αν χαθούν εφτά ή οχτώ βουλευτές, επί παραδείγματι, θα έχουμε ακόμα πλειοψηφία, στην ουσία όμως θα υπάρχει θέμα αξιοπιστίας...» μας έλεγε υπουργός. Ομως υπογράμμισε ότι δεν υπάρχουν κυβερνητικοί βουλευτές που θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση, και τόνισε ότι οι εκλογές θα είναι καταστροφικές για τη χώρα. Θυμίζουμε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός υποστήριξε μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές ότι η κυβέρνηση έχει ακόμη τρία καθαρά χρόνια μπροστά της και θα τα εξαντλήσει, ενώ συνεργάτες του επιμένουν σε αυτή τη θέση.</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά η κυβέρνηση πρέπει:</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">* Να φέρει στη Βουλή τον νόμο πλαίσιο για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Θα γίνει μέχρι το μέσον του Ιανουαρίου και αναμένεται να προκαλέσει κύμα αντιδράσεων από τους επαγγελματικούς φορείς που θα θιγούν. Αντιδράσεις θα προκληθούν και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, αφού πολλοί βουλευτές ασκούν επαγγέλματα από αυτά που θα ανοίξουν (δικηγόροι, μηχανικοί, αρχιτέκτονες κ.λπ.).</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">**Να εφαρμόσει το νόμο για τις ΔΕΚΟ που ψηφίστηκε προ δεκαημέρου, αλλά και να επεκτείνει αυτές τις ρυθμίσεις (π.χ μειώσεις μισθών) και στους εργαζομένους στις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο ΔΕΚΟ. Είναι σίγουρο ότι θα έρθει και πάλι αντιμέτωπη με το συνδικαλιστικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, που ελέγχει τις ΔΕΚΟ και αντιδρά.</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">* Να εφαρμόσει τον πρόσφατο νόμο για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και των συλλλογικών συμβάσεων.</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">* Να ψηφίσει το νομοσχέδιο για τις αστικές συγκοινωνίες εξαιτίας του οποίου οι εργαζόμενοι στον κλάδο βρίσκονται τις τελευταίες εβδομάδες σε συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις..</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Με αυτό το δυσμενές περιβάλλον στο εσωτερικό της χώρας, η κυβέρνηση πρέπει να δώσει δύσκολες μάχες και στο εξωτερικό.</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΤΡΟΪΚΑ: Κατ' αρχήν με την τριάδα των δανειστών, για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη εκταμίευση των δόσεων του δανείου που όμως εξαρτάται πλήρως και από την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών. Κρίσιμη και καταλυτική για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις θεωρείται η εκταμίευση της τέταρτης δόσης τον Μάρτιο. Αν αυτή η δόση μπλοκάρει, τότε οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες για την ελληνική οικονομία.</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΕΥΡ. ΕΝΩΣΗ: Με τους κοινοτικούς εταίρους, για να τους πείσει να εγκρίνουν το συντομότερο δυνατό την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ της τρόικας. Ηδη το ΔΝΤ έχει συμφωνήσει αλλά όχι και οι Ευρωπαίοι δανειστές, οι οποίοι εξαρτούν την επιμήκυνση από την ταχύτητα προώθησης των διαρθρωτικών αλλαγών.</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Επίσης, με τις αγορές που εξακολουθούν να είναι δύσπιστες με την ελληνική και να κρατούν τα σπρεντ πάνω από τις 950 μονάδες. Η επιστροφή της χώρας στις αγορές για δανεισμό μέσα στο 2011, όπως αισιοδοξεί ο υπουργός Οικονομικών, για την ώρα μοιάζει ανέφικτη αφού οι αγορές συντηρούν κλίμα πτώχευσης της ελληνικής οικονομίας. *</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /> </span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="http://enet.gr/" style="color: #376a6b;">enet.gr</a></span></span></div>

Στην κόψη του ξυραφιού η κυβέρνηση

Του ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ  Τα δύσκολα πέρασαν, τα δυσκολότερα έρχονται για την κυβέρνηση και αρχίζουν ευθύς με την ανατολή του νέου έτους, του πιο κ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει

