Το δίλημμα που έθεσαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, ότι την Κυριακή κρίνεται η κυβερνητική σταθερότητα, αποκαλύπτει την αξίωσή τους να πειθαρχήσουν οι πολίτες στη λιτότητα και να δώσουν ανοχή ή και... εντολή για τη συνέχιση των...αντικοινωνικών πολιτικών.
Ούτε μια λέξη αυτοκριτικής, ούτε μια υπόσχεση ότι θα μελετήσουν το μήνυμα του πρώτου γύρου δεν έδωσαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Αντιθέτως, συμπεριφέρονται σαν να μην έγιναν εκλογές και, το χειρότερο, σαν να μην πρόκειται να ψηφίσουν οι πολίτες την Κυριακή. Πρόκειται για επίδειξη πολιτικής αλαζονείας; Ή μήπως για νοοτροπία αδίστακτης εξουσίας, που αντλεί τη "νομιμοποίησή" της όχι από τη λαϊκή ψήφο, αλλά από την εύνοια των μεγάλων συμφερόντων και της τηλεοπτικής διαπλοκής;
Το δίλημμα που έθεσαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, ότι την Κυριακή κρίνεται η κυβερνητική σταθερότητα, αποκαλύπτει την αξίωσή τους να πειθαρχήσουν οι πολίτες στη λιτότητα και να δώσουν ανοχή ή και... εντολή για τη συνέχιση των αντικοινωνικών πολιτικών. Και οι δυο τους ταυτίζουν την κυβερνητική σταθερότητα με την αδιατάρακτη μνημονιακή συνέχεια. Για να αποφύγουν τις επιπτώσεις της πολιτικής καταδίκης τους, οι δύο συνεταίροι εμφανίζονται να δρουν ως "δικέφαλο κόμμα" του Μνημονίου. Ανακοίνωσαν αμοιβαία στήριξη υποψηφίων προκειμένου να αποτρέψουν την ολοκλήρωση του μηνύματος για τη δημοκρατική ανατροπή.
Λογαριάζουν και πάλι χωρίς τον ξενοδόχο! Οι πολίτες, που για διαφορετικούς λόγους, κυρίως τοπικής σκοπιμότητας και αυτοδιοικητικής υφής, επέλεξαν προχθές αντιμνημονιακά σχήματα, δεν είναι διατεθειμένοι να συρθούν στον δεύτερο γύρο χειροπόδαρα δεμένοι σε υποψηφιότητες που ξαφνικά ξέχασαν την αντιμνημονιακή και "ανεξάρτητη" δήλωσή τους για τον πρώτο γύρο και μετατρέπονται σε δεκανίκια της παραπαίουσας συγκυβέρνησης. Ειδικότερα, μάλιστα, οι συντηρητικοί πολίτες, οι οποίοι εξοργισμένοι από την κυβερνητική πολιτική γύρισαν την πλάτη τους στις επιλογές Σαμαρά και ψήφισαν σχήματα που προέρχονται από τον συντηρητικό χώρο αλλά κινήθηκαν αντιμνημονιακά, δεν προτίθενται να ακυρώσουν το μήνυμά τους ψηφίζοντας τους κοινούς υποψηφίους Σαμαρά - Βενιζέλου. Επίσης οι ψηφοφόροι των αυτοδιοικητικών σχημάτων που αναγνωρίζονται παραδοσιακά στον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο δεν πρόκειται να μετατραπούν σε αιμοδότες του σαμαρο-βενιζελισμού.
Κυρίως υπάρχει η κάλπη των ευρωεκλογών. Εκεί το κυοφορούμενο "δικέφαλο" μνημονιακό τέρας θα διεκδικήσει ξεχωριστά την ψήφο των πολιτών. Για την ακρίβεια, και μαζί και χώρια! Η καταψήφισή τους είναι αναγκαία ώστε να αποτραπεί η περαιτέρω δορυφοροποίηση, γύρω από τη Ν.Δ. Σαμαρά, τμήματος του ιστορικού δημοκρατικού χώρου. Είναι ανάγκη ώστε να μην μετατραπεί η ψήφος στις ευρωεκλογές σε εντολή για σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα.
Την επόμενη Κυριακή ο δεύτερος γύρος των εκλογών, που εξ ορισμού κρίνεται από τη συγκρότηση φερέγγυων συμμαχιών, μπορεί να διευκολύνει την πολιτική επικοινωνία σχημάτων και πολιτών, πολλοί από τους οποίους είχαν βρεθεί στην κάλπη της δημοκρατικής ανατροπής τον Ιούνιο του 2012. Επιπλέον οι ευρωεκλογές, που έχουν προσλάβει τον χαρακτήρα δημοψηφίσματος κατά του Μνημονίου και της λιτότητας, προσδίδουν ευκρινέστερη πολιτική - προγραμματική στόχευση στην ευρύτερη συμπόρευση του ρεύματος της δημοκρατικής ανατροπής.
Μετά την απομάκρυνση από τις κάλπες, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!...
avgi.gr
