κατοικία, αντιμέτωπη με την πιο έντονη κοινωνική αντίδραση που έχει εκδηλωθεί επί των ημερών της είναι η κυβέρνηση, η οποία τα προηγούμενα χρόνια με τις μεγαλοστομίες της έπαιζε με τη φωτιά…
Η κρίση που έχει ξεσπάσει δοκιμάζει τη συνοχή του κυβερνώντος κόμματος, απειλεί τις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την εκλογική του βάση και εκθέτει την κυβέρνηση στον κίνδυνο του ατυχήματος, καθώς οι ακραίες συγκρούσεις με χρήση ανεξέλεγκτης καταστολής είναι δυνατόν να οδηγήσει ακόμη και σε δράματα.
Προτού ακόμα κοπάσει η υπόθεση με την πώληση βλημάτων στη Σαουδική Αραβία, που έχει σκιάσει ακόμη και το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, η κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί την πιο σοβαρή κοινωνική κρίση.
Το Μέγαρο Μαξίμου είναι απελπιστικά εγκλωβισμένο ανάμεσα στους δανειστές, που έχουν ουσιαστικά επιβάλει πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών, στις τράπεζες, οι οποίες επικαλούνται τον κίνδυνο κατάρρευσης εάν δεν διαχειριστούν όπως θέλουν τα κόκκινα δάνεια, και την κοινωνία, που βλέπει ότι πέφτει και το τελευταίο οχυρό στη μνημονιακή περιπέτεια, αυτό της προστασίας της κατοικίας.
Σύμφωνα με το protothema.gr, η κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει διαχείριση της υπόθεσης και να κερδίσει χρόνο: αυτή την ώρα είναι αναγκασμένη να μην αμφισβητήσει τις απαιτήσεις των δανειστών, καθώς η διενέργεια των πλειστηριασμών είναι το κυριότερο ίσως και πάντως το πιο δύσκολο προαπαιτούμενο για την ταχεία ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης.
Παρότι οι διαπραγματεύσεις πηγαίνουν καλά, οι μακρόσυρτες διαδικασίες που απαιτούνται για την έγκριση της δόσης την οποία προβλέπει η τρίτη αξιολόγηση, αλλά και γενικά η αδιάκοπη παρακολούθηση από τους δανειστές δεν αφήνουν περιθώρια στην κυβέρνηση να κάνει ελιγμούς, όπως ζητούν πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι έχουν αντιληφθεί το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα.
Γι’ αυτό και στην παρούσα φάση προσπαθεί να αντιμετωπίσει με επικοινωνιακούς όρους τη διόγκωση του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, ενοχοποιώντας ακόμη και τους παλιούς συντρόφους που συγκρότησαν τη Λαϊκή Ενότητα του κ. Πάνου Λαφαζάνη και πρωτοστατούν στις αντιδράσεις. Ο φόβος του Μαξίμου είναι μήπως αυτό το κίνημα αποκτήσει μαζικότητα και διαμορφώσει καταστάσεις τύπου Ισπανίας, όπου προκλήθηκαν σοβαρά πολιτικά αποτελέσματα.
Προς το παρόν, η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτή την προοπτική με δύο τρόπους.
Πρώτον, επιστρατεύοντας τακτικές σκληρής καταστολής, όπως φάνηκε από τα επεισόδια στο Ειρηνοδικείο την περασμένη Τετάρτη. Η στόχευση είναι να προκληθεί φόβος και διά αυτού να περιοριστεί η απήχηση του κινήματος σε ολιγάριθμες ομάδες που κάνουν ακτιβισμό. Πρόκειται όμως για παιχνίδι με τη φωτιά, αφού υπήρξαν προειδοποιήσεις ακόμη και για απώλειες ανθρώπινων ζωών, εάν επαναληφθούν τέτοια επεισόδια.
Ο δεύτερος τρόπος που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση είναι η δυσφήμηση του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, στο οποίο προσάπτουν ότι προφυλάσσει στρατηγικούς κακοπληρωτές και μεγάλες περιουσίες. Είναι ενδεικτικό ότι κορυφαίοι υπουργοί, όπως ο Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, απηύθυναν βαριές καταγγελίες στους πρώην συνοδοιπόρους τους της ΛΑΕ, οι οποίοι απάντησαν ανάλογα.
Ο κυβερνητικός αντιπερισπασμός στις κοινωνικές αντιδράσεις έχει νόημα στον βαθμό που όντως βγαίνουν στο σφυρί περιουσίες μπαταχτσήδων, με τον πλειστηριασμό των οποίων όμως δεν διαφωνούν οι ακτιβιστές.
Ωστόσο οι τράπεζες, κυρίως, επιλέγουν και έτσι αφήνουν την κυβέρνηση εντελώς εκτεθειμένη και ανήμπορη να δικαιολογήσει τα όσα συμβαίνουν, να εκπλειστηριάζουν ακίνητα διάφορων κατηγοριών και αξίας, σύμφωνα με το δικό τους πρόγραμμα και όχι την κυβερνητική επιθυμία να προτάξουν βίλες και επαύλεις.
Ουσιαστικά, περιορισμοί δεν υπάρχουν. Το νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφώσει η κυβέρνηση ήδη από το 2016, κάνοντας πιο δύσκολη την υπαγωγή στον παλιό νόμο Κατσέλη και αίροντας τις μέχρι τότε απαγορεύσεις για την πρώτη κατοικία, προστατεύει ελάχιστους και υπό αυστηρές προϋποθέσεις.
Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αντιληφθεί ότι το ασφυκτικό αυτό πλαίσιο καθιστά την κυβέρνηση ευάλωτη στην κοινωνική οργή και δυσφορία.
Γι’ αυτό πιέζουν το Μαξίμου να εξαντλήσει κάθε περιθώριο με τους δανειστές για να κάνει διορθωτικές νομοθετικές παρεμβάσεις. Ο άτυπος επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης Νίκος Φίλης προτείνει ένα σαφές όριο για ακίνητα αξίας έως 200.000 ευρώ που να προστατεύονται από πλειστηριασμό.
Και άλλοι βουλευτές, όπως ο Μάρκος Μπόλαρης και ο Θοδωρής Δρίτσας, αλλά και εκείνοι που κινούνται στο κλίμα της ομάδας των «53+», ζητούν διαχωρισμό των περιπτώσεων της μικρομεσαίας λαϊκής κατοικίας, από εκείνες των συνειδητών κακοπληρωτών. Είναι δε πιθανόν να παρουσιάσουν σύντομα και συγκεκριμένη γραπτή πρόταση προς την κυβέρνηση.
Η προχθεσινή έκτακτη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου που εξέτασε το όλο θέμα ήταν εκρηκτική, καθώς υπήρξε και αποδοκιμασία της πολιτική καταστολής με τα ΜΑΤ στο Ειρηνοδικείο. Ακόμη και η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου άσκησε κριτική σε μια κίνηση που ερμηνεύεται ως έκφραση δυσφορίας προς το Μαξίμου για τη… διακριτική στήριξη που της παρείχε η κυβέρνηση στην τραγωδία της Δυτικής Αττικής.
