Βροχή από τηλεφωνήματα δέχτηκε χθες η «Espresso» για τον «πατέρα» Ποιμένα, τον οποίο η Ιερά Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής έχει χαρακτηρίσει με εγκύκλιό της «λύκο με ένδυμα προβάτου» καιρό ….
 πριν από την εμφάνισή του στο «Κάτι ψήνεται» του Αlpha.
Αναγνώστες της «Espresso», που είδαν το πρωτοσέλιδο με τον τίτλο «Μακριά απ” αυτόν τον παπά», μας τηλεφώνησαν για να καταθέσουν τις δικές τους μαρτυρίες από τη δήθεν μοναχική ζωή ενός ψευτοπαπά με καλλιτεχνικά -και όχι μόνο- απωθημένα, ο οποίος μάλιστα σε δηλώσεις του μετά την εμφάνισή του στην εκπομπή μαγειρικής «μέτρησε» τα προσόντα του ως ιερέα βάσει της τηλεθέασης που συγκέντρωσε (το μαγειρικό ριάλιτι άφησε πίσω του τα δελτία ειδήσεων των Μega και ΑΝΤ1, χτυπώντας ακόμη και πάνω από 30% τηλεθέαση)!
Ανθρωποι που ζουν στην Παιανία, απλοί επισκέπτες, αλλά και κάτοικοι της Φλωρεντίας Σαλαμίνας (μέρος όπου ο σύγχρονος… Ρασπούτιν διατηρούσε ένα εκκλησάκι προτού μετακομίσει στη μονή της Παιανίας) κάνουν λόγο για Αγίες Τράπεζες-καταψύκτες, εικόνες που δακρύζουν (για όσα κάνει), χλιδάτα μοναστήρια με πισίνα που είχε στα σχέδιά του, ακόμη και για κατάρες σε ανθρώπους στους οποίους χρωστούσε χρήματα!
Επίσης μυστήριο καλύπτει το τεράστιο οστό που είχε βγάλει κάποιο διάστημα για προσκύνημα, υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για λείψανο του Αγίου Νεκταρίου, το οποίο ενδεχομένως προερχόταν από κάποιο ζώο.
Οσοι έχουν επισκεφτεί τη μονή Μυρελαίου μιλούν για την απόλυτη χαλαρότητα. Ο Πέτρος και η Αλέκα, ένα νεαρό ζευγάρι, καταθέτουν τη δική τους εμπειρία στην «Espresso»: «Πήγαμε από περιέργεια να δούμε τι γίνεται εκεί και πέσαμε πάνω σε κάποιους μοναχούς που κρατούσαν laptop στα χέρια κι έβλεπαν βίντεο ακατάλληλου περιεχομένου.
Επίσης, ως Αγία Τράπεζα χρησιμοποιούσαν έναν καταψύκτη (!), τον οποίο είχαν καλύψει με ένα τραπεζομάντιλο» μας λένε οι δύο νέοι που σοκαρίστηκαν από τις εικόνες που αντίκρισαν, αλλά και από την ιδιαίτερη διαχυτικότητα των μοναχών. Μάλιστα μιλούν για υπερβολική χλιδή (χρυσοποίκιλτα υφαντά, χρυσά μαχαιροπίρουνα κι έπιπλα) που καθόλου δεν συνάδουν με την ιεροσύνη.
Ενας από τους κατοίκους της Παιανίας, ο κ. Σπύρος, περιέγραψε τη δική του εμπειρία με τον «βλάσφημο ιερέα με τα κόκκινα ράσα», όπως τον αποκαλούν αυτοί που τον γνωρίζουν καλά, αναφέροντας και τις «λειτουργίες»-βεγγέρες που διοργανώνει κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, με «θαμώνες» πλανημένους πιστούς.
«Εχω μαγαζί κοντά στο νεκροταφείο της περιοχής και πριν από έξι χρόνια, όταν τον γνώρισα, μου ζήτησε να του επισκευάσω έναν τοίχο στο μοναστήρι, που τότε ήταν σε κακή κατάσταση. Κανονίσαμε να πληρωθώ για τη δουλειά μου με 300 ευρώ, αλλά τα λεφτά αυτά δεν μου τα έδωσε ποτέ.
