Ο Ghosn, γεννημένος το 1954 στη Βραζιλία, μεγαλωμένος στον Λίβανο και με σπουδές στην Γαλλία, πάντα αναγνώριζε τα προνόμια που προσφέρει η πολυπολιτισμικότητα. Σχεδόν κάθε βήμα της καριέρας του, τουλάχιστον από μία μακρινή οπτική, δείχνει έναν ταλαντούχο και εξαιρετικά αποτελεσματικό επιχειρηματία. Τα αυτοκίνητα ήταν μία από τις πρώτες του αγάπες και έτσι ήξερε αμέσως μόλις πήρε το πτυχίο του μηχανικού σε ποια βιομηχανία ήθελε να μπει. Ξεκίνησε από την Michelin, το 1978, δουλεύοντας στην Γαλλία και την Γερμανία. Ανέβηκε γρήγορα την εταιρική ιεραρχία, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του Γενικού Διευθυντή Επιχειρήσεων (COO) της Michelin σε ολόκληρη την Νότια Αμερική στα 30 του. Δεν ήταν εύκολη αποστολή, μα κατάφερε να φέρει τον συγκεκριμένο κλάδο της επιχείρησης πίσω στο κέρδη. Σαν ανταμοιβή, το 1990, ανέλαβε την διοίκηση της Michelin στην Βόρεια Αμερική, μέχρι που άφησε τη μία ιστορική γαλλική εταιρεία για μία άλλη.
Το 1996, ο Ghosn έγινε αντιπρόεδρος της Renault, η οποία έγινε και πάλι κερδοφόρα έναν χρόνο αργότερα. Ο 43χρονός είχε κάνει καλή δουλειά, χτίζοντας την φήμη του ως ένα αξιόπιστο υψηλόβαθμο στέλεχος, όμως το πραγματικό τεστ των ικανοτήτων του ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του 90’. Έγινε COO της Nissan το 1999, διατηρώντας, παράλληλα, την θέση του στην Renault. Άλλωστε, η προσπάθεια διάσωσης της Ιαπωνικής εταιρείας, που βρισκόταν στο χείλος της χρεωκοπίας, θεωρούταν αποστολή Kamikaze στους κύκλους της βιομηχανίας. Μόνο τρία, από τα 46 μοντέλα της Nissan επέφεραν κέρδος, με το συνολικό χρέος να αγγίζει τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια. Τρία χρόνια αργότερα, το Manga που διηγούταν την ιστορία του Ghosn, CEO πλέον, είχε γίνει best seller στην Ιαπωνία, ένα απαραίτητο ανάγνωσμα για κάθε μικρό επίδοξο επιχειρηματία. Οι μεταρρυθμίσεις του, όπως η κατάργηση του κριτήριου της ηλικίας για την προαγωγή και η αποσυναρμολόγηση του παραδοσιακού συστήματος παροχής εξαρτημάτων της Nissan, γνωστό ως Keirutsu, ήταν πολύ επιτυχημένες. Ήταν, όμως και επηρεασμένες από την Δυτική εταιρική κουλτούρα.
Αλλά από όπου και αν προέρχονταν οι αλλαγές στον μηχανισμό της εταιρείας, στα μάτια των επενδυτών μάλλον θα φαίνονταν θεόσταλτες, γιατί το 2003 η Nissan ανακοίνωσε πως είχε εξοφλήσει τα χρέη της. Αυτή ήταν η χρυσή περίοδος στην καριέρα του Ghosn. Στις έρευνες των Financial Times την περίοδο 2003-2005, ο Βραζιλιάνος συγκαταλεγόταν στους πέντε πιο σεβάσμιους CEO στον κόσμο. Την άνοιξη του 2005, ο Ghosn έγινε CEO και στην Renault, όντας ο πρώτος άνθρωπος που ήταν ταυτόχρονα Διευθύνων Σύμβουλος σε δύο εταιρείες της Fortune 500. Πολύγλωσσος και εξαιρετικά επιτυχημένος, ο Ghosn ένιωθε άνετα ανάμεσα στις ελίτ. Χαρακτηριστικά, το Bloomberg είχε γράψει για εκείνον «Αν το Davos (το οικονομικό forum) ήταν άνθρωπος, θα ήταν ο Carlos Ghosn».
