Antonis Boskoitis
Έχω την αίσθηση πως την κηδεία του Σαββόπουλου το Σάββατο θα την εκμεταλλευθεί επικοινωνιακά και πολιτικά η κυβέρνηση. Του τύπου «Κηδεύουμε έναν δικό μας καλλιτέχνη» ή «Δεν έχετε εδώ θέση, παλιοαριστεροί» κλπ. Ο Σαββόπουλος, βλέπεις, δεν ζήτησε να ταφεί ως κομμουνιστής όπως έκαναν ο Θεοδωράκης και ο Μικρούτσικος και θα ήταν σουρεαλιστικό κάτι τέτοιο τη στιγμή που μέχρι τελευταία στιγμή δήλωνε την υποστήριξη του στον Μητσοτάκη και τη ΝΔ. Εγώ πάλι θεωρώ πως πρέπει να παραστούν στην κηδεία όλοι όσοι ένιωσαν «προδομένοι» από τις πολιτικές επιλογές του. Δίπλα στους δεξιούς χαρτογιακάδες να σκάσουν γεροντοφρικιά και «αμετανόητοι» αριστεροί για να τιμήσουν περισσότερο μια ολόκληρη εποχή που φεύγει ανεπιστρεπτί μαζί του και ένα σημαντικότατο έργο που μένει εδώ ολοζώντανο. Βέβαια, ως γνωστόν, ο Σαββόπουλος «προοδευτικός» υπήρξε για μία εικοσαετία περίπου και «συντηρητικός» για τα επόμενα σαράντα χρόνια. Ας μην κρατήσουμε αυτό, δικαίωμα του ήταν άλλωστε. Ας είμαστε εκεί γιατί σίγουρα κάποτε θα συγκινηθούμε ξανά με τη «Συννεφούλα» του, θα ξαναβγούμε στους δρόμους με τη «Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ» του και θα ξανανιώσουμε το μεγαλείο του δημιουργού ακούγοντας το «Μ' αεροπλάνα και βαπόρια». Τα τραγούδια δεν πεθαίνουν ποτέ.

Next
This is the most recent post.
Previous
Παλαιότερη Ανάρτηση
 
Top