Νικηφόρος Βρεττάκος
Μικρός τύμβος
(17 Νοεμβρίου 1973)
Δίχως τουφέκι και σπαθί, με το ήλιο στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή
Σαράντα χρόνια μετά το Νοέμβρη του ’73. Σαράντα χρόνια, που αντί να ξεθωριάζουν τις μνήμες και τα μηνύματα της εξέγερσης, τα ζωντανεύουν.τα κάνουν πιο επίκαιρα.Ο λαός μας και η νεολαία του βιώνει σήμερα μια ολομέτωπη επίθεση από την τροϊκανή συγκυβέρνηση, που τσακίζει τις ζωές των ανθρώπων, που τους απαγορεύει να κάνουν όνειρα για το μέλλον τους…
Αλήθεια, πόσο οικείο ακούγεται το σύνθημα του ’73, για ψωμί, στους 1.500.000 άνεργους του 2013 που αγωνίζονται να επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειές τους; Αλήθεια, πόσο σημερινό ακούγεται το σύνθημα του ’73, για παιδεία στους νέους και τις νέες του 2013 που βλέπουν τη δημόσια εκπαίδευση να καταρέει, που για να σπουδάσουν πρέπει αυτοί και οι γονείς τους να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και αμέσως μετά τις σπουδές τους να να καταταγούν στο μεγάλο στρατό των ανέργων; Αλήθεια, πόσο επίκαιρο ακούγεται το σύνθημα του ’73, για Ελευθερία και Δημοκρατία στην Ελλάδα του 2013, που νομοθετεί παραβιάζοντας το ίδιο το Σύνταγμα, υπακούοντας στις εντολές των ξένων αφεντικών της, σε μια χώρα που ο πλούτος που παράγει δεν πηγαίνει για την ανακούφιση του λαού της , αλλά για την ικανοποίηση των δανειστών της;
Αλήθεια, πόσο επίκαιρο είναι το σύνθημα του ’73 ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ,
για τους κατοίκους της πόλης μας, το 2013, που έζησαν πριν λίγες εβδομάδες τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το δολοφονικό χέρι των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής ;
Σήμερα, ο λαός μας και η νεολαία του βρίσκεται για άλλη μια φορά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, ‘όπως και πριν σαράντα χρόνια.
Θα δεχθεί να ζει σε μια χώρα χωρίς δικαιώματα και ελευθερίες ή θα αγωνιστεί για μια άλλη πατρίδα που θα εξασφαλίζει μια αξιοπρεπή ζωή στους πολίτες της;
ΕΜΕΙΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΘΑ ΤΙΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Μικρός τύμβος
(17 Νοεμβρίου 1973)
Δίχως τουφέκι και σπαθί, με το ήλιο στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή
Σαράντα χρόνια μετά το Νοέμβρη του ’73. Σαράντα χρόνια, που αντί να ξεθωριάζουν τις μνήμες και τα μηνύματα της εξέγερσης, τα ζωντανεύουν.τα κάνουν πιο επίκαιρα.Ο λαός μας και η νεολαία του βιώνει σήμερα μια ολομέτωπη επίθεση από την τροϊκανή συγκυβέρνηση, που τσακίζει τις ζωές των ανθρώπων, που τους απαγορεύει να κάνουν όνειρα για το μέλλον τους…
Αλήθεια, πόσο οικείο ακούγεται το σύνθημα του ’73, για ψωμί, στους 1.500.000 άνεργους του 2013 που αγωνίζονται να επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειές τους; Αλήθεια, πόσο σημερινό ακούγεται το σύνθημα του ’73, για παιδεία στους νέους και τις νέες του 2013 που βλέπουν τη δημόσια εκπαίδευση να καταρέει, που για να σπουδάσουν πρέπει αυτοί και οι γονείς τους να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και αμέσως μετά τις σπουδές τους να να καταταγούν στο μεγάλο στρατό των ανέργων; Αλήθεια, πόσο επίκαιρο ακούγεται το σύνθημα του ’73, για Ελευθερία και Δημοκρατία στην Ελλάδα του 2013, που νομοθετεί παραβιάζοντας το ίδιο το Σύνταγμα, υπακούοντας στις εντολές των ξένων αφεντικών της, σε μια χώρα που ο πλούτος που παράγει δεν πηγαίνει για την ανακούφιση του λαού της , αλλά για την ικανοποίηση των δανειστών της;
Αλήθεια, πόσο επίκαιρο είναι το σύνθημα του ’73 ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ,
για τους κατοίκους της πόλης μας, το 2013, που έζησαν πριν λίγες εβδομάδες τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το δολοφονικό χέρι των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής ;
Σήμερα, ο λαός μας και η νεολαία του βρίσκεται για άλλη μια φορά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, ‘όπως και πριν σαράντα χρόνια.
Θα δεχθεί να ζει σε μια χώρα χωρίς δικαιώματα και ελευθερίες ή θα αγωνιστεί για μια άλλη πατρίδα που θα εξασφαλίζει μια αξιοπρεπή ζωή στους πολίτες της;
ΕΜΕΙΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΘΑ ΤΙΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Tασος Λειβαδίτης
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Tασος Λειβαδίτης
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ
ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