Έτσι, όταν συνελήφθη για πρώτη φορά, τον Νοέμβριο του 2018, δήλωσε πως «Τον πήραν μακριά από τον κόσμο που ήξερε». Πράγματι, στα μάτια μερικών συναδέλφων του, ο Ghosn ζούσε στον δικό του κόσμο. Ο μισθός του από τις τρεις εταιρείες του ομίλου Renault-Nissan-Mitsubishi ξεπερνούσε τα 16 εκατομμύρια δολάρια. Ο αριθμός αυτός είναι σχεδόν 11 φορές μεγαλύτερος από εκείνον του ομόλογου του στην Toyota, αλλά δεν πλησιάζει τα 21 εκατομμύρια δολάρια του Διευθύνωντος Συμβούλου στην General Motors. Φαντάζεστε, λοιπόν, τι προβλήματα θα προέκυψαν το 2008, όταν ένας νόμος υποχρέωνε τις ιαπωνικές εταιρείες να συμπεριλαμβάνουν τις αμοιβές των υψηλόβαθμων στελεχών τους στην ετήσια αναφορά τους και η Nissan αποφάσισε να διαθέσει το ποσό των 27 εκατομμυρίων για τους μισθούς όλων των διευθυντών της. Επιπλέον, με το πέρασμα του χρόνου, η λάμψη της σχεδόν απίθανης διάσωσης της Nissan δια χειρός Ghosn άρχισε να ξεθωριάζει. Προφανώς, 15 χρόνια αργότερα, η εταιρεία βρισκόταν σε πολύ καλύτερη θέση, όμως δεν «πετούσε», όπως στις αρχές του 21ου αιώνα. Μάλιστα, κάποιοι υπάλληλοι στην Nissan θεωρούσαν πως η συνεργασία του εργοδότη τους με την Renault τους κρατούσε πίσω. Από την άλλη, η σχέση των Γάλλων με τον Ghosn, ο οποίος εμπόδισε την επέκταση της Renault στην Κίνα ώστε να αφήσει το πεδίο ανοιχτό για την Nissan, είχε επίσης αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα. Ο ίδιος, έχοντας φτάσει τα 60, πλέον, σκεφτόταν την σύνταξη, μα οι ιδέες του για μία ακόμη πιο στενή συνεργασία της Renault και της Nissan τον άφησαν άνεργο πρόωρα.
Το 2018, ο Ghoshn κατηγορήθηκε για μία σειρά οικονομικών παρατυπιών στην Ιαπωνία και συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Τόκιο, μετά από ένα ταξίδι στον Λίβανο. Από το αεροδρόμιο, πήγε κατευθείαν στην φυλακή, όπου έμεινε για εβδομάδες, όπως επιτρέπει το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης της χώρας.
Κλεισμένος στην απομόνωση, έβλεπε το φως του ηλίου 30 λεπτά την ημέρα, έκανε μπάνιο δύο φορές την εβδομάδα και δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με την οικογένεια του. Στον λεγόμενο δυτικό κόσμο, τέτοιου είδους πρακτικές φαίνονται υπερβολικές, ειδικότερα όταν ο κατηγορούμενος δεν έχει καταδικαστεί. Όμως το ποινικό σύστημα της Ιαπωνίας είναι διαφορετικό-και πιο σκληρό-από τον υπόλοιπο κόσμο.
Φυσικά, ο Ghosn είτε παραιτήθηκε, είτε απολύθηκε από όλα τα πόστα του. Όμως συνέχισε να υποστηρίζει πως ήταν αθώος. Αφότου πλήρωσε για άλλη μία φορά την εγγύηση, έμενε σε ένα διαμέρισμα στο Τόκιο. Και πάλι, όμως, είχε πρόσβαση στο διαδίκτυο μόνο στο γραφείο του δικηγόρου του και δεν μπορούσε να μιλήσει με την σύζυγο του στο τηλέφωνο χωρίς την παρουσία ενός τρίτου. Σκεπτόμενος της επιλογές του, μίλησε σε έναν παραγωγό του Χόλιγουντ για την ιστορία του και ήρθε σε επαφή με μία ειδικό στο ποινικό σύστημα της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου. Εκείνη του είπε πως το 99% των κατηγορούμενων καταδικάζονται και πως οι κατήγοροι δεν νοιάζονται για την αλήθεια, αλλά απλώς περιμένουν για μία ομολογία. Άσχετα με την ακρίβεια των λεγόμενων της, ο Ghosn άρχισε να πιστεύει πως οτιδήποτε και να κάνει, δεν πρόκειται να γλυτώσει την άδικη, στα μάτια του, φυλάκιση. Έτσι, οργάνωσε την φαντασμαγορική απόδραση του.
Με την βοήθεια ενός πρώην αμερικανού στρατιώτη και μίας ομάδας περίπου 15 ανθρώπων, κατάφερε να αποδράσει στον Λίβανο, όπου ακόμη και σήμερα θεωρείται είδωλο. Στις 29 Δεκεμβρίου του 2019, παριστάνοντας τους μουσικούς, δύο άνδρες μπήκαν σε ένα ξενοδοχείο στο Τόκιο, έχοντας μαζί τους και κάποια μεγάλα κουτιά, υποτίθεται για τον εξοπλισμό τους. Ο Ghosn μπήκε σε ένα από τα κουτιά και οι άνδρες το μετέφεραν στο αεροδρόμιο της Οσάκα, όπου δεν πέρασε έλεγχο, λόγω του μεγέθους του. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των New York Times, το αεροπλάνο προσγειώθηκε στην Τουρκία και έπειτα οι «μουσικοί» φόρτωσαν το μαύρο κουτί σε ένα άλλο αεροσκάφος, με προορισμό τον Λίβανο. Εκεί, λέγεται πως ο Ghosn συνάντησε τον πρόεδρο της χώρας, Michel Aoun, λίγο μετά την άφιξη του. Όπως μάλλον θα έχετε καταλάβει, δεν υπάρχει καμία συμφωνία έκδοσης μεταξύ της Ιαπωνίας και του Λίβανου.
