Στα 22,7 δισ ευρώ ο τζίρος του τζόγου στην Ελλάδα για το 8μηνο του 2023!
Μετά από 13 χρόνια μνημονίων, το αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας έχει καλιμπραριστεί πλήρως στις ορέξεις της Ολιγαρχίας, εγχώριας και διεθνούς. Η χώρα μας έχει καταστεί μια οικονομία εμπορίας χρέους, δημόσιου και κυρίως ιδιωτικού, κάτι που κοινωνικά μεταφράζεται σε τραγική υποβάθμιση των προσδοκιών των πολιτών προς το αρνητικότερο, μιας και φτάσαμε να έχουμε ως κύριο προϊόν προσέλκυσης των περιβόητων επενδυτών, την ίδια τη χρεοκοπία!
Σε αυτή τη δυστοπία που κερδοσκοπεί πάνω στη μιζέρια, στο ξεσπίτωμα και τον πλειστηριασμό, ο τζόγος αποτελεί ισχυρότατο όπλο στα χέρια της ολιγαρχίας. Είναι το σύγχρονο όπιο του λαού, εξίσου εθιστικό με το πραγματικό, συμβατό απόλυτα με την ακραία ατομικιστική αντίληψη του «get rich or die trying» που προωθείται με κάθε τρόπο ιδεολογικά από τον δυτικό κόσμο.
Διαφημίσεις τζόγου παντού, με το 60% των προβαλλόμενων διαφημιστικών μηνυμάτων στα τηλεοπτικά κανάλια να αφορούν τον τζόγο, ποσοστό που φτάνει το 90% όταν μιλάμε για διαφημιστική πίτα που σχετίζεται με αθλητική διοργάνωση. Ο επαγγελματικός αθλητισμός πλέον παγκοσμίως υπάρχει για να υπηρετεί τον τζόγο.
Σε όλες τις αθλητικές διοργανώσεις παγκοσμίως, σε όλες τις ομάδες -ποδοσφαιρικές, μπασκετικές και σε λοιπά δημοφιλή αθλήματα- κυρίαρχοι χορηγοί είναι στοιχηματικές εταιρείες. Στην Ελλάδα παρακολουθούμε ακόμα και τη δημόσια ΕΡΤ να έχει ως χορηγούς σε αθλητικές εκπομπές στοιχηματικές εταιρείες! Το ίδιο το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της χώρας, φέρει στον τίτλο του στοιχηματική εταιρεία!
Συσχέτιση φτώχειας και τζόγου
Όταν ο πολίτης μετατρέπεται σε υπήκοο και η δημοκρατία σε ένα μασίφ πλαίσιο χωρίς εναλλακτική - μνημόνια με ή χωρίς χαμόγελο, με την μεγάλη εικόνα δηλαδή δοτή άνωθεν, ο τζόγος πλασάρεται ως η μόνη δυνατότητα αλλαγής της μικρής εικόνας, της ατομικής (η οποία όντως αλλάζει, αλλά προς το χειρότερο: ο τζόγος είναι εθιστικός, προκαλεί εξάρτηση στους χρήστες). Αυτό έχει τεράστια απήχηση στα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα που είναι εγκλωβισμένα σε μηδενική κοινωνική κινητικότητα, μηδενικές ευκαιρίες, με μια πολιτεία που αποσύρεται από πάροχος υγείας, παιδείας και πρόνοιας, αφήνοντας τα όλα στην ευχέρεια της ατομικής ευθύνης. Έρευνες δείχνουν ξεκάθαρα τη συσχέτιση φτώχειας και τζόγου (Καναδάς 2016, ΗΠΑ - Πανεπιστήμιο NY at Buffalo 2014).
Μια κοινωνία που νοσεί, μια κοινωνία εθισμένη στον τζόγο
Από τα παλιά προποτζίδικα με το δεκατριάρι, περάσαμε το 2000 στα στοιχηματζίδικα και φτάσαμε στα μικρά καζίνο της γειτονιάς, τα φρουτάκια (κάποτε υπήρχε η ΕΒΓΑ της γειτονιάς, τώρα το καζίνο της γειτονιάς). Ταυτόχρονα, αναπτύχθηκε ένας παράλληλος κόσμος τζόγου στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Παιγνίων, μόνο κατά το 8μηνο του 2023, ο τζίρος του τζόγου στην Ελλάδα είναι 22,7 δισ ευρώ, με τη μερίδα του λέοντος να παίρνουν οι διαδικτυακές εταιρείες με 17 δισ ευρώ! Αναμένεται το συνολικό ποσό του τέλος του έτους να ξεπεράσει τα 30 δισ ευρώ! Πρόκειται για τζίρο που ξεπερνά το 15% του ΑΕΠ της οικονομίας μας!
Η κοινωνία μας νοσεί, είναι εθισμένη στον τζόγο. Ελάχιστοι μιλούν για αυτό δημόσια, καθώς μιντιακό κατεστημένο, συστημικά κόμματα και επιχειρηματική ελίτ έχουν λαμβάνειν δισεκατομμύρια. Απαιτείται άμεσα ένα πλαίσιο δράσεων, εκπαιδευτικών, υποστηρικτικών και θεσμικών που θα «σκοτώσουν» αυτή την δήθεν αγορά. Απαιτείται εκπαίδευση και πληροφόρηση της νεολαίας και ενίσχυση των -τώρα ουσιαστικά ανύπαρκτων- δημόσιων δομών υποστήριξης και απεξάρτησης των εξαρτημένων. Ταυτόχρονα, πρέπει να θεσμοθετηθεί ένα πολύ αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο για τον τζόγο που ουσιαστικά θα βγάλει όλες αυτές τις παρασιτικές εταιρείες εκτός λειτουργίας: απαγόρευση διαφημίσεων και χορηγιών και θέσπιση φορολόγησης της τάξης του 95% και άνω.
