Σύμφωνα με την επιστημονική μελέτη από από το Πανεπιστήμιο Catholique de Louvain στο Βέλγιο και το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας για το Νερό και την Ατμόσφαιρα στη Νέα Ζηλανδία, τα είδη συλλέχθηκαν από το Chatham Rise - μια περιοχή του πυθμένα των ωκεανών στα ανατολικά της Νέας Ζηλανδίας - τον Ιανουάριο του περασμένου έτους,.
Ένας από αυτούς, ο καρχαρίας kitefin, είναι το μεγαλύτερο γνωστό φωτεινό σπονδυλωτό, καθώς μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 180 εκατοστά. Γι' αυτό και οι ερευνητές τον ανέφεραν ως ο «γιγαντιαίος φωτεινός καρχαρίας».
Η βιοφωταύγεια, η παραγωγή δηλαδή ορατού φωτός μέσω μιας χημικής αντίδρασης από ζωντανούς οργανισμούς, επιβεβαιώθηκε επίσης στα είδη "blacklark lanternshark" και στο "south lanternshark". Τα τρία είδη ήταν ήδη γνωστά στους θαλάσσιους βιολόγους, αλλά είναι η πρώτη φορά που εντοπίστηκε σε αυτά το φαινόμενο της βιοφωταύγειας, ένα διαδεδομένο κατά τα άλλα φαινόμενο στη θαλάσσια ζωή.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα ευρήματα συμβάλλουν στην κατανόηση της ζωής μας στα βαθιά νερά, ένα δηλαδή από τα λιγότερο μελετημένα οικοσυστήματα στον πλανήτη. Πιστεύουν δε ότι οι λαμπερές κοιλιές των καρχαριών ενδεχομένως να τους βοηθούν στο να κρυφτούν από αρπακτικά ζώα ή από άλλες απειλές που κείτονται από κάτω τους.
Όλοι οι καρχαρίες ζουν σε μια ζώνη του ωκεανού γνωστή ως μεσοπελαγική ή «ζώνη του λυκόφωτος», σε βάθος μεταξύ 200-1.000 μέτρων, πέρα από το οποίο το φως του ήλιου δεν διεισδύει.
Τα εν λόγω είδη αντιμετωπίζουν ένα περιβάλλον χωρίς μέρη να κρυφτούν, εξ ου και η ανάγκη για εκπομπής φωτισμού ως μορφή καμουφλάζ, προσθέτουν οι ερευνητές. Ωστόσο, χρειάζεται περαιτέρω μελέτη για να επιβεβαιωθεί οποιαδήποτε υπόθεση, αναφέρουν οι ερευνητές στην δημοσίευσή τους στο περιοδικό Frontiers in Marine Science.
«Λαμβάνοντας υπόψη την απεραντοσύνη της βαθιάς θάλασσας και την εμφάνιση φωτεινών οργανισμών σε αυτήν τη ζώνη, είναι πλέον όλο και πιο προφανές ότι η παραγωγή φωτός σε βάθος πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δομή του μεγαλύτερου οικοσυστήματος στον πλανήτη μας», σημειώνουν οι ερευνητές.
«Λαμβάνοντας υπόψη την απεραντοσύνη της βαθιάς θάλασσας και την εμφάνιση φωτεινών οργανισμών σε αυτήν τη ζώνη, είναι πλέον όλο και πιο προφανές ότι η παραγωγή φωτός σε βάθος πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δομή του μεγαλύτερου οικοσυστήματος στον πλανήτη μας», σημειώνουν οι ερευνητές.
