Δυο δεκάδες δημοσιογράφοι του αυτοκινητικού τύπου, ταξιδέψαμε στην πίστα των Σερρών (την καλύτερη των Βαλκανίων), για να οδηγήσουμε τα περισσότερα μοντέλα της θρυλικής φίρμας, στα πλαίσια της δραστηριότητας Porsche Driving Experience, που αφορά την εκπαίδευση πελατών της γερμανικής εταιρίας.
Εκεί που όλοι κλαίμε και οδυρόμαστε για την πολυετή κρίση, που έπληξε καθοριστικά τον χώρο της εισαγωγής και εμπορίας αυτοκινήτων, μια εταιρία, με ελάχιστες πωλήσεις (κάτι απόλυτα λογικό στις μέρες μας), είχε το σθένος να φωνάξει βροντερό παρόν στα ντόπια αυτοκινητικά δρώμενα, δίνοντας μας την δυνατότητα να οδηγήσουμε σε ιδανικές συνθήκες πέντε από τα πιο ενδιαφέροντα μοντέλα της.
Στην πίστα των Σερρών λοιπόν (που παραδόθηκε προς χρήση το 1996 με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου της πόλης κ. Βλάχου), μας περίμεναν οι 911 Turbo, 718 Cayman S, 718 Boxster S, Panamera Turbo και Macan Turbo Performance, συνοδευόμενες από ένα νεαρό χαμογελαστό Φιλανδό εκπαιδευτή, που στην ουσία ήταν ο φύλακας άγγελος της όλης διαδικασίας, επιφορτισμένος με την δύσκολη αποστολή του «να μην ανοίξει μύτη»…
Ο Φιλανδός εκπαιδευτής και η απογοήτευση των επίδοξων οδηγών αγώνων
Το «μενού» ξεκίνησε για την ομάδα μας με μια σύντομη ενημέρωση των ανθρώπων της ελληνικής αντιπροσωπείας (επικεφαλής των οποίων ήταν ο κ. Σωτήρης Χατζίκος, λάτρης των τροχών) και στη συνέχεια των όρων της διαδικασίας δοκιμής από τον Φιλανδό «εκπαιδευτή μας», ο οποίος «απογοήτευσε» τους επίδοξους οδηγούς …αγώνων, κάνοντας σαφές ότι, πρόκειται για μια εμπειρία οδήγησης κάποιων ξεχωριστών μοντέλων της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας και όχι διαδικασία επιλογής οδηγών για τα μπάκετ των αγωνιστικών της φίρμας…
Κοντολογίς, κάθε ζευγάρι δημοσιογράφων σε κάθε ένα από τα πέντε αυτοκίνητα της δοκιμής, θα είχε την ευκαιρία να κάνει από 4 γύρους (2 ο ένας και 2 ο άλλος) σε κομβόι πίσω από τον εκπαιδευτή, χωρίς την δυνατότητα προσπεράσματος και αποφεύγοντας (επί ποινή πιο αργού ρυθμού) τα υπερβολικά πλησιάσματα.
Ο υπογράφων ξεκίνησε με το - κατά τη γνώμη του – το καλύτερο «ξεσκούφωτο» πρωτοκλασσάτο μοντέλο της αγοράς, κυρίως λόγω της παροιμιώδους ακαμψίας του πλαισίου και της οδικής του συμπεριφοράς. Πρόκειται για την 718 Boxster S που χρησιμοποιεί 4κύλινδρο μπόξερ κινητήρα τούρμπο 2,5 λίτρων τοποθετημένο στο κέντρο, με απόδοση 350 ίππων.
Στη συνέχεια σειρά είχε καλύτερο -πάντα κατά την άποψή μας- μοντέλο της φίρμας για καθημερινή χρήση, το 718 Cayman S, που διαθέτει ίδιο κινητήρα με την Boxter S, ο οποίος του δίνει επιτάχυνση 0 -100 σε 4,4'' και μέγιστη ταχύτητα 285 χλμ./ώρα.
Τρίτο στη σειρά, ήταν το «διαστημικό λεωφορείο» της φίρμας, η Panamera Turbo που διαθέτει 4λιτρο V8 κινητήρα biturbo με 550 ίππους και σύστημα μερικής απενεργοποίησης των μισών κυλίνδρων. Το «τέρας» αυτό επιταχύνει το βαρύ αμάξωμα από 0 στα 100 χλμ./ώρα σε μόνο 3,8'', για να το φτάσει στη συνέχεια στην μέγιστη ταχύτητα 306 χλμ./ώρα. Στο τιμόνι της Panamera καταλαβαίνει κανείς ότι τίποτα δεν εμποδίζει μία «λιμουζίνα» από το να συμπεριφέρεται σαν ένα καθαρόαιμο σπορ αυτοκίνητο.
Κάπως διαφορετική ήταν η αίσθηση, στην υπερυψωμένη θέση οδήγησης του Macan Turbo Performance, που φορούσε κινητήρα V6 τούρμπο 3,6 λίτρων με 440 ίππους, ικανό να το επιταχύνει από 0 στα 100 χλμ./ώρα μέσα σε 4,4'' και να το φτάσει στα 272 χλμ./ώρα τελικής ταχύτητας. Εδώ όμως οι επιδόσεις δεν αρκούν, καθώς το υπερυψωμένο αμάξωμα δεν έδειξε να «συμπαθεί» την πίστα, παρά το ότι ο ρυθμός ήταν αυτό που λέμε «γρήγορη βόλτα». Βέβαια αυτοί που επιλέγουν το συγκεκριμένο μοντέλο, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους πως πρόκειται για ένα εξαιρετικό SUV υψηλών επιδόσεων, αλλά σε καμιά περίπτωση με την οδική συμπεριφορά μιας 911, ούτε καν ενός Cayman S.
