Δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου επιχειρούν να σκιαγραφήσουν το προφίλ των επικρατέστερων κομμάτων -αυτών που τουλάχιστον σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις περνούν το κατώφλι της Βουλής- αλλά και των αρχηγών τους. Ο περισσότερο «μελαγχολικός» Τσίπρας, η «έκπληξη των εκλογών» Μεϊμαράκης, η Λαϊκή Ενότητα ως «ο κύριος εχθρός» του ΚΚΕ και ο «εκκεντρικός» Βασίλης Λεβέντης...
Και πάλι, η ελληνική πολιτική σκηνή προσφέρει πλούσια τροφή για δημοσιεύματα και αναλύσεις, χωρίς πάντως η προεκλογική αυτή περίοδος να συγκεντρώνει τα φώτα στον ίδιο βαθμό με τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου και το δημοψήφισμα του Ιουλίου. Κι αυτό, διότι οι δύο βασικοί διεκδικητές (ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ) εκτιμάται ότι έχουν μια λίγο πολύ προδιαγεγραμμένη μετεκλογική πορεία, που δεν είναι άλλη από την εφαρμογή του προσφάτως συμφωνηθέντος μνημονίου.
Και πάλι, η ελληνική πολιτική σκηνή προσφέρει πλούσια τροφή για δημοσιεύματα και αναλύσεις, χωρίς πάντως η προεκλογική αυτή περίοδος να συγκεντρώνει τα φώτα στον ίδιο βαθμό με τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου και το δημοψήφισμα του Ιουλίου. Κι αυτό, διότι οι δύο βασικοί διεκδικητές (ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ) εκτιμάται ότι έχουν μια λίγο πολύ προδιαγεγραμμένη μετεκλογική πορεία, που δεν είναι άλλη από την εφαρμογή του προσφάτως συμφωνηθέντος μνημονίου.
Απογοήτευση, μελαγχολία και... ΣΥΡΙΖΑ
Ο ενθουσιασμός και οι προσδοκίες που προκάλεσε τον Ιανουάριο ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντιδιαστολή με τη σημερινή απογοήτευση μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων του κατέχει κεντρική θέση στις αναλύσεις του διεθνούς Τύπου. Για τη βρετανική Telegraph, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πλέον «μια σκιά της ριζοσπαστικής δύναμης που σάρωσε τον Ιανουάριο, υποσχόμενη να τερματίσει τη λιτότητα κρατώντας παράλληλα τη χώρα στο ευρώ».
Οι Irish Times κάνουν λόγο για έναν περισσότερο «μελαγχολικό» Αλέξη Τσίπρα, που πλέον οδηγείται της μάχης με ένα αποδυναμωμένο κόμμα, μετά την αποχώρηση σημαντικού αριθμού των βουλευτών του. Δύο είναι τα σημεία που τονίζονται στις προεκλογικές του ομιλίες: ότι κατόρθωσε να φέρει στη χώρα μια καλύτερη συμφωνία σε σχέση με τις «παλιές δυνάμεις» του τόπου, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, και, δεύτερον, ότι ως ένας «αμόλυντος» πολιτικός μπορεί να καταπολεμήσει τη διαφθορά στη χώρα.
Η αλήθεια είναι όμως ότι όταν ο κ. Τσίπρας προκήρυξε πρόωρες εκλογές τον περασμένο μήνα, υπήρχε ένας αντίπαλος που μπορεί να είχε παραβλέψει: η απογοήτευση των ίδιων του των ψηφοφόρων, γράφουν σε δημοσίευμά τους οιFinancial Times. Η ίδια παρατήρηση επαναλαμβάνεται συχνά στον διεθνή Τύπο. «Ο νεανικός πρωθυπουργός πολέμησε στις Βρυξέλλες και ηττήθηκε. Στους Έλληνές του κόμισε ένα νέο πακέτο δισεκατομμυρίων με σκληρούς όρους, κάτι που ποτέ ο ίδιες δεν ήθελε. Ο λαός ήταν μαζί του. Αλλά μετά άρχισε να ξεχνάει. Μέλη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν στην απογοήτευση τον χειρότερο εχθρό», διαπιστώνει και η αυστριακή εφημερίδα Der Standard.
