Οι πιο αληθινές φράσεις γράφονται τελικά σε έναν τοίχο. Πολλοί θα τον κοιτάξουν αλλά λίγοι έως ελάχιστοι θα του δώσουν σημασία.
Κάποιοι ίσως προβληματιστούν λίγο,μα ένας θα είναι εκείνος που θα καταλάβει το αληθινό νόημα της. Κι όταν ακούω τη λέξη φόβος όλα μέσα μου σκοτεινιάζουν. Σα να μην υπάρχει αύριο,σαν να μην βλέπω φως από πουθενά και ολοένα να σκιάζει το σκοτάδι μέσα μου.
Θυμάμαι ένα καλοκαίρι να διαβάζω κάτι βιβλιαράκια του Osho που μου ήταν δυσνόητα αλλά πολύ φιλοσοφημένα και με προβλημάτιζε η κάθε σκέψη του.
Φόβος…! Μα ποιος “φόβος”; Δεν υπάρχει φόβος…κι ούτε υπήρξε ποτέ,παρά μόνο στο μυαλό μας. Δεν μπορούσα να βγάλω νόημα με τα όσα διάβαζα μα όταν ήρθε η στιγμή να τα βιώσω κατάλαβα όλα όσα δεν μπορούσα να μάθω τότε.
Κι όταν σταματήσεις να φοβάσαι αυτά που δεν φοβάσαι τότε ξεκινά η ζωή σου!
Ο φόβος από μόνος του είναι ένα αρνητικό συναίσθημα που σε παραλύει ολόκληρο. Σε ρίχνει κάτω και σε εξουσιάζει και κλειδώνεσαι στο καβούκι σου.
Όσο φοβάσαι τόσο ο φόβος σε ακολουθεί…κι εσύ ψάχνεις διέξοδο για να κρυφτείς.
Όταν κοιτάξεις το φόβο κατάματα,εκείνος θα φύγει μακριά σου.
Μας διδάσκει να αποφεύγουμε αυτό που μας απειλεί και μας ωθεί σε δράση όταν κινδυνεύουμε. Σκέψου πόσα λίγα θα είχαμε καταφέρει,μα όχι μόνο ως άτομα αλλά και ως είδος, εαν δεν υπήρχε ο φόβος να λειτουργήσει ως κίνητρο για να εξασφαλίσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον για την επιβίωση μας.
Κάθε φορά που καταφέρνεις να κάνεις κάτι όχι μόνο διώχνεις το φόβο της συγκεκριμένης κατάστασης μακριά, αλλά κερδίζεις και ένα μεγάλο δώρο: προχωράς πολλά βήματα προς το χτίσιμο της αυτοεκτίμησής σου.
Κάθε φορά που καταφέρνεις να διώξεις το φόβο, νιώθεις καλά και διαπιστώνεις ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που θα ήθελες να πετύχεις.
Αρχίζεις να ζεις όταν μαθαίνεις να ζεις χωρίς το φόβο σου!
Της Άννας Συργιάννη
αναπνοές
