Το ιλιγγιώδες ποσό της αποζημίωσης αφορά, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, τις πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού που εφάρμοζε η Εθνική Ασφαλιστική, η οποία εντός του 2021 ξεπουλήθηκε έναντι πινακίου φακής στο αμερικανικό fund CVC Capital Partners (στο οποίο λίγο καιρό αργότερα προσλήφθηκε η κόρη του πρωθυπουργού Σοφία Μητσοτάκη).
Η δικαστική αυτή εξέλιξη αφορά αθέμιτο ανταγωνισμό σε επίπεδο οδικής βοήθειας μόνο στη Λάρισα και μόνο για οκτώ μήνες, αλλά ουδείς μιλάει για το τι μέλλει γενέσθαι με τους υπόλοιπους νομούς αλλά και κατά πόσο μπορεί να επιφέρει από την πλευρά του fund αίτηση για μείωση του ευτελούς τιμήματος των 451 εκατομμύριων ευρώ για την αγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής.
Ας μην ξεχνάμε ότι από το ονομαστικό αυτό τίμημα η Εθνική Τράπεζα θα πάρει σίγουρα μόνο τα 334 εκατομμύρια, ενώ τα υπόλοιπα θα τα πάρει τμηματικά και υπό αίρεση εφόσον επιτυγχάνει τους συμφωνημένους στόχους για πωλήσεις τραπεζοασφαλιστικών προϊόντων της Εθνικής Ασφαλιστικής μέσω του δικτύου των καταστημάτων της σε βάθος 15ετίας.
Οποία κι αν είναι η απάντηση στα παραπάνω εύλογα ερωτήματα, αυτό που προκαλεί περιέργεια είναι ότι δεν σχολιάζεται μια δικαστική απόφαση που στην ουσία και πέραν της υπέρογκης αποζημίωσης αναδεικνύει τον ζόφο του αθέμιτου ανταγωνισμού που άρχισε να διεξάγει η Εθνική Ασφαλιστική το 1996, για να δικαιωθεί τελικά η Express Service το 2021!
Εν πολλοίς, είναι αυτές οι αθέμιτες πρακτικές οι οποίες στραγγάλισαν τη μεγαλύτερη εταιρεία οδικής βοήθειας της χώρας, που ξεκίνησε ως ατομική επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη το 1977 και κατέληξε να προσφέρει οδική βοήθεια σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια
Η Εθνική Ασφαλιστική δραστηριοποιήθηκε στον κλάδο της οδικής βοήθειας διαφημίζοντας τις υπηρεσίες της στο καταναλωτικό κοινό. Όμως, επειδή δεν είχε δικά της μέσα οδικής βοήθειας, πρόσφερε την υπηρεσία μέσω άλλων εταιρειών, οι οποίες όμως δεν πληρούσαν τις νόμιμες προϋποθέσεις. Αυτή η παρατυπία της έδωσε το δικαίωμα να μπορεί να πωλεί πολύ φτηνά τις προσφερόμενες υπηρεσίες.
Υπό το βάρος αυτών των συνεπειών, που στραγγάλιζαν την ιδιωτική πρωτοβουλία, ο Ι. Ραπτόπουλος πέτυχε με την υπ’ αριθμόν 743/2009 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης να απαγορεύσει στην Εθνική Ασφαλιστική να συνάπτει συμβάσεις παροχής οδικής βοήθειας χωρίς η ίδια ή οι συνεργαζόμενες με αυτήν επιχειρήσεις να διαθέτουν οχήματα προορισμένα και διαμορφωμένα για οδική βοήθεια και χωρίς το ανάλογο προσωπικό και την εν γένει απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή και τις εγκαταστάσεις για την παροχή στους πελάτες οδικής βοήθειας, υποχρεώνοντάς την να παραλείπει τις ενέργειες αυτές, επ’ απειλή σε βάρος της χρηματικής ποινής €2.000 για κάθε μελλοντική παραβίαση της υποχρέωσής της.
Όπως φαίνεται, αυτή την απόφαση του 2009 έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια η διοίκηση της Εθνικής Ασφαλιστικής το 2010.
Η Εθνική Ασφαλιστική δραστηριοποιήθηκε στον κλάδο της οδικής βοήθειας διαφημίζοντας τις υπηρεσίες της στο καταναλωτικό κοινό. Όμως, επειδή δεν είχε δικά της μέσα οδικής βοήθειας, πρόσφερε την υπηρεσία μέσω άλλων εταιρειών, οι οποίες όμως δεν πληρούσαν τις νόμιμες προϋποθέσεις. Αυτή η παρατυπία της έδωσε το δικαίωμα να μπορεί να πωλεί πολύ φτηνά τις προσφερόμενες υπηρεσίες.
Υπό το βάρος αυτών των συνεπειών, που στραγγάλιζαν την ιδιωτική πρωτοβουλία, ο Ι. Ραπτόπουλος πέτυχε με την υπ’ αριθμόν 743/2009 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης να απαγορεύσει στην Εθνική Ασφαλιστική να συνάπτει συμβάσεις παροχής οδικής βοήθειας χωρίς η ίδια ή οι συνεργαζόμενες με αυτήν επιχειρήσεις να διαθέτουν οχήματα προορισμένα και διαμορφωμένα για οδική βοήθεια και χωρίς το ανάλογο προσωπικό και την εν γένει απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή και τις εγκαταστάσεις για την παροχή στους πελάτες οδικής βοήθειας, υποχρεώνοντάς την να παραλείπει τις ενέργειες αυτές, επ’ απειλή σε βάρος της χρηματικής ποινής €2.000 για κάθε μελλοντική παραβίαση της υποχρέωσής της.
Όπως φαίνεται, αυτή την απόφαση του 2009 έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια η διοίκηση της Εθνικής Ασφαλιστικής το 2010.
Ο Ι. Ραπτόπουλος προσέφυγε δικαστικά για το διάστημα από 01-01-2010 έως και 31-08-2010 και μόνο για τον νομό Λάρισας, όπου η Εθνική Ασφαλιστική (με βάση όσα είχε καταφέρει να συλλέξει η Express Service) είχε τελέσει 5.644 παραβιάσεις της απόφασης. Ως εκ τούτου, η Express Service ζητούσε το ποσό των 11,28 εκατομμυρίων ευρώ (5.644 x 2.000 ευρώ χρηματική ποινή). Εύλογα καταλαβαίνουμε το μέγεθος των αθέμιτων πρακτικών της Εθνικής Ασφαλιστικής στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας και την απώλεια κερδών της Express Service!