<h3 class="post-title entry-title" style="color: #cc0000; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14px; font: italic normal bold 243%/normal Trebuchet, 'Trebuchet MS', Arial, sans-serif; line-height: 1.6em; margin-bottom: 0px; margin-left: -15px; margin-right: -15px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 15px; padding-right: 15px; padding-top: 0px; text-align: left; text-decoration: none;"><br /> </h3><div class="post-header-line-1" style="border-bottom-color: rgb(255, 255, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-top-color: rgb(255, 255, 255); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 4px; padding-bottom: 4px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 3px;"></div><div class="post-body entry-content" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 24px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div class="separator" style="clear: both; font-size: 14px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM19X6BIXP4r-MMTOiVlPIfLv75FgQDOTJB2oUftlNxFZn0wFBH3Qmr5t4jJJaKMSfVBfUAioqPFsB4JtJ-pvP0JipvJEn5-RgPSCW8gyqUICsdQ4e3ezsJWWCGxqO5fHs3F4gYQLAcW3T/s1600/Iceland-protests-001.jpg" imageanchor="1" style="color: #003367; margin-bottom: 0px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM19X6BIXP4r-MMTOiVlPIfLv75FgQDOTJB2oUftlNxFZn0wFBH3Qmr5t4jJJaKMSfVBfUAioqPFsB4JtJ-pvP0JipvJEn5-RgPSCW8gyqUICsdQ4e3ezsJWWCGxqO5fHs3F4gYQLAcW3T/s400/Iceland-protests-001.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(255, 255, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-left-color: rgb(255, 255, 255); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(255, 255, 255); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(255, 255, 255); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; margin-bottom: 5px; margin-left: 5px; margin-right: 5px; margin-top: 5px; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px;" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια....<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><a href="" name="more" style="color: #003367; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;"></a>συνολική πολιτική.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ''έσωσε'' τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><b>Γ.Δελάστικ Έθνος</b></span></div>

Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει

Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφο...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Κοντά στην Κοινωνία του Πειραιά ο Στέφανος Χρήστου

<h3 class="post-title entry-title" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font: normal normal bold 160%/normal Verdana, sans-serif; letter-spacing: -1px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><br /> </h3><div class="post-header" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13px;"><div class="post-header-line-1"></div></div><div class="post-body entry-content"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPhkYHCHU2RVVRQ1LbACqFmSxsg3jndm9wyVgZ7uX-Fx97pLZPqtcRRLwqT_U_xuttxyFkBX7ctN8wf7h92SoY1aXwB-gcZId1ptnJS6Mf89r6_77tXlFTvDhAlmUi6Fr4EZKQ8ZQrtlfh/s1600/%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25AE%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+.jpg" style="color: #de7008; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5555623905904519202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPhkYHCHU2RVVRQ1LbACqFmSxsg3jndm9wyVgZ7uX-Fx97pLZPqtcRRLwqT_U_xuttxyFkBX7ctN8wf7h92SoY1aXwB-gcZId1ptnJS6Mf89r6_77tXlFTvDhAlmUi6Fr4EZKQ8ZQrtlfh/s400/%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25AE%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; cursor: pointer; float: left; height: 300px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 10px; margin-top: 0px; width: 400px;" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif;">Στις 27 Δεκεμβρίου το πρωΐ, ανήμερα της εορτής του Αγίου Στεφάνου, προσήλθαμε στην Εκκλησία του <b>Αγίου Σπυρίδωνα Πειραιά </b>και συναντήσαμε τον εορτάζοντα Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά <b>κ. Στέφανο Χρήστου</b> ο οποίος  εκκλησιαζόταν στο Ναό και ταυτόχρονα εκτελούσε και χρέη Ιεροψάλτη, κατά την επιθυμία του.</span><br /> <br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif;">Ο Στέφανος είναι ένας απλός και καθημερινός άνθρωπος, καλός Χριστιανός  με μεγάλο Κοινωνικό, Πνευματικό και Πολιτιστικό έργο.</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3x8MYtePzEqPVD1rrSvXG4S8owIQrR4WgRB-mxKnS7XSrSLYvdtXVMiUikmasduUDnoy0Nm39SdPidcC39w_WT6hrnKX3Tf9IiBiIEZT7tgEaG8IxzfXGxP0Q9LuIAzzyiDlI5DaMIWMc/s1600/%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25AE%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B9.jpg" style="color: #de7008; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif;"><img alt="" border="0" height="150" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5555623807734996434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3x8MYtePzEqPVD1rrSvXG4S8owIQrR4WgRB-mxKnS7XSrSLYvdtXVMiUikmasduUDnoy0Nm39SdPidcC39w_WT6hrnKX3Tf9IiBiIEZT7tgEaG8IxzfXGxP0Q9LuIAzzyiDlI5DaMIWMc/s200/%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25AE%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B9.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; float: left; height: 300px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 10px; margin-top: 0px; width: 400px;" width="200" /></a><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif;"><br /> Ο προϊστάμενος του Αγίου Σπυρίδωνα <b>π. Βασίλειος Πόππης </b>χάρισε μια εικόνα στον Περιφερειάρχη που του έκανε την τιμή να λειτουργηθεί στον Άγιο Σπυρίδωνα και να βοηθήσει στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας και της Αρτοκλασίας με το ψάλσιμό του.</span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif;">Στη Θεία Λειτουργία παρόντες εκτός των άλλων και <b>ο Αντιπρόεδρος του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Άγιος Πολύκαρπος» κ. Μιχάλης Λάλας, ο Λιμενάρχης Πειραιά κ. Δημήτρης Τσιαδής, οι Επιχειρηματίες κ.κ Βαγγέλης Κόνδρας και Χριστοφής Καραδημήτρης και φυσικά οι Ιερείς του Ναού π. Βασίλειος και π. Χρήστος και ο δραστήριος Αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Φωνής των Πειραιωτών", κ. Γιάννης Κανατσέλης.</b></span><br /> <br /> <span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif;">Μετά τη γιορτή οι Ιερείς κέρασαν τους εκκλησιαζόμενους, προς τιμή του εορτάζοντα, Χριστουγεννιάτικα γλυκά στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού. </span></div><div class="post-body entry-content"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif;"><b>Σταύρος Λιλόγλου</b></span></div>