Η «αιώνια αγαπημένη», η 911 Turbo με 6κύλινδρο bi-turbo
Επιδόρπιο, η «αιώνια αγαπημένη», η 911 Turbo με 6κύλινδρο bi-turbo κινητήρα μπόξερ 3,8 λίτρων που τοποθετημένος πίσω αποδίδει 540 ίππους και επιταχύνει το αυτοκίνητο από 0 ως 100 χλμ./ώρα σε 3'', για να το φτάσει στη μέγιστη ταχύτητα των 320 χλμ./ώρα. Εδώ, τι να πει κανείς; Πενήντα χρόνια μετά την δημιουργία της, η 911 σε όποια έκδοσή της εξακολουθεί να ξεσηκώνει γνώστες και μη της οδηγικής τέχνης, όντας ένα καθαρόαιμο σπορ αυτοκίνητο, με το οποίο το ίδιο εύκολα μπορείς να ταξιδεύεις σε «χρόνο μηδέν» στους αυτοκινητόδρομους, να στρίβεις με αγωνιστικούς ρυθμούς σε track days και να κυκλοφορείς μέσα στους έντονους κυκλοφοριακούς φόρτους των μεγαλουπόλεων.
Κατά τα λοιπά, αυτό που μας έμεινε είναι η εξέλιξη του αυτόματου κιβωτίου PDK, ο ήχος των κινητήρων που απέξω ακούγεται σαν βρυχηθμός δεινοσαύρων, αλλά μέσα (λόγω της ηχομόνωσης) σαν ευχάριστη μπιτάτη μουσική, η αμεσότητα και η ακρίβεια των συστημάτων διεύθυνσης και τα εκπληκτικά φρένα, που δίνουν αίσθηση χτυπήματος σε …τοίχο, όταν τα χρησιμοποιείς απότομα, ακινητοποιώντας ακόμα και την βαριά Panamera σε πολύ μικρές αποστάσεις.
Ναι, σίγουρα δεν βάλαμε φωτιά στο δρόμο, ούτε χρειάστηκε να καταθέσουμε τις αγωνιστικές μας εμπειρίες ή –έστω- να ιδρώσουμε, οδηγώντας τα ξεχωριστά αυτά Porsche, ούτε βέβαια και να διδαχτούμε από τις υποδειγματικές γραμμές του εν ενεργεία αγωνιζόμενου Φιλανδού «οικοδεσπότη» μας.
Όμως γευτήκαμε σε ιδανικές συνθήκες, μερικά από τα πλέον ξεχωριστά δημιουργήματα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας, θυμηθήκαμε ότι, έξω από την καταδικασμένη μας χώρα υπάρχουν κάποιοι που πάνε μπροστά εξελίσσοντας και δημιουργώντας ολοένα και καλύτερες μηχανές στην υπηρεσία του ανθρώπου και –είναι αλήθεια- πως πήραμε λίγο κουράγιο από μια ενέργεια προώθησης προϊόντος που κανείς μας δεν θα είχε απαίτηση να κάνει μια αντιπροσωπεία με ελάχιστες –λόγω των συνθηκών- πωλήσεις.
Κι όμως. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που επιχειρούν και ελπίζουν στην επόμενη μέρα στη χειμαζόμενη εδώ και 7 χρόνια χώρα μας, ετοιμάζοντας το αύριο που –πιθανόν- να έρθει με καλύτερες προϋποθέσεις.
Ένα αύριο που είχε δει από την δεκαετία του ’90 ο κ. Ιωάννης Βλάχος τότε Δήμαρχος Σερρών, που αποφάσισε να κατασκευάσει την μοναδική –αληθινή- πίστα που διαθέτει η χώρα μας, δίνοντας στην περιοχή του ένα αναπτυξιακό έργο, τα οφέλη του οποίου απολαμβάνει σήμερα η πόλη, οι κάτοικοι της οποίας άργησαν πολύ να καταλάβουν την αξία της πίστας και τον …σταύρωσαν στις επόμενες εκλογές.
Ας είναι. Σε εμάς μένει η γλυκιά γεύση των παραπλεύρων ωφελειών του επαγγέλματός μας, η οδήγηση πέντε Porsche σε μια υπέροχη πίστα, με την υποδειγματική φιλοξενία μιας εταιρίας που δεν κρύβεται κάτω από το βαρύ χαλί της κρίσης, αλλά αντίθετα, σχεδιάζει, κινείται, ετοιμάζει το αύριο, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή τα βαριά σύννεφα της κρίσης θα αποχωρήσουν, αφήνοντας τον καθαρό ορίζοντα να «σκιάζεται» μόνο από τους καπνούς ελαστικών που σπινάρουν ωθούμενα από τους πανίσχυρους κινητήρες Porsche όταν βέβαια βάλεις το αντισπίν στη θέση off (πράξη που ο Φιλανδός πλοηγός μας, είχε δια ροπάλου απαγορεύσει εξ αρχής).
Αυτά τα ολίγα και οι συνέχεια στις χιλιάδες λέξεις που –ως συνήθως- λένε οι φωτογραφίες.
Νίκος Τσάδαρης
