Διαμαρτυρία μπροστά στο Γερμανικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης, πραγματοποίησε αντιπροσωπεία της Τοπικής Επιτροπής του ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (ΕΣΔΟΓΕ).
Εβδομήντα εννέα χρόνια πριν, στις 9 Απριλίου 1941, οι Γερμανοί του Χίτλερ είχαν εισβάλει στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση του ελληνικού Τμήματος Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας, στο Γερμανικό Προξενείο της πόλης. Η παράδοσή της πόλης έγινε από τις τοπικές αρχές στην οδό Μοναστηρίου, με «δραγουμάνο» τον γερμανόφιλο καθηγητή της Νομικής Σχολής «φον» Περικλή Βιζουκίδη. Ο τελευταίος, καλωσορίζοντας τους εισβολείς, είπε: «Γνωρίζω το Βερολίνο πολύ καλά, γιατί ήμουν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο στα ελληνικά και τουρκικά. Τώρα θα ‘ρθουν πάλι καλύτερα χρόνια για την Ελλάδα, γιατί ανανεώνει τους δεσμούς της με τη Γερμανία. Χαιρετίστε μου τη χώρα σας και το Βερολίνο!»
Ο μεταξικός δήμαρχος Κ. Μερκουρίου παραδίδοντας τα κλειδιά της πόλης στον Γερμανό ταξίαρχο Βερστ, εξέφρασε «τη βαθεία πεποίθησιν του ότι η εν γένει ασφάλεια και η ησυχία αυτής θα είναι ηγγυημέναι και ο βίος των πολιτών ομαλός και άνετος» (!) Απαντώντας ο Γερμανός ταξίαρχος κάλεσε τους πολίτες να γυρίσουν στις ασχολίες τους, δίνοντας παράλληλα διαβεβαιώσεις για την τήρηση της τάξης και διακηρύσσοντας την αγάπη των Γερμανών για τον ελληνικό λαό!
Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, «η τήρηση της τάξης και η αγάπη των Γερμανών για τον ελληνικό λαό» θα σημαίνει για την πλειονότητα του πληθυσμού μαζικές εκτελέσεις, φυλακίσεις και βασανιστήρια, πείνα και ασθένειες, τη γενοκτονία των εβραϊκής καταγωγής Ελλήνων, αλλά και την εφαρμογή της «καμένης γης» και φρικαλέων αντιποίνων σε βάρος των αμάχων, καθώς φούντωνε η λαϊκή Αντίσταση στη βάρβαρη τριπλή Κατοχή.
Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των κρατών που θρήνησαν θύματα από τον Πόλεμο. Η αναλογία των θυμάτων επί του συνολικού πληθυσμού των 7.335.000 (απογραφή έτους 1939) ανέρχεται σε ποσοστό 19,70%. (συγκριτικά στοιχεία: Γιουγκοσλαβία 13,83%, Γαλλία 2,65%, Ολλανδία 2,50%, Τσεχοσλοβακία 2,44%, Λουξεμβούργο 2,34%, Βέλγιο 2,24%, Μεγάλη Βρετανία 1,55%, Η.Π.Α. 0,66%). Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 558.000 θανόντες και σε 880.000 αναπήρους, συνολικά σε 1.438.000 θύματα.
Το τέλος του πολέμου βρήκε τη Γερμανία ηττημένη, ακολούθησαν η διαίρεση, τα δικά της τραύματα, η επανένωσή της και τελικά η σημερινή της πρωτοκαθεδρία της ΕΕ. Όμως, παρά τις μεταπολεμικές συμφωνίες που την όρισαν ως «καθολικό διάδοχο του Γ΄ Ράιχ», το ιστορικό της χρέος απέναντι στη και χώρα μας παραμένει «άγος απλήρωτον».
Σήμερα, 9 Απρίλιου 2020, η ελληνική κοινωνία μαζί με ολόκληρο τον κόσμο είναι αντιμέτωπη με μία πρωτόγνωρη εφιαλτική πανδημία, με μία διαρκή αίσθηση φόβου και πολιορκίας, με αυστηρά μέτρα περιορισμού και επιτήρησης.
Σ’ αυτήν τη δύσκολη ώρα, ο πολιτισμός μας, η ανθρωπιά μας, η αλληλεγγύη, τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, η προστασία ειδικά των αδυνάτων, αλλά και η ανάδειξη της ιστορικής μνήμης και η αποζημίωση των θυμάτων παραμένουν διαρκές, σωτήριο και επίμονο ζητούμενο.
Αυτά υπενθύμισε σήμερα στις γερμανικές προξενικές αρχές της πόλης μας, αντιπροσωπεία της Τοπικής Επιτροπής του ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (ΕΣΔΟΓΕ), θυροκολλώντας και επιδίδοντας στο Προξενείο την από 17-4-2019 απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, σύμφωνα με την οποία:
-το ζήτημα των οφειλών προς την Ελλάδα από τον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο παραμένει ανοικτό, ως απαράγραπτο χρέος που αναζητά επίμονα την ηθική, ιστορική και νομική του δικαίωση,
-οι αξιώσεις του Ελληνικού Κράτους και οι οφειλές από τον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο παραμένουν εκκρεμείς και ενεργές στο σύνολό τους,
-το Ελληνικό Κράτος ουδέποτε και καθ’ οιονδήποτε τρόπο αποποιήθηκε των αξιώσεών του,
-δεν τίθεται και δεν δύναται να τεθεί κανένα ζήτημα παραγραφής των αξιώσεων του Ελληνικού Κράτους.
Με γνώμονα την αλήθεια, τη συμφιλίωση και το δίκαιο, μαζί με Γερμανούς αντιναζιστές δημοκράτες, ακαδημαϊκούς, επιστήμονες και ακτιβιστές, διεκδικούμε την ηθική και υλική αποκατάσταση της χώρας μας για τα ανείπωτα δεινά που υπέστη.
Δεν το απαιτεί μόνο η μαρτυρική Θεσσαλονίκη, ως πόλη του Ολοκαυτώματος, αλλά και ως πόλη όπου ιδρύθηκε, ένα μόλις μήνα μετά την κατάληψή της, στις 15 Μαΐου 1941, η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η πρώτη αντιστασιακή οργάνωση στην κατεχόμενη Ευρώπη.