Μόλις του έκανα τη δουλειά εξαφανίστηκε, δεν τον έβρισκα πουθενά. Κάποια στιγμή τον συνάντησα τυχαία σε ένα σούπερ μάρκετ της περιοχής και αντί να με πληρώσει, με καταράστηκε να πάθω καρκίνο!» λέει ο -ευτυχώς υγιής- κ. Σπύρος και συνεχίζει περιγράφοντας πώς ο «πατέρας» Ποιμένας δουλεύει ψιλό γαζί τους πιστούς:
«Ο ψευτοπαπάς μαζεύει πολύ κόσμο στο μοναστήρι, ειδικά τις Τετάρτες, με πολλούς να έρχονται με τα πούλμαν από τη Βοιωτία και άλλα μέρη της περιφέρειας, προκειμένου να τους… πουλήσει διάφορα παραμύθια. Οπως ότι μια εικόνα που έχει στο μοναστήρι συνέχεια δακρύζει. Επίσης, τους διαβάζει δήθεν ευχές για το κακό μάτι, κάνει εξορκισμούς, ενώ υποστηρίζει ότι είναι ενορατικός, μπορεί, δηλαδή, να προβλέπει το μέλλον με τη χάρη της Παναγίας!
Με άλλα λόγια, τους… δουλεύει κανονικά, εκμεταλλευόμενος τον πόνο τους» εξηγεί στην «Εspresso» και συμπληρώνει ότι χρησιμοποιεί τις γνωριμίες του με καλλιτέχνες που ζουν στην ίδια περιοχή για να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία (με εξαίρεση βέβαια τον αείμνηστο Θύμιο Καρακατσάνη, του οποίου το σπίτι επίσης είναι κοντά στο μοναστήρι, αλλά δεν ήθελε να έχει καμία επαφή μαζί του).

Ηθελε να φτιάξει και μοναστήρι με… πισίνα

Ο βίος και η πολιτεία του «αγίου πατέρα»-τηλεαστέρα ξεκινάει από παλιά. Σύμφωνα με μαρτυρίες, κάτοικοι από τη Σαλαμίνα, οι οποίοι τον είχαν γνωρίσει πριν από περίπου είκοσι χρόνια στο νησί τους, περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα τον τρόπο που αντιμετώπιζε το λειτούργημα του ιερωμένου και τους χειρισμούς του προς τους πιστούς.
«Τον θυμάμαι σε ένα εκκλησάκι, στην τοποθεσία Φλωρεντία της Σαλαμίνας, όπου κορόιδευε τους πιστούς με τα δήθεν θαύματα, τα οποία έκανε μια εικόνα που -υποτίθεται ότι- δάκρυζε» μας λέει ο κ. Βαγγέλης, ο οποίος τότε ήταν περίπου τριάντα χρόνων και μαζί με άλλους νεαρούς φίλους του επισκέπτονταν τον «παπά» στο… κονάκι του, δηλαδή, σε ένα δωμάτιο δίπλα στην εκκλησία, με τρία κρεβάτια καλυμμένα με ροζ σκεπάσματα.
«Δεν θα ξεχάσω ότι μας αποκάλυπτε διάφορα από αυτά που έλεγαν οι γυναίκες της περιοχής, τις οποίες εξομολογούσε, ενώ κάποιες τις έπαιρνε τηλέφωνο και τις ρωτούσε μπροστά μας, για να ακούμε, τα προσωπικά τους. Τότε το όνειρό του ήταν να φτιάξει ένα μοναστήρι στη Χαλκίδα με πισίνα για να κολυμπάνε οι φίλοι του» τονίζει η ίδια πηγή για τον «Ρασπούτιν της Παιανίας» και συμπληρώνει: «Η αλήθεια είναι πως μαγείρευε πολύ καλά και δεν ήταν λίγες οι φορές που μετά τα ξενύχτια μας σε ντίσκο της Σαλαμίνας πηγαίναμε στο δωμάτιό του για να μας μαγειρέψει».
Espressonews.gr