Για την αμερικανική Wall Street Journal, η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ επέτεινε την απογοήτευση προς το πρόσωπό του Αλέξη Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον δεν υπόσχεται ότι θα βάλει τέλος στη λιτότητα που έχει υποβάλει η Ευρώπη στην Ελλάδα, αλλά επιθυμεί να εφαρμόσει τη συμφωνία θέτοντας, παράλληλα, σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα που θα... λειάνει τις αιχμηρές γωνίες του
Μεϊμαράκης, η έκπληξη κι ο «τρόμος του Τσίπρα»
Η «έκπληξη» των επερχόμενων εκλογών, όπως συχνά αποκαλείται, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης κατόρθωσε να αναγεννήσει τη Νέα Δημοκρατία. Αναλαμβάνοντας τα ηνία του κόμματος μετά την παραίτηση Σαμαρά τον Ιούνιο και μέχρι την εκλογή νέου προέδρου της ΝΔ, με το «ανεπιτήδευτο και χαλαρό στιλ του» στάθηκε αντάξια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, «τραβώντας τη Νέα Δημοκρατία ξανά προς το κέντρο», σημειώνουν οι Irish Times.
«Τρόμο του Τσίπρα» αποκαλεί τον κ. Μεϊμαράκη η αυστριακή εφημερίδα Kleine Zeitung. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Αντώνη Σαμαρά, ο νέος αρχηγός των Συντηρητικών θεωρείται περισσότερο μετριοπαθής και προπάντων ως πολύ πιο κοντά στο λαό, ενώ η αλλαγή στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται να φέρει καρπούς, παρατηρεί.
«Το προσωπικό του στυλ αποδεικνύεται αναπάντεχο δώρο. Φαλακρός, με μουστάκι και εκφράσεις που αγγίζουν την αργκό, ο Μεϊμαράκης έχει την τυπική όψη ενός ανθρώπου του καφενείου», γράφει η Wall Street Journal, σκιαγραφώντας το προφίλ του προέδρου της ΝΔ. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η ΝΔ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, υπόσχεται να εφαρμόσει το Μνημόνιο προβάλλοντας τους δικούς της όρους. Αρκετοί Έλληνες που υποστηρίζουν μια οικονομία που στηρίζεται στην επιχειρηματικότητα, βλέπουν με καλό μάτι τον Μεϊμαράκη θεωρώντας πως αυτός είναι καταλληλότερος για να εφαρμόσει το πρόγραμμα, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις.
Οι «αντάρτες» της Λαϊκής Ενότητας
«Βασισμένη στα παλιά σλόγκαν του ΣΥΡΙΖΑ για τερματισμό της λιτότητας και κατάργηση των μνημονίων», η Λαϊκή Ενότητα –τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ πριν από την ψήφιση του τρίτου μνημονίου- διεκδικεί τη δική της ψήφο. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως δεν καταφέρνει να κερδίσει τη στήριξη που αναμένει.
Οι «οργισμένοι με το νέο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας αντάρτες», όπως αποκαλούνται τα στελέχη της ΛΑ.Ε. από το Reuters, αναμένεται να «κλέψουν» ένα ποσοστό ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που τάσσονται κατά της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη. Η διάσπαση αυτή όμως «επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να μεταφερθεί περισσότερο προς το κέντρο και ανοίγει τον δρόμο στον Τσίπρα για πιο αποφασιστική εφαρμογή του προγράμματος στήριξης, σε περίπτωση που επανεκλεγεί».
Η «αξιοσημείωτη αντοχή» της Χρυσής Αυγής
Στην αξιοσημείωτη αντοχή της Χρυσής Αυγής, η οποία φαίνεται να αναδεικνύεται τρίτη δύναμη και σε αυτές τις εκλογές, παρά τις διώξεις των στελεχών της από τη Δικαιοσύνη, αναφέρονται τα διεθνή Μέσα. «Το ακροδεξιό, αντισημιτικό, αντιευρωπαϊκό κόμμα, με τους βουλευτές του να περιοδεύουν στην Κω και σε άλλα νησιά του Αιγαίου που δέχονται τα κύματα των μεταναστών και των προσφύγων, επενδύει στους φόβους των κατοίκων», γράφει ο βρετανικός Guardian και επικαλείται δηλώσεις του Ηλία Κασιδιάρη προς τους κατοίκους της Κω, προειδοποιώντας τους πως «αν ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνουν Πακιστάν και αν ψηφίσουν Χρυσή Αυγή θα γίνουν Ελλάδα».
Για τους Irish Times, «το νεοναζιστικό κόμμα ελπίζει να κερδίσει από την οργή για τα αποκαλούμενα «εθνοκτόνα μνημόνια» και από τις υποσχέσεις ότι θα δώσει ένα τέλος στη «λαθροεισβολή», μια λέξη με την οποία περιγράφει τα κύματα των προσφύγων».