Τον τελευταίο χρόνο, ο Ghosn παραμένει στα εδάφη όπου μεγάλωσε. Συνεχίζει να δηλώνει πως είναι αθώος και πως έπεσε θύμα μίας συνομωσίας από το εσωτερικό της Nissan. Μάλιστα, μία έρευνα από το Bloomberg φαίνεται να επιβεβαιώνει κάποιους από τους ισχυρισμούς του δραπέτη CEO.
Φυσικά, ο Ghosn είτε παραιτήθηκε, είτε απολύθηκε από όλα τα πόστα του. Όμως συνέχισε να υποστηρίζει πως ήταν αθώος. Αφότου πλήρωσε για άλλη μία φορά την εγγύηση, έμενε σε ένα διαμέρισμα στο Τόκιο. Και πάλι, όμως, είχε πρόσβαση στο διαδίκτυο μόνο στο γραφείο του δικηγόρου του και δεν μπορούσε να μιλήσει με την σύζυγο του στο τηλέφωνο χωρίς την παρουσία ενός τρίτου. Σκεπτόμενος της επιλογές του, μίλησε σε έναν παραγωγό του Χόλιγουντ για την ιστορία του και ήρθε σε επαφή με μία ειδικό στο ποινικό σύστημα της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου. Εκείνη του είπε πως το 99% των κατηγορούμενων καταδικάζονται και πως οι κατήγοροι δεν νοιάζονται για την αλήθεια, αλλά απλώς περιμένουν για μία ομολογία. Άσχετα με την ακρίβεια των λεγόμενων της, ο Ghosn άρχισε να πιστεύει πως οτιδήποτε και να κάνει, δεν πρόκειται να γλυτώσει την άδικη, στα μάτια του, φυλάκιση. Έτσι, οργάνωσε την φαντασμαγορική απόδραση του.
Με την βοήθεια ενός πρώην αμερικανού στρατιώτη και μίας ομάδας περίπου 15 ανθρώπων, κατάφερε να αποδράσει στον Λίβανο, όπου ακόμη και σήμερα θεωρείται είδωλο. Στις 29 Δεκεμβρίου του 2019, παριστάνοντας τους μουσικούς, δύο άνδρες μπήκαν σε ένα ξενοδοχείο στο Τόκιο, έχοντας μαζί τους και κάποια μεγάλα κουτιά, υποτίθεται για τον εξοπλισμό τους. Ο Ghosn μπήκε σε ένα από τα κουτιά και οι άνδρες το μετέφεραν στο αεροδρόμιο της Οσάκα, όπου δεν πέρασε έλεγχο, λόγω του μεγέθους του. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των New York Times, το αεροπλάνο προσγειώθηκε στην Τουρκία και έπειτα οι «μουσικοί» φόρτωσαν το μαύρο κουτί σε ένα άλλο αεροσκάφος, με προορισμό τον Λίβανο. Εκεί, λέγεται πως ο Ghosn συνάντησε τον πρόεδρο της χώρας, Michel Aoun, λίγο μετά την άφιξη του. Όπως μάλλον θα έχετε καταλάβει, δεν υπάρχει καμία συμφωνία έκδοσης μεταξύ της Ιαπωνίας και του Λίβανου.
Τον τελευταίο χρόνο, ο Ghosn παραμένει στα εδάφη όπου μεγάλωσε. Συνεχίζει να δηλώνει πως είναι αθώος και πως έπεσε θύμα μίας συνομωσίας από το εσωτερικό της Nissan. Μάλιστα, μία έρευνα από το Bloomberg φαίνεται να επιβεβαιώνει κάποιους από τους ισχυρισμούς του δραπέτη CEO.
Η δημοσιότητα της χολιγουντιανής απόδρασης του έχει, επίσης, ρίξει φως στο ποινικό σύστημα της Ιαπωνίας, το οποίο, ο Ghosn θεωρεί, πως δεν του φέρθηκε δίκαια. Έτσι, στον δημόσιο διάλογο έχει δημιουργηθεί το ερώτημα για το κατά πόσο ο Carlos Ghosn είναι το θύμα ή ο θύτης. Όμως με τις πληροφορίες που βγαίνουν από την μεριά του ίδιου και της Nissan, για άλλη μια φορά, φαντάζει όλο και πιο πιθανόν η αλήθεια να βρίσκεται κάπου στη μέση.
