Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει τον ΣΥΡΙΖΑ και από την καλή - αν υπάρχει - και την ανάποδη.
Αφού παρέδωσε τη «βαλίτσα με τα πυρηνικά» σε κάποιον που είναι το αντίθετό του, προειδοποίησε: δεν θα πλήξετε με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Από τις λέξεις που χρησιμοποίησε μπροστά στις κάμερες στη συνομιλία του με τον Κασσελάκη - και κυρίως από όσες απέφυγε - προέκυπτε ότι το εννοούσε.
Προφανώς έχει συναίσθηση σε ποιον παρέδωσε και πήρε εμφανείς αποστάσεις, καθώς η ιλαροτραγωδία του κόμματος - για την οποία δεν είναι άμοιρος ευθυνών - εξελίσσεται σε δράμα.
Το νόημα όσων είπε, το είχε αποδώσει ήδη ο Στέφανος Τζουμάκας: «Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη σ’ αυτή την κατάσταση».
Οι πρώτες επιλογές προσώπων του νέου αρχηγού και η επανεμφάνιση του Πολάκη στην πίστα -, με την απειλή «ερχόμαστε» στον Άδωνι - έδειξαν τι επακολουθεί.
Ειδικά αν συνδυαστεί με την απελπισία της ηττημένης κομματικής γραφειοκρατίας, που εξέφρασαν ο Τσακαλώτος, ο Σκουρλέτης και ο Φίλης.
Με Πολάκη, Παππά, Τζάκρη, Δούρου, Καρανίκα και τον αμφιλεγόμενο ναύαρχο ως επιτελείο του, ο Κασσελάκης βρίσκεται ήδη σε άμυνα.
Επειδή βρίσκεται εν αδίκω - με τα δεδομένα του κόμματος που παρέλαβε.
Αυτό ακριβώς του επισήμανε ο Γιάννης Ραγκούσης, σχολιάζοντας τη σπουδή για αντικατάσταση του Θανάση Θεοχαρόπουλου.
Στη διεύθυνση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, τον όρισαν κομματικά και κοινοβουλευτικά όργανα, που υφίστανται πάντα.
Λόγοι τάξης επέβαλαν στον νέο πρόεδρο να ασκήσει το προνόμιό του για αντικατάσταση, μέσω αυτών.
Η εσωκομματική ευπρέπεια υποχρέωνε να ενημερώσει προσωπικά, πριν την εκπαραθύρωση.
Επί της ουσίας έπρεπε να προστατευθεί η έννοια της πολιτικής διεύρυνσης, την οποία προσωποποιεί επαρκώς ο Θεοχαρόπουλος.
Ο Ραγκούσης σημειώνει ότι ο καρατομηθείς, εκτός από υποδειγματικό στέλεχος «στις δηλώσεις και τη δημόσια συμπεριφορά του» - και μετά την αποπομπή του - ήταν και άνθρωπος της εμπιστοσύνης του Τσίπρα, «στον αγώνα για διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ».
Έτσι, σε άλλο μήκος κύματος, από το παλιό ιερατείο της Κουμουνδούρου, ανοίγει ένα κρίσιμο θέμα: τη διαφύλαξη της κληρονομιάς του Τσίπρα, στην οποία ορκίσθηκε – έστω υποκριτικά, όπως σε πολλά άλλα – ο Κασσελάκης.
Μετά τις συγκυριακές νίκες του 2015, η διεύρυνση ήταν προσωπική πολιτική επιλογή Τσίπρα και στην ήττα του 2019 διατήρησε την εκλογική επιρροή του πάνω από το 30% - μετατρέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα εξουσίας.
Ο Τσίπρας ηττήθηκε γιατί δεν την επέβαλε ως δεξαμενή για ανάδειξη νέας κυβερνώσας ομάδας, απέναντι στους μανδαρίνους του δόγματος «αριστερά και τίποτε άλλο».
Αυτό που προκύπτει από την αντίδραση Ραγκούση, είναι ότι αυτή η κληρονομιά ξηλώνεται, ή έστω περιορίζεται στην Τζάκρη.
Στο κόμμα έχει πλέον λόγο ο πατέρας και ο αδελφός του Κασσελάκη - ενδεχομένως και η σκυλίτσα του - αλλά όχι ο Θεοχαρόπουλος.
Καλή αρχή δεν το λες…
