Ήταν που λέτε ένα συγκρότημα φυλακών, στο οποίο μια μέρα αποφάσισαν να αλλάξουν το φαγητό για να μειώσουν τα κόστη και άρχισαν να σερβίρουν μόνο φακές. Ξεσηκώθηκαν οι κρατούμενοι και έγινε ένας μικρός χαμός που -μετά από μερικές εβδομάδες διαμαρτυρίας- οδήγησε τις αρχές των φυλακών στο εξής παράλογο:

Ανακοίνωσαν ότι τα οικονομικά των φυλακών χειροτέρεψαν ακόμα περισσότερο και θα αναγκαστούν να σερβίρουν σκατά αντί για φακές. Ναι, καλά διαβάσατε, σκατά! Τρομοκρατημένοι και έξαλλοι οι κρατούμενοι δεν πίστευαν αυτό που άκουσαν.

Περνάει η μέρα με σιωπή και από τις δύο πλευρές, και το επόμενο πρωί οι αρχές των φυλακών με χαμόγελα και περηφάνια ανακοινώνουν πως τελικά κατάφεραν να βρουν μια λύση και να χρηματοδοτήσουν και πάλι το καθημερινό συσσίτιο με φακές!

Ξεσπούν σε πανηγυρισμούς οι κρατούμενοι για την καλή τους τύχη και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Φιλιά από το Βερολίνο,

Ο άλλος Βασίλης

Υ.Γ.1 Οι πολιτικοί στην Ελλάδα τρολάρουν τους πάντες και δεν τρέχει τίποτα. Πρέπει να ρίχνουν πολύ γέλιο πίσω από τις κάμερες. Είναι εντυπωσιακό πόσο εύκολα χειρίζονται τον Νεοέλληνα μικροαστό, που μου θυμίζει τον σκύλο του Παβλόφ. Και μέσα σε όλα αυτά, οι περισσότεροι στην Ελλάδα θεωρούν τα τρέχοντα μέτρα αναγκαίο κακό και αναμενόμενα.

Υ.Γ.2 Έχω βαρεθεί να εξηγώ σε συγγενείς και φίλους στην Ελλάδα πόσο διαφορετικά βιώνει ο κόσμος την πανδημία στις χώρες της βόρειας Ευρώπης. Υπάρχει η πεποίθηση ότι όλος ο πλανήτης υποφέρει αυτές τις μέρες. Τα μετρά είναι αυστηρότερα από ποτέ στο Βερολίνο και οι μάσκες δεν ήταν ποτέ υποχρεωτικές σε εξωτερικούς χώρους με εξαίρεση λίγους πολυσύχναστους δρόμους του κέντρου. Επίσης, τα πρόστιμα της Ελλάδας όπως ανέφερες κι εσύ είναι από τα ακριβότερα στην Ευρώπη, χωρίς καν να λαμβάνουμε υπόψη τη διαφορά των ελληνικών μισθών με τους μισθούς της υπόλοιπης Ευρώπης. Όταν είπα σε ξένους φίλους μου εδώ ότι στην Ελλάδα στέλνεις sms για να βγεις από το σπίτι, έβαλαν τα γέλια και νόμιζαν ότι τους έκανα πλάκα. Όπως έχει ειπωθεί από πολλούς στο blog σου και αλλού, αυτοί που υποφέρουν περισσότερο σε καταστάσεις σαν κι αυτή που βιώνουμε είναι οι φτωχές χώρες, καθώς και οι μειονότητες ή ο φτωχός πληθυσμός των χωρών με μεγάλες ανισότητες.

(Αγαπητέ Βασίλη, αυτή η ιστορία μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον Χότζα. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ  pitsirikos.net

 
Top