Η 33χρονη πολιτικός αποφοίτησε, με άριστα παρακαλώ, από τη Νομική Σχολή του
Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εν συνεχεία απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στο Δημόσιο Δίκαιο και τις Πολιτικές Επιστήμες και στα χρόνια που ακολούθησαν εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στο Εργατικό Δίκαιο, «παρεμβαίνοντας ενεργά στον διεθνή επιστημονικό διάλογο για τα εργατικά δικαιώματα στην Ευρώπη», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και η ίδια, εάν ανατρέξει κανείς στα προσωπικά της στοιχεία, που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του υπουργείου του οποίου προΐσταται.
ΜΥΣΤΗΡΙΟ
Εδώ ακριβώς έγκειται και το μυστήριο και αρχίζουν να προκύπτουν εύλογα ερωτήματα. Ποιο ακριβώς ήταν το αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής της κ. Αχτσιόγλου;
Κανείς δεν ξέρει ή, τουλάχιστον, το γνωρίζουν ελάχιστοι, γιατί, όπως διαπιστώσαμε μετά από έρευνα, η ίδια έχει φροντίσει τεχνηέντως να μην το δημοσιοποιεί παρά το γεγονός ότι μια τέτοια κίνηση κανονικά θα λειτουργούσε υπέρ της, δείχνοντας ακόμη περισσότερο το εύρος των γνώσεών της.
Αναζητήσαμε τη διατριβή της κ. Αχτσιόγλου στο Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών (ΕΑΔΔ), εκεί δηλαδή όπου συγκεντρώνεται το σύνολο των διδακτορικών που έχουν εκπονηθεί στα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα, καθώς και οι διατριβές από ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού που έχουν αναγνωριστεί από τον ΔΟΑΤΑΠ (Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης).
Στη σχετική ιστοσελίδα, www.didaktorika.gr, έχουν αναρτηθεί πάνω από 33.000 διατριβές, όχι όμως και αυτή της κ. Αχτσιόγλου! Οσο κι αν ψάξει κανείς, δεν πρόκειται να τη βρει πουθενά. Τι κι αν το ίδιο το Εθνικό Αρχείο αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η ανοικτή διάθεση των διδακτορικών διατριβών από μια κεντρική, έγκυρη, αξιόπιστη και διαδικτυακά προσβάσιμη υπηρεσία, όπως είναι το ΕΑΔΔ, έχει αδιαμφισβήτητα οφέλη για τους ίδιους τους διδάκτορες, την ερευνητική-επιστημονική κοινότητα, αλλά και το ευρύ κοινό»;
Τι κι αν η δημοσιοποίησή τους «μεγιστοποιεί τη διαφάνεια της έρευνας, αποτρέπει τη λογοκλοπή και τη διπλή προσπάθεια» ή «αποτελεί σημείο προβολής και διάδοσης της έντασης της ερευνητικής δραστηριότητας, αυξάνοντας έτσι τις πιθανές παραπομπές και τη διεθνή αναγνώριση της εργασίας μεμονωμένων μεταπτυχιακών σπουδαστών», όπως αναφέρουν οι ιθύνοντες; Η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης επέλεξε να μη δώσει σημασία σε όλα αυτά.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Σύμφωνα με πληροφορίες, η διατριβή της κ. Αχτσιόγλου δεν υπάρχει ούτε στο αντίστοιχο αρχείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς πριν από λίγο καιρό η ίδια, όπως μαθαίνουμε, έκανε χρήση ενός δικαιώματος που της δίνεται εκ του νόμου, προκειμένου να μη δει το φως της δημοσιότητας η διδακτορική της διατριβή για τα επόμενα τέσσερα χρόνια! Καθ’ όλα νόμιμη λοιπόν η απόφασή της, αλλά το ερώτημα είναι για ποιο λόγο να προβεί σε μια τέτοια κίνηση.
Τι μπορεί να θέλει να κρύψει; Τι το τόσο συνταρακτικό υπάρχει που να μην επιθυμεί στην παρούσα φάση να βγει προς τα έξω; Μήπως το αντικείμενο με το οποίο ασχολήθηκε; Μήπως το ποιοι από τους επτά πανεπιστημιακούς καθηγητές της εξεταστικής επιτροπής το χορήγησαν (για την έγκριση της διατριβής απαιτείται η σύμφωνη γνώμη τουλάχιστον πέντε μελών) ή υπάρχει κάποιος άλλος λόγος; Αξιο μνείας είναι το γεγονός ότι τη στιγμή που πήρε την απόφαση να μη βγει προς τα έξω η διατριβή της ήταν διευθύντρια του γραφείου του προκατόχου της υπουργού Εργασίας, Γιώργου Κατρούγκαλου.
Ενδεχομένως και αυτή η χρονική συγκυρία να παίζει τον ρόλο της για την απόφαση της κ. Αχτσιόγλου. Ακόμη όμως και τώρα, που έγινε η ίδια υπουργός, δεν έκρινε σκόπιμο να άρει την απαγόρευση, που, επαναλαμβάνουμε, είναι καθ’ όλα νόμιμη, αλλά δημιουργεί εύλογα ερωτήματα από τη στιγμή που πρόκειται για ένα δημόσιο πρόσωπο και δη μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου.
Πηγή: http://www.parapolitika.gr
