Είναι και φέτος υποψήφιος για πρόσωπο της χρονιάς, αλλά τώρα για διαφορετικούς λόγους απ΄ ότι στο παρελθόν. Στην προηγούμενη υπηψηφιότητά του ο Ερντογάν ήταν υποψήφιος για την “απογείωση” της Τουρκίας. Τώρα για την σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τις κοινωνικές αντιδράσεις στη χώρα του.
Όσοι Έλληνες ταξίδεψαν τα τελευταία χρόνια στην Κωνσταντινούπολη -δεν αναφερόμαστε στην υπόλοιπη Τουρκία- περιέγραφαν την αίσθηση που τους άφησαν όσα είδαν στην Πόλη, με τον ίδιο τρόπο, περίπου: “Όλα θυμίζουν την Ελλάδα της “φούσκας” του Σημίτη. Τεράστια τζιπ ,στους δρόμους, πολυτελή αυτοκίνητα, οργασμός οικοδομής και υπουργοί ντυμένοι με χειροποίητα ιταλικά κοστούμια”. Η “απογείωση” της Τουρκίας έγινε με ...αερόστατο.
Δεν ήταν τυχαίο ότι μόλις ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ Τουρκίας - Ισραήλ, ισραηλινά ΜΜΕ που εκφράζουν την κυβέρνηση αλλά και...υπηρεσίες μία απειλή είχαν εκτοξεύσει: “Το “οικονομικό σας θαύμα” στηρίζεται σε πήλινα πόδια”, έγραφαν. Κάτι παραπάνω γνωρίζουν.
Ο Ερντογάν δεν υπολόγισε ότι η οικονομική ευμάρεια έστω κι αυτή η “εικονική” δεν θα μπορούσε να συμβαδίσει με τις λογικές της μαντήλας και των ξεχωριστών φοιτητικών εστιών για αγόρια και κορίτσια.
Η τουρκική νεολαία υποδέχτηκε με ενθουσιασμό τη δυτική κουλτούρα, τις ιδέες και το τρόπο ζωής της και δεν είχε καμία διάθεση να φορέσει μαντήλα, να μην φιλιέται στο δρόμο, να μην πιει ,να μην ζήσει όπως όλοι οι Ευρωπαίοι. Η κοινωνική εξέγερση με αφορμή το πάρκο Γκεζί δεν ταρακούνησε τον ηγέτη Ερντογάν όσο και όπως θα έπρεπε.
Και τώρα ήρθε το σκάνδαλο διαφθοράς το οποίο φαίνεται ότι αγγίζει και τον ίδιο.
Ποιος είναι ο Ερντογάν
Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1954. Στα νιάτα του ήταν ποδοσφαιριστής. Παντρεμένος με την Εμινέ από τις 4 Ιουλίου 1978 και έχει 2 γιους και 2 κόρες. Η Εμινέ φοράει την ισλαμική μαντίλα.
Διετέλεσε Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Τότε απέκτησε πολύ φιλικές σχέσεις με τον Αβραμόπουλο που ήταν δήμαρχος Αθηναίων. Το ισλαμικών καταβολών κόμμα του (AKP, Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) κέρδισε στις εκλογές του 2002 αλλά ο ίδιος δεν μπόρεσε να γίνει άμεσα Πρωθυπουργός, λόγω κωλύμματος εκλογιμότητας. Πρωθυπουργός ορίστηκε αρχικά ο στενός του συνεργάτης Αμπντουλάχ Γκιουλ.
Ο Ερντογάν έγινε ο 57ος πρωθυπουργός της Τουρκίας στις 14 Μαρτίου 2003. Τον Μάιο του 2004 έγινε ο πρώτος Τούρκος Πρωθυπουργός που επισκέφθηκε επίσημα την Ελλάδα από το 1988 και ο πρώτος που είδε τους μουσουλμάνους της Θράκης από το 1952.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης πέτυχε μεγάλη νίκη στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν πρόωρα στις 22 Ιουλίου 2007, αποσπώντας ποσοστό 46,54% και καταλαμβάνοντας 340 έδρες. Το κεμαλιστικό Ρεμπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα έλαβε το 20,79% των ψήφων και 112 έδρες, ενώ 14,25% και 71 έδρες πήραν οι Γκρίζοι Λύκοι του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης.
Κατόπιν της νίκης αυτής, ο Ερντογάν ορκίστηκε ξανά πρωθυπουργός.
Το κόμμα του Ερντογάν ήρθε πρώτο στις δημοτικές εκλογές, που διενεργήθηκαν στις 29 Μαρτίου του 2009, αλλά με μειωμένη τη δύναμή του σε σχέση με τις βουλευτικές του 2007. Οι εκλογές αμαυρώθηκαν από επεισόδια βίας στις κουρδικές επαρχίες, με απολογισμό έξι νεκρούς και πολλούς τραυματίες.
Έπειτα από τη διεξαγωγή των εκλογών, στις 12 Ιουνίου 2011, το κόμμα του Ερντογάν πέτυχε και νέα νίκη, εξασφαλίζοντας αυτοδυναμία με ποσοστό 50,2%, χωρίς όμως να συμπληρώσει την πλειοψηφία των 2/3 των εδρών στην Εθνοσυνέλευση, με 325 έδρες για το κόμμα του επί συνόλου 550 εδρών στο Κοινοβούλιο. Έτσι, έγινε ο δεύτερος πολιτικός που κερδίζει τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις στην τουρκική ιστορία, από το 1946.
