Αν εντός του ελληνικού το FIR και της ελληνικής ΑΟΖ η Ελλάδα συμμετέχει... 
στη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου,
πως νομιμοποιούνται οι διαμαρτυρίες και οι προσφυγές σε διεθνή σώματα
για την παραβίασή του FIR ή της ΑΟΖ από την Τουρκία ή τη Λιβύη;
Του Γιάννη Ραχιώτη

Το τάνκερ Qendil, ρωσικών συμφερόντων που είχε μεταφέρει πετρέλαιο στην Ινδία και επέστρεφε στη Βαλτική δέχθηκε επίθεση από τουλάχιστον δύο drones ενώ έπλεε σε διεθνή ύδατα 64 ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά της Κρήτης και σύμφωνα με άλλες πηγές 36 ναυτικά μίλια νότια της Παλαιόχωρας και προφανώς σε μικρή απόσταση από τη Γαύδο. Η μυστική υπηρεσία της Ουκρανίας (SBU) εν είδει τρομοκρατικής οργάνωσης, δήλωσε ότι  "αναλαμβάνει την ευθύνη"  της ενέργειας. Οι αμερικανοί και οι μεγάλες δυτικές χώρες, τους τελευταίους μήνες έχουν επανειλημμένα κάνει πειρατικές και πολεμικές πράξεις εναντίον ρωσικών πετρελαιοφόρων σε διεθνή ύδατα. Οι αμερικανοί μόνοι τους έχουν κάνει το ίδιο κατά  Βενεζουελάνικων  και Ιρανικών πετρελαιοφόρων.  
Τι προκύπτει από τις μέχρι τώρα πληροφορίες:
- Η επίθεση έγινε εντός της Ελληνικής ΑΟΖ πολύ κοντά στα ελληνικά σύνορα , πολύ κοντά στην αμερικανική βάση της Σούδας και πολύ μακριά από τα εδάφη οποιασδήποτε άλλης χώρας . 
- Η "ανάληψη ευθύνης" από την SBU είναι παραπλανητική. Τα εδάφη που ελέγχει η Ουκρανία απέχουν πάνω από 2.000 χλμ από το σημείο της επίθεσης ενώ η μέγιστη εμβέλεια και των πιο εξελιγμένων επιθετικών drones δεν ξεπερνάει τα 1000 χλμ. Η επιχειρησιακή είναι προφανώς πολύ μικρότερη. Ακόμη και αν είχαν κατασκευαστεί drones τέτοιας εμβέλειας, αν είχαν εκτοξευθεί από την Ουκρανία, έπρεπε να πετάξουν για ώρες εντός του FIR της Ελλάδας και της Τουρκίας -και βέβαια να έχουν εντοπισθεί από τα ραντάρ πολλών χωρών της περιοχής.  
- Η ακριβής στόχευση drones εναντίον κινούμενων στόχων από μεγάλες αποστάσεις είναι αδύνατη χωρίς καθοδήγηση σε πραγματικό χρόνο από εναέρια μέσα επιτήρησης του στόχου και καθοδήγησης του επιθετικού μέσου. Τέτοια εναέρια μέσα (αεροπλάνα-ραντάρ και δορυφόρους) μόνο οι αμερικανοί διαθέτουν στην περιοχή της Μεσογείου.
Συμπέρασμα: 1. Η  Ελλάδα έχει άμεση εμπλοκή στην επίθεση. Το πιο προφανές ενδεχόμενο είναι ότι η επίθεση στο Qendil, ξεκίνησε από ελληνικό έδαφος ή ύδατα (την Κρήτη ή τη Γαύδο).  Οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα νομικά εξακολουθούν να αποτελούν ελληνικό έδαφος, παραχωρημένο σε ξένη δύναμη για στρατιωτική χρήση. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα ευθύνεται για την επίθεση, άσχετα αν τα drones, εκτοξεύτηκαν από αμερικανικά μέσα, είτε απευθείας από την αμερικανική Βάση της Σούδας, είτε από πλωτά ή ιπτάμενα μέσα που ξεκίνησαν από αυτή. Θεωρητικά βέβαια υπάρχουν και άλλα ενδεχόμενα. Όμως οφείλουμε να κινούμαστε με βάση την πιο εύλογη εκδοχή μέχρι αυτός που ισχυρίζεται το απίθανο να το αποδείξει (όχι απλά να το ισχυριστεί). 