Κοντά στην Κοινωνία του Πειραιά ο Στέφανος Χρήστου

Στις 27 Δεκεμβρίου το πρωΐ, ανήμερα της εορτής του Αγίου Στεφάνου, προσήλθαμε στην Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα Πειραιά και συναντήσαμε τον...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Ηττήθηκε η κυβέρνηση. Νίκησε το πρώτο κλειστό επάγγελμα.

<h3 class="post-title entry-title" style="color: #cc0000; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14px; font: italic normal bold 243%/normal Trebuchet, 'Trebuchet MS', Arial, sans-serif; line-height: 1.6em; margin-bottom: 0px; margin-left: -15px; margin-right: -15px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 15px; padding-right: 15px; padding-top: 0px; text-align: left; text-decoration: none;"><br /> </h3><div class="post-header-line-1" style="border-bottom-color: rgb(255, 255, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-top-color: rgb(255, 255, 255); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 4px; padding-bottom: 4px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 3px;"></div><div class="post-body entry-content" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 24px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div class="separator" style="clear: both; font-size: 14px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimvDO8XyJ_AjFIJV8CQka9TZ684PeIrp_BIP53GVDjzzT0KY4KBsTMVEmpRv0rewzdSTK7PtvZau-mcWOKovQbqdMD9SJOyiHBILp4l_djCSySGEIoYmS58ba3cYww9cX1TETEQf-ww-0/s320/Farmakeia.jpg" imageanchor="1" style="color: #003367; margin-bottom: 0px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimvDO8XyJ_AjFIJV8CQka9TZ684PeIrp_BIP53GVDjzzT0KY4KBsTMVEmpRv0rewzdSTK7PtvZau-mcWOKovQbqdMD9SJOyiHBILp4l_djCSySGEIoYmS58ba3cYww9cX1TETEQf-ww-0/s320/Farmakeia.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(255, 255, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-left-color: rgb(255, 255, 255); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(255, 255, 255); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(255, 255, 255); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; margin-bottom: 5px; margin-left: 5px; margin-right: 5px; margin-top: 5px; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px;" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Οι φαρμακοποιοί πέτυχαν την πρώτη νίκη εναντίον της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, εναντίον του μνημονίου. Το έχουμε πει κατ’ επανάληψη ότι η εξουσία είναι σαν το νερό. Όταν βρίσκει μαλακό χώμα το παρασύρει, όταν όμως βρίσκει πέτρα, βάζει την ουρά στασκέλια και αλλάζει δρόμο.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Στην προκειμένη περίπτωση οι φαρμακοποιοί είχαν ένα ισχυρό όπλο. Θα έκαναν 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες και δεν.... <br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><a href="" name="more" style="color: #003367; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;"></a>θα έδιναν φάρμακα με πίστωση. Μόλις άκουσε ο κ. Παπανδρέου ότι κόβεται η πίστωση, τράπηκε αμέσως σε άτακτη φυγή.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Αυτό δείχνει αδέρφια πως αυτή η κυβέρνηση είναι εντελώς αδύναμη. Μπορεί να βρυχάται ως λέων, αλλά είναι απλό ποντίκι και όποιος έχει τη δύναμη μπορεί να την νικά εύκολα.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><a href="http://hassapis-peter.blogspot.com/2010/12/blog-post_9443.html" style="color: #003367; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;"><i style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">http://hassapis-peter.blogspot.com/2010/12/blog-post_9443.html</i></a></span></div>

