Άλλες εποχές οι άνδρες σχημάτιζαν ουρές έξω από τα σπίτια που δούλευαν αναζητώντας ηδονή. Τώρα, το σκηνικό είναι διαφορετικό, καθώς έχουν γεράσει και ο χρόνος έχει αφήσει επάνω τους ανεξίτηλα τα σημάδια του.
Τι γίνονται λοιπόν οι πόρνες όταν γεράσουν; Η γαλλίδα φωτογράφος Μπενεντικτ Ντεσρούς (Bénédicte Desrus) ερεύνησε βαθύτερα το θέμα και επί έξι χρόνια κατέγραφε τα γεγονότα που λάμβαναν χώρα σ ένα σπίτι στο Μεξικο, το Casa Xochiquetzal, στο οποίο διέμεναν συνταξιούχες πλέον εκδιδόμενες γυναίκες.
Η Ντεσρούς πρωτοανακάλυψε το σπίτι αυτό, όταν έπρεπε για λογαριασμό ενός γυναικείου περιοδικού να κάνει το πορτρέτο της πρώην πόρνης Κάρμεν Μουνόζ (Carmen Munoz), της γυναίκας που μετά από πολύ μεγάλες προσπάθειες και διαμάχες με την κυβέρνηση, άνοιξε αυτή τη στέγη το 2006.
Εκεί εντυπωσιάστηκε από τις 26 ενοίκους που συνάντησε, καθώς οι ιστορίες τους ήταν πραγματικά ανεξάντλητες. Για το ενδιαφέρον αυτό project φωτογράφισε μόνο όσες γυναίκες της έδωσαν την άδεια και χρησιμοποίησε τις φωτογραφίες, αφού πρώτα οι ίδιες τις ενέκριναν. Αυτό ακριβώς είναι που τις έκανε να την εμπιστευτούν και της εκμυστηρευτούν πολλά από τα γεγονότα της ζωής τους.
Η φωτογράφος εν συνεχεία συνεργάστηκε με τη δημοσιογράφο Τσέλια Γκόμες Ράμος (Celia Gómez Ramos), η οποία πήρε συνεντεύξεις από τις γυναίκες αυτές. Το αποτέλεσμα της δουλειάς τους δημοσιεύτηκε στο φωτογραφικό λεύκωμα «Las Amorosas Más Bravas» (The Toughest Lovers).
Να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα περισσότερες από 250 γυναίκες 55- 86 ετών έχουν περάσει από αυτό το σπίτι, όπου εκτός από στέγη και φαγητό, τους παρέχεται και ιατρική φροντίδα.
e-go.gr
