Όταν νιώθουμε ότι κάτι δίνουμε στους άλλους, συνειδητοποιούμε ξαφνικά την αξία μας. Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα, αφού μόνο με το να δίνουμε μπορούμε να δείχνουμε τον πλούτο μας.
Δε μιλάμε μόνο για υλικά αγαθά.
Η μεγαλύτερη τσιγκουνιά που μπορεί να υπάρξει είναι η τσιγκουνιά της καρδιάς. Όσοι τριγυρνούν στον κόσμο χωρίς να κοινωνούν τα συναισθήματά τους, καταλήγουν φυλακισμένοι μέσα σε ένα θώρακα πανοπλίας, όπως συμβαίνει στο παραμύθι. Ο Ιππότης με την σκουριασμένη πανοπλία, Όπου στο τέλος ο ήρωας ζητάει από τα συναισθήματα να αισθανθεί.
Ο Αλεχάντρο Ζοντορόβσκι έλεγε : «ότι δίνεις το δίνεις σε ‘σένα. Ό,τι δέ δίνεις, το αφαιρείς απο σένα»
Αξίζει τον κόπο να αναθεωρήσουμε το επίπεδο της συναισθηματικής συναλλαγής μας με τον κόσμο.
Όπως συμβαίνει με την οικονομία των χωρών, η ευημερία εξαρτάται από τον πλούτο που κυκλοφορεί. Αν σταματήσει, χάνει τη να αξία και η οικονομία μπαίνει σε ύφεση. Το ίδιο συμβαίνει και με τον πλούτο της καρδιάς.
Όσο σημαντικό είναι το να δίνουμε, άλλο τόσο σημαντικό είναι το να ξέρουμε να δεχόμαστε. Μόνο αυτοί που κάνουν να ρέει η αγάπη προς όλες τις κατευθύνσεις μπορούν να πουν πως ευημερούν συναισθηματικά.
ΝΙΤΣΕ
Advertisement
anapnoes.gr