2. Η πρόσφατη ελληνική πολιτική συνηγορεί για τη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας  (και)  σε αυτήν την εγκληματική-επιθετική πράξη: Το αποδεικνύουν οι δηλώσεις Μητσοτάκη ότι "έχουμε πόλεμο με τη Ρωσία", η παροχή κάθε είδους στρατιωτικής υποστήριξης και διευκολύνσεων στους αμερικανούς για τη διεξαγωγή του πολέμου τους κατά της Ρωσίας στο ουκρανικό έδαφος και πρόσφατα η ανακοίνωση συγκρότησης μεγάλου στρατιωτικού σώματος ειδικών δυνάμεων κοινού  με το Ισραήλ και την Κύπρο, με ευρεία ναυτική και αεροπορική υποστήριξη, έδρα την Κύπρο και  προφανώς επιθετικά καθήκοντα κατά στόχων στην Ανατολική Μεσόγειο.   
3. Η επίθεση στο τάνκερ από άποψη διεθνούς δικαίου είναι έγκλημα πολέμου: Τυποποιείται σαν έγκλημα πολέμου σε διάφορα κείμενα διεθνούς δικαίου, μεταξύ άλλων και στο καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (άρθρο 8§2β περίπτ. i,ii,iv,v,xii) . Η παράνομη μονομερής επιβολή "κυρώσεων"  από κάποιες δυτικές χώρες σε βάρος πλοίων άλλων χωρών που πλέουν σε διεθνή ύδατα δεν κάνει την επίθεση ή τις πράξεις πειρατείας  λιγότερο εγκληματικές. 
4. Συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα πολέμου είναι οι Έλληνες αρμόδιοι.    
5. Πολιτικά είναι έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού και και σε βάρος της κρατικής κυριαρχίας της χώρας. Αν οι ελληνικές αρχές θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα χωρίς να έχουν κηρύξει πόλεμο και χωρίς απειλή εναντίον της χώρας να επιτίθενται ή να διευκολύνουν επιθέσεις τρίτων σε ειρηνικά πλοία και πολίτες άλλων χωρών, τότε πως νομιμοποιείται η διαμαρτυρία για την επίθεση και κατάληψη του 40% της Κύπρου  από την Τουρκία; Αν εντός του ελληνικού το FIR και της ελληνικής ΑΟΖ η Ελλάδα συμμετέχει στη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου, πως νομιμοποιούνται οι διαμαρτυρίες και οι προσφυγές σε διεθνή σώματα για την παραβίασή του FIR ή της ΑΟΖ από την Τουρκία ή τη Λιβύη;
6. Η τέλεση εγκλημάτων πολέμου σε βάρος πολιτών και μεταφορικών μέσων τρίτων χωρών, δημιουργεί γι' αυτές κατάσταση άμυνας και τους δίνει το δικαίωμα νόμιμης αντεπίθεσης. 
7. Η υποτέλεια δεν δίνει ασφάλεια οδηγεί στην απώλεια κυριαρχίας και τη μετατροπή μας σε αποικία . Η μετατροπή μας σε μονάδα κρούσης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, δηλαδή κάτι σαν κουτσό Ισραήλ ή  Ουκρανία  είναι εγγύηση για μόνιμη πολεμική εμπλοκή, δορυφοροποίηση (και στην Τουρκία, όχι μόνο στις ΗΠΑ) και εν τέλει ενσωμάτωση σε κάτι άλλο.

 
Top