Ηττήθηκε η κυβέρνηση. Νίκησε το πρώτο κλειστό επάγγελμα.

Οι φαρμακοποιοί πέτυχαν την πρώτη νίκη εναντίον της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, εναντίον του μνημονίου. Το έχουμε πει κατ’ επανάληψη ότι η εξουσί...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Να τιμωρηθούν τώρα όσοι διαχειρίστηκαν κοινοτικά κονδύλια

<span class="Title" style="border-bottom-color: red; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 0px; border-left-color: red; border-left-style: solid; border-left-width: 0px; border-right-color: red; border-right-style: solid; border-right-width: 0px; border-top-color: red; border-top-style: solid; border-top-width: 0px; color: #3e618b; display: block; font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: bold; margin-bottom: 12px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: left !important;"><br /> </span><br /> <div class="ArticlePhoto" style="border-bottom-color: red; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 0px; border-left-color: red; border-left-style: solid; border-left-width: 0px; border-right-color: red; border-right-style: solid; border-right-width: 0px; border-top-color: red; border-top-style: solid; border-top-width: 0px; float: left; font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 10px; margin-right: 3px;"><img class="Photo" src="http://www.elzoni.gr/ast/cov/so/sofia_2010_11_26_19_17_19_b_2010_12_26_20_55_1_b.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; clear: both; float: none; margin-bottom: 10px; margin-right: 10px;" title="Να τιμωρηθούν τώρα όσοι διαχειρίστηκαν κοινοτικά κονδύλια" /><div class="caption" style="clear: both; float: none; margin-bottom: 10px; margin-right: 10px;"><b>Γράφει η<br /> Σοφία Βούλτεψη</b></div></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Περάσαμε τα Χριστούγεννα και διανύουμε την τελευταία εβδομάδα του χρόνου μέσα στον απόλυτο τρόμο.  Για πρώτη φορά φαίνεται ότι δεν δόθηκε εντολή να επιτραπεί στον λαό να ξεχαστεί για λίγο – κάτι που για τις ημέρες των Χριστουγέννων ήταν πάντα αυτονόητο, όπως και ο σεβασμός στα «μπάνια του λαού».</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></span><br /> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Αυτή τη φορά, τέτοια ανάπαυλα δεν υπάρχει. Από το πρωί ως το βράδυ ακούμε για τα χρήματα που πρέπει να εξοικονομηθούν και από πού θα βρεθούν – απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι αυτονόητη: Σε μια χώρα που δεν παράγει τίποτε (και επομένως το αίτημα της ανταγωνιστικότητας είναι κενό γράμμα), είναι γνωστό πού θα βρεθούν τα χρήματα.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Εκεί βρίσκεται και η εξήγηση ότι δεν επετράπη στιγμή χαλάρωσης. Στο μυαλό όλων πρέπει να παραμείνει σφηνωμένη η σκέψη ότι θα υποχρεωθούν να σφίξουν κι’ άλλο το ζωνάρι.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Με τον τρόπο αυτό, αποφεύγονται και οι πονηρές σκέψεις. Όπως αυτές που κάνει κάποιος αν διερωτηθεί «πού πήγαν τα λεφτά;». Όπως αυτές που αυτόματα έρχονται στο μυαλό, αν διαβάσει κανείς την έρευνα που δημοσιεύουμε σήμερα για τον τρόπο διαχείρισης των κοινοτικών κονδυλίων.