"Αφού δεν μας θέλει ο λαός, είναι ώρα να πάμε σπίτι μας" είναι μία από τις φράσεις του Κωστή Στεφανόπουλου, η οποία έμεινε στην Ιστορία. Ειπώθηκε, όταν στις ευρωεκλογές του 1994, η ΔηΑνα απέτυχε να εκλέξει βουλευτή αφού δεν έπιασε το όριο του 3%...
Ο Στεφανόπουλος διέλυσε το κόμμα και αποχώρησε από την πολιτική. Πριν φύγει, συγκέντρωσε όσα χρήματα από την κρατική επιχορήγηση είχαν μείνει στο ταμείο τής ΔηΑνα και πήγε στην Τράπεζα της Ελλάδος για να τα επιστρέψει.
Η κίνησή του αυτή μπλόκαρε το σύστημα και προκάλεσε αμηχανία στους υπαλλήλους, που άρχισαν να ψάχνουν τι να κάνουν μ' αυτά, αφού δεν είχε προβλεφθεί κωδικός για επιστρεφόμενες επιχορηγήσεις κομμάτων.
Ο Πρόεδρος της καρδιάς μας, που με το ήθος, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, την παρρησία του, αν και δεν απαρνήθηκε ποτέ τις πολιτικές του πεποιθήσεις και καταβολές, αποτέλεσε σύμβολο ενότητας και περηφάνιας του ελληνικού λαού.
Δύο περιστατικά από την θητεία του ως Προέδρου:
Κάποιο μεσημέρι έμεινε στο προεδρικό μέγαρο, επειδή νωρίς το απόγευμα είχε μια συνάντηση. Ζήτησε, λοιπόν, από τον μάγειρα να του φέρει δυο τηγανητά αβγά και λίγο ψωμί να βάλει στο στόμα του, "αν δεν σας δημιουργώ πρόβλημα". Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν ο Στεφανόπουλος απαίτησε να πληρώσει το φαγητό του!
"Ζήτησα κάτι να φάω ως απλός πολίτης και όχι ως πρόεδρος δημοκρατίας, οπότε πρέπει να πληρώσω", είπε στον εμβρόντητο μάγειρο. Κι επειδή ο πρόεδρος επέμενε, ο μάγειρας αναγκάστηκε να κινητοποιήσει όλο το προσωπικό ώσπου να βρεθεί κάποιος να τον βγάλει από την δύσκολη θέση.
Κατά την διάρκεια της θητείας του οι δικαστές έβγαλαν μια απόφαση να αυξηθεί ο μισθός τους, οπότε εξ αντανακλάσεως έπρεπε να αυξηθεί και η βουλευτική αποζημίωση άρα και η αποζημίωση του Προέδρου της Δημοκρατίας. "Θα μου δώσετε όσα μου δίνατε, αυτή την αύξηση δεν την θέλω", είπε ο Στεφανόπουλος αναστατώνοντας το Υπουργείο Οικονομικών. Τελικά, ο πρόεδρος πείστηκε να εισπράττει όσα του έδιναν και να καταθέτει όσα νόμιζε πως δεν δικαιούται σε οποιοδήποτε ίδρυμα επιθυμούσε.
Όταν Μπιλ Κλίντον επισκέφθηκε την Ελλάδα το 1999,θυμόμαστε όλοι την ιστορική ομιλία του Προέδρου κατά την διάρκεια του επίσημου δείπνου. Όπως και το σχόλιο του Έλληνα Πρόεδρου, όταν χαρακτήρισε ως ευπρόσδεκτη την δήλωση Κλίντον περί πολιτικής λύσης στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά πρόσθεσε: "Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγεται ένας πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, καίτοι οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είχα σκεφθεί ποτέ ως μέσο αποφυγής ενός τέτοιου ενδεχομένου τον βομβαρδισμό της Σερβίας. Αλλά, δεν έχει σημασία τι μπορούσα να φανταστώ εγώ. Σημασία έχει το ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο, τρόποι στηριζόμενοι στις αρχές του διεθνούς δικαίου, τις οποίες γνωρίζει πολύ καλά ο πρόεδρος κ. Κλίντον και είμαι βέβαιος ότι δεν θα αμελήσει να τις θέσει σε εφαρμογή".
Ο Πρόεδρος έφυγε στις 20 Νοεμβρίου του 2016. Κατέχει και θα κατέχει πάντα ένα κομμάτι στην καρδιά και την σκέψη μας.
