Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Δεν σου δίνει εύκολα η ζωή δεύτερες ευκαιρίες. Πρέπει να ματώσεις πολύ, να σπάσεις τον εαυτό σου και να τον ξαναφτιάξεις, ξανά και ξανά.
Δεν σε ενημερώνει ότι θα σου την δώσει την ευκαιρία που ζητάς. Κι έχεις δυο επιλογές.
Η μία, να κάτσεις και να περιμένεις από την ζωή να σου τη δώσει αυτή την ευκαιρία. Να την ζητάς, να την ποθείς, να παρακαλάς με όλη σου την ψυχή γι’αυτή.
Έχεις όμως κι άλλη μια επιλογή.
Να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου, να φτιάξεις τις συνθήκες σου, όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτή τη “δεύτερη ευκαιρία” που ποθεί η ψυχή σου.
Να σηκωθείς από το πάτωμα, να σταθείς στα πόδια σου, να ξεσκονίσεις τα ρούχα σου και να φτιάξεις το σήμερα, όσο καλύτερο μπορείς!
Να μην μείνεις στις αναλύσεις, να μην μείνεις να κοιτάς το χυμένο γάλα.
Ένας φίλος αγαπημένος, μου θύμισε χθες, μια φράση που έλεγε η μάνα μου. “Κοιτώντας το χυμένο γάλα, δεν πρόκοψε κανείς!”
Ναι, πάει το γάλα σου, χύθηκε. Και έμεινες, το κοίταξες, ανέλυσες και τα λάθη σου, ανέλυσες κι όλα όσα θα έπρεπε να είχες κάνει και δεν έκανες.
Και τώρα περιμένεις τι;
Να σου γεμίσει η ζωή, η μοίρα ή ό,τι πιστεύει ο καθένας το ποτήρι με το γάλα;
Μπα… το ξέρεις πως όσο δυνατά κι αν το ζητήσεις, αν δεν κάνεις κάτι γι’αυτό, απλά δεν θα γίνει. Θα μείνει προσδοκία. Και ξέρεις, οι προσδοκίες που δεν ζεις, γίνονται απωθημένα.
Και τα απωθημένα, γίνονται σκουριά και σε τρώει!
Γι’αυτό σου λέω, μην περιμένεις την ζωή να σου δώσει την ευκαιρία. Η ευκαιρία που σου δίνει η ζωή, λέγεται “χρόνος”. Χρόνος για να καταλάβεις. Χρόνος για να νιώσεις. Χρόνος για να φτιάξεις. Χρόνος για να ζήσεις!
Αυτή είναι η ευκαιρία που σου δίνει η ζωή.. και στην δίνει άπλετα και απλόχερα. Και στην παίρνει χωρίς προειδοποίηση.
Γι’αυτό κοίτα να ζήσεις! Χωρίς αναμονές. Χωρίς περίπου. Χωρίς μοιρολατρεία.
Τη λένε ζωή, και της χρωστάς να τη ζήσεις!
loveletters.gr