Το «όχι πλέον νέο» Ποτάμι
Βασιζόμενα στις δημοσκοπήσεις, τα δημοσιεύματα δεν αναμένουν από το Ποτάμι κάποια αξιοσημείωτη διαφορά σε σχέση με το ποσοστό του κόμματος στις εκλογές του Ιανουαρίου, εκτιμώντας πως χάνει μάλιστα δύναμη από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την υπογραφή της συμφωνίας και την αποχώρηση της ομάδας Λαφαζάνη από τον τελευταίο.
«Το Ποτάμι επιχείρησε με την ίδρυσή του να αντικατοπτρίσει την ελπίδα ότι θα διορθώσει τα λάθη εκείνα που έφεραν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής, υποστηρίζοντας παράλληλα σθεναρά την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Έκανε θόρυβο στις εκλογές του Ιανουαρίου, ξεχωρίζοντας ως νέα, αμόλυντη δύναμη. Μετά την ψήφιση της νέας συμφωνίας από τους βουλευτές του κόμματος, το κόμμα εξασθενεί, με τους δημοσκόπους να επισημαίνουν πως το Ποτάμι δεν θεωρείται πλέον «νέα» πολιτική δύναμη και πως χάνει τη στήριξη των ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κάνει άνοιγμα στους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς, μετά τη στροφή που έκανε με την αποδοχή των σκληρών όρων του νέου προγράμματος», γράφει το πρακτορείο Reuters.
KKE VS Λαϊκή Ενότητα
Λίγες είναι οι αναφορές στο «σταθερό στις θέσεις του» Κομουνιστικό Κόμμα. Ανάμεσα σε αυτές είναι πως ο «κύριος εχθρός» του ΚΚΕ σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση είναι η αντιμνημονιακή Λαϊκή Ενότητα, «της οποίας τα ανοίγματα για ένα κοινό εκλογικό μέτωπο έχουν απορριφθεί σθεναρά».
Οι ΑΝ.ΕΛ. και το πολιτικό τίμημα του μνημονίου
Το λαϊκιστικό, δεξιό κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που προχώρησε σε σχηματισμό κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, «πιθανότατα θα πληρώσει το πολιτικό τίμημα για τη στήριξη του τρίτου μνημονίου, μην καταφέρνοντας να συγκεντρώσει το απαραίτητο 3% για την είσοδό του στη Βουλή», γράφουν οι Irish Times.
Συχνές είναι οι αναφορές στον Τύπο στις σημαντικές ιδεολογικές διαφορές των Ανεξάρτητων Ελλήνων με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ωστόσο επιμένει να επιμένει πως η συνεργασία αυτή αποτελεί την πρώτη επιλογή.
Το άλλοτε ισχυρό ΠΑΣΟΚ
Το κάποτε ισχυρότατο κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ περνά στα ψιλά γράμματα της διεθνούς δημοσιογραφίας, με λίγες αναφορές στο γεγονός ότι θα κατορθώσει και πάλι να εισέλθει στη Βουλή και, όπως και το Ποτάμι, αποτελεί έναν πιθανό κυβερνητικό εταίρο για τα δύο μεγάλα πλέον κόμματα στην Ελλάδα.
Η ευκαιρία της Ένωσης Κεντρώων
Ο «εκκεντρικός» Βασίλης Λεβέντης που επί δύο δεκαετίες επιδιώκει την είσοδο της Ένωσης Κεντρώων στη Βουλή, φαίνεται πως αυτή τη φορά τα καταφέρνει για πρώτη φορά. «Μια γνώριμη φιγούρα που εμφανιζόταν σε μικρούς τηλεοπτικούς σταθμούς στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, όπου καταδίκαζε τη διαφθορά των ελίτ, κατόρθωσε μέσω πολλών βίντεο στο YouTube να πάρει μια νέα ανάσα ζωής χάρη στους δυσαρεστημένους έλληνες ψηφοφόρους».
Η Huffington Post παρατηρεί αναφορικά με την Ένωση Κεντρώων πως η καταπολέμηση της διαφθοράς αποτελεί το βασικό σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματος, σημειώνοντας πως έχει προτείνει μια σειρά από μέτρα για την ανεξαρτητοποίηση του δημόσιου τομέα από τις κρατικές παρεμβάσεις και την έξοδο των «τεμπέληδων» δημοσίων υπαλλήλων.
Δείτε όλα τα θέματα του Weekend
