Οι χήνες που τις αγόρασαν ήταν μικρές. Μεγάλωσαν έβγαλαν φτερά, ζωντανεύοντας την αυλή του σπιτιού τους, μαζί με τα άλλα ζώα που είχαν στην κατοχή τους, αγελάδα, μοσχαράκι, προβατάκια και κατσίκες.
Μια παραδοσιακή αυλή που πλέον δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε στα χωριά μας.
Τα χρόνια περνούσαν τα δυο κορίτσια της οικογένειας κι ο γιος της οικογένειας μεγάλωσαν…όπως εξάλλου και οι χήνες τις οποίες είχαν προμηθευτεί από τον αγαπημένο τους θείο, τον Αχιλλέα, ο οποίος κατάγεται από ένα χωριό της Καρδίτσας, τους Αγίους Θεοδώρους.
Όλα αυτά τα χρόνια το ζευγάρι των χηνών γέννησε πολλά αυγά, η θηλυκή χήνα τα κλωσούσε και η οικογένεια τους μεγάλωνε. Τα παιδιά της οικογένειας από ηλικία 7 έως 12 χρόνων, απολάμβαναν το παιχνίδι με τα πτηνά, φροντίζοντας να μην τους λείπει τίποτα. Νερό και φαγητό, αλλά και αγάπη. Σαφώς η αγάπη τους απομάκρυνε κάθε σκέψη τα πτηνά να σφαχτούν και να φτάσουν στο τραπέζι, καθώς τα θεωρούσαν κάτι σαν φίλους, σαν μέλη του σπιτιού και της οικογένειας.
Κι αν η ιστορία φαίνεται ως παραμύθι, δεν είναι. Αποτελεί πραγματικότητα την οποία συνάντησε η ηλεκτρονική εφημερίδα «ΚΡΗΝΗ LIVE» σε ένα παραδοσιακό αγροτικό σπίτι της Πηνειάδας Τρικάλων, της οικογένειας του συντοπίτη Ιατρού Αχιλλέα Κούμπου.
Η αγάπη της οικογένειας για τα ζώα, η προστασία, η φροντίδα και η ευαισθησία που έδειξαν και δείχνουν, απεριόριστη. Το ζευγάρι των χηνών που είχαν προμηθευτεί οι γονείς τους πριν 38 χρόνια, από τον θείο Αχιλλέα, προσέφερε στην οικογένεια πολλά πτηνά, τα οποία δεν έφτασαν ποτέ στο τραπέζι, αντιθέτως ομόρφυναν το σπίτι μαζί με τα υπόλοιπα ζώα, του αγροτόσπιτου.
Πέρασαν 38 χρόνια κι από τις χήνες και χηνόπουλα, έμεινε μονάχα το αρσενικό. Ο «Χήνος» όπως τον αποκαλούσαν τα τρία παιδιά της οικογένειας.
Η χήνα σήμερα ζει και αποτελεί, ναι, καλά ακούτε, την γηραιότερη του κόσμου. Το πτηνό αν και με πολλά προβλήματα λόγω της μεγάλης ηλικίας αντέχει στο χρόνο. Η όραση του έχει χαθεί εντελώς, αλλά ακόμη και σήμερα δέχεται την φροντίδα της μητέρας του γιατρού, αλλά και των τριών ενήλικων πλέον αδελφών, όταν επισκέπτονται το γενέθλιο τόπο. Ακόμη και σήμερα η αγάπη της οικογένειας είναι απεριόριστη καθώς τόσο ο γιατρός, όσο και οι δυο του αδελφές φέρνουν στην μνήμη τα παιδικά χρόνια. Τον ταΐζουν ακόμη και στο στόμα κι εκείνος δέχεται την αγάπη με ευχαρίστηση.
Όπως μας αναφέρει ο κύριος Κούμπος έχουν ξεκινήσει ήδη οι ενέργειες έτσι ώστε ο ο «Χήνος» να λάβει επάξια μια θέση στο Βιβλίο Γκίνες.
Πηγή: krinitrikalon.gr