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ακούμε, για παράδειγμα, ότι 700 εκατομμύρια ευρώ εξοικονομήθηκαν από την μη καταβολή του δώρου των Χριστουγέννων, ενώ άλλα 500 εκατομμύρια θα εξοικονομηθούν από το πάγωμα των μισθών κατά το 2011. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δεχθούμε αδιαμαρτύρητα, χωρίς να αναζητήσουμε ευθύνες από κανέναν, διότι αυτό είναι, πάει και τελείωσε.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ψίχουλα μπροστά σ’ αυτά που χάθηκαν από την κακοδιαχείριση και διασπάθιση των κοινοτικών κονδυλίων, των οποίων αν είχε γίνει σωστή χρήση δεν θα βρισκόμασταν στην σημερινή κατάσταση.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Υπενθυμίζω ότι μετά το 1981, η Ελλάδα εισέπραξε από τα πλαίσια στήριξης της ΕΕ πάνω από 60 δις ευρώ. Υπενθυμίζω επίσης ότι η κατανομή αυτών των χρημάτων έχει ως εξής: Την περίοδο 1985-1987 η Ελλάδα έλαβε 1,2 δις εκιού για τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα. Μετά το 1988 είχαμε το πρώτο και το δεύτερο πακέτο Ντελόρ. Το πρώτο υλοποιήθηκε την περίοδο 1988-1993, ήταν 8 δις εκιού και επρόκειτο για γερή ενίσχυση από τα διαρθρωτικά ταμεία της τότε ΕΟΚ. Το δεύτερο πακέτο Ντελόρ (1994-1999) πρόσφερε ακόμη γενναιότερη ενίσχυση: 17,5 δις εκιού και αποσκοπούσε στην οικονομική και κοινωνική συνοχή, κυρίως των ασθενεστέρων οικονομικά περιφερειών.  Μετά ήλθε το τρίτο πακέτο (2000-2006), με 25 δις ευρώ. Και τώρα βρισκόμαστε στο τέταρτο (το ΕΣΠΑ) με τουλάχιστον 22,5 δις ευρώ.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Στο μεταξύ, άλλα χρήματα έρχονταν για επιμέρους δράσεις, όπως η αγροτική οικονομία (με τις περίφημες επιδοτήσεις), για την ανάπτυξη της οποίας η Ελλάδα εισέπραξε πάνω από 40 δις ευρώ (τα περισσότερα από κάθε άλλη χώρα), αλλά παρ’ όλα αυτά οι αγρότες βρίσκονται σταθερά στις αρχές κάθε χρόνου στα μπλόκα.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Αν τα συνυπολογίσουμε όλα αυτά, μιλούμε για ποσά μεγαλύτερα από το ύψος του ληστρικού δανείου από τον μηχανισμό στήριξης. Και μάλιστα για ποσά που δεν αποτελούσαν δάνειο, αλλά μοναδική προϋπόθεση για την εκταμίευσή τους ήταν η εθνική συμμετοχή και η χρηστή διαχείριση.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Ελλάδα δεν ανταποκρίθηκε σε καμιά από τις δύο υποχρεώσεις της. Με συνέπεια τις χαμηλές απορροφήσεις, που με την σειρά τους προκαλούσαν βιαστικές και χωρίς ελέγχους διαδικασίες και τις γνωστές «γέφυρες» με μεταφορά χρημάτων από την μια περίοδο ευρωπαϊκής οικονομικής στήριξης στην άλλη.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Μια δεύτερη συνέπεια ήταν ότι οι ελλιπείς έλεγχοι και οι ατασθαλίες προκαλούσαν πρόστιμα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η χώρα μας υποχρεώθηκε να επιστρέψει μέρος των χρημάτων (με χαρακτηριστικότερη περίπτωση αυτήν του Κτηματολογίου).