Όλοι πια έχουν κατανοήσει πως αυτές οι ευρωεκλογές δεν είναι πολιτικά «αθώες» και ανώδυνες, όπως ήταν στο παρελθόν. Αυτές οι ευρωεκλογές, έχουν λάβει πλέον δημοψηφισματικό χαρακτήρα και αυτό, όχι γιατί το είπε ο Τσίπρας ή ο Σαμαράς. Τον δημοψηφισματικό χαρακτήρα τον έθεσε de facto ο ίδιος ο λαός. Ας μην κρυβόμαστε. Στην πραγματικότητα είναι μια αναμέτρηση μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών. Ένα τελικό ξεκαθάρισμα, για να ξέρουμε που βρισκόμαστε.
Μπορεί φυσικά η άθροιση των ποσοστών των
αντιμνημονικών (ή οιονεί αντιμνημονιακών) κομμάτων να είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή των μνημονιακών (ακόμα και 70% - 30%), αλλά αυτό δεν μετράει επικοινωνιακά. Αυτό που θα συγκεντρώσει τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό ενδιαφέρον είναι η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η διαφορά θα κρίνει πλέον τα πάντα.
Όλα δείχνουν ότι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει πρώτος στις ευρωεκλογές. Εκείνο που προσπαθεί πλέον ο κ. Σαμαράς να κάνει, είναι να μειώσει όσο το δυνατόν αυτή τη διαφορά. Αν η διαφορά είναι μικρή και ταυτόχρονα εκλεγούν Καμίνης και Σγουρός, θα αισθανθεί "βιδωμένος" στον πρωθυπουργικό θώκο. Σε αντίθετη περίπτωση και ειδικότερα, αν η διαφορά στα ποσοστά των ευρωεκλογών είναι μεγάλη, τότε θα μπει σε μια επιταχυνόμενη διαδικασία απόσυρσης από την πολιτική.
Για το λόγο αυτό λοιπόν ο κ. Σαμαράς γυρνάει πανικόβλητος, όπως δείχνουν τα πράγματα, όλη την Ελλάδα και τάζει πράγματα που όχι μόνο δεν πρόκειται ποτέ να εκπληρώσει, τουναντίον θα επιβάλει ακόμα σκληρότερα οικονομικά μέτρα, αν ο λαός τον στηρίξει στη θέση του.
