Κάθε χρόνο στον κόσμο γιορτάζεται στις 7 Απριλίου η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Η ημερομηνία αυτή σηματοδοτεί την επέτειο της ίδρυσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας το 1948. Κάθε χρόνο, επιλέγεται ένα θέμα για την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, το οποίο αναδεικνύει κάποιον σημαντικό τομέα, άμεσης προτεραιότητας για τον ΠΟΥ.
Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας είναι μια παγκόσμια εκστρατεία, που καλεί όλους - από παγκόσμιους ηγέτες μέχρι τους πολίτες της κάθε χώρας - να επικεντρωθούν σε μια συγκεκριμένη πρόκληση για την υγεία που έχει παγκόσμιο αντίκτυπο. Εστιάζοντας σε νέα και αναδυόμενα θέματα υγείας, η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας παρέχει μια ευκαιρία για να ξεκινήσει συλλογική δράση για την προστασία της ανθρώπινης ευημερίας.
Με την Εκθεση - σοκ της UNICEF όπου αναφέρει ότι κινδυνεύουν από τη φτώχεια ένα στα τρία παιδιά στην Ελλάδα, και με την γυναίκα που πεθαίνει επειδή δεν έχει να πάρει τα φάρμακά της, δυστυχώς η υγεία στην Ελλάδα νοσεί και νοσεί βαριά. Η κατάσταση γίνεται κάθε μέρα και χειρότερη:
Με συντάξεις που μειώνονται,
Με 30% ανεργία,
Με παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα,
Με χιλιάδες ανθρώπους στα συσσίτια,
Με ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια
Με χιλιάδες άστεγους
Με σύστημα υγείας σε πλήρη αποδιοργάνωση,
Με πόρους να περικόπτονται,
Με κλείσιμο ιδρυμάτων,
Με τους παρόχους υγείας να κλείνουν
Με κινητοποιήσεις σε γιατρούς
Με κινητοποιήσεις σε φαρμακοποιούς
Με υγειονομικούς να φεύγουν μετανάστες σε όλο τον κόσμο
Με capital controls
Mε κλειστά σύνορα
η υγεία των Ελλήνων επιδεινώνεται.
Kαι μέσα στα χάλια μας προστέθηκε και μια υγειονομική βόμβα που δεν ξέρουμε ακόμα τις συνέπειές της και είναι το προσφυγικό.
Ήδη βλέπουμε ότι αυτοί οι απελπισμένοι άνθρωποι, που κάποιοι από αυτούς το μόνο που γνώρισαν στην ζωή τους ήταν ο πόλεμος, δεν ξέρουμε που μπορεί να φτάσουν και το κυριότερο τι μπορεί να μεταδώσουν, αφού στις χώρες τους υπάρχουν ασθένειες που στην Ελλάδα τις είχαμε ξεχάσει.
Ο φόβος και η αβεβαιότητα για το αύριο δοκιμάζουν σημαντικά τους δείκτες υγείας των περισσότερων Ελλήνων. Δυστυχώς η παρατεταμένη αυτή αβεβαιότητα έχει σκοτώσει το όπλο αυτής της κατάστασης, που είναι η ελπίδα.
Από την άλλη η εξουσία χρησιμοποιεί συστηματικά την στρατηγική της ενοχοποίησης, κάνοντας ακόμα χειρότερα τα πράγματα.
Όλα αυτά τα χρόνια, παρά την παθογένεια του συστήματος και αφήνοντας την κατάσταση να διαιωνίζεται, έφτα
σε η υγεία των Ελλήνων να βελτιώνεται. Δόθηκε έμφαση στην πρόληψη, σε όλες τις ηλικίες. Όμως τα τελευταία πέντε χρόνια η υγεία υφίσταται μια τεράστια οπισθοδρόμηση.
Τα σκληρά οικονομικά μέτρα και το αυξανόμενο ποσοστό ανεργίας ωθούν περισσότερους πολίτες στην κατάθλιψη και δυστυχώς πολλούς στην αυτοκτονία.
Οι περικοπές στις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες του δημοσίου υποδηλώνουν ότι λιγότεροι άνθρωποι θα μπορούν να επισκεφθούν τον γιατρό τους ή να ζητήσουν ιατρική βοήθεια ή να πάρουν την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Έτσι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα, σε αυτήν την δραματική κατάσταση, να γιορτάζει τη στιγμή που η υγεία των πολιτών της επιδεινώνεται. Πολύ περισσότερο τη στιγμή που οι ξεχασμένοι από το σύστημα ηλικιωμένοι και ανήμποροι πολίτες, υποφέρουν.
Στο μόνο που μπορεί να στηριχτούμε είναι η αλληλεγγύη, η κοινωνική βοήθεια, η ευσυνειδησία και ο πατριωτισμός των Ελλήνων. Και βέβαια να στηριχτούμε στην ελπίδα, όχι για καλύτερες μέρες, αλλά ότι δεν θα γίνουν ακόμα χειρότερα τα πράγματα στην υγεία.
Αξίζει να διαφυλάξουμε την υγεία μας για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε όλα τα άλλα.