</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Παρ’ όλο αυτόν τον πακτωλό χρημάτων, η Ελλάδα δεν ολοκλήρωσε την αναβάθμιση των βασικών συγκοινωνιακών της υποδομών, όπως ο ΠΑΘΕ και ο κεντρικός κορμός του σιδηροδρομικού δικτύου. Ακόμη πιο πίσω βρέθηκε όσον αφορά στην υλοποίηση άυλων επενδύσεων που είχαν ενταχθεί στα ΚΠΣ, όπως η αναβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών και η εκπαίδευση.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Παρά τα τρία ΚΠΣ, το ΕΣΥ παρέμεινε χωρίς μηχανοργάνωση και τα νοσοκομεία μας συνέχισαν να λειτουργούν με μπακάλικα τεφτέρια, χωρίς να καθίστατο δυνατός οποιοσδήποτε έλεγχος. Η πρώτη προσπάθεια για μηχανοργάνωση έγινε με το Α΄ ΚΠΣ, η δεύτερη με το Β΄ και η τρίτη με το Γ΄. Αποτέλεσμα μηδέν. Τώρα ακούμε ότι η μηχανοργάνωση θα έλθει την άνοιξη, μαζί με τα… χελιδόνια.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Παράλληλα, τα έργα κατακερματίζονταν σε πολλά προγράμματα (το Α΄ ΚΠΣ «κόπηκε» σε 25 προγράμματα, το Β΄  σε 30 και το Γ΄ σε 24, ενώ στην Πορτογαλία ουδέποτε υπήρξαν άνω των 17 προγραμμάτων).</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Διαπιστώνεται έτσι ότι το θέμα δεν είναι να φθάνουν απλώς τα χρήματα, αλλά και να αξιοποιούνται σωστά. Διαφορετικά συμβαίνει αυτό που έγινε στην Ελλάδα: Αύξηση του ΑΕΠ με παράλληλη αύξηση της ανεργίας. Το 1995 το ΑΕΠ αυξανόταν με ρυθμό  2,1% και η ανεργία βρισκόταν στο 9,2%. Το 1999 παρουσιαζόταν ανάπτυξη της τάξης του 3,4% και η ανεργία βρισκόταν στο 12%. </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Θα μπορούσε να πει κάποιος: Ναι, πρόκειται για πολλά λεφτά, αλλά τελικά ήσαν όσα πήραμε τον Απρίλιο από την τρόικα. Δεν είναι έτσι και μπορεί κανείς αυτό εύκολα να το αντιληφθεί. Διότι τα λεφτά που πήραμε από την τρόικα είναι δανεικά και για να τα πάρουμε παραιτηθήκαμε από την εθνική μας κυριαρχία.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Τα λεφτά που πήραμε από την τρόικα γεννάνε τόκους. Ενώ τα λεφτά που παίρνουμε από την ΕΕ θα μπορούσαν να γεννήσουν κι’ άλλα λεφτά για την χώρα, αν είχαν αξιοποιηθεί σωστά και δεν είχαν κατασπαταληθεί, διασπαθιστεί, μεταφερθεί στο πελατειακό κράτος και τελικά κλαπεί.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Σύμφωνα με όλες τις μελέτες  της Κομισιόν, η Ελλάδα δεν μπορεί να αξιοποιήσει αποδοτικά τα κοινοτικά χρήματα. Για κάθε 1 ευρώ, μπορούσαμε να έχουμε όφελος από την αύξηση του ΑΕΠ τουλάχιστον 2,5 ευρώ. Το όφελος, όμως, σύμφωνα με την πρόβλεψη της Κομισιόν για την Ελλάδα ήταν μόλις 1,07 ευρώ ως και το 2010!</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: CAllibri, Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Το 2010 ήλθε και έφυγε κι’ εμάς μας πάτησε το τρένο…</span></span>

Να τιμωρηθούν τώρα όσοι διαχειρίστηκαν κοινοτικά κονδύλια

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη Περάσαμε τα Χριστούγεννα και διανύουμε την τελευταία εβδομάδα του χρόνου μέσα στον απόλυτο τρόμο.  Για πρώτη φορά...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...